ΜΗΝΑ ΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΣΤΑΡΑ: Μία σύντομη ιστορία του μέλλοντος [ΙΙ]

'

ΟΔΟΣ 20.5.2021 | 1080

- Β' ΜΕΡΟΣ -

Νομοθεσία ναρκωτικών

Ο Αττάλι προβλέπει έναν μελλοντικό κόσμο όπου οι μάζες θα «πνίγονται» στη διασκέδαση και την ανεξέλεγκτη και εξωπραγματική σεξουαλικότητα, για να ξεφεύγουν από την αβέβαιη και χωρίς νόημα ζωή τους. Θα διεκδικήσουμε το δικαίωμα να αποκτήσουμε ρίζες. «Θα εκλείψουν οι μέρες που τα σύνορα είναι κλειστά, η απασχόληση στη ζωή εγγυημένη, όπου οι αξίες παραμένουν σταθερές, οι γάμοι τηρούνται και οι νόμοι είναι άθραυστοι». Η διασκέδαση και όχι η ψυχαγωγία θα είναι η κύρια απόδραση του ανθρώπου.

«Μερικοί θα κλειδωθούν στον αυτισμό από την ασύδωτη χρήση νομαδικών αξιών και αντικειμένων. Θα είναι ναρκισσιστικά εμμονικοί με τους αυτοελεγκτές, όπως οι Ιάπωνες Otaku – φανατικοί του εικονικού νομαδισμού, της αυτιστικής ακρόασης μουσικής και της αυτο-παρακολούθησης του σώματος». Μαζί με την ψυχαγωγία, τα ναρκωτικά θα νομιμοποιηθούν για να μας κάνουν άνοσους στην αυξανόμενη τρέλα που μας περιβάλλει. «Αλκοόλ, μορφίνη, ηρωίνη, κοκαΐνη, συνθετικά προϊόντα (αμφεταμίνες, μεθαμφεταμίνες, έκσταση). Χημικά, βιολογικά ή ηλεκτρονικά ναρκωτικά, που διανέμονται από τους «αυτόματους επισκευαστές», θα γίνουν καταναλωτικά προϊόντα σε μια παράνομη παγκόσμια αστυνομία, των οποίων τα κύρια θύματα θα είναι οι infranomads (Infranomads = φτωχοί άνθρωποι του κόσμου, όλοι ΜΑΣ).

Ο φεμινισμός απαιτείται στον σοσιαλισμό

Ο Jacques Attali είναι πρωτοπόρος στις μικροχρηματοδοτήσεις και έχει ιδρύσει την PlaNet Finance, τον τρίτο παγκoσμίως μεγαλύτερο οργανισμό στο είδους του. Η μικροχρηματοδότηση περιλαμβάνει την παροχή δανείων σε φτωχούς και κοινοτικές ομάδες σε όλο τον κόσμο για να ξεκινήσουν επιχειρήσεις. Όταν ρωτήθηκε γιατί το 80% των μικροδανείων χορηγείται σε γυναίκες, ο Attali περιγράφει το φαινόμενο ως «παράξενο πράγμα», αλλά στο βιβλίο του εξηγεί τον πραγματικό λόγο. «Οι γυναίκες θα σταματήσουν να αγκαλιάζουν τον κολεκτιβισμό».

Το 2060, ο Attali βλέπει την υπερδημοκρατία (μια κολεκτιβιστική παγκόσμια κυβέρνηση) να γίνεται πραγματικότητα και οι πρωτοπόροι αυτού του συστήματος θα είναι αυτοί που αποκαλεί «transhumans» (παρα-μετα-άνθρωποι). Οι Transhumans θα βρουν ευχαρίστηση στο να υπηρετούν άλλους στις κοινότητες τους. Θα «εγκαινιάσουν μια οικονομία αλτρουισμού, δωρεάν διαθεσιμότητας, αμοιβαιότητας, δημόσιας υπηρεσίας και γενικού ενδιαφέροντος». «Οι γυναίκες θα γίνουν πιο Transhumans από τους άντρες: η εύρεση ευχαρίστησης στο να δίνει ευχαρίστηση είναι συγκεκριμένη στη μητρότητα». «Η σταδιακή άνοδος των γυναικών σε όλους τους τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας, ειδικά μέσω της μικροχρηματοδότησης, θα αυξήσει δραματικά τον αριθμό των transhumans».

Μικροτσίπ στον εγκέφαλο

Ο μελλοντικός άνθρωπος θα περπατάει στον δρόμο, τρομοκρατημένος από τις σκέψεις του. Θα του έχει εμφυτευτεί ένα μικροτσιπ στον εγκέφαλο. «Οι βιονικές προσθέσεις που συνδέονται άμεσα με τον εγκέφαλο θα μας βοηθήσουν να χτίσουμε γέφυρες μεταξύ σφαιρών γνώσης, να παράγουμε διανοητικές εικόνες, να ταξιδεύουμε, να μαθαίνουμε, να φανταζόμαστε και να επικοινωνούμε με άλλα μυαλά». Αυτή η τεχνολογία υπάρχει ήδη και επιτρέπει σε έναν τετραπληγικό να μπορεί να γράφει δεκαπέντε λέξεις ανά λεπτό με απλή μετάδοση της σκέψης και να τις στέλνει μέσω e-mail. Η τηλεπάθεια επομένως είναι (ήδη) πραγματικότητα. Όλοι θα αποκομίσουμε τα «οφέλη» αυτής της τεχνολογίας.

«Αυτές οι διαδικασίες θα δημιουργήσουν νέες μορφές άμεσης επικοινωνίας μέσω του νου και θα ενισχύσουν τη διαδικασία μάθησης και την δικτύωση σε κοινή οθόνη». Η συνέπεια αυτής της εξέλιξης θα είναι η ασφυκτική παρακολούθηση. «Σήμερα το κράτος έχει πρόσβαση στο προφίλ μας στο Facebook. Αύριο θα είναι η κάθε σκέψη μας». Κάποια μέρα η συνείδηση θα αποθηκευτεί ψηφιακά και θα είναι δυνατόν να ζει κάποιος σε πολλαπλά σώματα. «Χάρη στην απίστευτη πρόοδο που μπορούμε να περιμένουμε από τη νανοεπιστήμη, όλοι ελπίζουν ακόμη και να μεταφέρουν την αυτογνωσία τους σε έναν άλλο οργανισμό, να αποκτήσουν τα δικά τους διπλά αντίγραφα, αντίγραφα των αγαπημένων τους ανθρώπων, αντίγραφα «ονειρεμένων» (τέλειων) ανδρών και γυναικών, υβρίδια που έχουν κατασκευαστεί με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προεπιλεγμένα για επίτευξη συγκεκριμένων στόχων. Μερικοί θα προσπαθήσουν ακόμη και να προσπεράσουν το ανθρώπινο είδος με μια μορφή ζωής προικισμένη με διαφορετική και ανώτερη νοημοσύνη». Κάποιοι θα ζήσουν για χιλιάδες χρόνια και θα μπουν σε «ζώνη λυκόφωτος» μεταξύ ζωής και θανάτου. «Τότε, ο άνθρωπος, που τελικά θα κατασκευάζετε σαν ένα τεχνολόγημα, δεν θα γνωρίζει πια το θάνατο. Όπως όλα τα βιομηχανικά αντικείμενα, δεν θα μπορεί πλέον να πεθάνει, αφού δεν θα έχει γεννηθεί ποτέ».

Η τρέλα της ατζέντας

Το βιβλίο είναι γεμάτο με άλλες παρόμοιες περιγραφές του μελλοντικού ανθρώπου ως βιομηχανικού αντικειμένου, που απηχεί το κομμουνιστικό όνειρο του «Σοβιετικού Ανθρώπου». Σε ένα σημείο του βιβλίου, ο Attali ισχυρίζεται ότι τα παιδιά θα μεγαλώνουν σε εργαστήρια ως «εμπορικό αντικείμενο».

Τελικός στόχος της νέας παγκόσμιας τάξης

Προς το τέλος του βιβλίου, ο Attali μας λέει ότι ο απώτερος στόχος της Νέας Παγκόσμιας Τάξης ( NWO) είναι να καταστρέψει την ανθρωπότητα. Η υπερδημοκρατία θα αναπτύξει ένα κοινό αγαθό που θα ορίζεται από μια κολεκτιβιστική νοημοσύνη, η οποία θα είναι «μια νοημοσύνη, η οποία σκέφτεται διαφορετικά από κάθε μέλος της ομάδας», με τον ίδιο τρόπο, «όπως ένας υπολογιστής σκέφτεται διαφορετικά σε κάθε επεξεργαστή του». Τότε θα σταματήσει σταδιακά η πρόοδος της τεχνολογίας. «Τέλος, στο τελικό στάδιο της εξέλιξης, ίσως και να γίνουμε μάρτυρες (ίσως και να είμαστε ήδη..) είναι η «υπερευφυής» ζωή. Μια ζωή στην οποία η ανθρωπότητα θα αποτελεί μόνο ένα απειροελάχιστο συστατικό». Τότε θα πεθάνει η ανθρωπότητα. «Η ιστορία του Homo Sapiens θα φτάσει στο αποκορύφωμά της».

Ο κόσμος μας ή ο κόσμος τους

Ο Ατάλι πιστεύει ότι «οποιαδήποτε αντίσταση στην επερχόμενη παγκόσμια τάξη θα είναι μάταιη» επειδή δεν θα προτείνει κάποιο άλλο σύστημα. «Οι περισσότεροι από αυτούς τους νέους υποψηφίους δεν θα βρουν διαφορετικά συστήματα… Να αναμένετε μόνο μια χούφτα ανθρώπων που θα προτείνει επιστροφή στη θεοκρατία».

Σχόλιο

Σε αυτό το βιβλίο του, ο Ζακ Ατάλι χαρτογραφεί την κατάσταση του μελλοντικού κόσμου, έως το 2050. Αναμειγνύοντας πραγματικές εικόνες (καταστροφές που έχουν ήδη συμβεί) και εικόνες που δημιουργούνται από υπολογιστή, ο Ατάλι παρουσιάζει το πρόσωπο ενός μέλλοντος όλο και πιο συναρπαστικού αλλά και ενοχλητικού.

Συνοψίζοντας:

Για τον Ατάλι, ο 21ος αιώνας θα χωριστεί στις κάτωθι φάσεις:

◼ η υπερ-αυτοκρατορία, η οποία θα ξεκινήσει γύρω στο 2030, και η οποία θα βλέπει τον κόσμο να πηγαίνει από ένα μονοπολικό αμερικανικόμορφο σύστημα σε ένα πολυπολικό σύστημα, που θα διέπεται στην πράξη από το παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο,

◼ υπερσύγκρουση, η οποία θα ξεκινήσει λίγο μετά την έλευση της υπεραυτοκρατορίας και θα την βυθίσει σταδιακά, μια εποχή αναρχικού και υπεριωδικού χάους σε παγκόσμια κλίμακα,

◼ υπερδημοκρατία, η οποία θα διαδεχθεί την υπερσύγκρουση και θα χτιστεί ως αντιμετώπισή της, ένα είδος κονωνίας όπως αυτή των καιρών του Υδροχόου, της ειρήνης και των «υπερανθρώπων».

Γνωρίστε το παρελθόν για να προβλέψετε καλύτερα το μέλλον. Αυτό το όραμα για το μέλλον βασίζεται κυρίως σε μια μελέτη του παρελθόντος. Για τον Αττάλι, η ανθρώπινη ιστορία βασίζεται σε συγκεκριμένους νόμους:

◼ Για να επιβιώσετε, πρέπει να ξέρετε πώς να προσαρμοστείτε

◼ Ο άντρας αποκλίνει όλο και περισσότερο από τη φυσική του κατάσταση, ιδίως στο σεξουαλικό επίπεδο

◼ Η ιστορία έχει δει διαδοχικά τη δύναμη των ιερέων (την εποχή των φυλών), των πολεμιστών (την εποχή των βασιλείων που βασίζονταν στη γεωργία), και τέλος την δύναμη των εμπόρων (την εποχή της εκβιομηχάνισης).

◼ Ο κινητήρας της Ιστορίας δεν είναι ούτε ο ταξικός αγώνας, ούτε ο αγώνας των λαών, αλλά η πολυετής αντιπαράθεση μεταξύ νομάδων και καθιστικών ανθρώπων, που όπως έχουμε δει οι νομάδες δημιουργούν πρόοδο

◼ Η δημοκρατία προκύπτει από την αγορά (η οποία ισοδυναμεί με σύγχυση της δημοκρατίας και της πλουτοκρατίας), ιδίως επειδή η αγορά διευκολύνει την ανταλλαγή εντός των ελίτ, τις συναλλαγές με υποθέσεις που δημιουργούν έτσι πρόοδο, ακόμη και όταν αντιτίθενται στους εχθρικούς πολιτισμούς

◼ Το δημοκρατικό ιδεώδες (δηλαδή, σύμφωνα με το Attali, το θεωρητικό υπόβαθρο της πλουτοκρατίας), συνίσταται στην καθιέρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο οικουμενικός νόμος που διέπει όλους αυτούς τους παράγωγους νόμους είναι η αόριστη επέκταση της ατομικής ελευθερίας, η οποία υποτίθεται ότι είναι ο σκοπός της ανθρωπότητας.

Ολοκληρώνοντας, παρατίθενται ένα απόσπασμα από τον Jacob Rothschild που ξέρει ότι δεν έχει τίποτα να φοβάται αφού προστατεύεται από όλες τις κυβερνήσεις: «Είναι κυρίως η οικονομική ανεξαρτησία των περισσότερων κοινών ανθρώπων που τους καθιστά τόσο ανιδιοτελείς σε αυτά τα έθνη, και πιθανόν να υποστηρίξουν την κυριαρχία των δικών τους εθνών, και τον τοπικό έλεγχο, που είναι το κύριο εμπόδιο στα σχέδιά μας, και γι’ αυτό ακριβώς χρειάζονται σοβαροί οικονομικοί περιορισμοί με το πρόσχημα της πανδημίας. Εάν οι άνθρωποι δεν συμμορφωθούν, θα υπάρξει αναμφίβολα ένα δεύτερο κύμα, με έλλειψη τροφίμων, και απόλυτη κυριαρχία των κυβερνήσεων ώστε να εισαχθούν όλες οι αλλαγές που προτείνουμε.»

Τα κείμενα είναι από το βιβλίο του Jacque Attali, «Μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος» 1981. Καληνύχτα και καλή τύχη!

Φωτογραφία: Λουκάς Σαμαράς, Autopolaroid 1969.

 

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 20 Μαΐου 2021, αρ. φύλλου 1080.

Σχετικά: 

• ΜΗΝΑ ΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΣΤΑΡΑ: Μία σύντομη ιστορία του μέλλοντος [Ι]