Η ανακοίνωση ίδρυσης Σχολής Αστυφυλάκων στην πόλη της Καστοριάς στο κτήριο της παλιάς ΕΔηΚα ["εδώ"] , μόνο ως θετική εξέλιξη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ιδίως όταν αυτή πραγματοποιήθηκε παρουσία του υπουργού Προστασίας του Πολίτη και στην ουσία ανακοινώθηκε από τον ίδιο, προσδίδοντάς της συγχρόνως τόνο πανηγυρικό. Ο οποίος κατά βάση γινόταν αντιληπτός από τα πλατιά χαμόγελα των τοπικών γαλάζιων κομματικών στελεχών, αλλά και από τα παρευρισκόμενα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης και των υπόλοιπων τοπικών παραγόντων.
Οι οποίοι κατά έναν παράδοξο και ανεξήγητο τρόπο για τα τοπικά δεδομένα, φουσκώνουν από περηφάνια κάθε φορά που στέκονται πλάι σε οποιοδήποτε πρόσωπο της κεντρικής εξουσίας. Γεγονός που ενδεχομένως να αποδίδεται σε κάποιου είδους εσωτερική επιθυμία τους να οικειοποιούνται λίγη από την δόξα και την εξουσία που φέρουν τα πρόσωπα της εκάστοτε κεντρικής κυβέρνησης. Τσαλακώνοντας ουσιαστικά την εικόνα τους στους τοπικούς "αβορίγινες", αφού γίνεται αντιληπτό πως δεν μπορούν να αποδώσουν με επιτυχία τον συγκεκριμένο ρόλο.
Καθώς πίσω από τα πλατιά χαμόγελα και την εφήμερη περηφάνια των τοπικών εκπροσώπων εξουσίας, κρύβονται συνήθως οι συνθήκες προχειρότητας κάτω από τις οποίες οργανώνονται τέτοιου είδους "φιέστες". Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν για παράδειγμα κανένα από τα τοπικά πολιτικά τζιμάνια δεν φρόντισε ώστε να υπάρχει ο ελάχιστος απαιτούμενος φωτισμός στους χώρους του παλαιού δημοπρατηρίου κατά την στιγμή της τυπικής παρουσίασης του στον κ. Χρυσοχοΐδη.
Φτάνοντας στο σημείο να ζητήσουν από τους παρευρισκόμενους να ενεργοποιήσουν τους φακούς των κινητών για να μην περιφέρουν τον υπουργό στους σκοτεινούς διαδρόμους και χώρους στο κτήριο φάντασμα της παλαιάς ΕΔηΚα. «Αν αυτό δεν αποτελεί δείγμα ανοργανωσιάς και ρηχότητας, τότε τι μπορεί να είναι;» διερωτήθηκαν δικαίως οι περισσότεροι, από τους οποίους σαφώς και δεν θα διαχώριζα την θέση μου. Καθώς ευλόγως γεννιούνται ερωτήματα για τον τρόπο που χειρίζονται τις τύχες της πόλης, πολιτικά πρόσωπα και φορείς που προετοιμάζουν (;) τουλάχιστον ανεπαρκώς τις συνθήκες κατά την διάρκεια μιας υπουργικής επίσκεψης.
Αρκετό ενδιαφέρον βέβαια είχαν και οι δηλώσεις τόσο του υπουργού, όσο και της τοπικής βουλευτή κ. Μ. Αντωνίου. Τόσο γιατί μέσα από αυτές υπήρξε ενδεχομένως για πρώτη φορά δημοσίως η κυβερνητική παραδοχή της τελματώδους κατάστασης που έχει περιέλθει η Καστοριά όπως εκφράστηκε από τον κ. Χρυσοχοΐδη. Όσο και από την προσπάθεια οικειοποίησης της κυβερνητικής απόφασης για την ίδρυση της συγκεκριμένης σχολής από την κ. Μ. Αντωνίου.
Καθώς οι περισσότεροι γνωρίζουν πως οι διεργασίες για την συγκεκριμένη σχολή δεν έγιναν από την τοπική βουλευτή αλλά από το μέλος του δημοτικού συμβουλίου κ. Θ. Αναστασίου που ανήκει μάλιστα στην αντιπολιτευτική ομάδα του κ. Γ. Γρηγοριάδη. Και αυτό σίγουρα δεν αποδίδει πολιτικές δάφνες τόσο στην τοπική βουλευτή όσο και στην δημοτική αρχή του κ. Ι. Κορεντσίδη. Που έδειχνε, δείχνει και ενδεχομένως να εξακολουθήσει να δείχνει, μια σχετική προτίμηση σε σύγκριση με τους υπόλοιπους.
Όπως έγινε και με μερικά τοπικά ΜΜΕ, τα οποία όλως τυχαίως δεν προσκλήθηκαν εγκαίρως κατά την διάρκεια της επίσκεψης του κ. Μ. Χρυσοχοΐδη και ουσιαστικά αποκλείστηκαν από την δημοσιογραφική κάλυψη. Γεγονός όμως που δεν απαλλάσσει τα συγκεκριμένα Μέσα από τον ρόλο που έχουν διαδραματίσει επί σειρά ετών με την ανάδειξη πολιτικών προσώπων, που στο τέλος της ημέρας του γυρίζουν την πλάτη. «Όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν» υποστήριξαν ορισμένοι, από τους οποίους δεν θα διαχώριζα την θέση μου σε καμία περίπτωση.
Και πέρα όλων των άλλων, αυτό το γεγονός από μόνο του, αναδεικνύει με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, την ανεπαρκή –ή αδιάφορη– βουλευτική εκπροσώπηση του προβληματικού νομού Καστοριάς από την κ. Αντωνίου, εξυπηρετώντας ουσιαστικά την προσωπική βουλευτική της ατζέντα και ενεργώντας αποκλειστικά για την πραγματοποίηση των πολιτικών της φιλοδοξιών. Όποιες και αν είναι αυτές. Πραγματικές ή υπέρ αισιόδοξες. Άλλωστε κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για την αληθινές σκέψεις που κάνει οποιοσδήποτε εκλεγμένος.
Όπως επίσης κανείς δεν μπορεί να αντιληφθεί τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνονται αποφάσεις που ουσιαστικά πριονίζουν μέρα την μέρα και χρόνια τα χρόνια, μέρος της αστικής παράδοσης και κουλτούρας. Και φυσικά η αναφορά γίνεται για το κόψιμο (για δεύτερη φορά!) των πεύκων στο άλσος του Αγίου Αθανασίου, κάτω από την Στρατιωτική Λέσχη [σχετικά "εδώ"].
Είναι απορίας άξιο και ενδεχομένως να πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης ειδικών, η ευκολία με την οποία δίνονται (;) εγκρίσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες για την κοπή δέντρων στην πόλη της Καστοριάς. Ικανοποιώντας ταυτόχρονα τις αντίθετες προς το περιβάλλον επιθυμίες ορισμένων δημοτών με εμφανή τα σημάδια μειωμένης αντιληπτικής ικανότητας γύρω από την μεγάλη συμβολή του «πράσινου» στην ποιότητα ζωής.
Καθώς εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται πως τόσο η πρότερη έγκριση (;) της κοπής δέντρων στην συγκεκριμένη τοποθεσία δεν ήταν αποτέλεσμα των δήθεν φόβων για πιθανή πτώση συγκεκριμένων δέντρων –πόσο βολική δικαιολογία– όσο και η τελευταία, έγιναν με σκοπό την ανάδειξη του συγκεκριμένου κτηρίου και κυρίως για την καλύτερη θέα των θαμώνων της Λέσχης προς την λίμνη!
Νοοτροπίες που είχαν κάνει την εμφάνισή τους και στο παρελθόν και πολλοί πίστεψαν πως μπήκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, όταν οι προηγούμενες δημοτικές αρχές σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες έκοβαν πλατάνια που δέσποζαν στο παραλιακό τμήμα άλλα εμπόδιζαν τα "δύσμοιρα" την θέα προς την λίμνη, των ιδιοκτητών –και μη– παραλιακών διαμερισμάτων. Οι εμπλεκόμενες αρχές οφείλουν να δώσουν πειστικές απαντήσεις για τις αποφάσεις τους, οι οποίες ικανοποιούν την ανεξάντλητη ματαιοδοξία αρκετών συμπολιτών, που φαίνεται πως έχουν ιππεύσει το καλάμι των ορέξεών τους. Και εδώ που τα λέμε καθόλου μπράβο τους.
Ιωάννης Σκόρδας
iskord@hotmail.com
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 1 Αυγούστου 2024, αρ. φύλλου 1236
Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.