19.6.11

Περί "Αγανακτισμένων"


ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ:
Πού ήσουν τότε Αγανακτισμένε;

Που ήσουνα Αγανακτισμένε να διαμαρτυρηθείς:

• Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου) κατανάλωνες 12% πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ, ενώ το εισόδημά σου ήταν 5% κάτω του μέσου όρου και η παραγωγικότητα της εργασίας σου 20% χαμηλότερη;
• Όταν εσύ (και/ή οι γονείς σου) άρχισες να παίρνεις σύνταξη στα 55 σου παίρνοντας το σκανδαλώδες ποσοστό του 96% των μέσων αποδοχών και επιβαρύνοντας το ΑΕΠ με 13,5% –ενώ αντίστοιχα οι “μη αγανακτισμένοι” μαλάκες στις χώρες του ΟΟΣΑ άρχιζαν να παίρνουν σύνταξη στα 63, έπαιρναν μόλις το 61% των αποδοχών τους και επιβάρυναν το ΑΕΠ με 10%;
• Όταν εσύ(και/ή οι γονείς σου) είχατε στήσει την μεγάλη φιέστα των απεργιών την δεκαετία του 80 υπονομεύοντας έτσι την ανταγωνιστικότητα της χώρας; Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας κατά την περίοδο 1976-1988 χάθηκαν, εξαιτίας νομίμων απεργιών και μόνο 0,36 εργάσιμες μέρες ανά 1 εκατομμύριο κατοίκων στην Ελλάδα έναντι 0,06 στις ΗΠΑ και 0,14 στην Ιταλία και την Ισπανία.
• Όταν ο Ανδρέας έπαιρνε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στις αρχές της δεκαετία του 80 στο 20% και το ανέβαζε μέσα σε μια δεκατία σε 80%;-το μεγαλύτερο μέρος του οποίου δαπανήθηκε όχι σε επενδύσεις αλλά για τους μισθούς και συντάξεις των «πρασινοφρουρών» με τους οποίους γέμισε το δημόσιο;
• Όταν Παγκόσμια Τράπεζα κατέτασσε την Ελλάδα 81η από 202 χώρες στην πάταξη της διαφθοράς και η Διεθνής Διαφάνεια την ταξινομούσε το 2009 σαν την χώρα με τον πιο διεφθαρμένο δημόσιο τομέα μεταξύ των EΕ-27;
• Όταν οι συντεχνίες επέβαλλαν κάθε είδους εμπόδια στην αγορά εργασίας που καταλαμβάνει τη χειρότερη 5η θέση στον ΟΟΣΑ; Με αποτέλεσμα η ανεργία μεταξύ των νέων να φτάνει στο 20%, και να αποθαρρύνονται οι ξένες επενδύσεις;
• Όταν στην Ελλάδα οι «προοδευτικές δυνάμεις» οικοδομούσαν ένα νομικό πλαίσιο που στοχεύει στην εξόντωση των επενδυτών: Σύμφωνα με την μελέτη Doing Business 2011 της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα αξιολογείται 154η μεταξύ 183 χωρών ως προς την ποιότητα και εφαρμογή των νόμων που αφορούν την προστασία των επενδυτών.
• Όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι έστηναν το μεγαλύτερο φαγοπότι που γνώρισε ο πλανήτης δημιουργώντας έναν δημόσιο τομέα όπου οι δαπάνες μισθών και συντάξεων του δημοσίου τo 2009 απορροφούν το 55% των εσόδων του δημοσίου σε σχέση με το 38% αντίστοιχα που απορροφούν στην υπόλοιπη Ευρώπη;
• Όταν χτιζόταν το τεράστιο Ελληνικό κράτος-δεύτερο σε μέγεθος μετά την Πορτογαλία στην ΕΕ (με βάση τις δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με το κατά κεφαλή ΑΕΠ);
• Όταν η Ελλάδα δαπανούσε για την δημόσια διοίκηση το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ απ όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ -19.7%-με μέσο όρο ΟΟΣΑ 13,5%(2004)
• Όταν η αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα ήταν στον πάτο μεταξύ των 23 χωρών της ΕΕ (2000);
• Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες ύψωναν τους περισσότερους φραγμούς στην επιχειρηματικότητα σε σχέση με τις άλλες χώρες της ΕΕ;
• Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν την μεγαλύτερη χρήση διοικητικών μέτρων εναντίων των επιχειρήσεων στην ΕΕ;
• Όταν στην Ελλάδα το κράτος/συντεχνίες επέβαλλαν το μεγαλύτερο διοικητικό βάρος (κόστος κρατικής γραφειοκρατίας) στις επιχειρήσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ(το 2003 εκτιμάτο μεταξύ 5,4%-6,8% του ΑΕΠ);
• Όταν τα τελευταία οκτώ χρόνια η Ελλάδα βρίσκεται όσον αφορά την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της στην προτελευταία θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ-27;
• Όταν τον Μάιο πριν από ένα έτος κάτι άλλοι «αγανακτισμένοι» δολοφονούσαν εν ψυχρώ τρεις εργαζόμενους επειδή οι τελευταίοι αρνήθηκαν να υπακούσουν στις ντιρεκτίβες τους;
• Όταν οι πραιτοριανοί του ΚΚΕ συνελάμβαναν το περασμένο έτος τους 900 τουρίστες-εισβολείς του κρουαζιερόπλοιου Ζενίθ επιβάλλοντας στο ισπανικό πρακτορείο να βγάλει την Ελλάδα από το σχεδιασμό των «ιμπεριαλιστικών» κρουαζιερών που οργάνωνε;.
• Όταν οι άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ελλάδα μεταξύ των ετών 2003-2008 αντιπροσώπευαν μόνο το 1% του ΑΕΠ όταν ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 4,1%;
• Όταν οι 11 πιο ζημιογόνες ΔΕΚΟ (με συσσωρευμένες ζημίες 1,7 δις ) στην Ελλάδα πλήρωναν το 2010 μέσο μισθό 40772 ευρώ ανά εργαζόμενο –διπλάσιο από τον αντίστοιχο του ιδιωτικού;
• Όταν τα παλληκάρια της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ απαλλοτρίωναν τους κοινωνικούς πόρους για να κάνουν «αγανακτισμένες» κρουαζιέρες στην Άπω Ανατολή η στις Μπαχάμες;
• Όταν ο μέσος όρος απόδοσης των Ελληνόπουλων στις διεθνείς εξετάσεις στην PIZA ήταν ο χαμηλότερος μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ-με εξαίρεση το Μεξικό και την Τουρκία; Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα απασχολεί τους περισσότερους εκπαιδευτικούς ανά μαθητή σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο;
• Όταν δεν υπάρχει ούτε ένα ελληνικό ΑΕΙ μεταξύ των καλύτερων 100 στον κόσμο;Ότι το πτυχίο του ΑΕΙ βελτιώνει μισθούς κατά μόνο 32%, (έναντι 61% στην ΕΕ) αποφέροντας έτσι απόδοση 3,5% στο κόστος της εκπαίδευσης (έναντι 7% στην ΕΕ);
• Όταν επί δεκαετίες τώρα άλλοι «αγανακτισμένοι» καταστρέφουν τις πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις, εμποδίζουν τα μαθήματα και εξευτελίζουν τους καθηγητές απαξιώνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την τριτοβάθμια εκπαίδευση;
• Όταν τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στην Ελλάδα είναι μόλις 0,2% δηλαδή δέκα φορές λιγότερα από αυτά που της αναλογούν σε σχέση με τον πληθυσμό της;
• Όταν τέλος, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ μεταξύ 183 χωρών, η Ελλάδα κατατάσσεται 84η στους θεσμούς, 123η στο μακροοικονομικό περιβάλλον, 94η στην αποδοτικότητα στην αγορά αγαθών, 93η στην ανάπτυξη της χρηματοοικονομικής αγοράς, 74η στην εξειδίκευση των επιχειρήσεων και 79η στις καινοτομίες;

Γιατί Αγανακτισμένε δεν σε είδα ποτέ να διαμαρτύρεσαι για όλα αυτά;




ΣΤΑΥΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ:
Πετάξτε τους έξω!

Όλοι οι ενήλικες έχουμε ευθύνη για το σημερινό χάλι της χώρας. Άλλοι λίγη, άλλοι πολύ, άλλοι τεράστια.  Οι πολιτικοί και οι «συνεργαζόμενες εξουσίες» έχουν βέβαια τη μεγαλύτερη ευθύνη. Ανάμεσα στους «συνεργαζόμενους» περίοπτη θέση έχουν οι Ιεράρχες της Ορθόδοξης εκκλησίας. Διακινούν εδώ και δεκαετίες τις πιο οπισθοδρομικές απόψεις, ενώ οι ίδιοι έχουν «εκμοντερνιστεί» και έχουν αντικαταστήσει τον Θεό με το χρήμα και τη δόξα.

Τις μέρες της κρίσης, θα νόμιζε κανείς, ότι θα κρύβονταν για να μην θυμίζουν τουλάχιστον με την παρουσία τους. τα μικρά και μεγάλα αίσχη τους. Και όμως. Τις τελευταίες ώρες κάνουν την εμφάνιση τους ο ένας μετά τον άλλο και μας καλούν να παλέψουμε μαζί τους εναντίον του Μνημονίου! Ανάμεσα τους και ένας Ιεράρχης που συλλέγει χρυσά ρολόγια και μποτάκια Prada . Ένας άλλος  που κάνει συλλογή από ακίνητα. Ένας άλλος που κάνει συλλογή από … προσωπικά σκάνδαλα.

Βεβαίως ούτε στην εκκλησία είναι όλοι ίδιοι. Υπάρχουν ιεράρχες που έχουν αληθινό πόνο για τα προβλήματα της χώρας. Ο Αθηνών Ιερώνυμος ας πούμε, είναι ταπεινός, σε αντίθεση με τον προκάτοχο του που τώρα ξέρουμε ότι ήταν ένας άνθρωπος με πολλές αδυναμίας. Αλλά ας επιστρέψουμε στους ζωντανούς. Στους νέους Παπαφλέσσες που μας καλούν να βγούμε στους δρόμους για να διώξουμε τους (άλλους) δυνάστες. Οι Μητροπολίτες πριν βγουν στις πλατείες οφείλουν να πάρουν μια απόφαση. Να επιστρέψουν στις τοπικές κοινωνίες την εκκλησιαστική και μοναστηριακή περιουσία και να ζητήσουν την κατάργηση όλων των προνομίων τους. Μετά ο καθένας θα είναι ελεύθερος να κάνει δηλώσεις αντίστασης.

Αλλά έτσι είναι, όταν περιβάλλεσαι από δειλούς πολιτικούς που δεν τολμούν να προχωρήσουν ούτε στον χωρισμό του κράτους με την εκκλησία που έχουν υποσχεθεί, τότε παίρνεις θάρρος, παίρνεις και τις (κρατικές) λιμουζίνες και κατεβαίνεις στους δρόμους!

Ας προσέξουν όμως στις πλατείες  υπάρχουν και αληθινοί αγανακτισμένοι που δεν θα ανεχτούν Μητροπολίτες με ολομέταξα άμφια και χρυσές ράβδους. Γιατί αν αφήσουν αυτούς σε λίγο θα βγουν στο Σύνταγμα και τον Λευκό Πύργο, και τα υπόδικα στελέχη του ΠαΣοΚ μαζί με τους πρώην υπουργούς του Καραμανλή. Έλεος!
πηγή: Protagon.gr


ΠΑΣΧΟΥ ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗ:
Η ηχώ των «Αγανακτισμένων»!

Υπάρχουν λογιών λογιών «Αγανακτισμένοι». Υπάρχουν οι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα, όπως υπάρχουν και οι δημόσιοι υπάλληλοι τα επιδόματα των οποίων περικόπτονται. Δεν υπάρχουν συνταξιούχοι ετών 70, αλλά υπάρχουν συνταξιούχοι ετών 50, που διαμαρτύρονται γιατί μειώθηκαν οι συντάξεις όσων πέτυχαν το όνειρο πριν από τα εξήντα.

Επειδή ακριβώς το κίνημα των «Αγανακτισμένων» δεν είναι μορφοποιημένο, γι’ αυτό και εμφανίζονται λογιών λογιών εκμεταλλευτές της αγανάκτησης. Υπάρχουν για παράδειγμα οι ακροδεξιοί θεωρητικοί της αγανάκτησης, οι οποίοι βλέπουν στην κρίση και στο Μνημόνιο την υλοποίηση των καταχθόνιων σχεδίων όλης της οικουμένης για την άλωση του έθνους. Είναι οι ίδιοι που τη δεκαετία του ’90 διαπίστωσαν ότι η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε για να πνιγούν ο ελληνισμός και η ορθοδοξία από τα μουσουλμανικά τόξα και έβλεπαν τα σημάδια της επερχόμενης Αποκάλυψης, είτε στα βιβλία της ιστορίας είτε στην τοποθέτηση της κ. Δραγώνα στο υπουργείο Παιδείας.

Υπάρχουν μετά οι αριστεροί «Αγανακτισμένοι», που θα ακολουθήσουν κάθε κίνημα ή έστω μια πορεία με σκοπό να γίνουν πρωτοπορία. Αυτοί βλέπουν την κρίση και το Μνημόνιο ως την Αποκάλυψη του υπαρκτού νεοφιλελευθερισμού, που προσπαθεί να πνίξει τα κεκτημένα• από το ποσοστό κέρδους 35% των φαρμακοποιών, μέχρι τα οδοιπορικά των 65.000 ευρώ των συνδικαλιστών της ΔΕΗ. Και αυτοί όλα τα προηγούμενα χρόνια έβλεπαν το 666 του Θηρίου είτε στην ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής είτε στην αλλαγή του άρθρου 16 του Συντάγματος. Χάρηκαν πάνω απ’ όλους για το κίνημα των «Αγανακτισμένων», διότι βρήκαν λόγο ύπαρξης: τι σόι πρωτοπορία είσαι, αν δεν υπάρχει κίνημα;
Ολοι οι παραπάνω είναι κατά της σπατάλης του Δημοσίου, αλλά -προς Θεού! - δεν πρέπει να κλείσει κανένα σχολείο (υπέρτατο αγαθό η Παιδεία), ούτε να συγχωνευτεί κανένα νοσοκομείο (η υγεία του λαού), να μην κλείσει κανένας δημόσιος οργανισμός (στην αιωνιότητα όλοι έχουν αναπτυξιακή προοπτική), να μη φύγει κανένας από το Δημόσιο (αυτοί, εν αντιθέσει με τους απολυμένους του ιδιωτικού τομέα, δεν θα ξέρουν τι να κάνουν) και φυσικά όλοι να συνταξιοδοτούνται εκεί γύρω στα πενήντα (πόσα χρόνια θα δουλεύουμε;).

Μετά υπάρχουν και οι «Αγανακτισμένοι» των ΜΜΕ. Αυτοί προηγήθηκαν της πλατείας Συντάγματος και θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν η διαρκής επανάσταση της αγανάκτησης. Είναι οι ίδιοι που όλα τα προηγούμενα χρόνια αγανακτούσαν επειδή το κράτος δαπανούσε λίγα και τώρα φωνασκούν γιατί δαπάνησε πολλά. Ειδίκευσή τους, η υιοθέτηση κάθε κινήματος και κάθε «δίκαιου αιτήματος». 
Εκλαψαν για τους συμβασιούχους που το κράτος ήθελε να πετάξει στον δρόμο• για τη λίστα φαρμάκων που απέκλειε τα ακριβά σκευάσματα• για τους αγρότες που πάντα χρειάζονταν λίγο παραπάνω επιδοτήσεις από αυτές που έπαιρναν• για τον αξονικό τομογράφο στο νοσοκομείο της Ανω Ραχούλας. Εχυσαν δάκρυα για το κράτος που δεν είχε εκχιονιστικό στην Καλαμάτα και φέτος χύνουν περισσότερα δάκρυα για το κράτος που δεν έχει λεφτά. Τώρα είναι αγανακτισμένοι για δύο πράγματα• αναλόγως της ώρας ή του καλεσμένου τους. Αγανακτούν «γιατί η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε», και αγανακτούν γιατί «παίρνει τόσα αντιλαϊκά μέτρα που κάνουν τον κόσμο να αγανακτεί».
πηγή: medium.gr

9 σχόλια:

  1. Ανώνυμος19/6/11

    Τάκης, Σταύρος, Πάσχος.
    Οι κρατικοδίατοι δημοσιογράφοι του ΠΑΣΟΚ κάνουν κριτική. Αυτή των βολεμένων.
    Αυτή είναι η επίσημη γραμμή του σάιτ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος20/6/11

    Η Οδός μάλλον δεν περνάει και δεν βλέπει την κρίση... την ανεργία και τις παραπάνω ανισότητες... την καταστρατήγηση στου Συντάγματος και Θεωρεί ότι όλοι ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ... και ότι και τα 12 ή 15 εκατομμύρια ανθρώπων που ζούνε σε αυτή τη χώρα είναι βολεμένοι δημόσιοι υπάλληλοι...
    Όχι κύριοι! Δεν τα φάγαμε μαζί... και δουλειά δεν έχουμε, οικογένεια δεν μπορούμε συντηρήσουμε ή να κάνουμε και την αξιοπρέπειά μας έχουμε αρχίσει να την χάνουμε γιατί κάποιοι σαν εσάς μας εξισώνουν με τους ΆΛΛΟΥΣ... εμείς είμαστε αγανακτισμένοι... γιατί δεν μας αρέσει να βλέπουμε την πατρίδα μας να ξεπουλιέται, είμαστε αγανακτισμένοι γιατί ζητάμε να μπει ένα τέλος στη διαφθορά των τελευταίων 30 ετών, είμαστε αγανακτισμένοι γιατί δεν αντέχουμε άλλο την κοροϊδία των πολιτικών, είμαστε αγανακτισμένοι γιατί δεν αντέχουμε άλλο το δούλεμα των δημοσιογράφων, είμαστε αγανακτισμένοι γιατί δεν φταίμε εμείς για την κατάντια αυτή της χώρας μας, είμαστε αγανακτισμένοι και γι' αυτό παλεύουμε για δικαιοσύνη... Εσείς οι ηθικοί και άμεμπτοι μείνετε εκεί στη δερμάτινη πολυθρόνα σας ή στην χρυσή παραλία σας να μας κατακρίνετε και να συνεχίζετε την παράδοση της άνευ όρων παράδοσης , του ξεπουλήματος και όλων όσων αναφέρει ο Μίχας στο άρθρο του...
    Εμείς οι αγανακτισμένοι ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. H ΟΔΟΣ καταχωρεί στο πλαίσιο του πλουραλισμού όλες τις απόψεις, ακόμη και όταν δεν συμφωνεί, λιγότερο ή περισσότερο, με αυτές, Το γεγονός ότι προβάλλει την άποψη συγκεκριμένων δημοσιογράφων, ασφαλώς και δεν την κατατάσσει στην πλευρά των «βολεμένων», όπως φυσικά και οι άναρθρες φωνές, δεν δικαιώνουν απαραίτητα την αγανάκτηση του κάθε αγανακτισμένου, ανώνυμου ή επώνυμου.

    Στην Ελλάδα, από παλιά είσαι ό,τι δηλώσεις. Με την έννοια αυτή εύκολα βαπτίζονται αγανακτισμένοι ακόμη και άνθρωποι που για άλλους λόγους συνέβαλαν στο μέτρο των «δυνατοτήτων» τους, στο οικτρό πολιτικό και οικονομικό αποτέλεσμα.

    Η παρατήρηση αυτή ασφαλώς και δεν αφορά απαραίτητα τον ανώνυμο σχολιαστή του blog, αλλά η ΟΔΟΣ δεν προσφέρεται στο να συμφωνήσει ούτε στις γενικεύσεις, ούτε στις ισοπεδώσεις του σχολίου.

    Αυτονόητα επίσης, η ΟΔΟΣ όχι μόνο δεν δέχεται την «ρετσινιά» του ευνοημένου του συστήματος, αλλά και την αποκρούει, παρατηρώντας ότι μόνο ένας, συνειδητά ή όχι, άσχετος, βάζει την εφημερίδα στο ίδιο σακί με όσους υπηρετούν και συναλλάσσονται με το σύστημα. Η ΟΔΟΣ δεν δηλώνει τι είναι, αποδεικνύει τι είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος20/6/11

    Αγαπητή ΟΔΟΣ
    "Ποτέ μην τα βάζεις μ’ έναν ηλίθιο.
    Είναι βέβαιο ότι θα σε ρίξει στο επίπεδό του
    και θα σε νικήσει εκ πείρας".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος20/6/11

    «Η αγανάκτηση ήταν η κινητήρια δύναμη της Αντίστασης» γράφει ο Στεφάν Εσέλ,ο πνευματικός πατέρας του κινήματος των Αγανακτισμένων, στο "Αγανακτήστε"! Η αγανάκτηση είναι η κινητήρια δύναμη και της σημερινής αντίδρασης στην κρίση, που είναι και κρίση αξιών. Αλλά δεν αρκεί η αγανάκτηση. Χρειάζεται και η στράτευση. Στράτευση όμως σε τι; Στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, των αστέγων, των μεταναστών, στην προστασία του περιβάλλοντος και της Γης. Πάντως ο Εσέλ στο νεό του βιβλίο με τίτλο "Στράτευση" κάνει μια δραματική διαπίστωση: ότι η νέα γενιά έχει χαμηλά αντανακλαστικά αντίστασης σε σχέση με ό,τι τη σκανδαλίζει και εναντίον του οποίου θα έπρεπε να αντιδράσει. Και ποια είναι αυτά τα σκάνδαλα; Στην πρώτη γραμμή τοποθετεί τις κοινωνικές ανισότητες, «τη συνύπαρξη απόλυτου πλούτου και απόλυτης φτώχειας σε έναν πλανήτη διασυνδεμένο».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος20/6/11

    Πώς θα αντιδράσει η ελληνική νεολαία, όταν η ίδια την ημέρα οραματίζεται μία θέση στο Δημόσιο, και το βράδυ λικνίζεται στα Ελληνάδικα; Είμαι απόλυτα απογοητευμένος. Και κάποιες εξαιρέσεις που υπάρχουν, επιβεβαιώνουν την αντι-Εσέλ κατάσταση στην Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος21/6/11

    «Tη συνύπαρξη απόλυτου πλούτου και απόλυτης φτώχειας» ζούμε χρόνια στην Καστοριά. Από την μία οι "ρυθμισμένοι" σκανδαλωδώς γουνοποιοί, και από την άλλη οι φουκαριάρηδες εργάτες της γούνας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος21/6/11

    Και οι 3 βολεμένοι-star δημοσιογράφοι έχουν μεγάλη ευθύνη για την κατάντια της χώρας.
    -Πού ήταν τότε οι "μη αγανακτισμένοι" σήμερα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ένας και ένας, νεοφιλελεύθεροι και πράκτορες, ναι δουλεύουν...
    Όλοι αυτοί εδώ τα έπερναν και τα παίρνουν από το σύστημα που υπερασπίζονται. Και μια ακόμη αρμόζουσα απάντηση εδώ: Τοτού Τόπος...

    Οι κύριοι αυτοοί μόνο δημοσιογραφία δεν κάνουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ