Η ανθρώπινη καρδιά είναι σαν το νερό, είτε νερό παγωμένο, είτε χιόνι, είτε πάγος. Αν είναι απλά νερό, τότε ρέει. Όταν παγώσει, μετατρέπεται σε κρύσταλλο. Όταν είναι σε ρευστή κατάσταση, ρέει και είναι η πιο φυσική του κατάσταση, του νερού, να ρέει. Ύδατα έχουμε είτε αλμυρά είτε γλυκά. Η θάλασσα, απόλυτα ικανοποιημένη από τον εαυτό της κι αδιάφορη για το παν, αποτελείται από αλμυρό νερό, δεν εξαρτάται από τίποτα. Χαρίζει υγεία, ευτυχία και ευχαρίστηση στους γύρω της και δεν απαιτεί τίποτα από κανέναν. Η θάλασσα ανεβαίνει και πέφτει εντός του ίδιου της του είναι, ανεξάρτητη, απέραντη, εκδηλώνοντας έτσι την τελειότητα. Όμως παρά την ανεξαρτησία και τελειότητα της, το νερό της δεν είναι γλυκό. Ένας ασκητής που έχει κλείσει την καρδιά του με την τελειότητα του Θεού και τη συνείδηση της αλήθειας είναι σαν τη θάλασσα: ανεξάρτητος, αδιάφορος για τα πάντα. Η παρουσία του θεραπεύει τους ανθρώπους, το άγγιγμά του τους δίνει χαρά και γαλήνη, κι όμως η προσωπικότητά του δεν έχει αξιώσεις προς άλλους. Όταν η θάλασσα είναι ήρεμη, είναι ευχάριστο να πλέεις πάνω της, μα όταν την πετύχεις φουρτουνιασμένη, δεν υπάρχει χειρότερη ασθένεια απ’ αυτή της θαλασσινής. Και χάρη στην ηρεμία, την ηρεμία και τη γαλήνη του, το παντοδύναμο μυαλό, το μυαλό της ψυχής που έχει αγγίξει την τελειότητα, ανοίγεται σε όλους, όπως η θάλασσα ανοίγεται σ’ όσους την διανύουν, έχοντας ανοιχτή καρδιά. Πλοία και ιστιοφόρα την περπατούν. Σ’ όσους ταξιδεύουν, αρέσει να ταξιδεύουν θαλάσσια. Αλλά σαν την ταράζουν άνεμοι και θύελλες, καθώς παραμένει το ίδιο τέλεια κι ως ταραγμένη, και ταρακουνά τα πλεούμενα, όπως με τον ίδιο τρόπο το μυαλό ενός σοφού μπορεί να επηρεάσει τα πάντα στη φύση: μπορεί να προκαλέσει ηφαιστειακές εκρήξεις, μπορεί να προκαλέσει καταστροφές, επαναστάσεις και πολλά άλλα πράγματα, όταν στερείται της ηρεμίας του. Έχοντας επίγνωση αυτής της ιδιότητας της καρδιάς και γνωρίζοντας τις μεγάλες δυνάμεις, που κατέχει ένα άτομο, το οποίο έχει αγγίξει τη θεϊκή τελειότητα, οι άνθρωποι στην Ανατολή νοιάζονται για την ευχαρίστηση ή τη δυσαρέσκεια ενός σοφού. Πιστεύουν, πως το να διαταράξεις την γαλήνη του σοφού είναι το ίδιο με το να διαταράξεις την ισορροπία της φύσης, να ταρακουνήσεις το σύμπαν όλο.
Η μετάφραση του σουφιστικού κειμένου "Θάλασσα" είναι της κ. Ελένης Κωστέα, κριτικού τέχνης master of Art σχολής Φιλοσοφίας του Εθνικού Πανεπιστημίου Κιέβου, η οποία ζει στην Ν. Λεύκη Καστοριάς.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 18 Ιουλίου 2024, αρ. φύλλου 1234.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.