 |
| ΟΔΟΣ 9.1.2025 | 1255 |
Καλλίνικος
Ο μητροπολίτης, που για μια ακόμη χρονιά οι αναγνώστες και φίλοι της ΟΔΟΥ τον υπέδειξαν ως ένα από τα πρόσωπα που ξεχώρισαν στον τόπο, κατακτά χρόνο με το χρόνο την θέση που αρμόζει στην θρησκευτικότητα, αλλά και την πνευματική του καλλιέργεια, χωρίς υπερβολές και χωρίς φανφάρες.
[+] Παρά το γεγονός ότι, ως προσωπικότητα ο μητροπολίτης Καστοριάς κ. Καλλίνικος, εμπνέει την πραότητα και ηρεμία, όπως και την αφοσίωσή του στο έργο που του ανατέθηκε από την Εκκλησία της Ελλάδος να είναι ο καλός και συνεπής ποιμενάρχης της Καστοριάς, μια προσεκτική παρατήρηση αναδεικνύει ένα σαφές του χαρακτηριστικό γνώρισμα. Ίσως και χάρισμα.
Προηγήθηκε μία επετειακή εκδήλωση για την 28η Οκτωβρίου 1940 στον ναό του Αγίου Νικάνορος με χορωδίες υπό την συνοδεία μάλιστα αρμονίου, αποδεικνύοντας ότι αποτελεί κατά κάποιο τρόπο ένα σημαντικό βήμα στην ορθή ερμηνευτική προσέγγιση της έννοιας της «καθ’ ημάς Ανατολής».
Να έχει εντάξει τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης, όπως είναι η πνευματική καλλιέργεια και ανησυχία, οι ευαισθησίες και η γνώση, σε μια προσωπική του πλατφόρμα ισορροπίας.
Ο ίδιος ως αντικαταστάτης ενός μητροπολίτη (του μακαριστού Σεραφείμ) που είχε το δικό του, ίσως και περισσότερο απ’ όσο αναμενόταν εξωστρεφή χαρακτήρα, που επέτρεπε να φαντάζει ως κάτι φυσικό η παρέμβαση στα δημόσια ακόμη και τα πολιτικά πράγματα της περιοχής, και η συμμετοχή του σε συνεδριάσεις παραγόντων, χρειάστηκε και χρειάζεται χρόνο να αναπληρώσει το κενό με την δική του προσωπικότητα.
Και για τους αναγνώστες και φίλους της ΟΔΟΥ, που για μια ακόμη χρονιά, αυτή του 2024 τον υπέδειξαν ως ένα από τα πρόσωπα που ξεχώρισαν στον τόπο, χωρίς αμφιβολία με θετικά στοιχεία, ο μητροπολίτης του μέτρου και της μετριοπάθειας, κατακτά χρόνο με το χρόνο την θέση που αρμόζει στην θρησκευτικότητα, αλλά και την πνευματική του καλλιέργεια, χωρίς υπερβολές και χωρίς φανφάρες. Παρά με ουσία και βαθειά κατανόηση των δόσεων ανάγκης που έχει η Καστοριά.
Ο μητροπολίτης Καστοριάς, χωρίς να αγνοεί καθόλου τα καθήκοντα της ιδιότητάς του, μέσα στο 2024 προχώρησε σε δημιουργικές συζεύξεις, που κατά την εκτίμηση της ΟΔΟΥ, ενισχύουν το σύγχρονο προφίλ της εκκλησίας και απευθύνονται στο μέλλον. Με κατάληξη το πρώτο θεολογικό σεμινάριο που διοργάνωσε στα μέσα Νοεμβρίου στην Καστοριά, σε συνεργασία με τo τμήμα Κοινωνικής θεολογίας και Χριστιανικού πολιτισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης «για να φέρει πιο κοντά τον σύγχρονο άνθρωπο με την ζωντανή ορθόδοξη θεολογία της Εκκλησίας, ώστε η αλήθεια της να δράσει γνωστικά, θεραπευτικά και δημιουργικά».
* * *
Mία προσεκτική παρατήρηση αναδεικνύει ένα σαφές του χαρακτηριστικό γνώρισμα. Ίσως και χάρισμα. Να έχει εντάξει τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης, όπως είναι η πνευματική καλλιέργεια και ανησυχία, οι ευαισθησίες και η γνώση, σε μια προσωπική του πλατφόρμα ισορροπίας.
* * *
Επίσης το 2024, ο μητροπολίτης Καστοριάς κ. Καλλίνικος οργάνωσε άψογα και τα δεύτερα Καραβαγγέλεια. Μια σημαντική πρωτοβουλία που μοιάζει να δρομολογείται ώστε να καθιερωθεί ως θεσμός. Στις τρεις ημέρες της διάρκειάς τους στα Καραβαγγέλεια του 2024, περιλήφθηκαν θεματολογίες που αφορούν στην ιστορία, την θρησκεία, την πατρίδα, την πολιτική, τον δημόσιο και ιδιωτικό βίο αλλά και κοινωνικά ζητήματα. Μια μορφή δεξαμενής σκέψης (think tank) που εκτιμάται πως θα αποδειχθεί πολύ σημαντική για την Καστοριά, εφ’ όσον δεν υπερβαίνει την επικουρικότητα.
Μέσα στο 2024, ο μητροπολίτης Καστοριάς, τίμησε με την προσωπική του αρθογραφία τις στήλες και τους αναγνώστες της ΟΔΟΥ που με τους φίλους, συναποτελούν μια κατηγορία προσώπων με αυξημένες απαιτήσεις στα λόγια και τις πράξεις. Με το άρθρο του «Έλεγχος εμφυλιοπολεμικών στερεοτύπων», δεν παρενέβη απλώς σε δημόσια συζήτηση και προβληματισμό, αλλά απέδειξε ότι για την άσκηση του εκκλησιαστικού και θρησκευτικού του έργου επαγρυπνεί και αφουγκράζεται, δεν ονειδίζει και δεν αδιαφορεί για τις ζυμώσεις των εξελίξεων.
Άλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο –όχι για την ΟΔΟ τουλάχιστον– το γεγονός ότι προσκλήθηκε και παρέστη ο π. υπουργός, πρώην πρόεδρος του ΠαΣοΚ και διακεκριμένος, ιδιοφυής για όσους μαθήτευσαν κοντά του καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής σχολής του Α.Π.Θ. Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος ήταν και ομιλητής –στο όνομα του οποίου όχι απλά ακούει ο "Κύκλος Ιδεών", αλλά και μια πιθανή προοπτική για το αξίωμα του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
* * *
«[...] Εμείς θεωρούμε ότι η μυθολογία μας είναι η βάση όλης της δυτικής μυθολογίας και όλης της δυτικής τέχνης και της δυτικής δραματουργίας. Ότι εμείς έχουμε εισαγάγει όλες τις μεγάλες έννοιες της φιλοσοφίας, τη θεωρία της ιστορίας, τη θεωρία των διεθνών σχέσεων, την πολεμολογία. Όλα αυτά συμπυκνώνονται στο όνομα Θουκυδίδης, για τον οποίο πάντα γίνεται λόγος. Τώρα όμως προσπαθούμε να συλλάβουμε αυτό που γίνεται παγκοσμίως, καθώς αναζητείται ένα μοντέλο διαφορετικό από το διπολικό μοντέλο που έχει καταρρεύσει, και από το μονοπολικό μοντέλο της αμερικανικής ηγεμονίας που αμφισβητείται έντονα γιατί εμφανίζεται ένας πολυπολικός κόσμος με την Κίνα να διεκδικεί τον δικό της ρόλο, με τη Ρωσία να επανατοποθετείται, με τον λεγόμενο παγκόσμιο και τους Bricks να παίζουν έναν δυναμικό ρόλο. Αλλά το ίδιο συμβαίνει και με την πολιτειολογία, το ίδιο συμβαίνει και με την επιστημολογία, το ίδιο συμβαίνει και με τη δραματουργία, με την ποίηση, με την αρχιτεκτονική, με τη γλυπτική […] Αλλά αναρωτιέμαι, θα μείνουμε σε αυτή την αφήγηση; Θα διεκδικούμε ιστορικούς τίτλους; Η θα μετατρέψουμε όλο αυτό το απόθεμα σε θεμέλιο μια σύγχρονης στρατηγικής που συνδέεται με τις παραμέτρους της εθνικής ισχύος, που συνδέεται με την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, που συνδέεται με την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας και άμυνας; Θα διεκδικούμε ρητορικά την αναγνώριση των άλλων η τη φιλία η την κατανόηση η τον σεβασμό τους, αδιαφορώντας για τον συσχετισμό των δυνάμεων; Μπορεί να υπάρχει μια σχέση με αυτό που ονομάζεται κόσμος, οικουμένη, ερήμην των διεθνών συσχετισμών; Χωρίς στρατηγική; Χωρίς στόχευση; Χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τον ελληνισμό ως βεβαίως αυτοτελή και αυτόνομη πολιτιστική και ιστορική οντότητα αλλά εντεταγμένη μέσα σε μια ολοκληρωμένη αντίληψη που ακούει στο όνομα Δύση και Ευρώπη; […] Αναρωτιέμαι αν η στρατηγική μας σε σχέση με την οικουμενικότητα του ελληνισμού είναι μια στρατηγική εξαιρετισμού η μια στρατηγική θεμελίου; Διεκδίκησης του ρόλου του θεμελιωτικού παράγοντα αυτού που λέγεται τώρα δυτικός και ευρωπαϊκός πολιτισμός, ο οποίος δεν υπάρχει χωρίς την ελληνική συνιστώσα του κι αυτό είναι ένα επιχείρημα του οποίο είναι πολύ πιο σημαντικό και πολύ πιο αποτελεσματικό και πρακτικό από οποιαδήποτε αντίληψη περί ελληνικού εξαιρετισμού. Άρα, ο ελληνισμός δεν συνιστά μια ιστορική ανάμνηση. Δεν συνιστά έναν ιστορικό η πολιτιστικό τίτλο. Είναι μια πραγματικότητα η οποία υπάρχει εντός του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων».
Ευάγγελος Βενιζέλος
Β’ Καραβαγγέλεια - Καστοριά 10.2.2024
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 9 Ιανουαρίου 2025, αρ. φύλλου 1255.
....... Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα ... ; ; ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή