28.11.14

ΝΙΚΟΥ ΤΣΕΜΑΝΗ: Ιδιωτικοποίηση ψυχών


ΟΔΟΣ 4.9.2014 | 754

Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ γλώσσα έχει κληροδοτήσει στις γλώσσες όλου του κόσμου χιλιάδες λέξεις. Μόνο στην αγγλική γλώσσα υπάρχουν 12.000 λέξεις ελληνικής προέλευσης. Καμία όμως ελληνική λέξη δεν έχει τύχει τέτοιας διεθνούς υποδοχής και καθημερινής χρήσης όσο η λέξη ιδιώτης. Η λέξη ιδιώτης, (idiot) στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα γερμανικά, στα ιταλικά, στα ρώσικα, σημαίνει ηλίθιος. Η ετυμολογία της λέξης έρχεται από τα σπλάχνα της αρχαίας ελληνικής δημοκρατίας όπου όποιος δεν είχε την ευφυΐα και το ήθος να ασχοληθεί με τα κοινά και την φιλοσοφία, και ασχολείτο μόνο με το ατομικό του συμφέρον εθεωρείτο ιδιώτης, δηλαδή ηλίθιος.

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ, η κοινωνία άλλαξε. Το χρήμα νίκησε τον πολιτισμό, το ήθος, τις τέχνες, την ίδια τη δημοκρατία και είναι πια ο αδιαμφισβήτητος βασιλιάς της παγκόσμιας και νεοελληνικής κοινωνίας. Επιτυχημένος κοινωνικά είναι πια εκείνος που καταφέρνει να συγκεντρώνει χρήμα. Η λέξη ιδιώτης στα νεοελληνικά δεν σημαίνει πια ηλίθιος αλλά έχει αποκτήσει θετικό κοινωνικό πρόσημο. Το αρχαιοελληνικό πρότυπο της συμμετοχής των αρίστων στην οργάνωση της πολιτείας δεν υπάρχει πια. Οι άριστοι, οι καλύτεροι των Ελλήνων εργάζονται με μεγάλες αμοιβές σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για τον πλουτισμό όχι της πολιτείας αλλά κάποιων άλλων ιδιωτών. Ένα πλήθος εκλεγμένων εκπροσώπων μας, χωρίς πνευματικό και ηθικό ανάστημα, που ο λαός ονόμασε με μία νέα νεοελληνική λέξη “πολιτικάντηδες”, έχει αναλάβει το τιμόνι της εξουσίας.

Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ στην χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες υπήρξε, κατά κοινή ομολογία, καταστροφική. Ανοργανωσιά, ρουσφέτι, καταπατήσεις δημοσίων χώρων, καταστροφή του περιβάλλοντος, άναρχη δόμηση, δεκάδες χιλιάδες νόμοι τακτοποίησης μικροσυμφερόντων, γραφειοκρατικό χάος, υπερδανεισμός, οικονομικά σκάνδαλα . Οι δημόσιες επιχειρήσεις χρεοκοπούσαν η μία μετά την άλλη κάτω από την επιχειρηματική ηγεσία των ίδιων των εκλεγμένων μας. Μια ολόκληρη πολιτεία, σε όλες τις βαθμίδες της εξουσίας, ζούσε βουτηγμένη στην αναξιοκρατία και την διαφθορά.

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ, τα τεράστια δημοσιονομικά ελλείμματα και η άρνηση των αγορών να δανείζουν πλέον την Ελλάδα έφερε νέα κοινωνικοπολιτικά δεδομένα. Οι κυβερνώντες τη χώρα για δεκαετίες βρέθηκαν ξαφνικά γυμνοί, χωρίς χρήματα να πληρώσουν τα χρέη που δημιούργησαν, αδύναμοι πια να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη του “όλοι μαζί τα φάγαμε”. Χωρίς άλλα δανεικά να διαχειρισθούν ήταν πολιτικά νεκροί.

ΤΟΤΕ ΞΑΦΝΙΚΑ εμφανίστηκε στην νεοελληνική γλώσσα μία νέα σωτήρια για το πολιτικό σύστημα λέξη, μια λέξη που ξεπλένει αμαρτίες, που φέρνει ζεστό χρήμα, που εξωραΐζει αποτυχημένους, που κοροϊδεύει συνειδήσεις. Η λέξη ιδιωτικοποίηση. Η πώληση δημόσιας περιουσίας και αγαθών ονομάστηκε χαϊδευτικά ιδιωτικοποίηση. Μία απλή λέξη ήρθε να συγκαλύψει μία οργανωμένη επιχείρηση μεταφοράς κοινωνικών πόρων των μελλοντικών γενεών στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα του σήμερα.

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ για την ιδιωτικοποίηση – πώληση- της χώρας ήταν μοναδική: Η απέχθεια των πολιτών προς το σπάταλο, ανοργάνωτο και διεφθαρμένο ελληνικό κράτος απενεργοποιούσε τυχόν κοινωνικές και ιδεολογικές αντιδράσεις για την πώληση του εθνικού πλούτου. Οι Έλληνες εξουθενωμένοι από τις μειώσεις εισοδημάτων και την ανεργία με τεράστια ατομικά βιοποριστικά προβλήματα, δεν είχαν την πολυτέλεια να υπερασπίζονται συλλογικές οικολογικές αξίες, την ομορφιά της φύσης, το περιβάλλον και τα κοινωνικά αγαθά.

Ο ΝΕΟΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ, η κακογουστιά, η διαφθορά και η μεσιτεία είχαν καταλάβει όλες τις βαθμίδες της εξουσίας, παντού υπήρχαν δημόσιοι λειτουργοί έτοιμοι να πουλήσουν Ελλάδα. Ο πατριωτισμός, η παράδοση, η συλλογικότητα, ο πολιτισμός, έδειχναν να μην έχουν δυνάμεις να σταθούν εμπόδιο, στην fast track πώληση της ελληνικής γης. Τα αριστερά κόμματα μετά τη διεθνή κατάρρευση του κομμουνισμού, μη έχοντας σε τοπικό επίπεδο να επιδείξουν έστω και μία μικρή επιτυχημένη επιχείρηση λαϊκής βάσης, δεν αποτελούσαν δυνάμεις πολιτιστικής αναγέννησης και λειτουργούσαν μόνο σαν δυνάμεις προστασίας υπαλληλικών προνομίων μιας διεφθαρμένης κρατικής μηχανής. Ένας νέος φόρος, επί της απλής κατοχής και όχι εκμετάλλευσης, σε ακίνητες πατρογονικές περιουσίες και χωράφια που δεν απέφεραν κανένα εισόδημα, ο ΕΝΦΙΑ, ήρθε να εκβιάσει, πολλούς μη έχοντες να μεταβιβάζουν τις ιδιοκτησίες τους. Οι απλοί πολίτες βρέθηκαν ξαφνικά δια βίου χρεωμένοι και εξαναγκασμένοι να πουλάνε σε εξευτελιστικές τιμές τα ακίνητα τους για να γλυτώσουν από τους φόρους και τις κατασχέσεις.

ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΕΡΑ ΟΧΘΗ, οι επενδυτές, ρώσσοι ολιγάρχες, άραβες με κελεμπίες, πλούσιοι, με την δουλειά των άλλων, χρηματιστές, έχουν όλοι πολλά λεφτά. Τα κεφάλαια μεταφέρονται από χώρα σε χώρα με την ταχύτητα φωτός. Όλοι ψάχνουν μια Αφροδίτη να αγοράσουν, μια Αφροδίτη να εκμεταλλευτούν, μια Ιθάκη χωρίς Οδυσσέα να κυβερνήσουν. Όλοι ψάχνουν μια χώρα ευκαιρία χωρίς κοινωνικούς, χωροταξικούς και περιβαλλοντικούς σχεδιασμούς χρήσης γης για να κερδοσκοπήσουν, μια χώρα Μπανανία, που με το επενδυτικό χρήμα να αλλάζεις τους νόμους της, να νομοθετείς και να κυβερνάς ο ίδιος σύμφωνα με τα συμφέροντα σου.

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ της ηθικής και οικονομικής χρεοκοπίας ήταν αυτή η χώρα ευκαιρία. Η Αφροδιτένια Ελλάδα έχει βγει στην πασαρέλα προς πώληση χωρίς σεμνοτυφίες. Οι έλληνες κυβερνήτες όχι μόνο δεν χωροθετούσαν νύχτα μέρα για να οργανώσουν και προστατεύσουν νομοθετικά την ελληνική γη από την παγκοσμιοποιημένη πια κερδοσκοπία, αλλά χόρευαν τον χορό της κοιλιάς προς τέρψη των εξ ανατολής επενδυτών. Οι κρατικές επιδοτήσεις προς τους υποψήφιους επενδυτές, σε χρήμα και συντελεστές δόμησης, με το επιχείρημα ότι θα δώσουν δουλειά στους ιθαγενείς Έλληνες έκαναν τις τουριστικές πεντάστερες επενδύσεις στην Ελλάδα ιδιαίτερα ελκυστικές. Δεν θα είναι υπερβολή να πούμε ότι μέσα από ένα πλέγμα εταιρειών, φοροαπαλλαγών, επιδοτήσεων και υπερτιμολογήσεων, πολλοί ξένοι και ντόπιοι επιτήδειοι αγοράζουν εκ του ασφαλούς την Ελλάδα με τα χρήματα του φορολογούμενου Έλληνα.

ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ξεκίνησαν με ΟΠΑΠ και χαρτοπαικτικά δικαιώματα και πέρασαν γρήγορα στην απευθείας πώληση της ελληνικής γης. Δημιουργήθηκε το μεγαλύτερο μεσιτικό γραφείο κρατικής περιουσίας , το ΤΑΙΠΕΔ, που μαζί το ΕΤΑΔ διαθέτει προς πώληση σε εξευτελιστικές λόγω κρίσης τιμές 77.000 παραθαλάσσια στρέμματα στην Κρήτη, στην Νάξο, στη Ρόδο και σε όλα τα νησιά και δεκάδες χιλιάδες σπίτια σε όλη τη χώρα. Η τελευταία κυβερνητική επιτυχία πώλησης δημόσιας γης, είναι 420 παραθαλάσσια στρέμματα στην “Σαχάρα” Χαλκιδικής με τιμή πώλησης 4,7 ευρώ το τ.μ.

ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ την κυβερνητική εξουσία μεθυσμένοι από την μυρωδιά του ζεστού μεσιτικού χρήματος καταργούσαν τον ένα μετά τον άλλο με fast track διαδικασίες, τους υπάρχοντες νόμους και μηχανισμούς προστασίας της ελληνικής φύσης και πολιτιστικής κληρονομιάς για να επιταχύνουν τους ρυθμούς πώλησης της ελληνικής γης . Σε μια μάλιστα έξαρση “εθνικής υπερηφάνειας και οικολογικής ευαισθησίας “ έφεραν προς διαβούλευση και ψήφιση στη βουλή ένα διάταγμα ιδιωτικοποίησης και πώλησης των αιγιαλών της χώρας για να δελεάσουν με την αποκλειστική χρήση της παράκτιας Αφροδίτης τους μνηστήρες επενδυτές.

ΣΤΗΝ  ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ αυτή κυβερνητική πρωτοβουλία παρουσιάστηκε μία απρόσμενη εμπλοκή. Μέσα σε λίγες μόνο ώρες μαζεύτηκαν στο Internet 135.000 επώνυμες ηλεκτρονικές υπογραφές από Έλληνες και ευρωπαίους φίλους της Ελλάδας που ζητούσαν να αποσυρθεί το νομοσχέδιο και παραμείνουν οι παραλίες και αιγιαλοί σε κοινόχρηστη χρήση. Ήταν η πρώτη φορά που ένας ολόκληρος στρατός ελλήνων πολιτών αντέδρασε έτσι ακαριαία και έδειξε ότι είναι έτοιμος να πολεμήσει για να προστατεύσει την ποιότητα της ζωής του, ην ιστορία και την ομορφιά της χώρας του.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ πανικοβλήθηκε από τις αντιδράσεις, και έτρεξε να αποσύρει το σχετικό νομοσχέδιο. Το κίνημα των μη ιδιωτικοποιημένων ελλήνων πολιτών πέτυχε μία πρώτη προσωρινή νίκη αλλά δεν κέρδισε τον πόλεμο.

-ΑΝ όλοι εμείς δεν ορίσουμε νέες καινοτόμες προδιαγραφές επιλογής όλων εκείνων που διεκδικούν την ψήφο μας, -μια εξελιγμένη μορφή ΑΣΕΠ υποψήφιων πολιτικών - ώστε να μην μας κυβερνάνε οι έχοντες χρήματα να αυτοδιαφημισθούν και οι γόνοι επώνυμων πατεράδων.

-ΑΝ δεν καταργήσουμε τις μεσιτικές αρμοδιότητες του ΤΑΙΠΕΔ, και δεν επιλέξουμε νορβηγικά πρότυπα διαχείρισης της κρατικής περιουσίας προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και όχι προς το συμφέρον συγκεκριμένων ιδιωτών.

-ΑΝ δεν απαιτήσουμε αυξημένες συναινετικές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες άνω του 51% για παραχωρήσεις κρατικής γης, και δεν ορίσουμε ως μέγιστη χρονική διάρκεια παραχώρησης κοινωνικών αγαθών τα 100 χρόνια.

-ΑΝ δεν απομακρύνουμε από την εξουσία τους ξεδιάντροπους εισηγητές της πώλησης των αιγιαλών μας που αποφασίζουν σήμερα για τις χωροταξικές επιλογές της χώρας, αν δεν δημιουργήσουμε μία νέα μόνιμη κατά τα πρότυπα της αρχαιολογικής υπηρεσίας αρχή, ανεξάρτητη από τα ρουσφέτια και τη συναλλαγή των ανά τετραετία εκλεγμένων μας, για την προάσπιση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και της ποιότητας της ζωής μας από την ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία, αν δεν ζητήσουμε να συσταθεί μια ελληνοευρωπαική ομάδα κρούσης, στα πρότυπα της Frontex και αναλάβει τον έλεγχο και την προστασία των περιοχών natura και ιδιατέρου φυσικού κάλλους της χώρας.

-ΑΝ δεν καταφέρουμε να κοινωνικοποιήσουμε ξανά τις ιδιωτικοποιημένες μας ψυχές και να χωροθετήσουμε την ελληνική γη για το αύριο και τον πολιτισμό και όχι για το σήμερα και το κέρδος δεν θα αργήσει η ώρα που στην υποβαθμισμένη πια χώρα μας θα χρειαζόμαστε διαβατήρια, πιστωτικές κάρτες, και all inclusive βραχιολάκια για να επισκεφτόμαστε τα περιφραγμένα πλέον από ιδιώτες επιχειρηματίες, ωραιότερα μέρη και παραλίες της πατρίδας μας .

ΤΟΤΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ, τραγικές φιγούρες, περιφερόμενοι έλληνες πολίτες στη δούλεψη άλλων, θα αναζητάμε μάταια, με δάκρυα στα μάτια, τα βασίλεια βοσκοτόπια των πατεράδων μας, την ομορφιά του τοπίου των παιδικών μας αναμνήσεων, τις πατρογονικές μας ρίζες που πουλήσαμε και καταστρέψαμε για μια χούφτα δολλάρια. Η ελληνική λέξη ιδιώτης (idiot) μετά από μία συναρπαστική πορεία στον ιστορικό χρόνο της ελληνικής γλώσσας θα έχει ξαναβρεί, στον τόπο που την γέννησε, την απαξιωτική της σημασία για όσους από συμφέρον ιδιωτεύουν, μόνο που τότε, χωρίς πατρίδα πια, θα είναι πολύ αργά για όλους μας.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 4 Σεπτεμβρίου 2014, αρ. φύλλου 754

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ