8.11.14

ΟΔΟΣ: Μare Nostrum


ΟΔΟΣ 17.7.2014 | 749

Το ζήτημα που προέκυψε με την πρόταση, παραμονές της εορτής του Προφήτη Ηλία, την προσεχή Κυριακή 20 Ιουλίου, που είναι ο προστάτης των Γουνοποιών, έχει την δική του σημασία και σημειολογία. Ιδίως εν όψει του ότι σε ελάχιστες ημέρες, θα κληθούν να συνεορτάσουν σε δρόμους παράλληλης μοναξιάς οι γουνοποιοί αλλά και οι υπόλοιποι κοινωνικοί φορείς της πόλης και οι κάτοικοί της, που για την ώρα εξακολουθούν να περιορίζονται σε ρόλο κομπάρσου ή θεατή.

Ταυτόχρονα ενδιαφέρον είναι ότι δεν έχει αναφανεί πολιτικός εκφραστής διεκδίκησης για λογαριασμό του κοινωνικού συνόλου που θα μπορούσε να είναι γεφυροποιός.

Στην φιλοσοφία της πρότασης του ΣΕΓ μοιάζει να είναι η συνένωση και αναγέννηση του κόσμου των γουνοποιών. Σύμφωνα όμως με τις αντιδράσεις των υπόλοιπων φορέων που απάντησαν αρνητικά στην πρωτοβουλία, τα κίνητρα και οι εξηγήσεις είναι διαφορετικές.

Έτσι σε ορισμένες περιπτώσεις συνόδευσαν τις απαντήσεις ακόμη και με βαρύτατες καταγγελίες που δεν αφορούν καθεαυτό το εμπόριο, αλλά κινούνται στο πραγματικό επίπεδο της κριτικής που αρμόζει στις κινήσεις του ΣΕΓ, στο βαθμό που έχουν ευρύτερες ή μακρόπνοες επιπτώσεις και ο ίδιος στο μέτρο που του αντιστοιχεί, διαχειρίζεται την Γούνα.

Σε μια κοινή για όλους υπόθεση, όσο είναι για την Καστοριά και η λίμνη, χωρίς αμφιβολία, η πολυδιάσπαση των φορέων της Γούνας αποδυναμώνει τον κλάδο και τον τόπο. Τις συνέπειες της πολυφωνίας τις βιώνει ως διαφωνία η ίδια η Καστοριά, και ιδίως οι πιο αδύναμοι κρίκοι του κλάδου της γούνας, οι γουνεργάτες και κάθε άλλη επαγγελματική δραστηριότητα, ακόμη και οι μεσαίοι και μικροί γουνοποιοί, και προπαντός το κοινωνικό σύνολο ως παρόν και προοπτική. Το οποίο δεν μπορεί να αναγνωρίσει, ούτε να απευθυνθεί ή να συσπειρωθεί απέναντι στον πραγματικό υπεύθυνο, και για τον λόγο αυτό εξακολουθεί να παραμένει άβουλο και παθητικός θεατής όσων εννοούν την γούνα ως mare nostrum. Και μάλιστα με δανεικά, και σε πολλές περιπτώσεις, αγύριστα.

Στο παράδοξο αυτό πλαίσιο, ο λαός της Καστοριάς είχε την ευκαιρία επί χρόνια τώρα άναυδος, αποπροσαντολισμένος και χωρίς αντανακλαστικά, να «απολαμβάνει» τον εκάστοτε δήμαρχο της Καστοριάς, αντί να διαμαρτύρεται και να διεκδικεί, να δεξιώνεται με σαμπάνιες και άλλες τέτοιες celebrities δόξες σε εκθεσιακούς χώρους άλλων πόλεων, εκτός Καστοριάς.

Και να χαίρεται -άθελά του προφανώς- με την χαρά όσων με τις πράξεις τους, και για το στενό εμπορικό όφελός τους, αδιαφορούν στην καλύτερη, αν δεν υπονομεύουν συνειδητά στην χειρότερη περίπτωση, τον τόπο. Διώχνοντας την Γούνα από την Καστοριά.

Η ζοφερή εικόνα του παλιού κέντρου της, η ερήμωση και η εγκατάλειψη, και εν τέλει η ανυποληψία του, είναι αποτέλεσμα (και) αυτής της αιτίας.

Ποιος να μπορούσε άραγε να φανταστεί ότι 40 περίπου χρόνια μετά από τους αγώνες όσων είχαν εγκαίρως αντιληφθεί ότι η διασπορά της παραγωγής γούνας θα είχε μακροπρόθεσμα αρνητικές συνέπειες για την γούνα και την Καστοριά, θα βρίσκονταν ορισμένοι, που θα προσπαθούσαν πλέον ακριβώς το αντίθετο: να μην μείνει η γούνα στην πόλη, όχι μόνο ως κύρια επαγγελματική δραστηριότητα, αλλά ούτε και ως Διεθνής Έκθεση.

Παρά να μείνει, να διανεμηθεί ακριβέστερα στους ίδιους, ακόμη και όταν διατηρούν μέρος της δραστηριότητάς τους εδώ (στις χειρότερες περιπτώσεις μόνο για το πρόσχημα, ή και να εκπληρώνουν το γεωγραφικό κριτήριο και να καρπώνονται τα οφέλη των προστατευτικών ρυθμίσεων της πολιτείας με ρυθμίσεις από το υστέρημα του Ελληνικού Δημοσίου) χωρίς υποχρεωτικά αντισταθμιστικά κοινωνικά οφέλη απ’ αυτή την εμπορική κοσμογονία.

Για τους λόγους αυτούς, και όχι για τις καρέκλες που δεν θέλουν να χάσουν, όπως τόσο πρόχειρα ερμηνεύτηκε και δικαιολογήθηκε η αποδοκιμασία από τον ίδιο τον ΣΕΓ, η πρόταση έπεσε στο κενό.

Για την ΟΔΟ, η ιδέα της επανένωσης του κλάδου της Γούνας έστω και στο επίπεδο ή το πρώτο στάδιο της συσπείρωσης των φορέων του, δεν είναι καθόλου κακή.

Παράλληλα όμως είναι αδύνατο να αγνοηθεί η καθολική σχεδόν άρνηση των υπόλοιπων φορέων της Γούνας που γνωρίζουν καλύτερα πρόσωπα, συνθήκες, κίνητρα, φιλοδοξίες. Ώστε προκύπτει εύλογο το ερώτημα εάν οι ερμηνείες της πρότασης μπορούν να είναι πολλαπλές.

Οφείλεται (η πρόταση του ΣΕΓ) μήπως στο ότι αναζητούνται επειγόντως ανώδυνες και χωρίς κόστος σε προσωπικό γόητρο, διέξοδοι από τις ατελέσφορες ιδέες, με κυρίαρχη της μεταφοράς της Διεθνούς Έκθεσης στην Αθήνα που δεν πέτυχε τους στόχους της, όπως και η διαφυγή από μια πορεία που δεν πέτυχε και είναι αδήριτη ανάγκη η αναστροφή;

Μέσω της πρότασης του ΣΕΓ που προϋποθέτει την επαναστατική αυτοδιάλυση (!) όλων (!) των φορέων, ακόμη και του Συνδέσμου Γουνοποιών Καστοριάς που αποτελεί κληροδότημα του τόπου, ξεπερνά τον κλάδο και αφορά την πόλη της Καστοριάς στο σύνολό της, και με δούρειο ίππο διάφορα δελεαστικά που ταιριάζουν σε κυρίες και κυρίους των τιμών, επιχειρείται ο πλήρης έλεγχος της Γούνας και η ευόδωση των αρχικών στόχων ορισμένων που εννοούν την γούνα ως αποκλειστικό τους φέουδο;

Ήμήπως η πρόταση είναι ειλικρινής, αποσκοπεί σε ειρήνευση και έγινε επιτέλους αντιληπτό απ’ όσους δεν εντυπωσιάζονται από βαρύγδουπους τίτλους και επωνυμίες εμπνευσμένες από τους Συνδέσμους Βιομηχάνων, και άλλων τέτοιων clubs, ότι βρέθηκαν σε λάθος δρόμο εξ αρχής και οδήγησαν σε ζημιογόνο πορεία την προοπτική της Καστοριάς;

Και σε μια τέτοια υπόθεση μπορεί άραγε να είναι δίκαιη ή ανεπίληπτη μια πρόταση που εξισώνει χωρίς αίσθηση ιστορικότητας και ιεραρχίας, τους πάντες και τα πάντα, απαιτώντας την αυτοδιάλυση, μια κομμούνα στο ενδιάμεσο να καλύπτει το κενό εξουσίας και μάλιστα χωρίς αστερίσκους, και κόκκινες γραμμές; Λίγο δύσκολο, αν όχι αδύνατο.

Η βαθειά δυσπιστία που αποκαλύπτεται στις απαντήσεις – αρνήσεις των φορέων, και ειδικά του Συνδέσμου Γουνοποιών Καστοριάς που αντέδρασε αστραπιαία και χωρίς μασημένα λόγια, καταγγέλλοντας όσα περιέργως δεν αντιλαμβάνονται τα περισσότερα ΜΜΕ, αλλ’ ούτε και οι πολιτικοί φορείς, οι οποίοι στην καλύτερη περίπτωση νίπτουν τας χείρας τους, αποτελεί την κορυφή στο παγόβουνο των συγκρουσιακών σχέσεων και το τίμημα – αντίκρισμα υπερφίαλων και αλαζονικών επιδιώξεων.

Πρέπει ωστόσο η ευκαιρία που παρουσιάστηκε για την συσπείρωση του κόσμου της Γούνας στο γεωγραφικό της πλαίσιο, χωρίς σαμπάνιες, μοντέλες, μπουζουκοκατανύξεις, φωτογραφήσεις για τα πολιτικά albums και σπατάλες με ρυθμισμένα δανεικά, αλλά με συνταγή την σκληρή δουλειά και συντονισμένη προσπάθεια, να αξιοποιηθεί και να μην πάει εντελώς χαμένη.

Μόνο που δεν αρκεί ο Προφήτης Ηλίας να κάνει το... θαύμα ή την προφητεία του. Χρειάζεται πρώτα να πιάσουν δουλειά και οι πολιτικοί εκφραστές του τόπου. Και προηγουμένως να κατέβουν ορισμένοι από το άρμα του θεού Ήλιου – Απόλλωνα (που αντιστοιχεί στον Προφήτη Ηλία στην αρχαία ελληνική μυθολογία) στο οποίο επιβαίνουν. Και κάποιοι άλλοι από το καλάμι τους.


  • Η λατινογενής έκφραση Mare Nostrum (Μάρε Νόστρουμ) που σημαίνει «Η θάλασσά μας», ήταν έκφραση που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι της αυτοκρατορικής περιόδου για να χαρακτηρίσουν την Μεσόγειο, καθώς αυτή περικλειόταν από εδάφη της Αυτοκρατορίας τους. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε από τον δικτάτορα της Ιταλίας Μπενίτο Μουσσολίνι, ο οποίος κομπορημονούσε με αυτό τον τρόπο για την ισχύ του ιταλικού στόλου κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Παροιμιώδεις όμως υπήρξαν και πολλές μετέπειτα γελοιογραφίες τόσο του ίδιου του δικτάτορα όσο και του ιταλικού στόλου υπό τον ομώνυμο τίτλο.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 17 Ιουλίου 2014, αρ. φύλλου 749



Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ