ΟΔΟΣ: «Κοτζάμ» Δήμος

ΟΔΟΣ 8.7.2010 | 550

Το σχέδιο «Καλλικράτης» που προβλέπει την επέκταση του Δήμου Καστοριάς ώστε από την 1η Ιανουαρίου, δηλαδή σε ελάχιστους μήνες, να υπάγονται σ’ αυτόν και άλλες περιοχές, όπως οι Δήμοι Μεσοποταμίας, Αγίας Τριάδος, Μακεδνών, Αγίων Αναργύρων, Αλιάκμονα, Βιτσίου, Κορεστίων, Κλεισούρας και η κοινότητα Καστρακίου, αποτελεί σημαντικό πείραμα. Για την αναγκαιότητα και την επιτυχία του κανείς δεν είναι ακόμη σε θέση να επιχειρηματολογήσει με βεβαιότητα.

Λίγο η αντίληψη ότι το σχέδιο αυτοδιοικητικής ανασύστασης επιβάλλεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, λίγο η ζοφερή οικονομική και πολιτική κατάσταση που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, λίγο ακόμη οι αψυχολόγητοι χειρισμοί που έγιναν από πολλές πλευρές, -με πιο χαρακτηριστική (και σε πανελλήνιο επίπεδο ίσως να κατέχει την «πρωτιά»), αυτή της παρέμβασης του βουλευτή Καστοριάς και προέδρου της Βουλής κ. Φιλίππου Πετσάλνικου, με σκοπό την δημιουργία ενός κατά κάποιο τρόπο «προσωπικού» Δήμου στον Νομό Καστοριάς, φυσικό ήταν όλα αυτά, να περιορίσουν τα όσα θετικά συμπεράσματα μπορούσαν να προκύψουν από την ανάλυση του νέου αυτοδιοικητικού χάρτη της Ελλάδας.

Άλλωστε δεν είναι και τόσο εύκολο πράγμα, από την μια μέρα στην άλλη να καταργηθούν όλοι οι νομοί της χώρας, να αποκτηθεί περιφερειακή συνείδηση και να διαμελιστούν οριστικά κοινωνικές οντότητες που διατηρήθηκαν για πολλές-πολλές δεκαετίες. Για παράδειγμα, η διαίρεση του νομού Καστοριάς σε 3 δήμους, αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά όσα μέχρι τώρα ήταν δεδομένα. Οι δεσμοί των δήμων από ευθείς και οριζόντιοι, χαλαρώνουν και γίνονται κάθετοι μέσω της Περιφέρειας. Για πρώτη φορά το Άργος Ορεστικό ή το Νεστόριο, δεν θα υπάγονται συνειρμικά στην Καστοριά. Αργά θα πρέπει να ανήκουν ευθέως στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.

Γι’ αυτούς τους λόγους το τι θα συμβεί στην Καστοριά, αλλά και στους άλλους δήμους του σημερινού νομού Καστοριάς, μετά την 1η Ιανουαρίου 2011, ισοδυναμεί με αίνιγμα. Το οποίο γίνεται ακόμη πιο σύνθετο (αν όχι ανησυχητικό), αν συνδυαστεί με την προγραμματική ετοιμότητα, την πολιτική ικανότητα και την κοινωνική αναγκαιότητα, που είναι οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις κάθε υποψηφιότητας. Προϋποθέσεις που κανονικά θα έπρεπε να εκπληρώνονται απ’ όλους τους υποψήφιους δημάρχους.

Γι’ αυτό ορθά παρατηρείται ότι στον μεγαλύτερο -και με διαφορά δήμο του νομού, το πληθυσμιακό μέγεθός του και η κοινωνική ποικιλία του (στους δημότες του θα περιλαμβάνονται πλέον αμιγώς αγροτικοί, αλλά έως και παραδοσιακά αστικοί πληθυσμοί), ή θα αποδειχθεί αφορμή για μια νέα δημιουργική πορεία και αφορμή πρωτοπορίας, αν όχι υπεροχής, ή απλώς θα κλείσει την ταφόπλακα.

Οι επιδόσεις των περιφερειακών δήμων που συσπειρώνονται κάτω από την επωνυμία της Καστοριάς, είναι (μάλλον) απογοητευτικές, και αυτό είναι πολύ φυσικό, κυρίως για τους μέχρι τώρα καποδιστριακούς δήμους, οι οποίοι στα χρόνια που προηγήθηκαν από την τεχνητή δημιουργία τους μόλις που πρόλαβαν -αν πρόλαβαν- να σφυρηλατήσουν στοιχειώδεις υποδομές συνεννόησης. Διότι για ομοιογένεια, ουδείς λόγος.

Το πρόβλημα είναι όμως ότι και ο Δήμος Καστοριάς, δείχνει παντελώς ανέτοιμος να συμμετάσχει, πόσο μάλλον να καθοδηγήσει, την νέα αρχή. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, που η πόλη της Καστοριάς, όχι μόνο δεν διατήρησε, ούτε καν συντήρησε τα ανεπαρκή, για τις σημερινές ανάγκες, επιτεύγματα της δεκαετίας του 1986-1996, αλλά αντίθετα μοιάζει να οπισθοδρομεί ολοταχώς. Η πόλη αποδεικνύεται ανήμπορη.

Πρόσφατα τεκμήρια αυτού του κλίματος, είναι οι αλλεπάλληλες βραβεύσεις και διακρίσεις που απένειμε ανά την Ελλάδα, σε δεκάδες τ. συμπολίτες, -κατά τα άλλα καθ’ όλα άξιους φυσικά- ο ίδιος ο δήμαρχος Καστοριάς, με την… απειλή ότι θα τους κάνει και επίτιμους δημότες. Διότι η δαπανηρή και άχρηστη αυτή διαδικασία, ανήκει σε εποχές που είναι ξεπερασμένες και…

Στην συνέχεια προστέθηκε η φιλοξενία των δημάρχου και μητροπολίτη μιας παγκοσμίως άγνωστης και άσημης πόλης της Λευκορωσίας, της οποίας το όνομα ήδη ξεχάστηκε, που θα άξιζε να γραφτεί στο βιβλίο Γκίνες για την ανία της.

Ακολούθησε, η περίεργη δωρεά (παραχώρηση) στην Ι. Μητρόπολη Καστοριάς, οικοπέδου φιλέτου για την ανέγερση (σε χρόνους «ζήσε Μάη μου») με χρηματική δωρεά… αγνώστου! Το δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς (πολλά μέλη των οποίων θα είναι ξανά υποψήφιοι), στάθηκε ανήμπορο να σταθμίσει στην συνείδησή του την σκοπιμότητα (και νομιμότητα) μιας τέτοιας απόφασης, με τον σεβασμό στον κλήρο, με αποτέλεσμα να συρθεί με μεγάλη πλειοψηφία πίσω από την εισήγηση του κ. Τσαμίση.

Ώσπου έφθασε να φημολογείται ότι, Ι. Μητρόπολη Καστοριάς, ενοχλημένη από την κριτική θα αποκρούσει την παραχώρηση, «αδειάζοντας» το δημοτικό συμβούλιο. Το οποίο, με την φόρα που πήρε (3,5 χρόνια ανίας είναι αυτά) δεν αποκλείεται να παραχωρήσει και την... λίμνη, αν κάποιος άγνωστος δωροθέτης αποφάσιζε να την αξιοποιήσει μέσω ιερών σχημάτων.

Για να προστεθεί, τελευταία πινελιά σε όλα αυτά, η απόφαση του Δήμου Καστοριάς να αναστείλει την λειτουργία των υπηρεσιών του, για μία ημέρα την π. Τετάρτη, σε ένδειξη συμπαράστασης στα δίκαια αιτήματα των μηλοπαραγωγών. Οι οποίοι ως γνωστό προέβησαν σε εκτεταμένες κινητοποιήσεις σε όλη την διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας.

Το σχόλιο, εν προκειμένω, δεν έχει καμμιά σχέση με τα πιθανώς δίκαια αιτήματα των μηλοπαραγωγών. Αλλά με την ακατανόητη απόφαση ενός Δήμου, οι κάτοικοι του οποίου δεν είναι φυσικά μηλοπαραγωγοί, να κλείσει τις υπηρεσίες του, για να τιμωρήσει τους άλλους απλούς πολίτες. Ώστε να εκφράσει την συμπαράστασή του. Δηλαδή τί θα έπρεπε αναλογικά να κάνει για τους γουνοποιούς και αλιείς;

Επομένως, το γεγονός είναι πράγματι πρωτοφανές, αν σκεφτεί κανείς ότι ο ίδιος Δήμος, θα πρέπει στο μέλλον να πράξει το ίδιο κάθε επόμενη φορά που μια παραγωγική, ή κοινωνική τάξη, έκρινε ότι έφθανε σε απόγνωση. Και ότι δεν θα μπορεί να εναντιωθεί σε όσους θέλοντας να υποστηρίξουν το δίκιο τους, κλείνουν δρόμους, καταλαμβάνουν νομαρχίες, σχολεία και άλλα δημόσια κτήρια, κατεβάζουν τους διακόπτες της ΔΕΗ, αφήνουν τους σωρούς των σκουπιδιών. Αφού «κοτζάμ» Δήμος κατέβασε ρολά, για τους μηλοπαραγωγούς, γιατί να μην επαναλάβει το ίδιο για τους τελωνειακούς, τους μαθητές, και άλλους συντεχνιακούς;

Έτσι ο Δήμος Καστοριάς, αντί να ετοιμάζεται να καθοδηγήσει, μοιάζει να βουτά όλο και περισσότερο στην απελπισία. Και στο πλαίσιο αυτό, οι υποψηφιότητες που ακούγονται για τον Δήμο Καστοριάς, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν εμπνέουν ιδιαίτερη αισιοδοξία. Μια και προφανώς, ο νέος Δήμος Καστοριάς, θα χρειάζεται κάτι περισσότερο από διανομείς διακρίσεων και επαίνων, από παραχωρητές της δημοτικής περιουσίας, και από παλιομοδίτικους υποψήφιους, βγαλμένους από χιλιοπαιγμένες ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες, που θα υπόσχονται τα άπαντα, τόσο στην άνω, όσο και στην κάτω Μαγούλα.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 8 Ιουλίου 2010, αρ. φύλλου 550.