10.8.09

ΟΔΟΣ: Copyright

Oι ενδείξεις συγκλίνουν στην πρόβλεψη ότι στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, αναμένει την Ελλάδα, ένας κατά το μάλλον, οδυνηρός συμβιβασμός. Η ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» συζητείται πλέον επίσημα και περίπου δημόσια (ώστε να παρέχεται χρόνος για καταλλαγή) και απομένουν «λεπτομέρειες» για την καθολικότητα (ή όχι) της χρήσης αυτής της ονομασίας. Προς το παρόν τίθενται σε δεύτερη μοίρα μερικές άλλες «παράπλευρες» πτυχές, όπως είναι η γλώσσα και η εθνική ταυτότητα των κατοίκων αυτής της περίεργης χώρας, που δεν ανήκουν σε γνωστές εθνικές μειονότητες. Σφυρηλατήθηκε επομένως η δημιουργία του έθνους τους μέσα από μια σαλάτα και κυρίως μέσα από την πολιτιστική «ταυτότητα» των σλαβικής καταγωγής γειτόνων οι οποίοι προσπάθησαν να συγκαλύψουν την ετερότητά τους, με τον σφετερισμό σημαντικότατου μέρους της ελληνικής ιστορίας.

Για την Καστοριά -όπως και για ολόκληρη την Ελλάδα, ακόμη περισσότερο όμως για συγκεκριμένες «ευαίσθητες» περιοχές- εκφράζονται φόβοι, πως οι αληθινές περιπέτειες δεν θα κλείσουν με την συμφωνία και τον συμβιβασμό. Αλλά ότι στην πραγματικότητα τότε απλώς θα αρχίσουν τα πραγματικά προβλήματα.

Είναι περιττό να τονιστεί ότι φυσικά δεν υπάρχει κανένας απολύτως προβλεπτός κίνδυνος μεταβολής των συνόρων σε βάρος της Ελλάδος, στον αιώνα τον άπαντα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των πιο αισιόδοξων. Κυρίως διότι οι πάσης φύσεως συσχετισμοί και οι συγκρίσεις μεταξύ των δύο χωρών γέρνουν την πλάστιγγα υπέρ της Ελλάδος σε όλα τα επίπεδα.

Όμως όποιες και να είναι οι λεπτομέρειες ενός τέτοιου συμβιβασμού, όσα γραπτά κείμενα κι’ αν συμφωνηθούν, όταν θα πέσουν οι υπογραφές για την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και όταν δοθεί η πρόσκληση για έναρξη συνομιλιών για την μελλοντική προσχώρησή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι λίγοι αυτοί που προβλέπουν ότι οι Σκοπιανοί θα κλιμακώσουν τις προκλήσεις τους. Έστω κι’ αν δεν στοχεύουν άμεσα σε αλλαγή συνόρων, έστω και αν διεκδικήσεις μεταξύ εταίρων και συμμάχων, υποτίθεται ότι δεν είναι νοητές.

Αφού θεωρείται βέβαιο ότι θα χρησιμοποιούν το (σκέτο) όνομα «Μακεδονία» εντός της χώρας τους και ίσως να έχουν επιτύχει αποκλεισμό της χρήσης του όρου στην Ελλάδα στις διεθνείς της σχέσεις (πλην των καθαρά ιστορικών αναφορών), θα αρχίσουν να «αξιοποιούν» την προπαγάνδα στην οποία επιδίδονται εδώ και δεκαετίες προκειμένου –σε συνεννόηση με άλλες χώρες, όπως η Τουρκία- να δημιουργούν διπλωματική αποσταθεροποίηση και στρατηγικό αποπροσανατολισμό. Γι’ αυτό και η προσπάθειά τους να αποκτήσουν δικαιώματα copyright στον όρο Μακεδονία που κάποτε φάνταζε σαν ανέκδοτο, σήμερα δεν προκαλεί παρά ανησυχία.

Όσοι νομίζουν ότι όλα αυτά είναι θεωρίες και υπερβολές, θα είναι χρήσιμο να αναλογιστούν ότι εξ αιτίας της προπαγάνδας και της ελληνικής αφέλειας η πειθώ των ελληνικών θέσεων έχει συρρικνωθεί δραματικά. Τα ιστορικά δίκαια της χώρας δεν εμπνέουν, δεν κινητοποιούν κανένα και δεν γυρίζουν πίσω την πρόσφατη ιστορία.

Οι Σκοπιανοί δεν σφετερίζονται μόνο την ονομασία της Μακεδονίας αλλά δεν δίστασαν να ισχυρίζονται ακόμη και το ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ένας... απ’ αυτούς. Έτσι πια φαντάζει πιθανό να τα έκαναν όλα αυτά όχι για να τα εγκαταλείψουν μετά τον συμβιβασμό, αλλά για να τα χρησιμοποιήσουν στο μέλλον και να τα κλιμακώσουν ή και να τα κάνουν ακόμη πιο δηλητηριώδη και ανθελληνικά.

Μπροστά στις εξελίξεις αυτές η Ελλάδα παρουσιάζει περίεργες ταλαντεύσεις. Άφησε την υπόθεση στα χέρια και στα πνευμόνια των «χάλκινων» που επί χρόνια τώρα συμβάλλουν στον μουσικό εκφυλισμό της Μακεδονίας. Και μέσα σ’ αυτή, ιδιαίτερα στην Καστοριά στην οποία αλωνίζουν εθνικά ασαφείς (για την Ελλάδα) μουσικές και αντιγράφουν την λειτουργία της πολιορκητικής μηχανής. Ή του Δουρείου Ίππου.

Από την άλλη πλευρά άφησε την υπεράσπιση της ιστορικής αλήθειας και του εθνικού γοήτρου πρώτα στην διπλωματική ηττοπάθεια της αναίσθητης αντίληψης (του... «ποιος θα θυμάται αυτό το όνομα σε 10 χρόνια») και στην συνέχεια, στις υστερικές εκδηλώσεις της διπλωματίας του περιθωρίου και των γραφικοτήτων της αναχρονιστικής Δεξιάς, όπως εκφράζεται μέσα από νομάρχες μεγάλων νομών της Κεντρικής Μακεδονίας, από κόμματα που σαν τα κόμματα της ακραίας Αριστεράς θεωρούν την Δημοκρατία υπόθεση και όχι προϋπόθεση, αλλά και τιτουλάριους Παναγιώτατους επισκόπους που νομίζουν ότι έχουν την ιστορική ευθύνη να εκπροσωπούν την γνώση, την αλήθεια και την ιστορική αποστολή να σώσουν την Ελλάδα και τους Έλληνες. Η αταλάντευτη προσπάθεια σε σταθερούς στόχους και η μετριοπάθεια αποτελεί είδος εν ανεπαρκεία.

Εν όψει αυτών, οφείλει η ελληνική κοινωνία, η πολιτεία αλλά και φορείς ευρύτερης σημασίας και αξιοπιστίας όπως η Εκκλησία να επανεξετάσουν τις θέσεις και τις επιδόσεις τους. Και να αναθεωρήσουν μερικές ή και πολλές από τις πρακτικές τους. Ένα αυτονόητα αναγκαίο μέτρο είναι ο πολιτιστικός επαναπροσδιορισμός της Μακεδονίας, της Καστοριάς, της Ελλάδος ολόκληρης.

Και σ’ αυτή την ευθύνη συμμετοχή θα πρέπει να έχουν όλοι, με ρυθμιστές τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Που θα πρέπει να συντονιστούν για να καταγράψουν τα λάθη τους, καθώς και όσα παρασιτικά, ξένα και διαλυτικά εισέβαλαν στην ζωή και τις δραστηριότητες μας, και αντί να βοηθήσουν την χώρα, μείωσαν την αξιοπιστία των επιχειρημάτων της και την πειθώ.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 23.7.2009


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ