19.1.15

ΟΔΟΣ: Η τέχνη της Καστοριάς


ΟΔΟΣ 18.09.2014 | 756

Αποτελεί πια παράδοση, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης αν δεν προκαλεί, να σηματοδοτεί τουλάχιστον, τις πολιτικές εξελίξεις για το φθινόπωρο και προπαντός τον χειμώνα που ακολουθούν. Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, επέφεραν με τα αποτελέσματά τους ορισμένες μικρής κλίμακας ανατροπές. Το αντίκρισμα όμως των ανατροπών αυτών στην πραγματική ζωή, (ενδεικτικά στην περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας) δεδομένου ότι μόλις ανέλαβαν καθήκοντα οι εκλεγμένοι, παραμένει προς το παρόν άδηλο.

Από παλιά άλλωστε στα εγκαίνια της ΔΕΘ, οι δηλώσεις του εκάστοτε πρωθυπουργού, αναμένονται και στην συνέχεια αναλύονται προκειμένου να ανιχνευθούν οι κυβερνητικές προθέσεις. Κατά κανόνα, μόνο οι προγραμματικές δηλώσεις αντιμετωπίζονται με αντίστοιχο ενδιαφέρον. Αντίστοιχη ανάλυση γίνεται και με τις δηλώσεις του (εκάστοτε επίσης) αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τι θα δώσουν και τι θα πάρουν. Αυτό είναι το ερώτημα.

Σε ό,τι αφορά τους πολιτικούς αρχηγούς των υπόλοιπων κοινοβουλευτικών σχηματισμών που επισκέπτονται την ΔΕΘ, η εμφάνιση και οι δηλώσεις τους έχουν μάλλον εθιμοτυπική διάσταση. Επιπλέον η ΔΕΘ προμηνύει την έναρξη λειτουργίας της Ολομέλειας της Βουλής και ενεργεί ως προπομπός της.

Εικαστικά, θα μπορούσε η ΔΕΘ να μοιάζει με φλιτζάνι του «ελληνικού» καφέ, έτοιμο να αποκαλύψει τις λεωφόρους, τις ατραπούς τους δρόμους που παίρνει και τους δρόμους που αφήνει, ο τόπος.

Κοντά σ’ αυτή, η γεωγραφική και ιστορική σχέση της Καστοριάς με την Θεσσαλονίκη είναι πρόσθετοι λόγοι ώστε και εδώ να αναμένονται και να μελετώνται όλες αυτές οι δηλώσεις με ανάλογο ενδιαφέρον. Άλλωστε όσοι (πολυάριθμοι) ενδιαφέρονται να διεκδικήσουν την σωτηρία της Καστοριάς, έχουν κάθε λόγο να ενθαρρύνουν την… μελέτη και συνήθως βρίσκονται μέσα στο ακροατήριο των ανακοινώσεων, επί τόπου.

Τα ίδια φαίνεται να επαναλήφθηκαν και φέτος. Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, λόγω της λήξης της θητείας του προέδρου της Δημοκρατίας, των συσχετισμών που έχουν διαμορφωθεί στην Βουλή και του γεγονότος ότι η χώρα εισέρχεται σε ένα ακόμη χειμώνα κρίσης. Με τους πολίτες καταπονημένους από τα δυσβάστακτα για τους περισσότερους οικονομικά μέτρα, που επιτείνονται από την ανεργία. Μια ανεργία, που ειδικά στην περιοχή της Καστοριάς, βρίσκεται εκτός από κάθε έλεγχο.

Μπορεί οι αναβαθμίσεις της ελληνικής οικονομίας από τους οίκους αξιολόγησης να είναι αλλεπάλληλες, όμως τίποτε απ’ όλα αυτά δεν μοιάζει να αναδιανέμει την αδικία και την σκληρότητα πολλών από τα μέτρα που λήφθηκαν. Αυτή είναι η εξήγηση για το ότι ο αέρας της Καστοριάς, μύρισε εκλογικό μπαρούτι.

Οι δηλώσεις του κ. Αλέξη Τσίπρα, προέδρου του ΣυΡιζΑ που ολοκληρώθηκαν το π. Σαββατοκύριακο, συμπλήρωσαν «τυπικά» το παζλ και το σκηνικό στην ΔΕΘ. Η αισιοδοξία και η αυτοπεποίθηση που έδειξε σε συνδυασμό με την δέσμευση για υλοποίηση όλης της παροχολογίας που ανέπτυξε υπερέβησαν τις προβλέψεις.

Στον αντίποδα οι δηλώσεις του πρωθυπουργού και τα όσα απάντησε στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων στο διήμερο των εγκαινίων της ΔΕΘ, καθώς και οι ανακοινώσεις για περιορισμένες φοροελαφρύνσεις, ιδίως αυτή του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης που ενδιαφέρει πρωτίστως την Βόρεια Ελλάδα, περιοχή που αποτελεί (ή απλά αποτελούσε) το ανάχωμα της Νέας Δημοκρατίας στην επέλαση του ΣυΡιζΑ, σε συνδυασμό με τις προσδοκίες για την μεγάλη αρχαιολογική ανακάλυψη στον τύμβο της Αμφιπόλεως, δεν έγιναν καθόλου τυχαία.

Οι δηλώσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και προέδρου του «ΠαΣοΚ» κ. Ευαγγέλου Βενιζέλου, που έστω και με την επίκληση του Θεού της Ελλάδος, κινήθηκε στο ίδιο κλίμα, στοχεύουν σε αντίστοιχα κέντρα και είναι ενδείξεις ότι από την πλευρά των κομμάτων της κυβέρνησης προτίμησαν να υποσχεθούν μόνο τα όσα κρίθηκαν εφικτά.

Σε αντίθεση με τον αντιπολιτευτικό λόγο που δύσκολα ξεπερνά τις υπερβολές, και συχνά εξαντλείται μεταξύ των γραφικοτήτων για την… Τράπεζα της Ανατολής, τα «εμπροσθοβαρή» μέτρα, τις παστίλιες για τον πόνο του άλλου, τον…  ορυκτό πλούτο (πετρέλαια, άνθρακες) σε ποσότητες εξωτικού Γιαχαμπίμι, τον Βλαντιμίρ Πούτιν, το πόσο μας ζηλεύουν και πόσο μας φθονούν και τα συναφή.

Ταυτόχρονα η δέσμευση του κ. Αντώνη Σαμαρά να πράξει οτιδήποτε απαιτείται για να μην αναλωθεί η χώρα σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο και οι προχθεσινές δηλώσεις του με τις οποίες τάχθηκε ανοικτά κατά της πρόωρης προσφυγής σε κάλπες, έστω κι’ αν σχετίζονται με την αισιόδοξη εκτίμησή του, την οποία δείχνουν να συμμερίζονται και στο ΠαΣοΚ, ότι τελικά η παρούσα Βουλή θα εκλέξει πρόεδρο της Δημοκρατίας, οδηγούν στην αντίθετη ακριβώς εκτίμηση:

Η χώρα δεν θα αποφύγει να εισέλθει σύντομα -αν δεν εισήλθε κιόλας- στην προεκλογική περίοδο. Και ότι οι εξελίξεις, εν όψει και της ψήφισης του προϋπολογισμού, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, ίσως και να επισπευσθούν, χωρίς να ξεκινήσουν απαραίτητα οι διαδικασίες για την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας. Και όλα αυτά παρά το ότι στα κόμματα της συγκυβέρνησης, φαίνεται να εκτιμούν ότι όποιος προκαλέσει εκλογές στους επόμενους μήνες θα υποστεί κόστος.




Σε επίπεδο Καστοριάς και ευρύτερα, η πιθανότητα να διενεργηθούν βουλευτικές εκλογές στους επόμενους λίγους μήνες, παρέχει τον χρόνο στους νέους δημάρχους, αντιπεριφερειάρχες και περιφερειάρχη να οργανώσουν και να οργανωθούν καλύτερα. Αναβάλλουν την φθορά με την δικαιολογία ή την εξήγηση των πολιτικών ζυμώσεων και εξελίξεων αποφεύγοντας τις πιέσεις του κόσμου. Και τις προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν από τους ίδιους πριν τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, για κοσμογονίες και ριζικές ανατροπές.

Ειδικά σε επίπεδο Περιφέρειας, η από τον πρωθυπουργό ανακοίνωση της μείωσης του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης σε ποσοστό 30%, με ταυτόχρονη διατήρηση της επιδότησης ανακουφίζει την νέα ηγεσία. Αφού διαπιστώνει ότι χωρίς κόπους και αγώνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, μετρά ήδη την πρώτη επιτυχία, πριν προλάβει να ανασκουμπωθεί. Γι’ αυτό μια παρατήρηση στα εσωτερικά των κομμάτων στην Καστοριά, αποδεικνύει ότι τόσο οι νυν, όσο και οι επίδοξοι πολιτευτές και πολιτευόμενοι, παίρνουν ήδη θέσεις μάχης.

Στο ΠαΣοΚ, ο πρωτοφανής πολιτικός κανιβαλισμός που εκδηλώνεται από το «πατριωτικό» (εκ του πατρός) κίνημα σε βάρος της κανονικής ηγεσίας του κόμματος, όπως η κατάσταση αυτή σε τοπικό επίπεδο εκφράζεται με αρκετή σαφήνεια από το στίγμα του κ. Φιλίππου Πετσάλνικου, που άγνωστο για ποιον ή ποια, δείχνει να επανακάμπτει στα τοπικά πολιτικά πράγματα, για το μεγάλο έργο της εκ νέου απ-Αλλαγής, επιτρέπει με μαθηματική ακρίβεια την πρόβλεψη δυσάρεστων εξελίξεων. Ήδη είναι διάχυτη η αίσθηση για μετά τις εκλογές, ότι δεν θα υπάρχει πια το ΠαΣοΚ που όλοι γνώριζαν. Και αυτό παρά τις προσπάθειες του σημερινού αρχηγού του να αποφύγει την διάλυση στα χέρια του, ιδρύοντας την δημοκρατική παράταξη.

Στον ΣυΡιζΑ η εμφάνιση προσωπικοτήτων «ευρείας» αποδοχής με αναφορές στους λαϊκούς αγώνες αλλά και την κοινωνικό-οικονομική ζωή της Καστοριάς, είτε στο προσκήνιο είτε στο παρασκήνιο, σε συνδυασμό με την παρατεταμένη σίγαση του κ. Ευάγγελου Διαμαντόπουλου, επιτρέπει την διαπίστωση ότι η αμφισβήτηση που δέχεται ο βουλευτής, κυρίως στο εσωτερικό του κόμματός του και η πόλωση που θα εκδηλωθεί μεταξύ των επαναστατικών αντιστάρ, των δονκιχωτικών και των κατεστημένων που μπορούν να εμπνεύσουν συσπείρωση κομματικά άστεγων της Καστοριάς και όσων αναζητούν λύσεις κυβερνησιμότητας, για την περίπτωση που ο ΣυΡιζΑ κερδίσει τελικά την πρωτιά σε ψήφους, αναμένεται να έχει επιπτώσεις ιδιαίτερα μετά από τις εκλογές.

Η σύγκληση ετερόκλητων και αντιφατικών δυνάμεων που αγωνίζονται να αναλάβουν μόνοι, ή με διάφορους ψεκασμένους και ραντισμένους, τα προβλήματα της Καστοριάς, είναι φαινόμενο άκρως προβληματικό: Εάν και εφ’ όσον σχηματισθεί κυβέρνηση που να πετύχει την εμπιστοσύνη της επόμενης βουλής, η κυβέρνηση αυτή, εφ όσον υπηρετεί τις θεμελιώδεις κατευθύνσεις της ελληνικής πολιτικής και του προσανατολισμού της χώρας και δεν επιφυλάσσει έξοδο από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και το ΝΑΤΟ, θα υποχρεωθεί να λάβει αποφάσεις αντιδημοφιλείς και επώδυνες.

Η φήμη ότι ο δημοτικός σύμβουλος κ. Νικόλαος Βασιλειάδης που υπήρξε υποψήφιος δήμαρχος Καστοριάς στις τελευταίες εκλογές, παρά την ετυμηγορία της κάλπης, που δεν επιτρέπει παρερμηνείες, επενδύει σε μια ενδεχόμενη υποψηφιότητά του με κάποιο από τα αντιμνημονιακά κόμματα, είδηση που εκτιμάται ότι ο ίδιος επιτρέπει να διοχετεύεται, ίσως ακόμη και για να διεκδικήσει την συμμετοχή του στην… ΝΔ, είναι ένα μόνο από τα συμπτώματα σοβαρής παθογένειας του πολιτικού πολιτισμού της Καστοριάς. Πόσο θα διατηρηθεί ακόμη η Καστοριά που συντηρεί την πολιτική ως προσωπική επιθυμία;

Στον κλειστό χώρο της Νέας Δημοκρατίας, τα πράγματα είναι πιο σοβαρά. Οι ενέργειες προπαρασκευής υποψηφιοτήτων από προσωπικότητες, καλά κρατούν, όπως και η ονοματολογία. Το γεγονός ότι όπως αποκαλύπτεται, (η ΟΔΟΣ έχει έγκυρη πληροφόρηση) η βουλευτής Καστοριάς κ. Μαρία Αντωνίου, ενεργώντας μάλλον ακατανόητα και με έναν αρκετά παλαιοκομματικό τρόπο -παράγοντα Επαρχίας της μεταπολεμικής και προδικτατορικής περιόδου- επικοινωνεί με εκπροσώπους δημοσίων φορέων και προσπαθεί να αναχαιτίσει την πολιτική επιρροή του κ. Ζήση Τζηκαλάγια, που δεν κρύβει το ενδιαφέρον του να διεκδικήσει εκ νέου το βουλευτικό αξίωμα, εντυπωσιάζει.

Επεμβαίνοντας η κ. Μαρία Αντωνίου, ζητεί με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, να μην δέχονται βοήθεια σε θεσμικό ή σε επίπεδο περιστατικών από τον κ. Ζήση Τζηκαλάγια, που όχι μόνο είναι τ. βουλευτής και ιατρός ο ίδιος, αλλά και διοικητής του Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης Άγιος Παύλος. Και ο οποίος είναι γνωστό, ανταποκρίνεται σε μεμονωμένα και εφικτά αιτήματα ασθενών. Καθώς και σε επίπεδο προώθησης των τοπικών συμφερόντων και ενίσχυσης στον τομέα της υγείας και της παροχής υγειονομικών υπηρεσιών στην Καστοριά.

Εκτελώντας δηλαδή την επιστημονική και θεσμική του αποστολή, έχει καταστήσει σαφές ότι ετοιμάζεται να επανέλθει, διεκδικώντας επανεκλογή. Έτσι, οι συζητήσεις που έγιναν με εκπροσώπους στον χώρο της υγείας, ενόχλησαν. Λίγο έλειψε να οδηγήσουν σε παρεξηγήσεις με την κυρία βουλευτή, η οποία διαθέτει πολύτιμο πολιτικό χρόνο εργασίας για να εδραιώσει την ισχύ της, έναντι αυτού που με τις παρούσες συνθήκες μοιάζει να είναι και ο κυριότερος αντίπαλός της.

Όλα αυτά αναμφίβολα, αποτελούν ενδείξεις, ότι η Καστοριά τουλάχιστον, ήδη εισήλθε σε προεκλογική περίοδο που εν τέλει, όσο και να διαρκέσει, θα αποβεί σε βάρος του τόπου. Διότι πέραν των άλλων θα επιτρέψει στους νέους αιρετούς ακόμη και να χρονοτριβήσουν. Και ότι στο τέλος αυτής της περιόδου, ο τόπος θα μετρά ακόμη μεγαλύτερες απώλειες. Άλλωστε γνωστή από παλιά και σαν κόσκινο είναι η τέχνη της Καστοριάς: Μονίμως χαμένη και στα μετόπισθεν.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 18 Σεπτεμβρίου 2014, αρ. φύλλου 756.

Φωτογραφία: Fantail Pigeon (Ριπιδοειδές περιστέρι), The Field Museum
(Μουσείο Φιλντ Φυσικής Ιστορίας) Σικάγο ΗΠΑ.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ