Σε μια περίοδο όπου ο πολιτικός κόσμος της χώρας βρίσκεται σε κατάσταση ολοκληρωτικής απαξίωσης (το επιβεβαίωσαν και οι πρόσφατες εκλογές), οι πολιτικοί κάνουν τα αδύνατα-δυνατά για να ενισχύσουν και εμπεδώσουν αυτήν την απαξιωτική εικόνα.
Αναγγέλλουμε αλλαγές στο Σύνταγμα με κύρια επαγγελία το διαχωρισμό της νομοθετικής από την εκτελεστική εξουσία και στον πρόσφατο ανασχηματισμό θέτουμε εκτός της κυβέρνησης τον καλύτερο υπουργό Γεωργίας που είχαμε μέχρι τώρα με βαθειά γνώση των προβλημάτων της ελληνικής γεωργίας και ο οποίος μπορούσε να κάνει αισθητή την παρουσία του στα ευρωπαϊκά και διεθνή φόρα. Δεν θάπρεπε, αν πιστεύαμε στις εξαγγελίες των συνταγματικών μεταρρυθμίσεων, να τις κάμναμε πράξη, καλώντας σε πρώτη φάση 5-10 εξωκοινοβουλευτικά στελέχη, εγνωσμένης αξίας και κύρους, να αναλάβουν μερικά καίρια πόστα;
Η πολυπόθητη ανάπτυξη κινδυνεύει να γίνει ανέκδοτο. Παραμερίζουμε ένα πολύπειρο και ικανό στέλεχος και την αναθέτουμε στον Γιακουμάτο! Τρομάρα μας. Θα ήθελα να τον ακούσω να απαντά στην απλή ερώτηση: Τι είναι ανάπτυξη.
Ενώ δεν υπήρχε λόγος να δώσουμε κομματική χροιά στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές το κάναμε είτε με λανθασμένες επιλογές (π.χ. Σπηλιοτόπουλος) είτε εκθέτοντας μερικά άξια στελέχη (π.χ. Καλαφάτης).
Ανακοινώνουμε φορολογικές απαλλαγές στο αόριστο μέλλον και γελούν ακόμη και οι κότες. Περάσαμε ακόμη και τον τσιγκούνη αγρότη που ενώ στερούσε την τροφή του γαιδάρου του, ήταν πλουσιοπάροχος σε υποσχέσεις για άφθονο τριφύλλι τον Μάη! Εδώ δεν είμαστε σε θέση να εμπεδώσουμε φορολογική δικαιοσύνη, φορολογική ηθική (επιστρέφοντας στους πολίτες τα χρωστούμενα), να καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή και δεν έχουμε καταλάβει ακόμη ότι έχει εξαντληθεί η φοροδοτική ικανότητα;
Ποτέ δεν ήμουν τόσο απογοητευμένος για τις προοπτικές αυτής της χώρας. Έχουμε μια ανεπαρκή κυβέρνηση που μόλις και με τα βίας τα βγάζει πέρα. Το τραγικό είναι ότι ανησυχούμε ή μάλλον τρέμουμε στην ιδέα μη τυχόν και πέσει και έρθει στη θέση της μια ανεπαρκέστατη αντιπολίτευση!
Και ενώ τα έγραφα αυτά από το ανοιχτό ραδιόφωνο ακούγονται οι στοίχοι: «Όλα ίδια και όλα ίδια, του μυαλού σου ροκανίδια». Παράτησα τα πλήκτρα και έφερα μια γυροβολιά. Ομολογώ πως τώρα νοιώθω καλύτερα.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 4 Σεπτεμβρίου 2014, αρ. φύλλου 754
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.