Κάποτε στην Καστορια

 [στήλη]

Οι εκλογές στην ΕΔΗΚΑ α.ε.

Είναι αλήθεια ότι οι εκλογές των φορέων πάντοτε ήταν ένα σημαντικό γεγονός, πόσο δε μάλλον, αν αυτός ο φορέας ήταν ένα συνδικαλιστικό όργανο ή κάτι παρεμφερές, όπου οι πολιτικές δυνάμεις ήθελαν να αυξήσουν ή να διατηρήσουν την υπεροχή τους. Επειδή όμως τα φαινόμενα απατούν κατά επιστημονική και λαϊκή ρήση, καθότι πίσω από κάθε τέτοια εκλογική διαδικασία, κρύβονται πολλά συμφέροντα, νοοτροπίες , αντιλήψεις και ένα σωρό άλλα πράγματα, τα οποία χρήζουν ακόμη κοινωνικών και ψυχολογικών αναλύσεων, εμείς θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε το θέμα κατά τέτοιον τρόπο, μήπως και αφυπνίσουμε κάποιες ευαίσθητες συνειδήσεις.
Φυσικά σήμερα στην κατάσταση που φθάσαμε οι αντιπαραθέσεις των κομμάτων σε τέτοιου είδους εκλογές έχουν σχεδόν εκλείψει, αφήνοντας έτσι λαμπρό πεδίον δόξης σε ανθρώπους που η κοινωνία σπάνια έχει να πει έναν καλό λόγο. Τότε γιατί τους ψηφίζουν θα σκεφθεί ο καλόπιστος αναγνώστης; Διότι δεν υπάρχει άλλη αξιόλογη υποψηφιότητα. Κάποιοι φυσικά εύλογα θα διερωτηθούν πολύ σωστά. Γιατί όταν επενέβαιναν τα κόμματα είχαμε καλύτερες υποψηφιότητες;
Οι έντιμοι δεν θέλουν να μπλέξουν σε τέτοιου είδους διαδικασίες, φοβούμενοι ότι κοντά στο ξερό θα καεί και το χλωρό, οι νοικοκυραίοι που έκαναν το κουμάντο τους, είτε διότι δεν είναι του χαρακτήρα τους, είτε διότι δεν έχουν ανάγκη να βάλουν το δάχτυλο στο μέλι, κάποιοι άλλοι για διάφορους άλλους λόγους, έτσι μένει ελεύθερος χώρος για εκείνους που βλέπουν τέτοιου είδους εκλογές ως ευκαιρία επιβίωσης ή καιροσκοπισμού.
Θα μου πείτε ότι είναι η μοναδική περίπτωση που στις εκλογές της ΕΔΗΚΑ αε δεν υπάρχει (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) μια αξιόλογη η αξιοπρεπής ηγετο-υποψηφιότητα; Αν εξαιρέσουμε τις εκλογές του 1993, (όπου τότε δεν υπήρχε κανένα ενδιαφέρον για προεδρο-υποψηφιότητα και αναγκάσθηκαν δύο μέτοχοι που ήταν παθιασμένοι με την εταιρία να παροτρύνουν έναν νεαρό τότε συνδικαλιστή, να αναλάβει την προεδρεία της ΕΔΗΚΑ α.ε.), καμία άλλη εκλογική αναμέτρηση δεν είχε να χαρακτηριστικά της επικείμενης εκλογής. Από την Σκύλλα στην Χάρυβδη, λένε κάποιοι. Φυσικά το πρόβλημα δεν είναι προσωπικό. Στα πρόσωπα δεν πρέπει να επικεντρώνεται το πρόβλημα ή οι αντιρρήσεις, αλλά στις συμπεριφορές και τις πολιτικές που θα εφαρμόσουν τα πρόσωπα. Η εταιρεία βρίσκεται σε τέλμα και χρειάζεται νέο αίμα και αλλαγή επιχειρηματικής πολιτικής.
Οι υποψηφιότητες που ακούγονται μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να ικανοποιούν το κοινό αίσθημα. Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξουν την τελευταία στιγμή και άλλοι ενδιαφερόμενοι, οι οποίοι θα δημιουργήσουν ελπίδες για μια αλλαγή πλεύσης στην πολιτική που ακολουθείτε στον φορέα αυτόν της γούνας.
Φυσικά όλους του υποψηφίους δεν μπορούμε να τους βάλουμε στο ίδιο τσουβάλι, υπάρχουν πάντα οι εξαιρέσεις στον κανόνα, αλλά η καλή μέρα όπως λέμε από το πρωί φαίνεται. Δεν υπάρχει σχεδόν κανείς να πει μια καλή κουβέντα για την πολική που ακολουθείτε στο εκθετήριο γούνας. Μακάρι αυτοί που έχουν την γνώμη αυτή να διαψευσθούν μετά τις εκλογές, αλλά οι υποψήφιοι θα πρέπει να απαντήσουν σε μερικά καυτά ερωτήματα.
Τι θα κάνουν με την εφαρμογή του άρθρου 15 του καταστατικού το οποίο μεταξύ άλλων αναφέρει ότι η εταιρεία πρέπει να έχει Γενικό Διευθυντή; Ποιος θα διατηρήσει την γνώση και την εμπειρία όταν φύγουν οι παλιοί και έρθουν νέοι σύμβουλοι ή στελέχη;
Τι θα κάνουν με τα αμείλικτα ερωτήματα που είχαν βάλει οι διεκδικητές της διοίκησης στις εκλογές το 2004, όπως η εξωλογιστική διαχείριση και άλλα πολλά;

Σε μια πρόσφατη επετειακή ομιλία για τα 100 χρόνια από την απελευθέρωση της Καστοριάς, που έγινε στα πλαίσια της Διεθνούς Έκθεσης Καστοριάς, αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων από τον ομιλητή τα εξής:
«…Όταν η βασιλεύουσα ένοιωσε πως η δύναμη της επί αιώνες στηρίζονταν στην ναυτιλία, ήταν πλέον αργά. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με τον κλάδο της γούνας.
Το συγκριτικό πλεονέκτημα που έχει η δραστηριότητα αυτή για την τοπική οικονομία ίσως δεν το αντιληφθήκαμε ακόμη. Δεν υπάρχει ικανή και αρκετή βιβλιογραφία και ιστοριογραφία που να δημιουργήσει τις αναγκαίες εκείνες συνθήκες υποκίνησης, ώστε το συγκριτικό αυτό πλεονέκτημα της Δυτικής Μακεδονίας να εκμεταλλευτεί και να αξιοποιηθεί ανάλογα των δυνατοτήτων του και της προοπτικής του.
Αυτό δε το έλλειμμα ή η αδυναμία οφείλεται περισσότερο στην ίδια την επιχειρηματική κοινότητα, που αποβλέπει περισσότερο σε πρόσκαιρες ωφελιμιστικές ενέργειες ή κινήσεις και όχι στην δημιουργία ενός οράματος, που θα δημιουργήσει στρατηγικούς στόχους, που θα έχουν μακρόπνοη ισχύ και θα δημιουργεί συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι του διεθνούς ανταγωνισμού.
 Μιλάμε με υπερηφάνεια για μία τέχνη η οποία υπάρχει εδώ και πεντακόσια χρόνια με όλα τα θετικά οφέλη που αποκόμισε ο τόπος και οι κάτοικοι αυτού του τόπου, αλλά αδιαφορούμε για το συγγραφικό έργο που επικυρώνει αυτή μας την κατάκτηση.
 Ένας κλάδος δεν διαφημίζεται μόνο από την τιμή την ποιότητα των προϊόντων τις διεθνείς εκθέσεις, αλλά και από την φήμη και την ιστορία που καταγράφεται με παντός είδους συγγράμματα».

Σε άλλο σημείο αναφέρθηκε ο ιστοριογράφος εισηγητής:
«… Τα αίτια της πτώσης και της άλωσης της βυζαντινής πρωτεύουσας του ελληνισμού είναι πολλά. Το βασικότερο πάντως είναι η απώλεια της θαλάσσιας ισχύος, που οφείλεται στην παραμέληση του στόλου, στην παραχώρηση εμπορικών προνομίων στους Ιταλούς και στην αφελή πεποίθηση πως στη κρίσιμη στιγμή που οι Έλληνες αντιμετωπίζουν την τουρκική απειλή θα τους προσφερθεί δυναμική ναυτική συνδρομή.
Παραλληλίζοντας εκείνο το συγκριτικό πλεονέκτημα με αυτό της περιοχής μας, που είναι η βιοτεχνία της γούνας, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι για την διατήρηση αυτής της μοναδικότητας θα πρέπει να βασισθούμε περισσότερο στις δικές μας δυνάμεις και όχι τόσο σε πάτρωνες που ίσως δεν μας ωφελούν όσο θα έπρεπε.
Επομένως περισσότερο εμπιστοσύνη στις δικές μας δυνάμεις διότι είμαστε ευφυής λαός, με βαριά πολιτισμική και πολιτιστική κληρονομιά με πολλά πλεονεκτήματα, τα οποία δυστυχώς υπερκαλύπτονται όταν μας κυριεύει η εσωστρέφεια και η μεταξύ μας εμφύλια διαμάχη….».
Όταν οι ικανοί και έντιμοι αφήνουν χώρος να αναπτυχθούν τα λαμόγια και οι καιροσκόποι, είναι το ίδιο όπως όταν η δημοκρατία δεν λειτουργεί σωστά και αφήνει χώρο στους ακραίους από όποια πλευρά και αν προέρχονται. Εμείς ως στοχαζόμενοι αρθρογράφοι τα επισημαίνουμε και τα αναδεικνύουμε, οι υπεύθυνοι και οι αρμόδιοι ας βρουν λύση για τα προβλήματα, καθότι η ιστορία θα είναι αμείλικτη για τις συνέπειες των πράξεων ή της απραγίας των.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 20 Σεπτεμβρίου 2012, αρ. φύλλου 658