Μέσα στης νύχτας τη σιωπή
ξύπνα αγάπη χαρωπή
ν' ακούσης τη φωνή µου,
ξύπνα χαρά µου να σου πω
πώς λαχταρώ και πώς πονω
πώς τρώγω την ψυχή µου.
Εις της νυχτός τη σκοτεινιά
την φοβερή την απονιά
που δείχνεις κι' εγώ αγρυπνώ
εσύ γελάς κ ι' εγώ πονώ
και πικραµένα κλαίω.
Όνειρο στάθηκε γλυκό
ότι για μένα το φτωχό
αισθάνθηκε στα στήθεια,
κι ότι για σε γροικά η ψυχή
είναι για με τον δυστυχή
τρανή θλιμμένη αλήθεια.
Και αν θαρρείς δεν σ’ αγαπώ
φωτιά να με κεντήση,
κι η Μάνα που με γέννησε
να με νεκροφιλήση.
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 2 Αυγούστου 2012, αρ. φύλλου 653
Σχετικά κείμενα:
- ΟΔΟΣ: ρ'
- Εκ της θαλάσσης
- Αθανάσιος Χριστόπουλος
- Ιωάννης Εμμανουήλ
- Θωμάς Μανδακάσης
- Αργύριος Παπαδίσκος
- Ιφιγένεια Διδασκάλου
- Χάρης Χρήστου
- Μαρία Σέκιου
- Δημήτρης Μάνος
- Βενετία Σιώντα
- Κωνσταντίνος Βαδραχάνης
- Παντελής Ζάττας
- Ανέστης Αγγελής
- Ηλίας Παπαμόσχος
- Νίκος Δόϊκος
- Ιωάννης Μπακάλης
- Αργύρης Νικολάου
- Νώντας Τσίγκας
- Αριστείδης Ρούνης
- Χρήστος Δ. Παπαδόπουλος
- Μαρία Δανιήλ
- Θανάσης Μπατσόπουλος
- Νικόλαος Μερτζανίδης
- Κ. Αίολος
- Κ. Σκαπέρδα Γερεουδάκη
- Πόπη Φανούλη Νάτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.