ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Θ. ΔΟΛΛΑ: O Καραμανλής στο City του Λονδίνου…

Ήταν η πρώτη μέρα του Στέφανου στην καινούρια του δουλειά, εκπαιδευόμενος υπάλληλος στην κατασκευαστική εταιρεία «Θεμέλιο Α.Ε.Τ.Ε.». Το αφεντικό του, ο κύριος Νικόδημος, ήταν ένας 62χρονος άντρας, με επιβλητικό παρουσιαστικό και δυνατή φωνή, χαρακτηριστικά που, δεν επέτρεπαν πολλές διαφωνίες μαζί του. Όπου να ναι κατέφθανε, για να ξεκινήσει η βασική εκπαίδευση στον κόσμο της χαλυβουργίας, του αλουμινίου και του οπλισμένου σκυροδέματος.
Ίσα που συγκρατήθηκε για να μην τιναχτεί από την καρέκλα του, ξαφνιασμένος από τον βαρύγδουπο ήχο του χοντρού βιβλίου που προσγειώθηκε στο γραφείο του, και το άκουσμα της βροντερής φωνής του κύριου Νικόδημου να του λέει: «Καλημέρα Στέφανε παιδί μου! Από δω θα ξεκινήσουμε σήμερα!», είπε και ακούμπησε την παλάμη του πάνω στο γαλάζιο εξώφυλλο. «Ξεφύλλισε το, μην ντρέπεσαι»!
Ο Στέφανος πήρε ευλαβικά στα χέρια του το βαρύ βιβλίο. Ο τίτλος του… τρεις λέξεις, η μάλλον… μία λέξη, τρις επαναλαμβανόμενη: «Κτίστε, Κτίστε, Κτίστε», του Νικολάου Κ. Μάρτη(1) . «Διάβαζε από την αρχή και δυνατά ν’ ακούω και ‘γω», παρενέβη τ’ αφεντικό.
Ο εκπαιδευόμενος πήγε κατευθείαν στην σελίδα με τα περιεχόμενα: «Βιομηχανία, Εκβιομηχάνιση, Αναδιοργάνωση Υπουργείου Βιομηχανίας, Χρηματοδότηση Βιομηχανίας, Εκσυγχρονισμός Εγκαταστάσεων, Φορολογικά κίνητρα - Ν.Δ. 4002/1959, Ν. 4171/61 - Νόμος Παραγωγικών Επενδύσεων…».
«Από την αρχή είπαμε!». «Μα πιο αρχή δεν γίνεται.. μόνο η σελίδα με τις ευχαριστίες και τις αφιερώσεις προηγείται!», είπε, από μέσα του, ο Στέφανος. Για τον φόβο των Ιουδαίων βέβαια, γύρισε βιαστικά στην προηγούμενη σελίδα… ουπς, δεν είναι οι ευχαριστίες και οι αφιερώσεις αυτήν η παράγραφος:
«Το παν δεν είναι να εκλεγείς Βουλευτής, να γίνεις Υπουργός ή και Πρωθυπουργός… αλλά, το να μπορείς να βλέπεις τον κόσμο στα μάτια». Κωνσταντίνος Καραμανλής.
«Ο Καραμαλής, Στέφανε αγόρι μου, έχτισε αυτήν την χώρα και ο Καραμαλής την εγκρέμισε!». «Τι εννοείτε κύριε Νικόδημε;». «Από την μία την έχτισε, εξ ου και το Εθνάρχης και από την άλλη την γκρέμισε, θέτοντας πολύ ψηλά τον πήχη για τον ανεψιό του… Όσο κι αν πάλευε να τον περάσει, νομοτελειακά θα κουραζόταν!». «Με όλο το θάρρος κύριε Νικόδημε, αλλά, σας ακούω να αποκαλείτε τον Πρόεδρο ‘Καραμαλή’ και όχι ‘Καραμανλή’, όπως είναι και το σωστό άλλωστε…».
«Άκουσ’ αγόρι μου… το ‘Καραμανλής’ είναι επίθετο, το ‘Καραμαλής’ είναι έννοια! Ο Καραμαλής λοιπόν, είχε τον Θόδωρο». «Αναφέρεστε στον Θόδωρο από τους ‘10 μικρούς Μήτσους’»; «Κοίταξε, γιατί εσάς τους νέους σας έχω ικανούς να νομίζετε ότι ο Θόδωρος είναι ήρωας του Λαζόπουλου, σου τονίζω ότι, ο Θόδωρος ήτανε υπαρκτό πρόσωπο... Ήτανε ο οικονόμος του Καραμαλή, ο ‘μπάτλερ’ που λέτε εκεί στην Αγγλία που σπούδαζες. Σαν οικονόμος που ήταν λοιπόν, κατέβαινε στην λαϊκή και έκανε τα απαραίτητα ψώνια για ένα τραπέζι. Όταν γύριζε, μαζί με τα ψώνια, έδινε και ένα τεφτέρι στον αείμνηστο, με τις τιμές που ίσχυαν στην αγορά. Αν υπήρχε έστω και ένα ζαρζαβατικό που η τιμή του να ήταν τσιμπημένη προς τα πάνω, άνοιγε ολόκληρο θέμα!. Θ’ ακούσεις πολλούς να λένε ότι, ο Καραμαλής έφερε το άσπρο ψωμί, εννοώντας ότι, με την τιμή που επέβαλε στο ψωμί από άσπρο, επεξεργασμένο, σιτάρι, για πρώτη φορά, οι χαμηλότερες τάξεις μπορούσαν να το καταναλώσουν. Και αν σκεφτείς ότι, σήμερα το μαύρο ψωμί, το ολικής αλέσεως που το λέτε, είναι ακριβότερο από το άσπρο! Τι σου είναι οι διατροφικές συνήθειες και το μάρκετιν! δεν συμφωνείς; Με αυτόν τον τρόπο ο Καραμαλής μας έκανε να νοιώθουμε ότι ζούμε στην ίδια Ελλάδα, να τον νοιώθουμε κοντά μας, , ότι περπατάει στους δρόμους από την Αθήνα μέχρι τα Σέρρες. Τι να σου πω, για μας τους παλιούς, ο Καραμανλής είναι σαν να περπατάει… πως το λένε μωρέ το Οικονομικό Κέντρο του Λονδίνου;» «Σίτυ!»
«Ά να γειά σου, για μας τους παλιούς, ο Καραμανλής είναι σαν να περπατάει στο Σίτυ του Λονδίνου!» (2).


1.Το Βιβλίο «Κτίστε, Κτίστε, Κτίστε» κυκλοφόρησε σε Α’ Έκδοση τον Φεβρουάριο του 1990. Στοιχειοθετήθηκε, εκτυπώθηκε και βιβλιοδετήθηκε στο Εργοστάσιο Γραφικών Τεχνών «Αφοί Αθανασιάδη Α.Ε.». Ο κύριος Νικόλαος Μάρτης, απόφοιτος την Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, διετέλεσε Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Βορείου Ελλάδος από το 1955 έως το 1956, Υφυπουργός Εμπορίου από το 1956 μέχρι το 1958, Υπουργός Βιομηχανίας από το 1958 μέχρι το 1961 και Υπουργός Βορείου Ελλάδος από το 1974 μέχρι το 1981. Έχει λάβει μέρος στη μάχη του Ελ Αλαμέιν με την 1η Ελληνική Ταξιαρχία, στη μάχη Ρίμινι με την 3η Ορεινή Ταξιαρχία, καθώς και στην μάχη των Αθηνών (1944) με την ταξιαρχία Ρίμινι.
2. Ατυχώς και ο κύριος Καραμανλής είχε τον δικό του Θόδωρο.