ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Στην Αναστασία Υφαντίδου, για το βιβλίο της «Ήσυχοι Θόρυβοι»…

 

Κρατώ στα χέρια μου, μόλις σήμερα μπόρεσα, το πρώτο σου μικρό βιβλίο.

Μετά από κάποια περιπέτεια έφτασε στα χέρια μου, τα κατάφερε. 

Μου άρεσε να το βλέπω όλες αυτές τις μέρες

ήσυχα κι αθόρυβα να περιμένει τη σειρά του. 

«Ήσυχοι θόρυβοι» είναι ο 

όμορφος τίτλος του

κι η ζωγραφιά του, όμορφη 

κι εκείνη,

κοσμεί το εξώφυλλο, μας 

προδιαθέτει ευχάριστα.

Σε είχα ξαναδιαβάσει καιρό πριν,

για τον Οδυσσέα μιλούσες 

που όλοι μας είμαστε.

Και μου ‘μεινες!

Θέλησες να διαβάσω το βιβλίο σου,

τα ποιήματα που αυτό περιέχει,

το χάρηκα.

Η αγάπη κι ο πόνος είναι το θέμα τους,

συνοπτικά θα έλεγα. 

Η αγάπη κι ο πόνος, δοσμένα 

με τον δικό σου τρόπο.

Ναι, τα κατάφερες!

Διάβαζα και στον νου μου καρφωμένα έμεναν

τα λόγια της μεγάλης μας συγγραφέως,

πως πιο δυνατή ακόμη κι απ’ την ανάγκη της αγάπης,

πιο επιτακτική και πιο μεγάλη,

είναι η ανάγκη της ανταπόδοσής της, 

της ανταπόκρισης του άλλου 

στη δική μας αγάπη.

Γιατί η αγάπη αμφίδρομη πράξη είναι∙

αγαπάς και ν’ αγαπηθείς διψάς και γυρεύεις.

Αλλιώς δεν είναι παρά ένα 

συναίσθημα

που η οδύνη το συνοδεύει, 

γιατί ανταπόκρισης δεν έτυχε.

Αναστασία Υφαντίδου,

Έχεις τον τρόπο σου να την 

εκφράζεις την αγάπη

κι ο τρόπος σου αυτός 

κορυφώνεται

στους τελευταίους στίχους των ποιημάτων σου,

που το επιμύθιο στο τέλος 

κάθε μύθου του Αισώπου

μου θυμίζει κι αυτό μου αρέσει,

καθώς τέτοια επιμύθια συνθήματα μπορούν να γίνουν

κι οδηγοί στη ζωή μας.

Κι αν έγραφα κι εγώ επιμύθιο

στο δικό μου άτεχνο ποίημα 

που μ’ αγάπη σου αφιερώνω,

θα σου έλεγα πως πιο πολύ 

με μάγεψαν

τα ποιήματα που έγραψες 

για παιδιά κατατρεγμένα,

για εκείνα τα εύθραυστα 

πλάσματα

που, αντί να προσεχθούν 

περισσότερο

από μας τους μεγάλους, 

απ’ τους άλλους,

καταδιώχτηκαν σκληρότερα, περνώντας μαρτύρια.

Κι εσύ ξέρεις από μαρτύρια,

το δείχνει το δεύτερο μέρος 

του βιβλίου σου,

όπου μιλά η Μάννα με το 

μεγάλο Μ

και με τα δύο ν, που πιο 

πολλά θα μπορούσαν να ‘ναι,

η Μάννα που πόνεσε, που έκλαψε, που δε γιατρεύτηκε,

γιατί ποτέ δεν μπορεί να 

γιατρευτεί

μια Μάννα που χάνει το 

σπλάχνο της

κι άδεια καλείται να βαδίσει

το υπόλοιπο μέρος της ζωής της,

όσο μεγάλο κι αν είν’ αυτό 

το υπόλοιπο,

όσες χαρές κι αν στη ζωή 

της έρθουν,

όσα παιδιά άλλα 

κι αν αποκτήσει… 

* * *

Η Κλεισούρα πριν και μετά τη σφαγή (ακροστιχίδα)

Επιμέλεια: Σ. Ευθυμιάδου-Παπασταύρου

Πριν

Κάθε ομορφιά της σκόρπισε 

σε σένανε η φύση

και είσαι μάγια και γητειές, 

γεμάτη στολισμούς.

Λουλούδια, δέντρα και πουλιών τραγούδια έχουν στήσει

χορό στις ώριες σου πλαγιές, πώχουν ξελογιασμούς.

Έχεις μεθύσια ευωδιάς, 

τα βότανα που χύνουν

και ξεκουράζεται σωστά σε 

σένα η ψυχή.

Ίδια σου δεν αντίκρισα, οι 

ομορφιές σου δίνουν

την έκσταση εις την καρδιά, 

ίδια σαν προσευχή.

Στολίστηκες με πράσινο και 

των βουνών τα πλάγια

χαλί, βελούδο αληθινό! 

Τι χρώμα, τι γητειά!

Όλα σου γύρω αρμονικά σαν 

τα νησιά Χαβάγια,

σαν κάτι που κι αν βλέπωμε 

θαρρούμε είν’ ψευτιά.

Υπέρκαλη κοσμοφωλιά 

χιλιοτραγουδισμένη,

βουνά αστρογειτόνιαστα, 

δροσόλουστη μεριά,

Ρήγισσα ώρια του βουνού, 

νυμφούλα στολισμένη,

που ξελογιάζει και μεθάει η 

θεία σου θωριά. 

Αν τα που έγραψα αυτά, 

φτωχόλογα φανούνε

και δεν μιλούν για κάθε σου 

ουράνιο στολισμό,

δεν φταίγω που τους λογισμούς τα κάλλη σου μεθούνε

κι άλαλος γίνεται κανείς 

από τον θαυμασμό.

Μετά

Κλαίει η καρδιά με σπαραγμό

για τον κατατρεγμό σου,

Λυγμό νιώθω στα στήθη μου

τον τραγικό λυγμό σου. 

Έσυρ’ ο χάρος κι η φωτιά

θανατικό και στάχτη,

Ίδιο σου δεν εφούντωσε

μες στην Ελλάδα άχτι. 

Σταυροί μικρών και γηρατειών

και γυναικών μνημόρια, 

Όλα βουβά, όλα φριχτά,

νυφούλα πριν πανώρια.

Υψώθηκαν οι φλόγες σου

ως τ’ ουρανού τα πλάτια,

Ρίγησ’ ο Θεός και σ’ έκλαψαν

της Παναγιάς τα μάτια.

Αλίμονο! Τι ριζικό!...

Σωπάσαν τα τραγούδια!...

φυτρώσαν στην πλαγιά σου πια

τα νεκρικά λουλούδια. 

 

Φωτογραφία: Η Κλεισούρα στις αρχές του20ου αιώνα (λεπτομέρεια). "Κοσμόπολη" την αποκάλεσε επαινετικά ο γάλλος περιηγητής Πουκεβίλ στις αρχές του 19ου αι. και αυτό όχι τυχαία. Ήταν εμπορικό και πνευματικό κέντρο που ανέδειξε σημαντικές προσωπικότητες. Σ.Ε.Π.

Δημοσιεύθηκαν στην ΟΔΟ στις 8 Μαρτίου 2021, αρ. φύλλου 1074.