ΙΩΑΝΝΗ ΣΚΟΡΔΑ: Αγαπητή ΟΔΟΣ

 

Προσπαθώντας κανείς να ερμηνεύσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ανασχηματισμού ως μια πρώτη αντίδραση για το εκλογικό αποτέλεσμα, δεν θα ήταν απόλυτα σίγουρος  ως προς τι ακριβώς αντιλήφθηκε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. 

Μετά το πέρας των ευρωεκλογών, όπως ήταν αναμενόμενο πέρα από τις πολιτικές αναταράξεις στο εσωτερικό πολλών ευρωπαϊκών χωρών, δημιουργήθηκαν συνθήκες αναστοχασμού και εξελίξεων στο εσωτερικό των τριών συστημικών κομμάτων της Ελλάδας. Και δίχως αμφιβολία, το συγκεκριμένο γεγονός από μόνο του, ερμηνεύτηκε ως η απόλυτη παραδοχή των αρχηγών των τριών συγκεκριμένων κομμάτων (Νέας Δημοκρατίας, ΣυΡιζΑ και ΠαΣοΚ) της απογοητευτικής εικόνας των εκλογικών τους επιδόσεων όπως αυτές αποτυπώθηκαν το βράδυ της 9ης Ιουνίου.

Και ως συνήθως γίνεται μετά από κάθε εκλογική βραδιά στα τηλεοπτικά πάνελ, οι κομματικοί συμμετέχοντες σε αυτά, προϊδεάζουν κατά κάποιο λόγο για τις όποιες τυχόν πολιτικές εξελίξεις θα συμβούν στα κόμματά τους. Σίγουρα με τις καθοριστικές αποφάσεις επιφορτίζονται σχεδόν αποκλειστικά οι πρόεδροι των κομμάτων, όπως και για την κομματική γραμμή που θα χαραχθεί την επομένη των εκλογικών αναμετρήσεων.

Το κυβερνών κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, παρά την άνετη πρωτιά που εξασφάλισε έναντι των ΣυΡιζΑ και ΠαΣοΚ, βγήκε αρκετά πληγωμένο από την συγκεκριμένη εκλογική διαδικασία. Γεγονός που όπως φάνηκε από τις άμεσες κινήσεις ανασχηματισμού, θορύβησε τον πρωθυπουργό και τον κομματικό μηχανισμό της συγκεκριμένης παράταξης. Ενδεχομένως και με διακριτά σημάδια πολιτικού πανικού, αν κρίνει κανείς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ανασχηματισμού.

Παρά το γεγονός πως πολλά από τα στελέχη της προσπάθησαν του αποδώσουν περισσότερο πολιτικά χαρακτηριστικά και λιγότερο ιδεολογικά. Καθώς δεν ήταν λίγα τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που σε τοποθετήσεις τους έκαναν λόγο περί «αναγκαίας δεξιάς στροφής του κόμματος» παρατηρώντας πως τα τελευταία χρόνια το κόμμα τους έχει απομακρυνθεί από το πιο συντηρητικό τμήμα του εκλογικού σώματος. Ανοίγοντάς του ουσιαστικά την πόρτα, εκείνο να αναζητήσει το ιδεολογικό του υπόβαθρο σε κόμματα πιο δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.

Άποψη βέβαια που επ’ ουδενί δεν επιβεβαιώθηκε στο απόλυτο, με βάση πάντοτε τα εκλογικά αποτελέσματα και κυρίως παρατηρώντας ποιον αριθμό ψήφων καρπώθηκαν τα κόμματα και σχηματισμοί δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας. Και αυτό φαίνεται να είναι και το επικρατέστερο μετεκλογικό σενάριο για την Νέα Δημοκρατία, από την στιγμή μάλιστα που κανένα κόμμα εκ των ΣυΡιζΑ και ΠαΣοΚ δεν επωφελήθηκε από αυτήν την ελεύθερη εκλογική της πτώση.

Τα κόμματα που επωφελήθηκαν ελάχιστα με μερικές χιλιάδων ψήφων, ήταν αυτά δεξιότερα του κυβερνώντος κόμματος. Θέτοντας εκ βάσεως αδύνατη την σύγκριση μερικών χιλιάδων ψήφων, με εκείνες των μερικών εκατοντάδων χιλιάδων που έχασε κυρίως από τους ψηφοφόρους της, που μέσω της αποχής τους θέλησαν να στείλουν το δικό τους ηχηρό μήνυμα. Τόσο στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, όσο και προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Παραμένοντας άγνωστο προς το παρόν αν το μήνυμα της κάλπης έγινε απόλυτα αντιληπτό, τόσο από τον πρωθυπουργό όσο και από τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος. Και προσπαθώντας κανείς να ερμηνεύσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ανασχηματισμού ως μια πρώτη αντίδραση για το εκλογικό αποτέλεσμα, δεν θα ήταν απόλυτα σίγουρος ως προς τι ακριβώς αντιλήφθηκε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Μπορεί σε βάθος χρόνου να φέρει τα αποτελέσματα που εκείνος επιθυμεί και να καταφέρει να πείσει εκ νέου τους απέχοντες της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης. Μπορεί και όχι.

Κρίνοντας πάντως κανείς το κυβερνητικό rotation που έκανε ο κ. Μητσοτάκης πέρσι το καλοκαίρι κατά την έναρξη της δεύτερης διακυβέρνησής του, δεν μπορεί να είναι και πολύ αισιόδοξος για την επιτυχία του τωρινού ανασχηματισμού. Καθώς το πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας και κατά επέκταση των στελεχών της, είναι η αποκοπή τους από την κοινωνία και τα πραγματικά προβλήματά της. Γεγονός που ξεκίνησε να αποτυπώνεται στο κυβερνών κόμμα από τον περσινό Αύγουστο και έπειτα, με τους περισσότερους να το αποδίδουν στην απομάκρυνση ενός προσώπου του Μαξίμου που αποτελούσε τον ως τότε συνδετικό κρίκο κυβέρνησης και κοινωνίας.

Αλλά αυτά φαίνεται πως απασχολούν την συγκεκριμένη παράταξη και κανέναν άλλον. Η κοινωνία δείχνει να ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνο για τα αποτελέσματα των πολιτικών επιλογών μιας κυβέρνησης και για τίποτα λιγότερο ή περισσότερο. Και ένας μέρος της κοινωνίας και του εκλογικού σώματος φρόντισε να εκφράσει την έντονη δυσαρέσκεια του για την κυβερνητική ανεπάρκεια και χαλαρότητα που διαπίστωσε τους προηγούμενους μήνες διακυβέρνησης με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο.

Και παρά το γεγονός πως πολλά γαλάζια στελέχη και βουλευτές σχεδόν επιβεβαιώνουν πως η παράταξή τους και οι ίδιοι έχουν λάβει το μήνυμα των ευρωεκλογών, κάτι τέτοιο δεν προκύπτει μέσω των δηλώσεων τους. Καθώς στην πλειονότητά τους, δεν δείχνουν να έχουν αντιληφθεί κατά το ελάχιστο το εκλογικό μήνυμα δυσαρέσκειας των πολιτών.

Είτε εκείνων που στήριξαν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας στις ευρωεκλογές του 2019, είτε ακόμη περισσότερο εκείνων που την στήριξαν έναν χρόνο πριν στις διπλές εθνικές κάλπες και λίγους μήνες αργότερα στις διπλές αυτοδιοικητικές εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου. Μέσω των οποίων φάνηκε το κλίμα δυσαρέσκειας των πολιτών, σε μικρότερο βαθμό σε σχέση με αυτό που αποτυπώθηκε στις ευρωεκλογές, χάνοντας ουσιαστικά τον μεγαλύτερο δήμο της Ελλάδας, αυτόν του Δήμου Αθηναίων. Και φυσικά και άλλων περιοχών, αλλά με μικρότερο πολιτικό εκτόπισμα.

Ανεξαρτήτως του γεγονότος, πως η ήττα του κ. Μπακογιάννη στον δήμο Αθηναίων, ενδεχομένως να οφειλόταν περισσότερο σε άλλα χαρακτηριστικά παρά σε αμιγώς πολιτικά. Όπως για παράδειγμα στην υπερεκτιμημένη σιγουριά για την πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Μπακογιάννη, όπως εκείνη είχε διαμορφωθεί στον α’ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, που προκάλεσε και την πολύ μικρότερη συμμετοχή των υποστηρικτών του στις επαναληπτικές εκλογές της 15ης Οκτωβρίου, με αποτέλεσμα την εκλογή του κ. Δούκα που λάμβανε την στήριξη του ΠαΣοΚ και του ΣυΡιζΑ.

Έτσι, διανύοντας την μετεκλογική περίοδο και παρά το γεγονός πως οι γαλάζιοι βουλευτές δηλώνουν σε κάθε τόνο πως θα διορθώσουν τα κακώς κείμενα της κυβερνητικής τους διαχείρισης, εκείνοι εξακολουθούν να μην έχουν αντιληφθεί πλήρως τα ακριβή αίτια των χαμηλών ποσοστών του κόμματός τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η δημόσια τοποθέτηση της βουλευτή Καστοριάς κ. Αντωνίου σε τοπικό κανάλι και την δημοσιογράφο - έμμισθη ειδική σύμβουλο του δημάρχου Καστοριάς, με τον οποίο έχει ιδιαίτερες πολιτικές σχέσεις.

Η βουλευτής λοιπόν της Νέας Δημοκρατίας, επιχειρώντας να απαντήσει για την πτώση των ποσοστών του κόμματός της, επιβεβαίωσε απλώς πως μάλλον ανήκει και αυτή στην ευρύτερη κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος που αδυνατούν να κατανοήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Προσπαθώντας να ερμηνεύσει την χαμηλή εκλογική πτήση της Νέας Δημοκρατίας σε σύγκριση με τον στόχο που είχε θέσει ο πρωθυπουργός, έκανε λόγο περί «χαλαρής ψήφου στις ευρωεκλογές, αλλά και της κούρασης των πολιτών από τις επαναλαμβανόμενες φορές που κλήθηκαν να ψηφίσουν εντός ενός έτους».

Αποφεύγοντας ουσιαστικά να αναδείξει τις πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης, μέσω των οποίων έστρεψαν τους μέχρι πρότινος ψηφοφόρους της στην αποχή. Ενδεχομένως αυτό να οφείλεται σε αδυναμία πολιτικής ερμηνείας  ή και σε κομματική γραμμή που έχει δοθεί στα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Όμως μοιάζει σχεδόν ακατανόητο (εκτός και αν υποκρίνονται στους ψηφοφόρους τους ή διακατέχονται από πολιτική αλαζονεία) το γεγονός πως ελάχιστα κυβερνητικά στελέχη στις τοποθετήσεις τους μετά τις εκλογές, απέφυγαν σαν τον διάολο το λιβάνι να μιλήσουν ανοικτά για κυβερνητικά λάθη και ολιγωρίες.

Και όσα στελέχη το έπραξαν κινήθηκαν σε εντελώς λάθος κατεύθυνση από αυτά που η κοινωνία κρίνει ως μείζονα προβλήματα της καθημερινότητας. Καθώς, πολύ καλά έκανε η συγκεκριμένη κυβέρνηση και ψήφισε προοδευτικά νομοθετήματα όπως την ισότητα στον γάμο και την ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, αλλά οι συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις ουσιαστικά αφορούν μικρές σε μέγεθος κοινωνικές ομάδες.

Τα προβλήματα που φαίνεται να αντιμετωπίζει η κοινωνία έχουν να κάνουν κυρίως με την ακρίβεια, την αισχροκέρδεια, την ανεργία, την φορολογία, την φτωχοποίηση, την αξιοκρατία, την δικαιοσύνη και το ελλιπές αίσθημα ασφάλειας. Τουλάχιστον όπως αυτά αναδεικνύονται από διάφορες μετρήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και επηρεάζουν άμεσα την κοινωνία. Εφόσον η κυβέρνηση δεν δώσει άμεσα λύσεις, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως στις επόμενες εθνικές εκλογές, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας θα έρθει αντιμέτωπο με περισσότερες εκπλήξεις, ακόμη πιο δυσάρεστες. 

Επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά την φράση «τρέχει μόνος του και τερματίζει δεύτερος». Και εδώ που τα λέμε, καθόλου μπράβο τους.

Ιωάννης Σκόρδας

iskord@hotmail.com

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 20 Ιουνίου 2024, αρ. φύλλου 1230.