Κέρδισε τις καρδιές του κοινού το ντοκιμαντέρ του Σπύρου Αναγνώστου "Η μέρα που σώπασαν τα πουλιά" που προβλήθηκε για πρώτη φορά με φυσική παρουσία κοινού, την περασμένη Δευτέρα στο κατάμεστο αύλειο χώρο του Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα. Πρόκειται για μία ταινία τεκμηρίωσης για το ολοκαύτωμα της Κλεισούρας μέσα από τα μάτια μιας οικογένειας και λίγων συγγενών-φίλων, που βίωσαν τη ναζιστική βαρβαρότητα.
Το ντοκιμαντέρ σε έρευνα, σενάριο και σκηνοθεσία του Σπυρίδωνος Αναγνώστου, μοντάζ, μουσική επιμέλεια, φωτογραφία και ήχο του Χρυσόστομου Αναγνώστου, ιστορική έρευνα Νικολάου Σιώκη και αφήγηση Αθηνάς Κιορπελίδου, διακρίθηκε και προβλήθηκε διαδικτυακά στο 24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές.
Στην προβολή στο Ντολτσό, σε μία ζεστή καλοκαιρινή βραδιά και σε έναν συμβολικό χώρο, ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης, Σπύρος Αναγνώστου, στην ομιλία του λίγο πριν από την έναρξη της προβολής αναφέρθηκε στο περιεχόμενο του ντοκιμαντέρ ευχαριστώντας έναν προς έναν τους δημιουργούς και συντελεστές του.
Η θηριωδία του ολοκαυτώματος της Κλεισούρας αποδόθηκε με ιδιαίτερο τρόπο μέσα από τις αφηγήσεις μελών της οικογένειας των αδερφών Αναγνώστου και ιδιαίτερα της γιαγιάς του Αθηνάς, που αν και σε προχωρημένη γεροντική άνοια, λίγους μήνες πριν φύγει, άνοιξε την καρδιά της μιλώντας για την αποφράδα εκείνη ημέρα που έμελλε να γραφτεί στην ιστορία. Ο δήμαρχος Καστοριάς στον σύντομο χαιρετισμό του, συνεχάρη τα αδέλφια Αναγνώστου για το εξαιρετικά σημαντικό έργο τους, που κέρδισε τις καρδιές όσων το παρακολούθησαν.
Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί και πάλι στον τόπο του μαρτυρίου, στην Κλεισούρα, την Παρασκευή 12 Αυγούστου.
* * *
Θερινός κινηματογράφος έγινε η αυλή του Μουσείου μας απόψε,
ένα σινεμά που μας υποδέχτηκε με ωραία νοσταλγικά τραγούδια,
μα, αντί για τη μυρωδιά από αγιόκλημα και γιασεμιά,
ένα κουβάρι κόκκινη κλωστή μάς σεργιάνισε για ώρα
στα καλντερίμια της ηρωικής Κλεισούρας,
στα μονοπάτια της μνήμης και της α-λήθειας.
Τις χαρήκαμε όλες τις αναμενόμενες κι απρόβλεπτες συναντήσεις μας
με τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούσαν απόψε
στη μεγάλη οθόνη:
την πρωταγωνίστρια και στην καρδιά του Σπύρου Αναγνώστου,
την αγαπημένη του γιαγιά Αθηνά,
που 11χρονη έζησε το φοβερό Ολοκαύτωμα,
τη φωνή του καλού κι αγαπημένου μου Χρηστάκη Πετκανά,
το πινέλο της Μερόπης που τόσο όμορφα αποτύπωσε
τις μορφές των άσχημων δημίων του ηρωικού χωριού,
τις αφηγήσεις του κ. Πέτρου Κεφαλόπουλου,
ο οποίος μας συνάρπασε με την οικογενειακή τους ιστορία,
την ιστορική τεκμηρίωση του Κλεισουριώτη επιστήμονα
κ. Νικόλαου Σιώκη.
Όλα δεμένα με την κόκκινη κλωστή
στην ανέμη της μνήμης τυλιγμένη,
την κλωστή του κουβαριού που κατέβαινε
τους δρόμους του χωριού, που με αίμα βάφτηκαν
εκείνη την αλησμόνητη μέρα,
5 Απριλίου 1944, όπου
280 Κλεισουριώτες σκοτώθηκαν φρικτά
μέσα σε μόλις δύο ώρες...
Ονοματεπώνυμα αμέτρητα κι ανάμεσά τους να ξεχωρίζουν
τα παιδιά του χωριού, που, αντί να παίζουν, σφάζονταν.
Μα απόψε την καρδιά μου άγγιξε βαθιά
η Κλεισουριώτισσα δασκάλα, η Άννα,
που στο Βαρικό την αργία της χαιρόταν, μαζί με την παρέα της,
όταν είδε τους καπνούς από το χωριό της
και πήρε τον δρόμο προς τον χαμό και τον θάνατο,
όσο κι αν όλοι την προέτρεπαν να μην το κάνει.
Ηρωικό χωριό, που μας συγκλονίζει πάντα
καθώς από τα μάτια αυτών που έζησαν τη φρίκη και γλίτωσαν
τα δάκρυα δε σταματούν να τρέχουν
τόσα χρόνια μετά, σχεδόν 80 χρόνια.
Γενναίο και δυνατό χωριό,
που διατηρεί ζωντανή τη μνήμη των παιδιών του,
που τόσο άδικα χάθηκαν τότε.
Σπουδαίο χωριό,
που διατηρεί την ένδοξη Ιστορία του ολοζώντανη,
κυρίως μέσ’ από τα δάκρυα και τις αγιάτρευτες πληγές του.
Σπυρίδωνα Λ. Αναγνώστου αξιότατε,
σ’ ευχαριστούμε όλοι θερμά για το σπουδαίο αποτέλεσμα
των μεγάλων σου κόπων!
Σου είμαστε ευγνώμονες,
όλοι εμείς που την Πατρίδα αποτελούμε,
αυτήν που, όσο κι αν αδιάφορη δείχνει και μοιάζει,
δεν παύει ζωντανή να ‘ναι, να θυμάται
και προπαντός να τιμά αυτούς που αξίζουν
όλες τις τιμές του κόσμου κι ακόμα περισσότερες!
Θυμίζοντας, ταυτόχρονα, στον κόσμο ολόκληρο
πως η τεράστια εξουσία εύκολα σε τέρατα μεταμορφώνει
όσους φαίνονται άνθρωποι, μα καθόλου δεν είναι.
Θυμίζοντας ακόμη πως, μονάχα όταν οι πόλεμοι σταματήσουν,
“αυτό θα πει πως ο άνθρωπος έγινε άνθρωπος”...
Σόνια Ευθυμιάδου-Παπασταύρου
Δημοσιεύθηκαν στην ΟΔΟ στις 7 Ιουλίου 2022, αρ. φύλλου 1132.
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.