Οι παραστάσεις του «Αναμείνατε στο ακουστικό σας» σκηνοθετήθηκαν από την κ. Σοφία Καρακάντζα, η οποία έχει γίνει ήδη γνωστή στην Καστοριά από την σκηνοθεσία της σε άλλες θεατρικές παραστάσεις στο πρόσφατο παρελθόν, όπως «Παραλλαγές πάνω σε ένα θέμα αμετάθετο» βασισμένη σε διηγήματα του Ηλία Παπαμόσχου (από τον σύλλογο «Σπασμένο Ρόδι»), και «Η σιωπηλή συνομωσία της σαρδέλας» (από τον σύλλογο «Μύησις»).
Στην τελευταία δουλειά της ίδιας και της θεατρικής ομάδας, αποδείχθηκε πολύ απλά, ακόμη πιο πολύ απ’ ό,τι στο παρελθόν, ότι η μεν κ. Καρακάντζα διαθέτει μια έμφυτη ικανότητα τολμηρής και σύγχρονης σκηνοθετικής αντίληψης, γεμάτη φρεσκάδα και ζωντάνια, οι δε πρωταγωνιστές (όλοι τους ερασιτέχνες, εκ των οποίων μερικοί από αυτούς ελάμβαναν για πρώτη φορά μέρος σε θεατρική παράσταση), ότι με κατάλληλη προετοιμασία και σκηνοθεσία, μπορούν να επιτύχουν υψηλούς στόχους, ακόμη και σε παραστάσεις που προσεγγίζουν το πειραματικό θέατρο.
Η παράσταση βασίστηκε σε απολύτως ορατούς στο κοινό, μεμονωμένους και αυτοτελείς, διαδοχικούς, αν όχι περίπου ταυτόχρονους τηλεφωνικούς διαλόγους-μονολόγους σύγχρονων ανθρώπων παραγωγικής ηλικίας (άνω των 35), που εξ αιτίας των ρυθμών της ζωής, της ταχύτητας, της τεχνολογίας και του εγωϊσμού, έχουν μείνει οι περισσότεροι χωρίς σύντροφο. Τα πάντα εκτυλίσσονται μπροστά στην αόρατα διχοτομημένη σκηνή, έστω κι’ αν οι πρωταγωνιστές είναι κρυμμένοι πίσω από τους διάφανους τοίχους του εγωϊσμού και της προσωπικής μοναξιάς. Άφθονο χιούμορ, έξυπνοι διάλογοι, πικάντικες ατάκες, ταχείς ρυθμοί και εναλλαγές, κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή.
Παρά ταύτα, την μεγάλη προσπάθεια των παραγόντων και ιδίως των πρωταγωνιστών, αλλά και την γενική αίσθηση της επιτυχίας, η παράσταση -τουλάχιστον την πρώτη ημέρα, στην πρεμιέρα- έδειχνε να χρειάζεται λίγο καλύτερο συντονισμό και δέσιμο. Ενδεχομένως να χρειάζονταν περισσότερες πρόβες, μια και συχνά έχανε τον συγχρονισμό και την ροή, παρ’ όλο το έντονο μπρίο που κυριαρχούσε καθ’ όλη την διάρκεια της παράστασης. Ένα μπρίο που προήρχετο από το μεράκι και το πάθος των ηθοποιών και μετεδίδετο ευχάριστα στους θεατές, αλλά που κάποιες φορές μετατράπηκε σε εμπόδιο για την (πραγματικά) θεατρική απόδοση των ρόλων.
Αλλά αυτές οι παρατηρήσεις, που προφανώς οφείλονται στην έλλειψη απαιτούμενου χρόνου, ίσως και στο άγχος της πρεμιέρας, δεν μειώνουν καθόλου το τελικό αποτέλεσμα που μετέδωσαν με πάθος και φρεσκάδα οι ηθοποιοί, μερικοί εκ των οποίων (και πρωτοεμφανιζόμενοι) εξέπληξαν. Δεν μειώνουν καθόλου την σπάνια δυνατότητα που έδωσαν στο κοινό να παρακολουθήσει μία φρέσκια παράσταση που διακωμωδεί την ζωή, τον έρωτα, το σεξ και τον θάνατο, σε μία κοινωνία σαν αυτή της Καστοριάς, που δεν διακωμωδεί τίποτε και πάσχει από ερωτισμό.
Σε καμμιά περίπτωση δεν μειώνουν την αξία μιας θεατρικής αφήγησης που προέρχεται απ’ ευθείας από το σήμερα και την καθημερινότητά του. Mια και μοιάζει να εκτυλίσσεται σε μια μεγαλούπολη, ίσως και στην Νέα Υόρκη, θα μπορούσε κάλλιστα, με την ανάλογη παράφραση να τιτλοφορείται “No sex in the city”, έστω κι’ αν τους ανθρώπινους χαρακτήρες των ρόλων, μπορεί κανείς να τους συναντήσει σε κάθε σύγχρονη κοινωνία.
Σχετικά κείμενα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.