Στοιχεία για τα δένδρα

Πανύψηλα πλατάνια σε δρόμο της Ρώμης

Από δειγματοληψία σε μια σειρά ελληνικών πόλεων προκύπτει ότι η έκταση πρασίνου που αναλογεί σε ένα κάτοικο είναι 3,12 m2 , με 2,19 m2 για τον δήμο Θεσσαλονίκης και 2,55 m2 για την Αθήνα.Σύμφωνα με τον καθηγητή Ντάφη απαιτείται μια αναλογία καλώς κατανεμημένου πρασίνου 20 m2 ανά κάτοικο!

Επιφάνεια φυλλώματος 25m2 μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μιας ημέρας σε οξυγόνο για έναν άνθρωπο. Γενικά σε μια επιφάνεια πρασίνου ενός εκταρίου που περιλαμβάνει δένδρα, θάμνους και χλόη, αποδίδονται 600kg O2 σε 12 ώρες, ενώ δεσμεύονται 900kg CO2.

Κάθε τετραγωνικό μέτρο πρασίνου μειώνει το θόρυβο κατά 0,17 ντεσιμπέλ.

Η καθαρή δροσιά που παράγει ένα μόνο νεαρό υγιές δέντρο είναι ισοδύναμη με 10 κλιματιστικά στο μέγεθος δωματίου που λειτουργούν για 20 ώρες την ημέρα.

Τα δένδρα μειώνουν την ταχύτητα του ανέμου το χειμώνα, οδηγώντας σε μείωση της χειμωνιάτικης κατανάλωσης (για θέρμανση).

ΝΩΝΤΑ ΤΣΙΓΚΑ: La Primavera! Μια άνοιξη του Χρυσόστομου Τζημάκα

Ξέρω πως έγινε. Είδες την προηγούμενη μέρα, παιδί του χωριού με «Μάρτη» στο χέρι. Να τον φυλά μην του τον φτύσει κανένας κακόψυχος. Να τον φυλά... Κι αυτός ν’ ανταποδώσει. Να φυλάξει το παιδί να μην το κάψει και το μαυρίσει ο ήλιος...

Γέλασες.
«Όλοι σήμερα θέλουν να μαυρίσουν οπωσδήποτε. Ξοδεύουν κι ένα κάρο χρήματα γι’ αυτό στα ινστιτούτα αισθητικής και στα πωλητήρια καλλυντικών, που κατάντησαν τα φαρμακεία, στις πόλεις...».

Και ξάφνου σπάθισε πάνω σου μια σαϊτιά, σαν ασημένια τεντωμένη χορδή που ήχησε στο αυτί σου μέσα, πέταγμα χελιδονιού και τιτίβισμα. Το παιδί είχε φέρει τα χελιδόνια.

Όλο το βράδυ ύπνος δεν σ’ έπιανε. Κατάστρωνες πλάνο εργασίας. Ήδη κατόπτευες ξαπλωμένος στην κλίνη σου την περιοχή. Είδες τις πιθανές θέσεις για το τράβηγμα. Ετοίμασες στη μηχανή το φίλμ .
 Όλα το πρωί ήταν έτοιμα. Ήξερες πού θα σταθεις, ήξερες πού στέκονται κι εκείνα σαν καταφτάσουν, πως γυρνάνε πέφτοντας από τον ουρανό αποκαμωμένα αλλά με μιαν απόφαση καινούργιας ζωής. Τι φοβούνται... Πόσο μπορείς κάθε φορά να τα ζυγώνεις...

Λόγος & Αντίλογος

Αξιότιμε κύριε διευθυντά

Το παρακάτω κείμενο σας το στέλνω για δημοσίευση μια που ο εκλεκτός συνεργάτης σας κ. Νικηφορίδης συνεχώς αλιεύει λανθασμένες χρήσεις λέξεων και εκφράσεων στη νεοελληνική μας γλώσσα.

Πολλές φορές συναντώ λανθασμένες μεταφορές ιατρικών όρων από την αγγλική γλώσσα στην ελληνική τόσο στον γραπτό λόγο όσο και στον προφορικό. Παραθέτω μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα:

ΛΑΖΑΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ: Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική

14/9/2012, εφημερίδα: Το νομοσχέδιο πάει Βουλή(!). Οι δημοσιογράφοι συχνά, για εντυπωσιασμό ίσως, χρησιμοποιούν φράσεις λαϊκίστικες. (Έτσι συμβάλλουν στην καλή χρήση της γλώσσας μας και στον πλουτισμό της;). Πάει Βουλή! Πάει η κατσίκα βοσκή! Στο Στ’ εδάφιο της στήλης μας σχολιάζεται αυτή η προχειρότητα στη διατύπωση. Πηγαίνει στην Βουλή. Και επειδή το νομοσχέδιο δεν έχει… πόδια, παραπέμπεται, εισάγεται το νομοσχέδιο στην Βουλή.

Σχολιασμοί του αντιπεριφερειάρχη Καστοριάς κ. Σ. Αδαμόπουλου

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
Γραφείο Αντιπεριφερειάρχη

Με ειλικρινά μεγάλο ενδιαφέρον άκουσα την συνέντευξη της κ. Ζεμπιλιάδου. Η προσφιλής για ορισμένους τακτική του αποπροσανατολισμού χάριν εντυπώσεων, έκανε και πάλι την εμφάνισή της. Αναλώνεται η κ. Ζεμπιλιάδου στον αν έγινε ή όχι παράτυπα η ματαίωση των διαγωνισμών, αλλά όχι στο αν έπρεπε να γίνει η ματαίωση! Δεν την ενδιαφέρει την κ. Ζεμπιλιάδου αν οι όροι των διαγωνισμών είχαν ασάφειες και αοριστίες. Δεν την ενδιαφέρει αν οι αρχές του ανταγωνισμού παραβιάζονταν.

ΑΝΔΡΕΑ ΒΙΤΟΥΛΑ: Φιλοκαλώντας τὴν ἱεροπραξία τοῦ ἄλλου

ΟΔΟΣ  9.4.2015 | 783

Το κείμενο που ακολουθεί προέρχεται από την παρουσίαση του βιβλίου του Ισίδωρου Ζουργού «Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλμοσίνο» (εκδόσεις Πατάκη), εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε παρουσία του συγγραφέα στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Άργους Ορεστικού στις 7 Μαρτίου 2015.

Μιὰ κριτικὴ ματιὰ στὸ βιβλίο τοῦ Ἰσίδωρου Ζουργοῦ «Σκηνὲς ἀπὸ τὸν βίο τοῦ Ματίας Ἀλμοσίνο»

Ὅποιος ἀπὸ τοὺς παρισταμένους δὲν ἀνέβηκε στὴ λογοτεχνικὴ ἄμαξα τοῦ συγγραφέα καὶ δὲν ἔγινε γιὰ κάποιο χρονικὸ διάστημα συνταξιδιώτης τοῦ ἰατροῦ Ματίας Ἀλμοσίνο, μπορεῖ νὰ θεωρήσει τὰ λόγια μου ἴσως ὑπερφίαλο ἐνθουσιασμό. Ὅποιος ὅμως εἶχε τὴν εὐτυχία νὰ ἀκολουθήσει τὸν ἥρωα, μὲ πλοηγὸ τὴ συναρπαστικὴ πλοκὴ καὶ τὸ κομψὸ γλωσσικὸ ἔνδυμα ποὺ φιλοτέχνησε ὁ συγγραφέας, θὰ καταλάβει ὅτι τὰ λόγια μου ἀποδεικνύονται πολὺ φτωχὰ γιὰ νὰ περιγράψουν τὴ λογοτεχνικὴ συμφωνία τοῦ μαέστρου Ζουργοῦ. Μὲ ἑδραία ἐπίγνωση γι’ αὐτὰ ποὺ λέω, καταθέτω ὅτι ὁ πνευματικὸς πατέρας τοῦ γιατροῦ ἥρωα μὲ θεράπευσε ὡς ἀναγνώστη. Μοῦ χάρισε διεισδυτικότερα μάτια, αἰσθαντικότερη ὄσφρηση καὶ κυρίως ἀπαιτητικότερη ἀφή. Μὲ τὴν ὁλοκλήρωση τῆς ἀνάγνωσης μπορῶ πιὰ νὰ δῶ, νὰ μυρίσω καὶ ἰδιαιτέρως νὰ ψηλαφήσω ἐλεγκτικότερα τὸ μυστήριο τῆς ὕπαρξης.

Ὅπως ἴσως θὰ καταλάβατε δὲν πρόκειται νὰ σπαταλήσω τὸ χρόνο σας ἀφηγούμενος συνοπτικὰ τὸν βίο τοῦ Ματίας Ἀλμοσίνο, οὔτε καὶ θὰ ἀναφερθῶ σὲ κομβικὰ περιστατικά του. Κι αὐτὸ γιατὶ μὲ βρίσκει ἀπολύτως σύμφωνο ἡ θέση τοῦ συγγραφέα ὅτι ὁ ἴδιος σκηνοθέτησε μιὰ ταινία, τῆς ὁποίας τὸ καρούλι περιμένει τὸ ξετύλιγμά του ἀπὸ τὴν ἰδιοπροσωπία τοῦ κάθε ἀναγνώστη. Ἡ ἁπλὴ ἀναπαραγωγὴ τοῦ περιεχομένου τῆς ἱστορίας βιάζει τὸ ἀνεπανάληπτο προσωπικὸ αἰσθητήριο, ποὺ τόσο ἐμπιστεύεται ὁ συγγραφέας. Αὐτὸς ποὺ θὰ καταδυθεῖ στὰ καθάρια ὕδατα τῆς πένας τοῦ Ζουργοῦ θὰ ἀντικρύσει ἀπὸ τὶς πρῶτες κιόλας σελίδες τὴν ἱερότητα μὲ τὴν ὁποία ὑφαίνεται τὸ κάθε πρόσωπο τοῦ ἔργου καὶ τὴν ἑτερότητα ποὺ αὐτὸ κομίζει στὸ θέατρο τῆς ζωῆς.

ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΛΙΟΥΖΑ: Κατάργηση του «Καλλικράτη»

Γιατί ο Σύριζα πρέπει να ανοίξει το θέμα άμεσα

H υπάρχουσα «φερόμενη» ως αυτοδιοίκηση ειδικότερα στην ύπαιθρο (στα αστικά κέντρα ισχύουν τα ίδια αλλά άλλοι αναφέρονται) έχει ήδη καταρρεύσει!

- Έχει χαθεί η συνοχή, η εγγύτητα, οι όποιες δυνατότητες παρέμβασης και έχουμε σχεδόν απόλυτη αποξένωση των πολιτών από δρώμενα που αφορούν την αυτοδιοίκηση. 

- Έχουμε την θεσμική εξαφάνιση των πρώην μικρών Δήμων και πλήρη αφανισμό των Τοπικών κοινοτήτων και μια παρακμιακή εικόνα εγκατάλειψης είναι καθολικά επικυρίαρχη.

- Η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων και εξουσίας από τα «κάτω» προς τα «επάνω» ακύρωσε κάθε προσπάθεια άσκησης της συμμετοχικής, καθημερινής δημοκρατίας.

- Η Αυτοδιοίκηση που από το 1912 (Ελευθέριος Βενιζέλος) λειτούργησε ως κοινωνία προσώπων έχει ήδη καταστραφεί και έγινε στην πράξη ετεροδιοίκηση.

ΟΔΟΣ: «Η πόλη είναι βομβαρδισμένη»

ΟΔΟΣ 2.4.2015 | 782

Η πρόσφατη δημόσια παραδοχή του δημάρχου Καστοριάς κ. Ανέστη Αγγελή ότι η Καστοριά είναι, ή μοιάζει τέλος πάντων σε μια βομβαρδισμένη πόλη, συνιστά ένα δράμα και ταυτόχρονα μια βάση. Ένα έναυσμα αφού η ειλικρίνεια θα μπορούσε να αποτελέσει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία.

Μια αφορμή, όχι αποκλειστικά για την καταγραφή πολιτικών ευθυνών σε προκατόχους δημάρχους ως την προηγούμενη δημοτική αρχή του κ. Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδη, αρχής γενομένης από την τρίτη θητεία του κ. Δημητρίου Παπουλίδη. Ο οποίος ωστόσο είναι ο μοναδικός τέως δήμαρχος που άντεχε να αρκείται σε όσα είχαν γίνει μέχρι τότε από τον ίδιο, αλλά και τον προκάτοχό του κ. Ανδρέα Οικονομίδη. Με την διαφορά ότι η αντοχή των υποδομών που είχαν παραδοθεί, είναι ολοφάνερο ότι εξαντλούνται πλέον.

Έτσι η συζήτηση οφείλει να περιστραφεί γύρω από το δέον γενέσθαι σε μια βομβαρδισμένη πόλη. Διότι η Καστοριά, όσο και αν αρνούνται τις ευθύνες τους οι προκάτοχοι, οι οποίοι παρουσιάζουν και επικαλούνται στοιχεία «επιτυχίας» λογιστικής ή προγραμματικής τάξης και οικοκυρικής, είναι πράγματι περίπου βομβαρδισμένη. Η ΟΔΟΣ, με τον ίδιο ή άλλο ταυτόσημο όρο περιγράφει την ίδια κατάσταση εδώ και αρκετά χρόνια, σε ώτα μη ακουόντων. Και σε εθελοτυφλούντες.

Ωστόσο, σαν παλαίμαχος του πολιτικού προσκηνίου, ο κ. Ανέστης Αγγελής θα γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο, ότι οι διαπιστώσεις και οι περιγραφές, τα επιφωνήματα δυσαρέσκειας και οι εκπλήξεις, δεν υποκαθιστούν τις πράξεις. Καθώς ύστερα από την τρέχουσα θητεία, δεν φαίνεται να διεκδικεί το 2019 μια επανεκλογή του, και συνεπώς οι ενέργειές του δεν διακατέχονται από άγχη μικροπολιτικής σκοπιμότητας, ο ίδιος μπορεί, και αν δεν μπορεί, οφείλει να προσπαθήσει να κάνει την διαφορά. 

Να συμπεριφερθεί σαν δήμαρχος μιας βομβαρδισμένης πόλης μετά από εκεχειρία. Και τι θα έκανε ένας δήμαρχος μιας τέτοιας πόλης; 

Λόγος & Αντίλογος

Κύριε διευθυντά,

Κατά καιρούς και μάλλον πολύ συχνά αναφέρονται πολιτικοί και δημοσιογράφοι στην ανάγκη σχεδίου εθνικής δράσεως. Πότε "θέλομεν ίδει" πραγματοποιούμενο ένα τέτοιο εθνωφελές σχέδιο; Οι προτείνοντες φαίνεται ότι διακατέχονται από την αγωνία και τον πατριωτισμό για μια τέτοια εθνοσωτήρια ενέργεια και δράση (χωρίς να σημαίνει τούτο καθόλου ότι και άλλοι δεν είναι πατριώται).