Λόγος & Αντίλογος

Ο έπαινος στον σύλλογο "Αθ. Χριστόπουλο"

Όσοι βρέθηκαν στην συναυλία του συλλόγου Χριστόπουλου στις 2-6-2024, στον περίβολο του Μακεδονικού Μουσείο που βρίσκεται στην πλατεία αδελφών Εμμανουήλ στο Ντολτσό, είμαι βέβαιος πως θα αργήσουν να ξεχάσουν την ερωτική βραδιά που μας προσέφεραν οι συμπατριώτες χορωδοί, άνδρες και γυναίκες, αλλά περισσότερο η θηλυκή τετράδα, δύο αδελφές του Νικολάου Δόϊκου κληρονομιά της πόλεως του αείμνηστου Βασιλείου Δόϊκου και θυγατέρα του μουσικού κ. Νίκου Καραντζίδη, καθώς η κ. Λιώγα, τόσο με τις γλυκές φωνές τους, όσο και η επαγγελματική τους εμφάνιση και χάρη, μάς ξεσήκωσαν τα μυαλά, μας συγκίνησαν και θύμισαν παλιές αναμνήσεις που τις ζήσαμε οι περισσότεροι στα χρόνια εκείνα της ευχάριστης νεανικής περιόδου, κάτω από τα μπαλκόνια, τώρα ξεχασμένα. Μας κάνατε να νοιώθουμε μαγικά, οι μισοί καθιστοί και το άλλοι όρθιοι που παρακολούθησαν την εκδήλωση.

Από καιρό είχαμε ενημερωθεί για το γεγονός αυτό και τρέξαμε με ιδιαίτερη επιθυμία να παραστούμε και να σας απολαύσουμε. Διπλή η έκπληξης μας. Από τα σπλάχνα του συλλόγου ξεπήδησαν δύο σολίστες με ταλέντο Παβαρότι και Ινγκλέσιας, καθώς με το ρεπερτόριό τους άφησαν ελπίδες μελλοντικής εξέλιξης. Όλα αυτά φίλοι μου τα προσέφεραν οι χορωδοί με τις άοκνες προσπάθειες και οι Π. Φωτιάδης και Ν. Καραντζίδης στα όργανα, αλλά και μια μελαχρινή πρόεδρος με το συμβούλιό τους. Να τους χαρίζει ο Κύριος δυνάμεις.

Αλλά αγαπητοί μου, είμαστε οι απόγονοι άξιων προγόνων, πρώτων μουσικών του κόσμου όπως ο Άδωνις, ο Απόλλων κ.ά. Και εμπνευστών στην κατασκευή οργάνων όπως λύρας, φλογέρα κ.ά., όταν οι γύρω μας τότε κρατούσαν ντουντούκες, ήμασταν οι μουσικοί της υφηλίου. Ας θυμίσουμε το αγαλματίδιο του Δισπηλιού των 7.000 χρόνων που παίζει φλογέρα. Δυστυχώς τώρα με τις μετακλητές συναυλίες του εξωτερικού γίναμε λάτρεις της ντουντούκας, καθώς η πρωτεύουσά μας δεν προσφέρει στον τομέα της μουσικής, παρά μόνο άγρια αισθήματα και κανένα πολιτισμό. Προσπαθεί ακόμη διεθνώς να πάρει από τα χέρια των συλλόγων, τα παραδοσιακά όργανα όπως σαντούρι από τους νησιώτες, το κλαρίνο από την Ήπειρο και Στερεά Ελλάδα, την λύρα από τους Κρητικούς και τους Ποντίους, την κορνέτα από την Μακεδονία και την γκάιντα από την Θράκη.

Γι’ αυτό οι περιφερειακοί ελληνικοί σύλλογοι, όπως ο "Αθ. Χριστόπουλος" θα παραμείνουν οι φωτοδότες της καθαρής μουσικής παιδείας αρχαίας προελεύσεως. Αυτούς να τους ενισχύουμε με πάθος για να διατηρήσουμε τον χαρακτήρα μας. Αυτοί ακόμη κρατάνε την γλώσσα μας, τα έθιμά μας κι όχι άπνευστα όπως τα σκέρτσα της ακριβοπληρωμένης Μαντόνας, των Χίπις, του Πρίσλεϊ κλπ, να χορεύουμε και να τραγουδάμε όσο μας χαρίζουν ακόμη οι "Χριστόπουλοι" και άλλοι σύλλογοι.

Μακριά ο μιμητισμός, ο οποίος με την μαζική και ζωώδη κραυγή της μουσικής τους, θυμίζουν την απελπισία των ιθαγενών με τις κραυγές πόνου στις φωνές τους. Η χώρα μας πέρασε περιόδους δύσκολους το φανερώνει το σαντούρι και το κλαρίνο, με τους πόθους και τους καημούς των προγόνων μας. Πόσο γλυκιά ήταν η περίοδος από το 1930 όταν παρουσιάστηκαν πνευματικοί δάσκαλοι και αξιόλογοι συνθέτες μουσικής, ντόπιοι ποιητές κα τραγουδιστές όλων των ειδών της μουσικής, εκατοντάδες, που μας χάρισαν την υψηλή τέχνη του τραγουδιού και του χορού. Αυτό μας παρουσίασε ο "Χριστόπουλος" πρόσφατα και ευχόμεθα να τον ακούμε πολλά χρόνια και δυνατά.

Σας συγχαίρουμε από τα βάθη της καρδιάς μας και σας ευχαριστούμε με το παραπάνω.

Με τιμή

Νικόλαος Αχ. Πρώιος

ΥΓ. Αγαπητέ μαέστρο κ. Παύλο Φωτιάδη, θα σε παρακαλέσω με τον οικείο σεβασμό να δεχθείς δύο υποδείξεις: 

Πρώτον: θέλουμε το χειροκρότημά μας να το δέχονται προσωπικά και απευθείας οι αφανείς κρυμμένοι ως τώρα οι εκτελούντες το μουσικό πρόγραμμα εργάτες-μουσικοί, που ήταν πίσω ενώ θα έπρεπε να ήταν μπροστά στο κοινό, μαζί με τους τραγουδιστές, έτσι ώστε να δέχονται το ζωντανό, θερμό χειροκρότημά μας. 

Δεύτερον: Στην επόμενη συναυλία του Οκτωβρίου, αφού περατωθεί το πρόγραμμά σου, να ζητήσεις να ανεβούν στο πάλκο όσοι από το ακροατήριο επιθυμούν να τραγουδήσουν, έστω και δύο γνωστά τραγούδια, γιατί κατά διάρκεια της εκδήλωσης σιγοτραγουδούν πολλοί θεατές, οι οποίοι προφανώς θέλουν να ακουστούν περισσότερο μήπως και αλιεύσουμε κανένα κρυφό ταλέντο για το μέλλος του συλλόγου.

Ευχαριστώ 

Ο ίδιος

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 5 Σεπτεμβρίου 2024, αρ. φύλλου 1238.