ΟΔΟΣ 28.1.2016 | 821 |
Είναι γνώριμη η αδυναμία ή -απλώς- η απροθυμία μερικών πολιτικών προσώπων να συμβιβασθούν με την πραγματικότητα. Ούτε σπάνια η αλλεργία κάποιων απ’ αυτούς, όχι μόνο με την αλήθεια, αλλά και με τον καθρέφτη τους. Ακόμη και όταν βρίσκονται μόνοι και δεν τους ακολουθεί κανείς.
Έτσι ο δικός τους καθρέπτης δεν τους δείχνει ποτέ ξεθωριασμένους. Αν δεν τους δείχνει καλύτερους, τους δείχνει ωραίους. Προφανώς ευθύνονται τα καβαφικά «τείχη» από τα οποία περικλείστηκαν και τα οποία λειτουργούν σαν φίλτρα από τον έξω κόσμο. Ζουν στην δική τους απαγορευμένη πόλη. Περιτριγυρισμένοι από αυλικούς αλλά ουσιαστικά απομονωμένοι.
Μάλιστα αυτά συμβαίνουν κατά κύριο λόγο σε όσους δεν παραδέχονται την αλλαγή. Την εξέλιξη. Έστω και αν ξεπερνιούνται από την ίδια την ιστορία, την πολιτική κατάσταση, τους οπαδούς τους, τις δικές τους αντοχές, ικανότητες και ανικανότητες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνήθως χρειάζονται από λίγα στην καλύτερη ως πολλά -στην χειρότερη περίπτωση- χρόνια, για να συμβιβασθούν με την ιδέα. Την αλήθεια ότι απλά πέρασε η πολιτική μπογιά τους. Ότι έδυσε το «άστρο» τους. Ότι δεν αρέσουν, ούτε μπορούν.
Η βουλευτής Καστοριάς κ. Μαρία Αντωνίου, είναι φυσικά εν ενεργεία και μάλιστα πρόσφατα επανεκλεγμένη βουλευτής. Ακόμη πιο πρόσφατα της ανατέθηκε ο τομέας έρευνας και καινοτομίας στην Νέα Δημοκρατία, στον οποία αναμένεται να έχει μεγάλες επιδόσεις. Γνωστή άλλωστε η κλίση της στην καινοτομία.
Εξ ορισμού επομένως δεν ανήκει στην πιο πάνω κατηγορία, όχι τουλάχιστον ακόμη. Ωστόσο οι πρόσφατες εικόνες (φωτογραφίες) της κυρίας Μαρίας Αντωνίου, ντυμένη στα κόκκινα της φωτιάς (του στυλ γνωστού ως «απόψε κάνεις μπαμ») να ποζάρει και να φιγουράρει πολιτικά περιχαρής, δίπλα και μαζί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, εντός και εκτός βουλευτηρίου- από τότε βέβαια που ο τελευταίος εκλέχθηκε πανηγυρικά νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, αποτελούν χαρακτηριστική ένδειξη. Πολιτικού που πιστεύει ειλικρινά ότι μπορεί να πείθει, παρά τις θεαματικές μεταμορφώσεις της.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι, παρ’ όλο που η βουλευτής Καστοριάς έχει μια «ξεκάθαρα» απαρχαιωμένη άποψη και δεν επιτρέπει σε άλλους φορολογούμενους πολίτες να είναι με όρους ισοτιμίας και ισοπολιτείας ο εαυτός τους, ότι δεν δικαιούται και η ίδια να είναι ο εαυτός της. Με ή χωρίς οβιδιακές μεταμορφώσεις. Χθες με τον Βαγγέλη, σήμερα με τον Κυριάκο, και μάλιστα στον γνωστό της τομέα της καινοτομίας. Είναι το ένστικτο της «αυτοσυντήρησης» που την εμποδίζει να συνειδητοποιήσει ότι μαζί με τον κ. Μεϊμαράκη, ξεπεράστηκαν και οι εκφραστές του. Έτσι συμμετείχε στην διανομή τομέων μεταξύ των τάσεων της Νέας Δημοκρατίας, για να μην υπάρχουν παράπονα από την πλευρά των ηττημένων και ήδη άρχισαν οι έρευνες.
Αντίστοιχα και τηρουμένων των αναλογιών, τα ίδια επιβεβαιώνει η συντηρούμενη δημόσια εικόνα του τ. προέδρου της Βουλής και τ. βουλευτή Καστοριάς κ. Φιλίππου Πετσάλνικου, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να θυμίζει την παρουσία (για άλλους την απουσία) του στους πολίτες. Μάλιστα έχει εντείνει την κινητικότητά του, κάτι που εμπνέει την υπόνοια, ότι ο τέως, έχει οσφρανθεί εξελίξεις. Στις οποίες μπορεί να ελπίζει ότι θα έχει ρόλο. Ο ίδιος, ή κάποιος άλλος δικός του. Ενώ οι πολίτες δεν φαίνεται πάντως να προστρέχουν στην εμπειρία του για να αναζητήσουν λύσεις στα αδιέξοδα στα οποία τους οδήγησαν πολιτικοί της ίδιας διαδρομής.
Μοιάζει ο τέως κ. Πετσάλνικος να διεκδικεί μια θέση Νέστορα, ανώδυνα και γραφικά, κάπως παλιομοδίτικα, όταν προβάλλει τα επιτίμιά του, όχι βέβαια ως απλός πολίτης. Ως γέννημα θρέμμα της λαϊκής τάξης. Αλλά ως θεσμικός επίσημος αξιωματούχος. Για παράδειγμα, ως συνοδός θρησκευτικών πομπών. Όπως πρόσφατα, την ημέρα των Θεοφανείων, δηλαδή στην τελετή αγιασμού των υδάτων της λίμνης Καστοριάς. Αναβιώνοντας με τον δικό του τρόπο το τρίπτυχο «δήμαρχος, παπάς και δάσκαλος». Μπορεί να γίνει και αριστερός ή δεξιός ψάλτης κάποια στιγμή, αν το απαιτήσουν οι καιροί, οι οποίοι ως γνωστό ου μενετοί.
Αλλά και κάπως πιο αινιγματικά, όταν διαπιστώνεται ότι 36 ολόκληρα χρόνια, μετά την εμφάνισή του στο πολιτικό στερέωμα της Καστοριάς, εξακολουθεί να αυτοπροβάλλεται ως πολιτικός παντογνώστης και ως πολιτικός σωτήρας του τόπου. Για παράδειγμα, μέσα από την προσωπική ιστοσελίδα του στο ίντερνετ. Μια σελίδα που προκαλεί. Προκαλεί εντύπωση, αλλά και την μνήμη. Μερικά χρόνια μετά την αλήστου μνήμης περίοδο Γεωργίου Παπανδρέου, στην διάρκεια της οποίας ο κ. Φίλιππος Πετσάλνικος δεν αισθανόταν άνετα ούτε να παρευρεθεί σε μαθητικές παρελάσεις, τουλάχιστον στο διαδίκτυο μπορεί να γίνει λόγος για ολική επαναφορά.
Η ιστορία των δύο πολιτικών προσωπικοτήτων της Καστοριάς, νυν και τέως, δεν είναι σημαντικά διαφορετική. Υπάρχουν ομοιότητες στις αντιφάσεις τους: Ο ένας απ’ αυτούς επαίρεται για όσα έκανε, και ο άλλος απλά γιατί δεν έκανε τίποτε. Στην πραγματικότητα, για το ίδιο ακριβώς πράγμα, μόνο που δεν το έχουν αντιληφθεί.
Και για να αναλυθούν τα δύο ανάλογα φαινόμενα με την σειρά, ενώ για την κ. Μαρία Αντωνίου της Ν.Δ. ήταν πολύ γνωστό ότι η ίδια κατά το «απόλυτο» (περίπου) δικαίωμά της – αν και η δημοκρατία δεν αναγνωρίζει παρά μόνο απόλυτες υποχρεώσεις στους πολιτικούς- στα εσωκομματικά της Νέας Δημοκρατίας ήταν σαφώς υπέρ του κ. Ευαγγέλου Μεϊμαράκη. Τον οποίο και υποστήριξε με ζήλο, τόσο στον πρώτο όσο και στον δεύτερο γύρο των εκλογών, αλλά και στον καστοριανό περίγυρο. Ωστόσο από την μια στιγμή στην άλλη, σαν να απευθύνεται σε λωτοφάγους, μοιάζει να είδε το φως το αληθινό.
Άρχισε να διοχετεύει φωτογραφικά στιγμιότυπα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και πολιτικούς συμμάχους του, όπως τον νέο αντιπρόεδρο κ. Άδωνη Γεωργιάδη. Όχι απλά, αλλά απολύτως συνειρμικά σε επίπεδο πολιτικής ωριμότητας Μπουρκίνα Φάσο. Παπούα Νέας Γουϊνέας.
Έστω κι΄ αν όπως είναι γνωστό μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, τα λάθη δεν αναγνωρίζονται και για τον λόγο αυτό οι προθέσεις της ίδιας, για τον αιφνίδιο πολιτικό εναγκαλισμό, είναι αδύνατο να απαλλαγούν από τις υποψίες ιδιοτέλειας. Ότι το κάνει αφ’ ενός μεν για την εσωκομματική διαβίωση της ίδιας (η λέξη επιβίωση είναι κάπως υπερβολική). Και αφ’ ετέρου για να πείσει τους ιθαγενείς της εκλογικής περιφέρειας, ότι δεν τρέχει και κάτι σοβαρό. Ότι δηλαδή αρέσει παιδί μου αρέσει. Ότι είναι διαχρονική και πολλών ταμπλώ. Και να που η ανάληψη του τομέα έρευνας και καινοτομίας επιβράβευσε τον κάματο.
Κανείς βεβαίως δεν θα απαιτούσε από την ίδια, μένοντας πιστή και αφοσιωμένη στον κ. Ευάγγελο Μεϊμαράκη, να διαχωρίσει την θέση της από την Νέα Δημοκρατία της νέας εποχής Κυριάκου Μητσοτάκη και να αποστατήσει κατ’ ουσία, υπονομεύοντας κιόλας το κόμμα. Από το σημείο αυτό όμως, μέχρι να προσπαθεί, στην Καστοριά πάντα, να φιλοτεχνήσει ένα τόσο διαφορετικό προφίλ, αυτό της ανανέωσης και της ανακατεύθυνσης, της έρευνας και της καινοτομίας, που υπόσχεται να κάνει πράξη η νέα ηγεσία του κόμματός της, υπάρχει μια κάποια διαφορά. Ειδικά για μια βουλευτή που κατακεραύνωνε η ίδια αυτούς που δεν τιμούν πολιτικά ή με οποιονδήποτε τρόπο τα κυριολεκτικά ή πολιτικά τους παντελόνια.
Έτσι ανάλογα συμβαίνει και με τον τέως βουλευτή Καστοριάς κ. Φίλιππο Πετσάλνικο. Του φαίνεται αβάσταχτο προφανώς να είναι και πάλι απλός πολίτης. Και δεν αρκείται μόνο στον ρόλο του «επίσημου» να συνοδεύει παρελάσεις και πομπές, στασίδια και λιτανείες. Αλλά επιδιώκει να καταστεί σημείο πολιτικής αναφοράς και συμπεριφοράς.
Έχει δημιουργήσει προσωπική πολιτική ιστοσελίδα, σε ούτε ακριβώς πράσινο, ούτε οπωσδήποτε μπλέ. Αλλά σε γαλαζοπράσινο, κάπως τυρκουάζ φόντο στην οποία η λέξη «ΠαΣοΚ» σπανίζει. Αυτοσυστήνεται πρώην πρόεδρος της Βουλής, πρώην βουλευτής και πρώην υπουργός που πράγματι ήταν. Αλλά δείχνει να μην συνειδητοποιεί ότι το πρώην είναι ο κυρίαρχος προσδιορισμός του. Ότι δεν είναι νυν και αεί και ότι αυτό που μετράει είναι το πρώην.
Το πιο ενδιαφέρον απ’ όλα όμως είναι ότι η ιστοσελίδα με μια πολιτικά πατερναλιστική διάθεση, όχι μόνο παρουσιάζει ως δικά του επιτεύγματα ΟΛΑ σχεδόν τα δημόσια, αλλά και πολλά αμιγώς δημοτικά έργα. Αλλά και χωρίς κανένα απολύτως στοιχείο αυτοκριτικής, αιδούς ή σεβασμού, για τα προβλήματα που επισωρεύθηκαν στον τόπο, την Ελλάδα και την Καστοριά, στα χρόνια και της παντοδυναμίας του, προτείνει λύσεις διεξόδου από τα αδιέξοδα: τις δικές του ιδέες!
Πιο χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι όχι μόνο παρουσιάζει ως διεθνή τον αερολιμένα της Καστοριάς στο Άργος Ορεστικό, αλλά και την Εγνατία Οδό ως περίπου δικό του έργο, καθώς και την Αρχιτεκτονική Σχολή που δεν λειτούργησε ποτέ με ευθύνη της δικής του κυβέρνησης και δευτερευόντως της συγκυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας-ΠαΣοΚ-ΔημΑρ. Εικονικές πραγματικότητες, υπερβολές πολιτικών, οφθαλμαπάτες ή όχι, σημασία έχει ότι ο ίδιος μοιάζει να έχει κτίσει γύρω του τα δικά του τείχη.
Με μια σαφή προβολή της πολιτικής και προσωπικής φιλίας του με τον Γεώργιο Παπανδρέου έχει στην προσωπική του ιστοσελίδα και λίγο απ’ όλους τους υπολοίπους: τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον κ. Κωνσταντίνο Σημίτη και τον ποιος Βαγγέλης – Ευαγ. Βενιζέλο. Ώστε να είναι σαφές, ότι ο τριπλός πρώην, έχει στόχο του το μεταλλαγμένο ΠαΣοΚ της κυρίας Φώφης Γεννηματά και πιο ειδικά το αύριο της κεντροαριστεράς, με ή χωρίς το ΚιΔηΣο, το κόμμα του κ. Γιώργου Παπανδρέου που διαπρέπει ως πρόεδρος της καταρρέουσας Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Σαν κάποιους φύλαρχους της Κεντρικής Αφρικής.
Στόχος του λοιπόν το «ΠαΣοΚ» του μέλλοντός μας. Που απαλλαγμένο από το επιστημονικό και πολιτικό θωρηκτό του κ Ευαγ. Βενιζέλου, επιχειρεί να αναστηθεί με τα δεκανίκια του Ποταμιού και τα υπολείμματα της ΔημΑρ και τρέμει την δυναμική της Νέας Δημοκρατίας, που και αυτή με την σειρά της δεν είναι ούτε εξασφαλισμένη χωρίς προσπάθεια, ούτε αδιαπραγμάτευτη χωρίς τομές.
Προφανές είναι ότι η ιστορία σε μια εκδοχή φάρσας ενώνει την κ. Μαρία Αντωνίου και τον κ. Φίλιππο Πετσάλνικο, και αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από το όνομα «Βαγγέλης», «Βαγγέλας» «Ευάγγελος». Καθένα για τον δικό του λόγο, τόσο για τον μάγκα τον πολλά βαρύ, όσο και τον απλά βαρύ.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 28 Ιανουαρίου 2016, αρ. φύλλου 821.
Φωτογραφία: Fuga xxx. Sol indiget Luna, ut gallus gallina (Ο Ήλιος χρειάζεται την Σελήνη, όπως ο κόκορας την κότα) Έμβλημα/ Επίγραμμα ΧΧΧ από το βιβλίο εμβλημάτων και αλχημίας των Michael Maier (1568-1622) και Matthaeus Merian (1593-1650). Getty Museum, ΗΠΑ.
Μαρία; Ποια Μαρία;
ΑπάντησηΔιαγραφή