12.11.14

ΟΔΟΣ: Η κλιμακωση των προκλήσεων


ΟΔΟΣ 24.7.2014 | 750

Με τις δηλώσεις της καγκελαρίου της Γερμανίας κ. Αγκελα Μέρκελ στην τηλεόραση της Κροατίας, στις οποίες σαν big boss ή στην καλύτερη περίπτωση primus inter pares της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι απλά αποκάλεσε «Μακεδονία» το κράτος των Σκοπίων, (fYRoM) αλλά και έμμεσα αποσυνέδεσε την λύση στο πρόβλημα της ονομασίας της και τα βέτο της Ελλάδας από την προοπτική ένταξής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως ήταν φυσικό και δικαιολογημένο, προκάλεσε αντιδράσεις στο εσωτερικό. Ίσως η πιο χαρακτηριστική ήταν των Αν.Ελ., με την οποία ο εκπρόσωπος του κόμματος κ Τερενς Κουΐκ, σχολίασε: «Εάν η Άγγελα Μέρκελ θέλει να αποκαλεί τα Σκόπια “Μακεδονία”, παρά την άρνηση των Ελλήνων και τις αποφάσεις του ΟΗΕ, τότε και εκείνη δεν πρέπει να έχει αντίρρηση να αποκαλούμε τη Γερμανία με το πραγματικό της όνομα: Δ' Ράιχ. Έστω, οικονομικό». Άλλο είναι βέβαια το ζήτημα αν οι σχολιασμοί των Αν. Ελ. είχαν στην πραγματικότητα τελικούς αποδέκτες τον ελληνικό λαό. 

Πρέπει να τονιστεί για την καγκελάριο της Γερμανίας, ότι δεν της είναι καθόλου δύσκολο να προκαλέσει αμέσως βίαιες απαντήσεις και αναταραχή στο εσωτερικό της Ελλάδος, ακόμη και με τις πιο ανώδυνες δηλώσεις της. Πόσο μάλλον με αυτές. Που αγγίζουν λεπτές χορδές. 

Καμιά αντίρρηση, βέβαια σ’ αυτά όλα, τις αιχμηρές δηλώσεις και την οξεία κομματική ρητορική, αν ταυτόχρονα, θα έπρεπε οι Αν.Ελ. να διευκρινίσουν πώς είναι δυνατόν παρά ταύτα και την πατριωτική έξαψη των θέσεών τους για την Μακεδονία, μοιάζουν έτοιμοι να συγκυβερνήσουν με κόμματα, που για το ίδιο πρόβλημα και για όλα τα ανοικτά μέτωπα της εξωτερικής πολιτικής, έχουν αμβλύνει τις γωνίες τους. Για αυτά και για παρόμοια ζητήματα, τα οποία στην πιο αθώα περίπτωση τα θεωρούν ξεπερασμένα και ντεμοντέ.

Καμιά αντίρρηση και καλοδεχούμενη η φραστική επίθεση στην Γερμανία, αν ήταν γνωστό πώς αντιδρούν όλοι αυτοί, στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμήρ Πούτιν και στην Ρωσία, που ως γνωστόν υποκινεί τον πανσλαβισμό και ιστορικά εγγυάται την «μακεδονικότητα» των Σκοπίων.

Καμιά αντίρρηση εάν ταυτοχρόνως η έμμεση αναγνώριση μιας υποτιθέμενης «μακεδονικότητας» δεν γινόταν πλέον και από την επίσημη Ελλάδα. Με αφορμή την αποδοχή πιστοποιητικών στα οποία ως εθνικότητα αναγράφεται «Μακεδόνας»! Καμμιά αντίρρηση και σ’ αυτό και στο δικαίωμα «αυτοπροσδιορισμού» βεβαίως του καθενός εάν τα έγγραφα αυτά, δεν προέρχονταν από επίσημες κρατικές αρχές ή και οργανώσεις υπηρετώντας συγκεκριμένη προπαγάνδα. Και εάν δεν τα αποδέχονταν μια χώρα σαν την Ελλάδα η οποία αξιώνει απ’ όλους τους υπόλοιπους ανά τον κόσμο και προχθές από την καγκελάριο της Γερμανίας να αποκαλούν τα Σκόπια με την ονομασία των Ηνωμένων Εθνών. Και όχι με την ονομασία αναγνώρισής τους, στις διμερείς τους σχέσεις. 

Βεβαίως γεννάται ένα ερώτημα: θα μπορούσε να προσκομιστεί σε ελληνική αρχή πιστοποιητικό με συμπληρωμένη την ένδειξη της εθνικότητας, «Οθωμανός» ή «Βυζαντιακός» ή «Αρβανίτης», «Βλάχος» «Πόντιος» ή «Ρωμηός»; Προφανώς όχι. Κι’ όμως σύμφωνα με αναφορές το πιστοποιητικό με την φράση «Μακεδόνας» γίνεται δεκτό-ανεκτό σε ελληνικές αρχές.

Και ευχαρίστως όλα να τα αντιμετώπιζε κάποιος αθώα και χωρίς καχυποψία, αν μέρες που είναι δεν αναβίωναν χαρές και πανηγύρια, όλα στην υπηρεσία της προπαγάνδας των Σκοπίων τα οποία στην πραγματικότητα υπονομεύουν την διαπραγματευτική θέση, αλλά και την αξιοπιστία της Ελλάδας. Αντί να κατακεραυνώσει την κ. Άγκελα Μέρκελ ο Αν.Ελ. κ. Τέρενς Κουϊκ, μήπως θα έπρεπε προηγουμένως να μάθει τι συμβαίνει; Στα πέριξ;

Διότι ελάχιστες εβδομάδες πριν, την Φλώρινα, την Έδεσσα και (δυστυχώς) ακόμη και τα χωριά της Καστοριάς επικαλέστηκε προκλητικά ο αντιπρόεδρος της Βουλής της πΓΔΜ και πρώην υπουργός Εξωτερικών, Αντόνιο Μιλόσοσκι (προέρχεται από το κυβερνών κόμμα, VMRO-DPMNE) που δήλωσε ότι «προτρέπουμε τον πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Σαμαρά να επισκεφθεί για μία εβδομάδα τη Φλώρινα, την Έδεσσα και τα χωριά της Καστοριάς για να διαπιστώσει ότι στην Ελλάδα διατηρείται και ομιλείται από την μακεδονική μειονότητα η μακεδονική γλώσσα».  Ο κ. Σαμαράς –συνέχισε στις δηλώσεις του ο κ Μιλόσοσκι- «αποδεικνύει ότι όχι μόνο δεν μπορεί να επιλύσει την διαφορά» μεταξύ της Ελλάδας και της πΓΔΜ για το θέμα του ονόματος, αλλά «ως δημιουργός ο ίδιος του προβλήματος αυτού θα κάνει τα πάντα για να μην βρεθεί λύση».

Το «θερμό» αυτό φραστικό επεισόδιο στο οποίο ο κ. Μιλόσοσκι επικαλέστηκε «τα χωριά της Καστοριάς», ξεκίνησε όταν δημοσιογράφος αυτοσυσταθείς ως εκπρόσωπος ΜΜΕ της «μακεδονικής» γλώσσας προσπάθησε να παγιδεύσει τον πρωθυπουργό της Ελλάδος σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στο Στρασβούργο. 

Όπως ήταν φυσικό, ο πρωθυπουργός που γνωρίζει, από την θητεία του ως υπουργός εξωτερικών της Ελλάδος την κρίσιμη περίοδο των αρχών της δεκαετίας του 1990, όλες τις λεπτομέρειες καθώς και τις αιτίες για τις οποίες «ξέφυγε» το πρόβλημα των Σκοπίων και απέκτησε τις σημερινές διαστάσεις, ήταν αδύνατο να μην σηκώσει το γάντι του «δημοσιογράφου». Ο οποίος μέσα από μια ανώδυνη σιωπή ή παράλειψη αντίδρασης του έλληνα πρωθυπουργού, έλπιζε να καταγράψει ακόμη μια έμμεση αναγνώριση. 

Αλλά ο κ. Αντώνης Σαμαράς ευτυχώς απέδειξε ότι διαθέτει αντανακλαστικά. Θύμισε τα αυτονόητα στον εκπρόσωπο τύπου των Μ ΜΕ ενός γλωσσικού συνόλου. Σ΄ αυτούς που έως πέρσι ζητωκραύγαζαν και χόρευαν έξαλλοι τα τραγούδια και τους χορούς τους στην προοπτική κατάρρευσης της οικονομίας της Ελλάδος, την έξοδο της χώρας από την ζώνη του ευρώ και ίσως και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τους υπενθύμισε με τον τρόπο του ότι, διατηρούνται ανοικτοί όλοι οι λογαριασμοί.

Ασφαλώς ο πρωθυπουργός της Ελλάδος δεν αγνοεί ότι στα Σκόπια, αλλά και σε περιοχές της βόρειας Ελλάδας όπως και σε ελάχιστα χωριά, ελάχιστοι Έλληνες μιλούν ένα ιδίωμα (διάλεκτο) της καθαρής βουλγαρικής γλώσσας που επικράτησε να χαρακτηρίζεται ως «σλαβομακεδονική». Και δεν του χρειάζεται καμμιά περιοδεία για τον λόγο αυτό, όπως ειρωνικά και από θέση νομιζόμενης ισχύος του πρότεινε ο αντιπρόεδρος της βουλής ενός κρατιδίου που θωρακίζει τον μύθο του με γελοία αγάλματα, μουσεία και ονομασίες. Και με περίσσευμα εχθρότητας σε βάρος των Ελλήνων. 

Έτσι ο πρωθυπουργός της Ελλάδος έκανε το καθήκον του, όπως και ο κ. Τέρενς Κουϊκ, που «απάντησε» στην Γερμανία με μια περίπου ύβρη. 

Ωστόσο το θέμα είναι εδώ, και όχι στην Γερμανία. Είναι το τι συμβαίνει, ποιος αντιδρά και ποιος έχει την ευθύνη για το όργιο της προπαγάνδας, της πλαστογραφίας και της πολεμικής που διεξάγεται κάθε χρόνο και ειδικά στα δήθεν αυθόρμητα πανηγύρια ορισμένων χωριών της περιοχής, στα πέριξ της Καστοριάς, καθώς και στο κρούσμα εκτέλεσης τραγουδιών στην γλώσσα των σκοπιανών, που είναι εκτός των άλλων αποδεδειγμένο όχημα παραπληροφόρησης για τις γελοίες θεωρίες τους, σε σχολική γιορτή μέσα στον αύλειο χώρο του Γυμνασίου του Μαυροχωρίου, πέρσι το καλοκαίρι, γεγονός που αποκάλυψε η ΟΔΟΣ, χωρίς ωστόσο να διελευκανθεί από τους αρμοδίους (πρωτίστως από την Β/θμια Εκπαίδευση Καστοριάς).

Γι’ αυτό άλλωστε ο σκοπιανός αντιπρόεδρος της Βουλής, ενός κράτους στο οποίο όλο και πιο συχνά αποκαλούν χαιρέκακα την Ελλάδα «Γιουνανιστάν» συνέχισε: «Η δήλωση του κ. Σαμαρά μοιάζει με δήλωση πολιτικού του 19ου αιώνα που δεν μπορεί να αποδεχτεί τη διαφορετικότητα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων... Σχετικά με τα περί μη ύπαρξης μακεδονικής γλώσσας, τον προτρέπουμε, εφόσον έχει χρόνο στη διάθεση του, να επισκεφθεί για μία εβδομάδα τη Φλώρινα, την Έδεσσα και τα χωριά της Καστοριάς για να διαπιστώσει ότι στην Ελλάδα διατηρείται και ομιλείται από την μακεδονική μειονότητα η μακεδονική γλώσσα».

Έτσι αποδεδειγμένα το γειτονικό κράτος, κλιμακώνει την πολεμική και τις προκλήσεις του, όχι απλά για να πετύχει την πλήρη διεθνή αναγνώρισή του και την ενσωμάτωσή του σε διεθνείς οργανισμούς και συμμαχίες με το όνομα της Μακεδονίας, αλλά για να εγείρει ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας σε βάρος της Ελλάδος.

Και ενώ η ελληνική εξωτερική πολιτική αγωνίζεται να διατηρήσει τις εθνικές θέσεις και την αλήθεια, στην περιοχή κοιμισμένοι (στην καλύτερη περίπτωση) ή ακόμη και εξωνημένοι, είτε αδιαφορούν είτε ακόμη και τροφοδοτούν την προπαγάνδα των Σκοπιανών, μέσα από fora και βήματα δημόσιου λόγου τα οποία καταχρώνται, όχι μόνο στα βουνά, αλλά και σε πλατείες, πάρκα,  ακόμη και στα ίδια τα σχολεία , προσφέροντας ανέλπιστη (;) χείρα βοηθείας στους «αληθινούς»... Μακεδόνες, στους κατ’ ευθείαν… απογόνους του Μ. Αλεξάνδρου και του Φιλίππου που άγνωστο πως, είναι και Σλάβοι.

Ταυτόχρονα βυσσοδομούν με ρετσινιές και χαρακτηρισμούς σε βάρος κάθε πολίτη ή βήματος που υπερασπίζεται τα αυτονόητα και αποκαλύπτει την προπαγάνδα που εξυφαίνεται, και έτσι πορεύονται προσφέροντας επιχειρήματα στον καθένα, που όχι μόνο αμφισβητεί το παρελθόν και πλαστογραφεί την ιστορία, αλλ’ επιβουλεύεται την ακεραιότητα της χώρας. 

Όσοι υποστηρίζουν ότι η μουσική, τα τραγούδια, οι χοροί, τα ήθη και έθιμα γεφυρώνουν τις διαφορές και μειώνουν τις προκαταλήψεις, συμβάλλουν στην κατανόηση και την συμφιλίωση λειτουργώντας κατευναστικά, ακόμη και στις διμερείς κρατικές διαφωνίες, και ότι οι «πολιτιστικές ανταλλαγές» λύνουν προβλήματα, θα χρειαστούν μεγάλη προσπάθεια να απαντήσουν στο απλό ερώτημα, για ποιο λόγο τότε, αν συνέβαιναν όλα αυτά τα ιδανικά και τα ωραία, στην περίπτωση της Τουρκίας και προπαντός των Σκοπίων, αυτό που αποδεικνύεται τελικά είναι να τροφοδοτείται η εχθρότητα και η υπεροψία των «καλών» γειτόνων και των άσπονδων φίλων;

Φωτογραφία εξωφύλλου: Κύπελο με χορευτή. Πρώτο μισό του 13ου αιώνα. Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 24 Ιουλίου 2014, αρ. φύλλου 750


Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ