29.11.15

Λόγος & Αντίλογος





Αγαπητή ΟΔΟΣ,  γράφω ανώνυμα.

Μάταια περίμενα βλέπεις από τους επώνυμους και ειδικά τους αξιωματούχους τόσες ημέρες  να κάνουν ένα βήμα, μία πράξη. Περίμενα εν όψει της πρωτοφανούς κρίσης που βιώνει ο τόπος, από τους επώνυμους της Καστοριάς, ακόμη και από όσους επιδίωξαν χωρίς επιτυχία να μας σώσουν στο παρελθόν, να πάρουν επιτέλους θέση: Θέση υπέρ ή κατά, αλλά πάντως ανοικτά μια θέση για την Ελλάδα, το ευρώ, την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Προσωπικά θα προτιμούσα να εκφράσουν άποψη υπέρ, να φωνάξουν ένα μεγάλο ΝΑΙ, αλλά αντ’ αυτών εισέπραξα την σιωπή τους. Και η σιωπή τους για την δική μου γνώμη, είναι δειλία και ατολμία. Ισοδυναμεί με ΟΧΙ και εν τέλει αποδεικνύει ένα είδος συνενοχής. Φοβούνται τον ίσκιο τους και αποδείχθηκαν να υστερούν σε τόλμη.

Έτσι, μιας και με την κυκλοφορία του φύλλου αυτού ξεκινά ένα τριήμερο κορύφωσης του δράματος, ένα Σαββατοκύριακο που όμοιό του δεν θυμάμαι να έχω ζήσει, ούτε γνωρίζω από την ιστορία και στην διάρκεια του οποίου θα αποδειχθεί αν θα είναι το τελευταίο μιας ολόκληρης εποχής 35 ετών της καλύτερης της χώρας, ή αν θα είναι το πρώτο μιας άλλης περιόδου σε στέρεες αρχές, όσο πιο βαθειά στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να γίνει, πήρα μια απόφαση.

Απευθύνω λοιπόν ανοικτή επιστολή αυτό το τελευταίο ή πρώτο Σαββατοκύριακο. Στους επώνυμους: Όχι έτσι γενικά και αόριστα, αλλά στους δημάρχους με πρώτο και πιο αρμόδιο αυτόν της Καστοριάς κ. Ανέστη Αγγελή που διετέλεσε και βουλευτής ενός φιλοευρωπαϊκού κόμματος. Όπως και στους άλλους δυο που οι πόλεις και οι δήμοι τους έχουν ευεργετηθεί πολλαπλά από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά και από τον αντιπεριφερειάρχη που οφείλει να δείξει ειλικρίνεια και γενναιότητα.

Να υψώσουν στην διάρκεια αυτού του τριήμερου, από σήμερα κιόλας αν είναι δυνατό, παντού την σημαία της Ευρώπης. Την σημαία όλων των λαών της. Δίπλα στην ελληνική. Στα δημαρχεία, στις εισόδους και εξόδους, στις επίσημες αίθουσες. Και ιδιαίτερα στις εισόδους- εξόδους της Καστοριάς. Κι’ αν δεν φθάνουν οι ιστοί, να υποστείλουν προσωρινά έστω, την τραγική σημαία του βυζαντίου, σε απόδειξη μεταμέλειας για το ότι έμαθαν να ζουν με φαντάσματα και παραμύθια. Και προπαντός υποκρισία.

Να παραδεχθούν έτσι ότι εδώ δεν είναι πια Βυζάντιο. Είναι Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση. Ούτε η Καστοριά βυζαντινή πόλη, αλλά πόλη με τα μαύρα της τα χάλια και βυζαντινά ερείπια, δικές τους παραλείψεις κι’ αυτά.

Ποιος ίσως και η συμβολική αυτή ενέργειά τους να αποκτήσει σε ιστορική, σημειολογική και συλλεκτική αξία.

Εγώ πάντως θα προσεύχομαι να μην απομακρυνθούν ποτέ πια από την θέση τους, αν τοποθετηθούν οι σημαίες της Ευρώπης, να μείνουν πάντα βαθειά στην καρδιά και την σκέψη μας. Αν πάλι δεν εισακουστώ, θα σκέφτομαι πόσο κρίμα χάθηκε μια τελευταία ευκαιρία.

Ένας ανώνυμος αναγνώστης  
Και για την αντιγραφή 
Α.Λ



Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 9 Ιουλίου 2015, αρ. φύλλου 796



Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

4 σχόλια:

  1. Ανώνυμος29/11/15

    Αχ φίλε μου. Εδώ είναι Βαλκάνια. Βαθιά Βαλκάνια. Πολύ βαθιά Βαλκάνια. Πάρα πολύ βαθιά. Μα πάρα πολύ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος30/11/15

    Η ευχή σου πραγματοποιήθηκε: το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος30/11/15

    Αυτό με τους επώνυμους είναι ένα θέμα πάντως. Σωστά το επισημαίνει ο Α.Λ. Μόνο που δυστυχώς δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά. Γιατί γι' αυτό ακριβώς έγιναν ξαφνικά "επώνυμοι" και κρατιούνται μπροστά από τα φώτα της δημοσιότητας. Γιατί δε ρισκάρουν το βόλεμα τους με μια έκφραση που δεν αποκλείεται να έχει σαν τίμημα να αποσυρθούν και να μην είναι πια στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Αυτή είναι η "ζωή" τους.
    Ευτυχώς υπάρχουν και οι "ανώνυμοι", που όταν έχουν δίκιο και το εκφράζουν, τελικά δεν μπορεί να τους το φάει κανένας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος8/12/15

    Δεν υπάρχει πιο "ψεκασμένη" πόλη στην Ελλάδα από την Καστοριά. Τόσοι "ψεκασμοί" που δεν κυκλοφορεί ψυχή έξω! Μόνο ζόμπι. Αλλά, "αρχοντικά" ζόμπι! (Και Βαλκανικά)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ