20.4.15

Λόγος & Αντίλογος

Σχετικά με το κείμενο του κ. Αιμιλίου Μπούσιου «Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ είναι ασύμφορη» που δημοσιεύθηκε στο υπ’ αριθμ. 750 φύλλο της ΟΔΟΥ της 24.7.2014 και σε συνέχεια του πρωτοσέλιδου άρθρου της εφημερίδας «Υψηλές τάσεις» φύλλο 748 με το ίδιο θέμα.


Κύριε Α. Μπούσιο,

Τα νέα δεδομένα της παγκόσμιας οικονομίας φέρουν στον προσκήνιο τον πασίγνωστο όρο «ανταγωνιστικότητα». Στην Ελλάδα είναι ήδη αρκετά τα παραδείγματα, που λόγω του υγιή ανταγωνισμού, τα οφέλη είναι ήδη αρκετά για τους καταναλωτές.

Ξεκινώντας από το παράδειγμα της σταθερής τηλεφωνίας, τομέας στον οποίο ήταν μονοπώλιο ο ΟΤΕ, «άνοιξε» ο δρόμος για την δημιουργία καινούριων εταιρειών/δικτύων σταθερής τηλεφωνίας, με ταυτόχρονη μείωση των τιμών (λόγω ανταγωνισμού) και την πληθώρα επιλογών που έχουν οι καταναλωτές στην σταθερή τηλεφωνία. Δωρεάν λεπτά προς σταθερά και σταθερά, μειωμένα πάγια τέλη, δωρεάν internet από όλους τους παρόχους -ενώ στην αρχή, που μονοπωλούσε ο ΟΤΕ, οι καταναλωτές του το χρυσοπλήρωναν και με το παραπάνω μάλιστα- και πέντε ιδιόκτητες εταιρείες τηλεφωνίας (Hol, Cyta, Vodafone, Wind & Forthnet) πέρα του κρατικοδίαιτου ΟΤΕ. Έτσι ο καταναλωτής έχει την δυνατότητα της επιλογής, ανάλογα με το «πακέτο» που συμφέρει και καλύπτει τις ανάγκες του αλλά και την τσέπη του.

Κάτι ανάλογο με την σταθερή τηλεφωνία, έγινε αρκετά νωρίτερα και με την κινητή τηλεφωνία, με τα ανάλογα προς τους καταναλωτές, προνόμια. Θα ήταν πλεονασμός να αναφερθούν και εδώ τα οφέλη για τον πολίτη, αφού ο καθένας διαλέγει την εταιρεία που τον καλύπτει.

Επίσης, ένα μοναδικό παράδειγμα, που δεν έχει πολλά χρόνια που εφαρμόστηκε/μπήκε στην ζωή των Ελλήνων, αρκετά καθυστερημένα με τις υπόλοιπες αναπτυσσόμενες χώρες του Δυτικού κόσμου, είναι αυτό με τις αεροπορικές γραμμές και τις αεροπορικές εταιρείες. Όσο ήταν μονοπώλιο η Ολυμπιακή και μετέπειτα η συγχωνευμένη εταιρεία με την επωνυμία Aegean airlines, κρατούσαν τους υποψήφιους ταξιδιώτες μακρυά από το «πουλί», λόγω του αφόρητου κόστους. Πάλι καλά, άνοιξαν οι ουρανοί για τις νέες οικονομικές αεροπορικές εταιρείες, και ώθησαν τους Έλληνες να ταξιδεύουν με πιο έντονους ρυθμούς, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο χάρτη. Αυτό έχει επιπτώσεις και στις τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτήριων, αφού οι καραβοκύρηδες βλέπουν την προσέλευση να μειώνεται λόγω της χρήσης των φθηνών αεροπορικών εισιτηρίων που έχει στα χέρια πλέον ο καταναλωτής.

Είναι αρκετά τα παραδείγματα κύριε συντάκτη του κειμένου, που στην πλειοψηφία τους έχουν θετικό αντίκτυπο και πρόσημο στην ζωή των, ακόμα και στην καθημερινότητα τους, που από την εποχή των παντοπωλείων και μίνι μάρκετ, εξυπηρετούνται από τα σύγχρονα και ογκώδη σούπερ μάρκετ, με χαμηλότερες τιμές και ευκαιρίες! Μάρκετινκ βλέπετε...

Ο σώζων εαυτόν σωθήτω! Και στις δύσκολες οικονομικές μέρες που διανύει η Ελλάδα, θα πρέπει να δύναται η δυνατότητα επιλογής στον καταναλωτή, να δαπανήσει εκεί που ο ίδιος κρίνει καταλλήλως για το ιδίον όφελος του.

Επομένως και κάποια ενδεχόμενη αναπροσαρμογή στο θέμα της ενέργειας με οποιοδήποτε μερίδιο ιδιωτικοποίησης, μόνο θετικά θα μπορούσε να επιδράσει στον καταρρακωμένο Έλληνα καταναλωτή. Εξάλλου να μην ξεχνάμε πως η Ελλάδα με την καύση λιγνίτη στην περιοχή των εργοστασίων της Πτολεμαΐδας και της Μεγαλούπολης, μόνο «κράτος-παραβάτης» των περιβαλλοντικών όρων και της ισχύουσας ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας μπορεί να θεωρείται. Ας το αλλάξουμε λοιπόν.

Επίσης καλά θα ήταν να μην ξεχνά ουδείς και τις καταστροφικές συνδικαλιστικές πρακτικές που εφαρμόστηκαν όλα αυτά τα χρόνια στον τομέα της ΔΕΗ, με αποκορύφωμα την προεδρεία του κ. Φωτόπουλου και των ομοίων εργατοπατεράδων.

Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος



* * * 

Αγαπητέ Γοδεφρείδε,

Ο λόγος που με παρακίνησε να απαντήσω στην επιστολή σου δεν είναι τα συμπεράσματά σου που προκύπτουν από την αδόκιμη -κατά την άποψή μου- σύγκριση εντελώς διαφορετικών δραστηριοτήτων, όπως είναι οι τηλεπικοινωνίες, οι αερομεταφορές και η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Να σημειώσω μόνον πως τα εκπληκτικά επιτεύγματα που σημειώθηκαν στη ψηφιακή τεχνολογία οδήγησαν στη μείωση των τιμών και στη βελτίωση των υπηρεσιών στον τομέα των τηλεπικοινωνιών και όχι ή ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, ή η απελευθέρωση της αγοράς, στην οποία τα τέλη σταθερής και κινητής τηλεφωνίας παραμένουν από τα υψηλότερα στην Ευρώπη, ενώ στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας συμβαίνει το αντίθετο (τουλάχιστον προς το παρόν, διότι, τα τελευταία χρόνια, σε συνθήκες απελευθερωμένης αγοράς, σημειώθηκαν υπερβολικές αυξήσεις στην τιμή της παρεχόμενης ηλεκτρικής ενέργειας και, σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις, αυτές θα συνεχιστούν το ίδιο έντονα και κατά τα επόμενα χρόνια). Όσο για τον τομέα των αερομεταφορών είναι προφανές πως η Aegean κατέχει σήμερα μονοπωλιακή θέση στην Ελλάδα, αντίστοιχη με αυτήν που κατείχε στο παρελθόν η Ολυμπιακή (τόσο η δημόσια όσο και η ιδιωτική, επί Ωνάση).

Βέβαια, η κακοδιαχείριση και το πλεονάζον προσωπικό που κατέτρυχαν την τελευταία δεν μπορούν να αμφισβητηθούν, θα μπορούσαν όμως να είχαν αποφευχθεί αν δεν υπερίσχυαν η ρουσφετολογία και η διαφθορά, που ασφαλώς δεν είναι συμπτώματα αποκλειστικά των δημόσιων επιχειρήσεων, αλλά, σε μεγάλο βαθμό, των εν γένει οικονομικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα.

Επίσης δεν παρακινήθηκα να σου απαντήσω εξαιτίας των καταγγελτικών αναφορών σου κατά του συνδικαλισμού (δεν αντιλέγω, πολλά έχει να του προσάψει κανείς, αλλά και πολλά είναι τα επιτεύγματα του στα οποία στηρίχθηκε η συνοχή των κοινωνιών των αναπτυγμένων χωρών), ούτε επειδή απορρίπτεις την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη. Να σημειώσω μόνο ότι ο λιγνίτης είναι η μόνη σημαντική εγχώρια πηγή ενέργειας που διαθέτει σήμερα η Ελλάδα και ότι σε αυτήν στηρίχθηκε η οικονομική ανάπτυξη της μεταπολεμικής Ελλάδας. Δαιμονοποιήθηκε όμως για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που συνεπάγεται η παραγωγή της, όταν ισχυρά διαπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα έστρεψαν το ενδιαφέρον στις εισαγωγές φυσικού αερίου και στην αλόγιστη ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με αποτέλεσμα, ο τομέας της ηλεκτρικής ενέργειας να οδηγηθεί σε αδιέξοδο το οποίο εκτιμώ πως θα πληρώσει ακριβά η ελληνική Οικονομία.

Η βασική αιτία που με ώθησε να σ’ απαντήσω είναι η διαπίστωση που αναφέρεις στην επιστολή σου: «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», διότι αν και  γνωρίζω -όπως θέλω να πιστεύω- την οικονομική διάσταση που της αποδίδεις, εντούτοις συνειδητοποίησα το ακραίο περιεχόμενο που υποδηλώνεται μα αυτήν.

Η ροπή για το κέρδος και την απόκτηση ισχύος είναι σύμφυτη της ανθρώπινης υπόστασης. Εκτός όμως από τις συγκρούσεις που προκαλεί, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο, ενυπάρχει σε αυτήν και μια δημιουργική διάσταση, στο βαθμό που ωθεί τα άτομα να δραστηριοποιούνται, να ανταγωνίζονται και να αναπτύσσουν τις ικανότητές τους. Ακριβώς αυτή η αντιφατική επίδραση της ανθρώπινης παρόρμησης για απόκτηση πλούτου και ισχύος βρίσκεται στο επίκεντρο μιας αέναης προσπάθειας των κοινωνιών να βελτιστοποιήσουν τις μορφές οργάνωσης τους, προκειμένου να καθιερώσουν και να εφαρμόσουν κανόνες πολιτικών και οικονομικών συμπεριφορών, με τελικό στόχο τη διασφάλιση της βιωσιμότητάς τους και της συνύπαρξης των μελών τους. Όμως ένας βασικός και καθοριστικός προβληματισμός που ανακύπτει πάντοτε κατά την προσπάθεια αυτή είναι ο προσδιορισμός του πλαισίου των αξιών που είναι χρήσιμο να διέπουν τις ανθρώπινες συμπεριφορές και η επιλογή του βέλτιστου συστήματος κοινωνικής οργάνωσης που διασφαλίζει την αξιοπρέπεια, τη μόρφωση, την αλληλεγγύη και την ασφαλή διαβίωση των ατόμων, χωρίς φυσικά να αποκλείει (το αντίθετο μάλιστα) την ανάπτυξη των δημιουργικών ικανοτήτων τους, τον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ τους και την προσπάθειά τους για ποιοτική αναβάθμιση της ζωής τους.

Στην προκειμένη περίπτωση (εννοώ την επιστολή σου) τίθεται το ερώτημα, αν και κατά πόσο είναι δυνατή η επίτευξη αυτών των αδιαμφισβήτητα αποδεκτών και επιθυμητών στόχων σ’ ένα περιβάλλον στο οποίο ισχύει ο κανόνας «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Ασφαλώς δεν αγνοώ την ισχύ αυτού του κανόνα στη σημερινή πραγματικότητα της κυριαρχίας των προταγμάτων του νεοφιλελευθερισμού και της οικονομικής παγκοσμιοποίησης.

Ταυτόχρονα όμως αναδύεται το ερώτημα, αν και κατά πόσο πρέπει να θεωρείται αποδεκτή μια πραγματικότητα η οποία, αναδεικνύοντας τον καταναλωτισμό ως ύψιστη ανθρώπινη αναγκαιότητα και ενισχύοντας ενστικτώδεις επιθυμίες που αποδυναμώνουν την παρέμβαση της ανθρώπινης νοημοσύνης, τείνει να επιβάλλει το δίκαιο του ισχυροτέρου, διαμορφώνει συνθήκες κοινωνικών ανισοτήτων και δημιουργεί προϋποθέσεις διεξαγωγής οδυνηρών πολεμικών συγκρούσεων. Άλλωστε και οι πόλεμοι είναι μια αναντίρρητη πραγματικότητα και βασικό συστατικό της Ιστορίας της Ανθρωπότητας, όμως ποτέ δεν θεωρήθηκαν αποδεκτοί και ποτέ η Ανθρωπότητα δεν συμβιβάστηκε με τη διεξαγωγή τους.

Οι γενικεύσεις, οι απλουστεύσεις και η απροβλημάτιστη αποδοχή κυρίαρχων αντιλήψεων, είναι εύκολο να οδηγήσουν σε λανθασμένες επιλογές και σε αδιέξοδα. Αν θεωρηθούν χρήσιμες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, δεν σημαίνει πως οι δημόσιες που παράγουν κοινωνικά αγαθά βλάπτουν -εξ’ ορισμού- την Οικονομία. Και αν οι δεύτερες διοικούνται από διαφθαρμένες διοικήσεις δεν σημαίνει πως αυτό είναι ο κανόνας, ούτε πως οι πρώτες είναι απαλλαγμένες της διαφθοράς.

Τα μεγαλύτερα λάθη αλλά και εγκλήματα έγιναν στο όνομα αδιαμφισβήτητων βεβαιοτήτων και διακηρυγμένων αγνών προθέσεων. Και μην ξεχνάς πως οι σταυροφόροι του συνονόματού σου, του Βιλλεαρδουίνου, με το πρόσχημα της απελευθέρωσης του Πανάγιου Τάφου λεηλάτησαν και διαγούμισαν την Κωνσταντινούπολη.

Με εκτίμηση
Αιμίλιος Μπούσιος  


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 27 Νοεμβρίου 2014, αρ. φύλλου 766


Σχετικά:



5 σχόλια:

  1. Σκεπτομενος Ανθρωπακος21/4/15

    Ο σώζων εαυτόν σωθήτω: δηλαδη ζουγκλα.
    Ο σώζων εαυτόν σωθήτω: δηλαδη ο θανατος σου, η ζωη μου.

    Εκλεισαν παντοπωλεια, φουρνοι, μαναβικα, μινι μαρκετ κ δεκαδες αλλα ειδη μικρων μαγαζιων κ δινουμε τα χρηματα μας σε πολυεθνικες, ενω οι ανεργοι απο τις προηγουμενες επιχειρησεις δεν εχουν ουτε ψωμι να φανε! Και φυσικα δεν εγιναν ολα αυτα μεσα στην οικονομικη κριση, αλλα την περιοδο της καταναλωτικης μανιας!!! Τοτε ισχυε το ακομα πιο φρικτο: θα πεθανεις εσυ, για να ζησω πιο καταναλωτικα εγω!
    Γοδυ, οποιος ελεγχει την ενεργεια, ελεγχει το κρατος. Εκτος κ εαν διαφερουν οι αποψεις μας περι κρατους, οποτε ανοιγει αλλο θεμα.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τασούλης ο ηλεκτρολόγος21/4/15

    Επιτέλους Σκεπτόμενε! Πάνω που έλεγα ότι έπεσε λειψανδρία στην ΟΔΟ! Και μια και μιλάτε για "σωτηρία" και το καλεί και η μέρα ... https://www.youtube.com/watch?v=pOxxG6Urzv0

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συνονόματος του Βιλλεαρδουίνου23/4/15

    @ κ. Μπούσιο:
    Γράφετε: "Τα μεγαλύτερα λάθη αλλά και εγκλήματα έγιναν στο όνομα αδιαμφισβήτητων βεβαιοτήτων και διακηρυγμένων αγνών προθέσεων".
    Όντως, δεν έχει παρά να θυμηθούμε τον υπαρκτό σοσιαλισμό.
    Αυτοί κι αν λεηλάτησαν και διαγούμισαν.

    Υ.Γ. Υπό μία έννοια, ακόμη και σήμερα, λεηλατούν και διαγουμίζουν, τη χώρα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος24/4/15

    #Συνονόματος του Βιλλεαρδουίνου

    Ό,τι θυμάται χαίρεται δηλαδή ο καθένας!
    Άλλοι θυμούνται τον υπαρκτό και άλλοι τον ανύπαρκτο σοσιαλισμό.
    Υπό μία άλλη έννοια, ακόμη και σήμερα, λεηλατούν και διαγουμίζουν, τη χώρα μας στο όνομα αδιαμφισβήτητων βεβαιοτήτων και διακηρυγμένων αγνών προθέσεων και άνθρωποι της Εκκλησίας, αλλά αυτοί φέρονται ως παντοδύναμοι και ποιος ασχολείται...
    Ποιος π.χ. έχει προσέξει ότι σημερινός διάσημος μητροπολίτης εξελέγη μόλις ελάχιστες ημέρες πριν από εθνική τραγωδία (ω! σύμπτωση!), παρ' όλες τις ανακατατάξεις ανέβηκε ακόμη πιο ψηλά ("αριστίνδην" θα έλεγε κανείς) και τα κηρύγματά του φημίζονται ως εθνικιστικές κορόνες;
    Ποιος ασχολείται όμως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος24/4/15

    @ συνονοματε.....

    Οντως!.. Οταν θυμασαι χαιρεσαι!..........

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ