ΝΙΚΟΥ ΤΣΕΜΑΝΗ: Τα αθώα αγροτεμάχια

ΟΔΟΣ 7.11.2013 | 714

Η φορολόγηση για πρώτη φορά στην Ελλάδα των αγροτεμαχίων είναι ένα τεράστιο πολιτικό και κοινωνικό θέμα, που επηρεάζει άμεσα τον σχεδιασμό της αγροτικής, περιβαλλοντικής και χωροταξικής πολιτικής της χώρας για τα επόμενα χρόνια και δικαιολογημένα έχει προκαλέσει πολιτικές αναταράξεις.

Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο του ενιαίου φόρου ακινήτων (ΕΝΦΑ) που καθιερώνει την φορολόγηση των αγροτεμαχίων συνιστά μία τομή στην φορολογική ιστορία της χώρας αφού διευρύνει εκτός ορίων την φορολογική βάση είσπραξης των δημοσίων εσόδων. Είναι η πρώτη φορά που οι εληές, οι χαρουπιές και τα σκοίνα θα πληρώνουν φόρους και θα αναστενάζουν ισότιμα με τους έλληνες πολίτες στις εφορίες. Το νομοσχέδιο αυτό πιστεύω ότι διεκδικεί επάξια το πρώτο βραβείο νομοθετικής ηλιθιότητας ανάμεσα στα χιλιάδες άλλα τραγελαφικά φορολογικά νομοσχέδια που έχουν συμβάλλει στην μετατροπή της χώρας μας σε ένα απέραντο λογιστήριο - φρενοκομείο. Η επιλογή του νομοσχεδίου αυτού για βράβευση βασίζεται στους παρακάτω οικονομικούς, φορολογικούς, περιβαλλοντικούς και χωροταξικούς λόγους:

• Διεύρυνση της φορολογικής ταλαιπωρίας 

Είναι πράγματι αντίθετο σε κάθε έννοια φορολογικής δικαιοσύνης να πληρώνουν φόρους επί ανύπαρκτων εισοδημάτων οι κάτοχοι ανοίκιαστων ακινήτων στις πόλεις και να φοροδιαφεύγουν οι κάτοχοι άγονων αγροτεμαχίων στην ύπαιθρο Η αδικία αυτή αίρεται με το νομοσχέδιο αυτό. Η ισότητα στην ταλαιπωρία μαζί με την ακατάσχετη περιπτωσιολογία φαίνεται να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της φιλοσοφίας του νομοσχεδίου για τα αγροτεμάχια μετά μάλιστα την εμπειρία που έχει αποκτηθεί από παρόμοια νομοσχέδια της αυτής συνομοταξίας όπως η καθιέρωση διαφορετικού ΦΠΑ στην γλυκιά και αλμυρή μπουγάτσα, η σύνδεση του πετρελαίου θέρμανσης με την ιπποδύναμη των αυτοκινήτων, τα πλασματικά χρόνια στην απονομή συντάξεων και πολλά άλλα ευτράπελα.

• Το φορολογικό αεικίνητο

Η καθιέρωση με τον ενιαίο φόρο ακινήτων μιας μόνιμης και όχι όπως αρχικά είχε ειπωθεί έκτατης εισφοράς στα ακίνητα και αγροτεμάχια προϋποθέτει ότι οι κάτοχοι τους θα έχουν δια βίου εισοδήματα να πληρώνουν κάθε χρόνο τους φόρους αυτούς. Προτείνεται λοιπόν να φορολογείται ένα περιουσιακό στοιχείο στη φύση, το άγονο αγροτεμάχιο, που την σημερινή εποχή δεν παράγει τίποτα για να διευρυνθεί η φορολογική βάση και κατανεμηθούν ‘’δίκαια’ τα φορολογικά βάρη σε όλους τους πολίτες. Έτσι οι υπεύθυνοι οικονομολόγοι μας ανακάλυψαν το φορολογικό αεικίνητο - την είσπραξη δηλαδή φόρων από πηγές εξ αντικειμένου χωρίς έσοδα. Υπενθυμίζουμε στους συντάκτες του νόμου ότι και αυτοί ακόμη οι τούρκοι κατακτητές είχαν τον κοινό νου να φορολογούν την σοδειά και όχι τα βράχια.

• Το γραφειοκρατικό χάος

Είναι σίγουρο ότι η φορολόγηση των αγροτεμαχίων, δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί απρόσκοπτα αν δεν υπάρχει εθνικό κτηματολόγιο και θεσμοθετημένες χρήσεις γης. Εκατομμύρια Έλληνες θα τρέχουν σε τοπογράφους μηχανικούς, λογιστές και συμβολαιογράφους, να αποδείξουν ότι τα αγροτεμάχια τους είναι δασικά, είναι μακριά από την θάλασσα, βρίσκονται σε ζώνες προστασίας αρχαιολογικών χώρων, είναι κοντά σε ρέματα, είναι δεσμευμένα, είναι σε προστατευόμενες περιοχές, δεν είναι άρτια και οικοδομήσιμα, και πολλά άλλα για να μειώσουν τον φόρο που τους αναλογεί. Μετά το άνευ ουσίας και αποτελέσματος, άχρηστο για τον κοινό νου πράσινο ενεργειακό πιστοποιητικό που απαιτείται για τις ενοικιάσεις διαμερισμάτων και κτιρίων στις αστικές περιοχές, θα δημιουργηθεί για την εφαρμογή του νέου νόμου η ανάγκη και για ένα πιστοποιητικό ταλαιπωρίας των πολιτών: Το πιστοποιητικό “γονιμότητας” των αγροτεμαχίων.

Με τις νομοθετικές αυτές μεθοδεύσεις ο ελληνικός λαός θα συνεχίσει να πληρώνει τον Φόρο Προστιθέμενης Ανικανότητας των εκλεγμένων του και θα τα τρέχει εδώ και εκεί για χρόνια πολλά ώστε να ανταποκριθεί στις χωρίς ιεράρχηση και οργάνωση γραφειοκρατικές απαιτήσεις των ηγετών του και να αποδείξει έμπρακτα στους Ευρωπαίους ότι είναι ο πιο αντιπαραγωγικά εργαζόμενος λαός της Ευρώπης. Είναι σίγουρο ότι οποιοσδήποτε φόρος επιβληθεί σήμερα στα αγροτεμάχια και τις αγροτικές εκτάσεις, αν δεν έχει προηγουμένως ολοκληρωθεί το εθνικό κτηματολόγιο και καθορισθούν για όλη την Ελλάδα χρήσεις γης που καθορίζουν και τις αξίες των εκτός σχεδίου εκτάσεων θα δημιουργήσει ακόμη γραφειοκρατικό χάος.

• Η φορολόγηση της αγροτιάς

Σε όλες τις ευρωπαικές χώρες ο διαχωρισμός της αγροτικής από την οικιστική γή είναι δεδομένος. Ο χαρακτηρισμός μιας έκτασης σε αγροτική και μη οικοδομήσιμη όχι μόνο δεν συνεπάγεται φόρους αλλά αντίθετα δημιουργεί προυποθέσεις ενισχύσεων και επιδοτήσεων από το κράτος για την αύξηση της αγροτικής παραγωγής και για την προστασία της φύσης και του περιβάλλοντος. Στην εκτός σχεδίου Ελλάδα που δεν υπάρχουν χρήσεις γης, τα αγροτεμάχια αντιμετωπίζονται φορολογικά σαν εν δυνάμει εκτάσεις εκτός σχεδίου κερδοσκοπίας. Πόσα όμως αγροτεμάχια θα πουληθούν σε ξένους για εκμετάλλευση τώρα που οι Έλληνες δεν έχουν πια λεφτά για εξοχικές κατοικίες; Ελάχιστα.

• Το εξ αδιαιρέτου δράμα

Τα περισσότερα αγροτεμάχια στην ελληνική ύπαιθρο είναι κληρονομικά και ανήκουν εξ αδιαιρέτου σε πολλούς ιδιοκτήτες. Ο επιμερισμός του φόρου σε όλους τους ιδιοκτήτες πολλοί των οποίων βρίσκονται στην ξενιτιά θα προκαλέσει γραφειοκρατικά προβλήματα στην πληρωμή των φόρων και διαταράξει τις σχέσεις πολλών οικογενειών.

• Οι έχοντες συνταξιούχοι

Οι πλειοψηφία των αγροτεμαχίων ανήκει σε συνταξιούχους. Σε αυτούς συνήθως ανήκει και το πατρικό σπίτι στο χωριό που κάποιο παιδί από την πόλη έχει για συναισθηματικούς λόγους επισκευάσει τους παλιούς καλούς καιρούς. Που θα βρούνε αυτοί οι νέοι άνθρωποι τα χρήματα να πληρώνουν τους φόρους για να διατηρήσουν τις πατρογονικές τους περιουσίες;

• Το περιβαλλοντικό ισοζύγιο

Τα άγονα αγροτεμάχια συνθέτουν την ομορφιά του τοπίου της πατρίδας μας. Με τα δένδρα τους, τις ξερολιθιές τους, τα πηγάδια τους είναι μέρος της ιστορίας μας και πρέπει να μείνουν αφορολόγητα μακριά από τις λογικές του κέρδους. Η φορολόγηση τους συνιστά μια πολιτική πράξη σε βάρος του ελληνικού τοπίου και περιβάλλοντος.

• Η ανθελληνική φορολογική πραγματικότητα

Η φορολογική επιβάρυνση των αγροτεμαχίων οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εξαγορά από ξένες μεγάλες εταιρείες της ελληνικής γης. Οι Έλληνες θα θέλουν να πουλήσουν τα κτήματα τους για να γλυτώσουν από τους φόρους. Μετά την χρεοκοπία οι μόνο υποψήφιοι αγοραστές που θα έχουν τα κεφάλαια να αξιοποιήσουν και εκμεταλλευτούν ολόκληρες περιοχές της πατρίδας μας θα είναι κυρίως ξένοι. Η ανυπαρξία εθνικής χωροταξικής πολιτικής, οι νομοθετικές εκπτώσεις σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, οι αντισυνταγματικές διευκολύνσεις για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, η κατάργηση κάθε είδους ελέγχου για την προστασία του ελληνικού τοπίου σε συνδυασμό με την φορολόγηση των ακινήτων οδηγεί στον αφελληνισμό της ελληνικής γης και την εξαγορά της από ξένους. Ένα μεγάλο μέρος του χαρτοφυλακίου ακινήτων της Εθνικής μας τράπεζας το έχουν ήδη αγοράσει αραβικά κεφάλαια. Αν δεν αντιδράσουμε άμεσα δεν θα αργήσει η ώρα που θα χρησιμοποιούμε σαν διαβατήρια ειδικές πιστωτικές κάρτες διαφόρων ξένων τουριστικών εταιρειών για να επισκεπτόμαστε τις ωραιότερες περιοχές της πατρίδας μας.

Για όλους τους παραπάνω λόγους το νομοσχέδιο για τον ενιαίο φόρο ακινήτων πρέπει να αποσυρθεί άμεσα, όχι μόνο γιατί χωρίζει τους Έλληνες σε αγρότες και αστούς, ορεινούς και πεδινούς, όχι μόνο γιατί είναι από οικονομική και κοινωνική άποψη απαράδεκτο και αντισυνταγματικό, όχι μόνο γιατί είναι τεχνοκρατικά άκαιρο και με την κωμικοτραγική περιπτωσιολογία του αυξάνει την γραφειοκρατία και την ταλαιπωρία των πολιτών αλλά γιατί είναι καταστροφικό για το ελληνικό περιβάλλον και εθνικά επικίνδυνο.

 Η φορολογία των αγροτεμαχίων και οικοπέδων μπορεί και πρέπει να αντικατασταθεί με έναν απλό φόρο που θα πληρώνεις όταν αποφασίσεις και μπορέσεις να εκμεταλλευτείς την γη που κατέχεις. Μόνο με ένα τέτοιο φόρο θα φορολογηθεί η κερδοσκοπία πάνω στη ελληνική γη. Είναι απαράδεκτο να προτείνετε στην ελληνική βουλή η φορολόγηση ελλήνων αγροτών και πολιτών γιατί απλά κατέχουν πατρογονικά κτήματα που δεν τους αποφέρουν κανένα εισόδημα. Ας το πάρουν απόφαση οι νομοθέτες νοσταλγοί της μεσιτικής Ελλάδας του χθες ότι χωρίς δανεικά η δυνητική κερδοσκοπία δεν είναι πια φορολογητέα ύλη. Τα αθώα αγροτεμάχια σίγουρα δεν ευθύνονται, ούτε πρέπει να πληρώσουν για να εξοφλήσουν τα ομόλογα της χρεωκοπίας όσων κυβέρνησαν αυτή την χώρα τις τελευταίες δεκαετίες.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 7 Νοεμβρίου 2013, αρ. φύλλου 714.