Derek Walcott: Σκοτεινός Αύγουστος

Dark August

μετάφραση: Χρυσούλα Πατρώνου

Τόση πολλή βροχή,τόση πολλή ζωή, σαν τον πρησμένο ουρανό
αυτού του μαύρου Αυγούστου. Ο αδελφός μου, ο ήλιος
κλωσάει στο κίτρινό του δώμα κι έξω δεν βγαίνει.

Τα πάντα παν στην κόλαση• καπνίζουν τα βουνά
σαν ένα τσαγερό, ποτάμια ξεχειλίζουν• κι όμως,
αυτός ακόμη δεν υψώνεται να διώξει τη βροχή.

Είναι μέσα στο δώμα του, παλιά αντικείμενα θωπεύει,
τα ποιήματά μου, το λεύκωμά του ξεφυλλίζει.
Ακόμη κι όταν πέφτουνε βροντές,
σαν τσάκισμα πλακών από τον ουρανό,

δεν βγαίνει έξω.
Δεν το γνωρίζεις ότι σ` αγαπώ μα δύναμη καμιά δεν έχω
να καθορίσω τη βροχή; Σιγά-σιγά όμως μαθαίνω

τις σκοτεινές τις μέρες ν` αγαπώ, τους λόφους που αχνίζουν,
τα φλύαρα κουνούπια στην ατμόσφαιρα,
και να ρουφώ το φάρμακο της πίκρας,

έτσι που όταν αδελφέ μου αναφανείς,
και της βροχής χωρίσεις τα σφαιρίδια,
με τα λουλούδια του μετώπου σου και με τα μάτια της συγγνώμης,

τα πάντα δεν θα είναι όπως ήταν, αλήθεια όμως θα` ναι
(βλέπεις, δεν θα μ` αφήσουν ν` αγαπώ
όπως θέλω εγώ), γιατί, αδελφέ μου, τότε

θα είχα μάθει ν` αγαπώ τις μαύρες μέρες σαν τις φωτεινές,
τη μαύρη τη βροχή, τους άσπρους λόφους, όταν κάποτε
μόνο την ευτυχία μου αγαπούσα κι εσένα.

Ο Ντέρεκ Γουόλκοτ είναι κάτοχος του Νόμπελ συγγραφέας και σκηνοθέτης από την καραϊβική.  Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Οκτωβρίου 2013, αρ. φύλλου 709