ΟΔΟΣ: Κινούμενο κάστρο

 

ΟΔΟΣ 30.5.2024 | 1227

Η επίσημη Ελλάδα που μόλις ελάχιστες ημέρες προηγουμένως με αφορμή την 19η Μαΐου (ημέρα της Γενοκτονίας στον Πόντο) απαιτούσε την διεθνή αναγνώρισή της, με μια έννοια σ’ αυτή την ψηφοφορία του ΟΗΕ σφύριξε αδιάφορα. Βρέθηκε πολύ κοντά σε χώρες όπως την Ουγγαρία του Όρμπαν και την αιμοσταγή σλαβική ορθόδοξη Ρωσία.

Με τα «οπαδικά» επεισόδια ωμής βίας στο Βερολίνο, το προηγούμενο Σάββατο, που προκάλεσαν Έλληνες χούλιγκανς (οι περισσότεροι στα χρώματα του Ολυμπιακού) σε βάρος επίσης Ελλήνων οπαδών του Παναθηναϊκού εν αναμονή του τελικού αγώνα μπάσκεt Euroleague και είχαν ως συνέπεια βαρείς τραυματισμούς μεταξύ των πολλών δεκάδων που βρέθηκαν εκεί, δεν αποδείχθηκε μόνο ότι η ακραία βία στον αγνό και αγγελικό κόσμο των μεγάλων ομάδων στην Ελλάδα είναι πλέον και εξαγώγιμη. 

Κάτι σαν το λάδι και την φέτα ας πούμε. Μόνο που η βία του είδους, εκθέτει την Ελλάδα και πλήττει την διεθνή της εικόνα. Ενώ με τα προϊόντα όπως το λάδι, η φέτα, το γιαούρτι κλπ – αναβαθμίζεται. Πόσο μάλλον που όλα αυτά τα αγαθά, απαραίτητα στην καθημερινή διατροφή των Ελλήνων, πωλούνται αισθητά φθηνότερα στο εξωτερικό, απ’ ό,τι εντός των συνόρων.

Μόνο επίσης, που και τα οπαδικά στο Βερολίνο είχαν και άλλα χαρακτηριστικά. Όπως το ότι στο πλευρό των επιτιθέμενων βρέθηκαν και εξαγριωμένοι ως συνήθως αδελφοί ορθόδοξοι Σέρβοι χούλιγκανς –καθώς ακτιβιστές ασφαλώς και δεν μπορείς να τους χαρακτηρίσεις. Το πώς, που, πότε και τις λεπτομέρειες αυτής της «σύμπραξης» κανείς δεν θα μάθει ποτέ. 

Έτυχε (ή μπορεί και να «πέτυχε») τις ίδιες ημέρες με τα βίαια επεισόδια στο Βερολίνο, να προωθείται προς ψήφιση στην έδρα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, η αναγνώριση ως Γενοκτονίας (*) της σφαγής που διέπραξαν οι Σέρβοι στη Σρεμπρένιτσα κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βοσνίας.

Μόλις είκοσι εννέα χρόνια προηγουμένως στις 11 Ιουλίου 1995, μανιακοί σλάβοι σκότωσαν περισσότερους από 8.000 σλάβους Βόσνιους μουσουλμάνους άνδρες, ηλικιωμένους και αγόρια στη Σρεμπρένιτσα Η τραγική ειρωνεία είναι πως δύο χρόνια νωρίτερα η πόλη είχε κηρυχθεί ασφαλής περιοχή από τα στρατεύματα του ΟΗΕ και φυλασσόταν από Ολλανδούς στρατιώτες. Όταν την κατέλαβαν οι Σέρβοι, οι Ολλανδοί δεν έκαναν καμία σοβαρή προσπάθεια να υπερασπιστούν την πόλη. Οι στρατιώτες του ΟΗΕ ζήτησαν απεγνωσμένα υποστήριξη, η οποία δεν τους δόθηκε ποτέ.

Οι Σέρβοι ξεχώρισαν τους άνδρες, τους γέρους και τα αγόρια από τις γυναίκες και τους σκότωσαν, περίπου 8.000 ανθρώπους, ρίχνοντας τα πτώματά τους σε ομαδικούς τάφους. Η σφαγή αυτή ήταν η μεγαλύτερη της Ευρώπης μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Μετά από την εξέταση των όσων συνέβησαν μάλιστα παραιτήθηκε η ολλανδική κυβέρνηση. Πολύ αργότερα καταδικάστηκε από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης ο διαβόητος Ράντοβαν Κάρατζιτς, ο οποίος, μαζί με τον Σλόμπονταν Μιλόσεβτις είχαν αναγορευθεί εντός της Ελλάδος, σε… περίπου εθνικούς ήρωες. Κι ας έσταζαν αίμα τα χέρια τους και το στόμα τους. Αίμα αθώων, επειδή οι ομοεθνείς αντίπαλοί τους δεν ήταν ορθόδοξοι χριστιανοί. 

Στο πλευρό τους στα πεδία των μαχών, πολέμησαν και Έλληνες παραστρατιωτικοί για τους οποίους ποτέ δεν έγιναν γνωστές ακριβείς λεπτομέρειες. Συμμετείχαν προφανώς και στα εγκλήματα πολέμου. Συνυπεύθυνοι με μια Σερβία, που ενώ δηλώνει σύμμαχος και φίλη της Ελλάδας, στην πράξη και στα καυτά θέματα, όπως στις σχέσεις με την Τουρκία και προπαντός με την Βόρεια Μακεδονία βρίσκεται σταθερά απέναντι στην Ελλάδα.

Εν τω μεταξύ, η επίσημη Ελλάδα, που μόλις ελάχιστες ημέρες προηγουμένως με αφορμή την 19η Μαΐου (ημέρα της Γενοκτονίας στον Πόντο) απαιτούσε την διεθνή αναγνώρισή της, με μια έννοια σ’ αυτή την ψηφοφορία του ΟΗΕ σφύριξε αδιάφορα. Βρέθηκε πολύ κοντά σε χώρες όπως την αιμοσταγή σλαβική ορθόδοξη Ρωσία (που δολοφονεί και καταστρέφει την σλαβική και ορθόδοξη Ουκρανία) και την Ουγγαρία του Όρμπαν. 

Διότι αυτή τη φορά το ψήφισμα* για την ημέρα μνήμης που θεσπίστηκε, δεν ήταν ομόφωνο. Από τις 193 χώρες που συμμετείχαν στην ψηφοφορία της Γενικής Συνέλευσης, το βράδυ της περασμένης Πέμπτης, 84 ενέκριναν το σχέδιο ψηφίσματος, 19 το καταψήφισαν, ενώ 68 απείχαν. Η Ελλάδα και η Κύπρος επέλεξαν την αποχή. Σχεδόν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως και οι ΗΠΑ, ψήφισαν υπέρ. 

Κατά του ψηφίσματος τάχθηκαν μεταξύ άλλων η Ρωσία, η Κίνα, η Σερβία και (ως μόνη χώρα της ΕΕ) η Ουγγαρία. Δυο μέρες μετά, Σέρβοι και Έλληνες ενώθηκαν για μια ακόμη φορά, χτυπώντας άλλους Έλληνες. 

(*) «Παγκόσμια Ημέρα Αναστοχασμού και Μνήμης για την Γενοκτονία της Σρεμπρένιτσα το 1995», η οποία πλέον θα εορτάζεται κάθε χρόνο στις 11 Ιουλίου.

Φωτογραφία:

Τρισδιάστατο μοντέλο, βασισμένο στο "Κινούμενο κάστρο" ή "Ο πύργος του Χάουρου"· της ταινίας κινουμένων σχεδίων του Ιάπωνα Χαγιάο Μιγιαζάκι, η οποία ήταν υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 30 Μαΐου 2024, αρ. φύλλου 1227.

Σχετικά:

• ΟΔΟΣ: Μια ανίερη συμμαχία