15.3.22

ΘΑΝΑΣΗ ΜΠΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ: Τα καμμένα παιχνίδια


ΟΔΟΣ εφημερίδα της Καστοριάς


Ήταν η εποχή της γερμανικής κατοχής με την εθνική αντίσταση να βρίσκεται στην κορύφωσή της με τους κομάντος ναζί έχοντας ορμητήριο την πόλη της Καστοριάς να κάνουν κάθε τόσο επιδρομές σε ορεινές περιοχές του νομού. 


Πιότερο από ένα χρόνο ζει και αυτός την δικιά του άθελη φυλακή στο ίδιο το δικό του σπίτι με δεσμοφύλακες τους νόμους, τις αποφάσεις και τις συμβουλές των ειδικών εξ αιτίας της πανδημίας του ιού που σαρώνει αδίστακτα με θανάτους και στο τσουχτερό χειμωνιάτικο κρύο και όλως παραδόξως και στις αποπνικτικές θερμοκρασίες του καλοκαιριού. Με πιο ανυπόφορη και επικίνδυνη να κάνει την φυλακή του τα ενενήντα χρόνια και κάτι ζωής με το ασήκωτο βάρος τους να έχει καμπουριάσει την πλάτη του, καθώς επίσης η πολύχρονη μοναξιά του που στραγγίζει απελπιστικά τις αντοχές του.

Κάτω από τέτοιες συνθήκες ζωής πολύ δύσκολο το κάθε εικοσιτετράωρο. Να επιλέγει διάφορους τρόπους για να σκοτώνει τις αργόπορες ώρες με το λογικό του να αντέχει και να διατηρεί την ζωντάνια του ακόμα να του επιτρέπει να εκτρέπεται για λίγο από τον σωστό δρόμο και να συνομιλεί με το είδωλό του στον μεγάλο καθρέφτη του κομοδίνου . Με τις περισσότερες ώρες να τις αφιερώνει στο σερφάρισμα του αχώριστου πια φίλο του τον υπολογιστή και πολύ λίγο στην ενημέρωσή του για τα γεγονότα της μέρας από την τηλεόραση.

Ήταν μια μέρα του Αυγούστου,  από τις πιο ζεστές του μήνα όταν ξέσπασαν οι μεγάλες σε έκταση πυρκαγιές . Όταν πύρινα στόματα ξέρναγαν χείμαρρους ποτάμια από φωτιές και αφάνιζαν αδίστακτα καταβροχθίζοντας ότι συναντούσαν στο δρόμο τους. Και αυτό το ακατανίκητο θεριό να προσπαθούν με αγωνιώδη αυταπάρνηση άνθρωποι κάθε ηλικίας και φύλλου με ένα λάστιχο στα χέρια για να το νικήσουν και ένα κλαρί δέντρου να το σκοτώσουν για να σώσου το σπιτικό τους, κόπων τόσων και τόσων χρόνων.

Οι απερίγραπτες από αγωνία και απόγνωση αυτές εικόνες μούδιασαν με ένα σύγκορμο ρίγος όλον τον ψυχικό του κόσμο,  ταράζοντας τις ισορροπίες των συναισθημάτων του από το δράμα που ζούσαν συνάνθρωποί του χωρίς να μπορεί να τους προσφέρει ο ίδιος καμιά βοήθεια στις δύσκολες αυτές στιγμές τους. Όταν μάλιστα οι εικόνες αυτές του ξύπνησαν μνήμες από το παρελθόν και τον πήγαν εβδομήντα έξη χρόνια πίσω στα παιδικά του χρόνια, ξύνοντας βαθιές ουλές σε γιατρεμένες από τα χρόνια πληγές που τις είχαν προξενήσει ένα παρόμοιο αλήσμονο γεγονός.

Ήταν η εποχή της γερμανικής κατοχής με την εθνική αντίσταση να βρίσκεται στην κορύφωσή της με τους κομάντος ναζί έχοντας ορμητήριο την πόλη της Καστοριάς να κάνουν κάθε τόσο επιδρομές σε ορεινές περιοχές του νομού. Σε μία από αυτές, που δεν ήταν δα και λίγες, είχαν επιλέξει το χωριό του το Νεστόριο. Με τις καμπάνες των εκκλησιών να προειδοποιούν τους κατοίκους του να το εγκαταλείψουν και να κρυφτούν στις σπηλιές και τα ορμάνια του Γράμμου για να γλυτώσουν, χωρίς όμως να σωθούν τα σπίτια τους από το μίσος την απανθρωπιά και τις βάρβαρη εκδικητικότητά τους τα σπίτια τους που τα πυρπόλησαν μαζί και το δικό τους σπιτικό. Με την οδυνηρή απελπισία να σημαδεύει την ευαίσθητη παιδική ψυχή του σαν αντίκρισε το ρημαγμένο από την φωτιά σπιτικό τους με την σιωπή της στάχτης να σκεπάζει τα ερείπιά του θάβοντας σε αυτά όχι μόνον τα παιδικά του όνειρα αλλά και όλα τα παιχνίδια του που τα είχαν καμωμένα τα δικά του χέρια.

Και με αυτό το απρόσμενο παιχνίδι της μοίρας τους να τον υποχρεώνει και τον ίδιο να κοιμάται στο αλώνι με σκέπαστρο τον ουρανό χωρίς να τον ξυπνάει τα πρωινά η φωνή του κόκορα γιατί πια ήταν καμμένα από την φωτιά και τα δικά του φτερά. Αλλά και άλλες φορές σε σπηλιές βράχων για να γλυτώσει από τα άσπλαχνα πολυβόλα τους όπως δεν γλύτωσε η μάνα της μάνας του που βρέθηκε σκοτωμένη στα φασαλοχώραφα του χωριού. Με την συνέχεια να είναι οδυνηρή με ριζική ανατροπή τ ης ζωή τους οδηγώντας την οικογένεια με τα έξι παιδιά του ράφτη πατέρα στα δύσβατα μονοπάτια ξεριζωμού και προσφυγιάς από τόπο σε τόπο ξένο με την πείνα την ανέχεια και την ταλαιπωρία να τους αργοπεθαίνει. Για να καταλήξουν πεζοπορώντας τρία μερόνυχτα στον πλούσιο κάμπο της Έδεσσας από όπου ύστερα από δύο περίπου χρόνια να τους επαναπατρίσει στην πόλη της Καστοριάς ο διωγμός τοπικών παραγόντων και να βολευτούν σε εγκαταλειμμένο εβραίων σπίτι.

Σε αυτήν την πόλη ρίζωσε για τα καλά και για πάντα ο ίδιος όπου ανδρώθηκε ερωτεύθηκε σφόδρα μάλιστα, έκανε οικογένεια έκτισε και το δικό του σπιτικό όπως η γυναίκα του το ήθελε το οποίο όμως στην συνέχεια μπορεί να μην το έκαψε η φωτιά το κατάντησε όμως κατάμαυρο το πένθος από απρόσμενους δραματικούς χαμούς. Για να συνεχίσει να ζει την μοναξιά του εδώ και χρόνια για να βρεθεί στον σημερινό καυτό Αύγουστο με θανάτους και μολύνσεις από τον ιό και ομηρικές καταστροφές από πυρκαγιές. Κουβαλώντας όμως στο υποσυνείδητό του τις σκοτεινές σκληρές εικόνες ενός πολέμου και έναν ατέρμονα φόβο που συνεχίζει να υπάρχει στα μέσα του από τον ξεριζωμό των παιδικών του χρόνων εξ αιτίας του πυρπολημένου σπιτιού τους.

Τελικά συγκρίνοντας τα δύο αυτά γεγονότα των πυρκαγιών να διαπιστώνει διαφορετικές μεν τις αιτίες που τις προκάλεσαν με όμοια όμως τα αποτελέσματά τους. Με την μοίρα και των σημερινών πυροπαθών να παίζει το ίδιο παιχνίδι πάνω στα αποκϊδια του καμμένου μόχθου τους, μαζί με τα καμμένα παιχνίδια των παιδιών τους που δύσκολα θα τα ξαναποκτήσουν. Μπορεί να μην υπάρχουν και στις δύο περιπτώσεις χαμένες ανθρώπινες ζωές. Να αργοπεθαίνουν όμως οι ζωντανοί από την αγωνία για την επιβίωσή τους όντας υποχρεωμένοι να ζουν σε ένα περιβάλλον σκέτο νεκροταφείο διάσπαρτο από φέρετρα καμμένων δέντρων που όταν βρίσκονταν στην ζωή βύζαναν τον χυμό τους για να ζήσουν. Με κάποιους που κοιμούνται ήσυχα χωρίς κανέναν εφιάλτη στα μεταξωτά τους σεντόνια να κρύβονται πίσω από τις ανθρώπινες ζωές που σώθηκαν για δε το απέραντο νεκροταφείο των εκατομμυρίων στρεμμάτων με τα νεκρά δέντρα και την νεκρή ζωή της πανίδας και της χλωρίδας να λεν πως θα αναστηθούν (σε πόσα άραγε χρόνια;) τα δε σπίτια θα ξανακτιστούν (με ποιών άραγε την προσπάθεια;). 

Τέτοιες και άλλες όμοιες ανεύθυνες απόψεις σε τέτοιες στιγμές απόγνωσης που δεν μπορεί να είναι παρήγορες, αλλά νύχια γαμψά που ξύνουν χαίνουσες πληγές το ανάγκασαν να κλείσει την τηλεόραση ως να κοπάσουν οι πυρκαγιές. Να ζωντανέψει όμως η επιθυμία του να ανηφορίσει στο χωριό του και τον κάτω μαχαλά και να επισκεφτεί την γειτονιά των παιδικών του χρόνων με το ρημαγμένο από τον χρόνο οικόπεδο του σπιτιού τους χωρίς να μπορέσει να αποφύγει το γλυφό δάκρυ που κύλισε στο αυλάκι της ρυτίδας, σπονδή στα θαμμένα όνειρα μιας τόσο ταραγμένης και αλήσμονης εποχής. Αλλά να επισκεφτεί και την εκκλησιά της Κοίμησης της Θεοτόκου που τον μύρωσαν μωρό και να την δοξομοιρολογίσει με το αγιοκέρι μιας προσευχής. 

Ηλικιωμένη σε απόγνωση από τις πυρκαγιές στις Γούβες Ευβοίας, τον περασμένο Αύγουστο (φωτογραφία Kωνσταντίνος Τσακαλίδης/Sooc).

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 7 Οκτωβρίου 2021, αρ. φύλλου 1098.


11 σχόλια:

  1. Ανώνυμος15/3/22

    Κύριε Θανάση να μας πείτε για την Τοπική Δημοσιογραφικη Στήριξη στην Ώρα για Δουλειά. Αφήστε τι έγινε πριν 80 χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος15/3/22

      Δυστυχώς με εξαίρεση την Οδό όλοι οι υπόλοιποι προσκύνησαν και προσκυνούν, ραδιοφωνικά, τηλεοπτικά, ίντερνετικα και έντυπα. Συνυπευθυνοι στην κατάντια της Αρχόντισσας.

      Διαγραφή
  2. Ανώνυμος16/3/22

    ΟΛΥΜΠΙΑ ΜΑΣ

    “Η ανακαίνιση των διατηρητέων και παλαιών κτιρίων μπορεί να οδηγήσει σε αναβάθμιση της πόλης της Καστοριάς. Το 2014, είχα προτείνει να ενταχθεί η Καστοριά στα επτά μνημεία πανευρωπαϊκά σε κίνδυνο - και εντάχθηκε. Απέκτησε έτσι ένα τεράστιο χρηματοδοτικό πρόγραμμα από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων η τότε δημοτική αρχή, αλλά δεν το αξιοποίησε. Η ευκαιρία τότε χάθηκε. Να μη χαθεί τώρα η ευκαιρία να διασωθεί ό,τι έχει απομείνει.”

    Τάδε έφη Κρίτων. Όχι ο μαθητής του Σωκράτη. Ο Αρσένης.
    Στη Βουλή Των Ελλήνων. Για την Καστοριά.
    Μέσα δηλαδή στον ίδιο χώρο όπου δίνεις κι εσύ αγώνα γι’ αυτόν τον τόπο.
    Κι εμείς οι συμπολίτες;
    Σε απλά ελληνικά, μείναμε ενεοί.
    Πού να χωρέσει ο νους μας ότι για ένα τόσο σοβαρό θέμα του δικού μας χωροχρόνου βγαίνει και μιλάει άλλος απ’ έξω, ενώ εμείς έχουμε εμπιστευθεί με την ψήφο μας ΔΥΟ βουλευτές…
    Δεν είναι κατηγορία κατά κανενός. Είναι απορία, που λίγο απέχει από την απόγνωση.
    Γιατί, καλοί μου άνθρωποι;

    Ο Κρίτων καλά κάνει. Από τη μια συνεχίζει να δείχνει έμπρακτο σεβασμό και συνέπεια στις αρχές του και από την άλλη καταξιώνει τη θέση του παραμένοντας ενεργός.
    Εμείς;
    Τα κλωσσάμε (!)
    Βγαίνει ένας άνθρωπος και λέει ανοιχτά στο Ελληνικό Κοινοβούλιο ότι “Απέκτησε έτσι ένα τεράστιο χρηματοδοτικό πρόγραμμα από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων η τότε δημοτική αρχή, αλλά δεν το αξιοποίησε”
    και δεν κουνιέται φύλλο.
    Συβαριτισμός.

    Δεν εχω ιδέα αν γνωρίζει κανείς από τους Δημοτικούς Άρχοντες την “αρχή της συνέχειας δημοσίων υπηρεσιών”.
    Κι αν δεν θέλουν να τα χαλάσουν με τους προηγούμενους, γιατί δεν απαντούν σχετικά με το παρόν, για να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους και να μη μένουμε εκτεθειμένοι πανελλαδικώς;
    Γιατί δεν παίρνουν τη σκυτάλη, για να συνεχίσουν ως το στεφάνι της τελικής νίκης;

    Κι εσύ, τί κάνεις, καλή μου;
    Γιατί, δεν σ’ έχω κι εσένα για κλώσσα.
    Αναγνωρίζουμε ότι έχεις πολλά θέματα να διεκπεραιώσεις. Τώρα όμως που βγήκε αυτό στην επιφάνεια, θα το αφήσεις να πέσει στο κενό;
    Έκανες καμιά κουβέντα με τον Κρίτωνα ή έχεις αλλεργία που είναι σε άλλη παράταξη;
    Είχες τη μεγαλοψυχία να τον πάρεις έστω ένα τηλέφωνο ή τη γενναιοδωρία να τον συγχαρείς ή να τον ευχαριστήσεις εκ μέρους μας, που νοιάζεται για τον τόπο μας;
    Γίνονται αυτά στην πολιτική;

    Ζήτησες από τον Δήμο τα ρέστα μας, αν κοιμόντουσαν όρθιοι ή (ο μη γένοιτο) αν τα έβαλαν στις τσέπες τους;

    Ποιος αλήθεια είμαι γω, ένας Θεός το ξέρει. Με αίσθημα ευθύνης όμως στα γράφω αυτά και να με συγχωρείς που δεν ήλθα να στα πω στο γραφείο σου, αλλά δεν το επιτρέπει ο καιρός.
    Κοίτα όμως εσύ, χρυσή μου, να πράξεις τα δέοντα, γιατί είναι κρίμα απ’ το Θεό.
    Να υποστηριχθούν τα αρχοντικά της Καστοριάς, μη περπατάμε καμιά ώρα σε καμιά ούλτσα και μας έρθει κανα δοκάρι στο κεφάλι και δεν προλάβουμε να πούμε ένα “Κύριε ελέησον”!
    Γιατί, δε μεταφράζονται όλα σε χρήμα.
    Και τα σπίτια έχουν ψυχή, που λένε κι οι ποιητές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος16/3/22

    Έτοιμο το πάρκο εκπαίδευσης σκύλων στην Καστοριά μας ενημερώνουν τα προσκυνημένα blogs, πότε θα μας δείξουν και φωτογραφίες της κατάστασης του δημοτικού κυνοκομείου με τον αντιδήμαρχο να κάνει thumbs up;

    Έχει αλλάξει κάτι στις εγκαταστάσεις του κυνοκομείου από το μακάβριο ρεπορτάζ που βγήκε στην δημοσιότητα 27 Ιανουαρίου 2019 μετά από σχεδόν 3 χρόνια δημοτικής αρχής «Ώρα για δουλειά»; Μήπως δεν μας χρειάζεται δημοτικό κυνοκομείο πλέον από την στιγμή που ο δήμαρχος φωτογραφίζεται σε ιδιωτικά καταφύγια αδέσποτων; Αν ναι να σταματήσει να ξοδεύει και τα ανάλογα χρήματα για την σίτιση και στέγαση των αδέσποτων στο δημοτικό, διαφορετικά δράσεις και δημοσιεύματα σαν και αυτά προκαλούν μόνο οργή σε όλους όσους έχουν παραπάνω από 3 ενεργά εγκεφαλικά κύτταρα ακόμα στο κεφάλι τους. Λίγο κοτετσόσυρμα, λίγο χαλίκι, μια καγκελόπορτα και 5-6 ψευτοκαταστευές από τσιμέντο και λαμαρίνα δεν είναι λόγος για επιβράβευση αλλά για μούντζες.

    https://www.zoosos.gr/synechizoun-na-allilosparassontai-ta-egkleista-skylia-sto-dimotiko-kynokomeio-kastorias-vinteo/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος17/3/22

      Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

      Διαγραφή
    2. Ανώνυμος19/3/22

      Φαίνεται ενόχλησε το παραπάνω σχόλιο οπότε ας το συνεχίσουμε μιας και βρήκαμε νεύρο και μαχαλομαγκιές σαν του γνωστού αντιδημάρχου δεν περνάνε.

      Άλλος αντιδήμαρχος έστειλε μηχανήματα και χαλίκι να στρώσει δρόμο σε ιδιωτικό καταφύγιο αδέσποτων. Από την τσέπη του τα πλήρωσε για τους ιδιώτες του καταφυγίου; Θα φάτε τέτοιο μαύρο στις εκλογές που θα ντρέπεστε να βγείτε στην πιάτσα για καφέ.

      Όσο για τους φιλόζωους στο ιδιωτικό καταφύγιο είστε συνυπεύθυνοι στην ρεμούλα. Εκτός του ότι κανείς δεν σας είχε δει πουθενά σε δράσεις για τα αδέσποτα πριν την εκλογή αυτής της δημοτικής αρχής έχετε το θράσος να ευχαριστείτε δημοσίως συγκεκριμένα πρόσωπα και την παρούσα αρχή για το χαλίκι που πληρώσαμε όλοι οι δημότες και σας έστειλε ένας Δήμος τον οποίο δεν καταγγείλατε ποτέ μέχρι σήμερα και καλύπτετε με την στάση σας αυτή όσα εγκληματικά διαπράττει για δεκαετίες (με την σιωπηρή αποδοχή της τοπικής κοινωνίας) στο δημοτικό κυνοκομείο.

      Η φιλοζωία μπίζνα και δημόσιες σχέσεις;

      Διαγραφή
    3. Ανώνυμος21/3/22

      Ένα δίκιο τόχεις κι εσύ που νιάζεσαι για τα αδέσποτα, αλλά βγαίνει άκρη με τις φωνές και την ενοχοποίηση όλων των άλλων;
      Τόσο κακούργημα κάνανε οι συμπολίτες που τρέχανε για άλλα προβλήματα; Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες προτεραιότητες.
      Δε θα τρελαθούμε κιόλας...
      Άσε τα μαλώματα, γιατί οι μέρες απαιτούν ειρήνη.

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμος21/3/22

      Ποιά απ'όλες....;;;!!

      Διαγραφή
    5. Ανώνυμος22/3/22

      Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

      Διαγραφή
  4. Ανώνυμος19/3/22

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος22/3/22

    ΑΠΟΡΙΑ ΤΣΑΡΣΙ η ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ????ΠΑΣΟΚ ΩΡΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ