3.9.16

ΟΔΟΣ: Μια ανίερη συμμαχία


Καστοριά-Κάρατζιτς-Σέρβοι



«Όχι, δεν είμαστε μόνοι. 
Έχουμε μαζί μας τον Θεό και τους Έλληνες»
Ράντοβαν Κάρατζιτς


Με την πρόσφατη καταδίκη του Ράντοβαν Κάρατζιτς από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, -κηρύχθηκε ένοχος για γενοκτονία στη Σρεμπρένιτσα, το μεγαλύτερο έγκλημα σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αφού προηγουμένως και ύστερα από την συντριβή του σερβικού εθνικισμού είχε φυγοδικήσει κρυπτόμενος για να αποφύγει τις ποινικές του ευθύνες –αν ήταν αθώος προφανώς δεν θα κρυβόταν σαν τον τελευταίο εγκληματία πολέμου– ολοκληρώνεται μια τραγική περίοδος.

Που άρχισε για τα Βαλκάνια αμέσως μετά την πτώση του κομμουνισμού και την παλινόρθωση του σλαβικού εθνικισμού, ο οποίος με όχημα την ορθοδοξία, την οποία ξαναθυμήθηκαν μετά από δεκαετίες νηστείας οι γείτονες, προσηλύτισε ακόμη και στην Ελλάδα χιλιάδες θαυμαστές και φίλους. Που οχυρώθηκαν πίσω από μια ιδεοληψία: την δήθεν ελληνοσερβική φιλία (κάτι που δεν υπήρξε ποτέ έξω από το πλαίσιο της συμπτωματικής στρατιωτικής συμμαχίας για περιορισμένη χρονική περίοδο), και το ακόμη πιο δήθεν ορθόδοξο τόξο.

Δήθεν, όχι μόνο διότι η δογματική θρησκευτική συγγένεια των Ελλήνων με τους σλάβους ορθόδοξους δεν είναι πηγαία και ουσιαστική (γεγονός που εξηγεί την διατήρηση της εθνικής ταυτότητας και γλώσσας στους αιώνες της κοινής οθωμανικής κατοχής) αλλά αντίθετα μόνο επιδερμική και κατά τα φαινόμενα, όσο και διότι ο πιο θανάσιμος εχθρός της ακεραιότητας της Ελλάδας σήμερα, δεν είναι άλλος από τα ομόδοξα Σκόπια. Η κατάσταση όμως αυτή συνδυασμένη με την νεοελληνική παραδοξολογία, τον εθνικισμό, τον ακραίο δογματικό φονταμενταλισμό και την εσωστρέφεια, είναι μια από τις γενεσιουργούς αιτίες της σημερινής ελληνικής κατάστασης.

Για μια εφημερίδα όπως την ΟΔΟ, η οποία αν και παρουσιάζει όλες τις απόψεις παρέχοντας βήμα ακώλυτης έκφρασης, συστηματικά τηρεί επιφυλακτική και κριτική στάση σε ζητήματα όπως τα εγκλήματα των σερβικών κυβερνήσεων τύπου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και των φιλοσερβικών παραφυάδων τους στην βαλκανική, που εκτείνονται ακόμη και στην Ελλάδα (δυστυχώς υπήρχαν και έλληνες εθελοντές που πολέμησαν «για την στήριξη των ορθόδοξων αδελφών» και  ύψωσαν την ελληνική και την βυζαντινή σημαία μετά την σφαγή 8.000 άμαχων πολιτών στην Σρεμπρένιτσα), η οποία μόνο γεωγραφικά θα έπρεπε να συνδέεται με τα προβλήματα του Αίνου, και μάλιστα μέσα σε ένα περιβάλλον φιλοσερβικού ενθουσιασμού, στα όρια του παροξυσμού -πολλές φορές ακόμη και στην Καστοριά- ήταν πραγματικά κρίσιμο για την εφημερίδα να προσπαθεί να παρουσιάσει τεκμηριωμένο αντίλογο και αμφισβήτηση για την περίσκεψη και μόνο.


καστορια-οδός
ΟΔΟΣ 7.4.2016 | 830

Σε μια Καστοριά που για μήνες ακούγονταν φιλιππικοί εναντίον της Ευρώπης, των ΗΠΑ και καθενός που δεν δήλωνε θαυμασμό για τον Μιλόσεβιτς, τον Κάρατζιτς ή τον Μλάντιτς, όπως αντίστοιχα συμβαίνει με τον Πούτιν της Ρωσίας σήμερα, ή συνέβη μέχρι πρόσφατα με τον Ταγίπ Ερντογάν της Τουρκίας που αν και ισλαμιστής, για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο σαγήνευσε μεγάλη μερίδα Ελλήνων και Καστοριανών, που ταυτόχρονα ήταν θαυμαστές του Βλ. Πούτιν και του Ρ. Κάρατζιτς.

Το ίδιο -έστω και με μικρότερη ένταση- συνέβη και με τις περιπτώσεις του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ, όπως και του Καντάφι, του Τσάβες της Βενεζουέλας ή του Φιντέλ Κάστρο της Κούβας που για μόνο τον αντιδυτικισμό τους φαίνεται να ασκούν μια ανεξήγητη γοητεία στους κατά βάση εσωστρεφείς νεοέλληνες της Ελλάδος.

Έτσι όταν μετά από κάθε ξεκαθάρισμα, ατυχώς τις περισσότερες φορές μέσα από βίαιες συγκρούσεις και τραγικά γεγονότα, όπως τώρα και με την καταδίκη του Ράντοβαν Κάρατζιτς -που από μόνη της η ενοχή κάθε κατηγορούμενου αποτελεί δυσάρεστη εξέλιξη- δικαιώνεται η θέση της ΟΔΟΥ, σε ζητήματα ευρύτερα εθνικά αλλά με σαφή τοπικό αντίκτυπο, η κατά τα άλλα μελαγχολική μοναξιά μιας τοπικής εφημερίδας, μοιάζει να δικαιώνεται και να γίνεται ελαφρύτερη. Και αυτά αναφέρονται και απευθύνονται κυρίως στους ένθερμους αναγνώστες της ΟΔΟΥ, που υποστηρίζουν ακόμη και με την διαφωνία τους την ελευθεροτυπία στην Καστοριά.



Φωτογραφία: Ο Ράντοβαν Κάρατζις την ημέρα της καταδίκης του σε κάθειρξη 40 ετών από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, στις 24 Μαρτίου 2016 -φωτογραφία AFP.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 7 Απριλίου 2016, αρ. φύλλου 830.


Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ