ΝΙΚΟΥ ΤΣΕΜΑΝΗ: Ελλάς Ελλήνων Μεσιτών

Το Σέντραλ Παρκ 3,41 τ.χλμ. στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, δέχεται περίπου 25 εκατομμύρια επισκέπτες τον χρόνο. 

Είναι αλήθεια εύκολη δουλειά το επάγγελμα του κρατικού μεσίτη που μοιράζει υποσχέσεις για μεγάλα κέρδη στα σαλόνια πλουσίων επενδυτών και με golden νομοθετικού περιεχομένου προσφορές πουλάει Ελλάδα.

Στις 24 Μαρτίου 2021, ημέρα Τετάρτη, μια ημέρα πριν την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης για την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό, η ελληνική βουλή με ψήφους 264 υπέρ επικύρωσε τη σύμβαση πώλησης για real estate εκμετάλλευση του τελευταίου σημαντικού κοινόχρηστου χώρου της Αθήνας στο παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού. Η ημέρα ήταν ιστορική. Πρώην και νυν πρωθυπουργοί για πρώτη φορά ενωμένοι και αγκαλιασμένοι χαιρέτησαν με εθνική υπερηφάνεια το γεγονός.

Η εθνική ομοψυχία που επέδειξαν κατά την ονομαστική ψηφοφορία του νομοσχεδίου αυτού τα τρία μεγάλα κόμματα της ελληνικής βουλής (ΝΔ, πρώην ΠαΣοΚ, ΣυΡιζΑ) βάζοντας τις τελευταίες real estate νομοθετικές πινελιές για την κατασκευή προς επιχειρηματική εκμετάλλευση πολυτελών κατοικιών της ανώνυμης εταιρείας Lamda Development και ενός καζίνου της αμερικανικής εταιρείας Mohegan Gaming and Entertainment Company στον κοινόχρηστο αυτό χώρο ήταν στην πολιτική της διάσταση πρωτόγνωρη. 

Όλες οι προσπάθειες χρόνια τώρα, περιβαλλοντικών οργανώσεων, αρχιτεκτόνων, πολιτών, δημάρχων, φορέων της περιοχής η δημόσια αυτή έκταση του παλιού αεροδρομίου να στεγάσει κοινωφελείς δημόσιας ωφέλειας δραστηριότητες, δημόσια πάρκα, δημοτικά πανεπιστήμια, νοσοκομεία, πολιτιστικά κέντρα, και αποτελέσει τον πολιτιστικό πόλο αναψυχής, την χρυσή ευκαιρία για την ανάπλαση και πολεοδομική αναδιοργάνωση της πόλης των Αθηνών, έπεσαν στο κενό. 

Ακόμα και η απλή ανέξοδη πρόταση να πουληθεί με προστιθέμενη πολεοδομική υπεραξία τμήμα της έκτασης και τα χρήματα να διατεθούν για να απαλλοτριωθούν οικοδομικά τετράγωνα και δημιουργηθούν πολλές μικρές κοινόχρηστες πλατείες στο πολεοδομικό ιστό της ταλαίπωρης πόλης θεωρήθηκε εξωπραγματική. Η ελληνική βουλή επέλεξε την real estate γκλαμουριά με χαρτοπαικτική υπόκρουση. Το χρήμα νίκησε και πάλι.

Μια κοινόχρηστη έκταση της Αθήνας μεγαλύτερη και ομορφότερη του Central Park της Νέας Υόρκης (φωτογραφία), του Hyde Park του Λονδίνου, του Tivoli Gardens της Κοπεγχάγης παραδόθηκε στην real estate κερδοσκοπία. Μας είπαν χωρίς ντροπή με την ψήφο τους αριστεροί και δεξιοί εκλεγμένοι μας ότι αν δεν πουλήσουμε εδώ και τώρα τους κοινόχρηστους μας χώρους, αν δεν μάθουμε πόσα χαρτιά έχει η τράπουλα του Μπλακ Τζακ δεν θα αναπτυχθούμε ποτέ. 

Μας είπαν ότι θα δημιουργηθούν 6.000 νέες θέσεις εργασίας στη περιφέρεια του καζίνου και μερικοί από τους 2.369.000 εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα στη χώρα μας θα βρουν εκεί μια καλοπληρωμένη δουλειά γκρουπιέρηδων  και βοηθητικού προσωπικού αντιμετωπίζοντας έτσι την ανεργία στον τόπο μας.. Μας είπαν ότι τα Ευρωπαϊκά προγράμματα για την ανάπτυξη της χώρας μας, τριάντα δις από τη πανδημία και άλλα τόσα από τα ΕΣΠΑ που η συγκυρία έφερε στα χέρια τους, δεν επαρκούν για την ανάπτυξή μας και πρέπει εδώ και τώρα να πουλήσουν τα φιλέτα της ελληνική γης για το καλό του τόπου. 

Αυτά μας είπαν και εμείς ευκολόπιστοι απόγονοι του Ομήρου τους ακούσαμε και τους χειροκροτήσαμε με ανοιχτό το στόμα και επτασφράγιστο το νου.

Είναι αλήθεια εύκολη δουλειά το επάγγελμα του κρατικού μεσίτη που μοιράζει υποσχέσεις για μεγάλα κέρδη στα σαλόνια πλουσίων επενδυτών και με golden νομοθετικού περιεχομένου προσφορές πουλάει Ελλάδα. Είναι πιο δύσκολο να δημιουργείς θέσεις εργασίας με τα δικά σου χέρια, να αγωνίζεσαι να εκμεταλλευτείς ο ίδιος τις πλουτοπαραγωγικές πήγες της πατρίδας σου παρά να τις παραδίδεις σε άλλους. 

Είναι αλήθεια πιο δύσκολο να επενδύεις τα χρήματα που δανείζεσαι στη νέα τεχνολογία, στην αγροτική παραγωγή, στη μόρφωση, στη καινοτομία, στον πολιτισμό πάρα να τα μοιράζεις με αναπτυξιακές δήθεν περγαμηνές σε επιχειρηματίες που έρχονται να εκμεταλλευτούν τις τουριστικές προοπτικές τις χώρας. 

Δυστυχώς η περίπτωση της εκχώρησης της δημόσιας γης του αεροδρομίου στο Ελληνικό δεν αποτελεί μεμονωμένη κυβερνητική επιλογή αλλά τη ναυαρχίδα ενός ευρύτερου σχεδίου πώλησης δημόσιων χώρων και πλουτοπαραγωγικών πηγών στα νησιά μας, στα βουνά μας και σε όλα τα μέρη υψηλής προστιθέμενης παραγωγικής και τουριστικής αξίας της χώρας μας. 

Όλα δείχνουν ότι οι εκλεγμένοι μας χωρίς να έχουν διδαχθεί τίποτα από τις καταστροφικές επιλογές τους που οδήγησαν την Ελλάδα στη λαίλαπα της εθνικής χρεωκοπίας, χωρίς κανένα μακροπρόθεσμο εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό, χωρίς ρυθμίσεις που να προστατεύουν τους φανερούς και κρυφούς θησαυρούς της ελληνικής γης συνεχίζουν σήμερα με κάθε τρόπο και ανεμοδαρμένες προχειρότητες να πουλάνε Ελλάδα και δανείζονται για να αναπτυχθούν. Συμπεριφέρονται κατά την διάρκεια της τετραετούς παραμονής τους στην εξουσία σαν μόνιμοι ιδιοκτήτες πωλητές της ελληνικής γης που άλλοι με αγώνες ελευθέρωσαν αγνοώντας επιδεικτικά τα συμφέροντα των γενεών που έρχονται. 

Οι προφανείς και πρωτοφανείς κυβερνητικές μεθοδεύσεις δημιουργίας ευνοϊκών συνθηκών μαζικής εκχώρησης δημοσίων χώρων σε ανώνυμα επενδυτικά σχήματα συνοδεύονται από μια σειρά αντιδημοκρατικά και αντισυνταγματικά νομοθετικά κείμενα της βουλής των Ελλήνων ώστε τυχόν περιβαλλοντικά ευαίσθητοι, μη εξαγοράσιμοι, δήμαρχοι και τοπικές κοινωνίες να μην έχουν λέγειν και νομικό έρεισμα αντιρρήσεων σε παρά φύση επιχειρηματικές πρωτοβουλίες ξένων επίδοξων ανώνυμων επιχειρηματιών στον τόπο τους. 

Οι νόμοι Ν.4759/2020 και Ν.3894/2010 είναι η νομοθετική εμπροσθοφυλακή στις παραπάνω μεθοδεύσεις ενώ περιφερόμενοι υπουργοί παρακάμπτουν με ανεξήγητη ευκολία και τροποποιούν συστηματικά τους ισχύοντες νόμους που προστατεύουν το περιβάλλον επικαλούμενοι απλούστευση διαδικασιών. Είναι πράγματι εξοργιστικό για κάθε σκεπτόμενο Έλληνα να βλέπει στην τηλεόραση υπουργούς να εμφανίζονται σαν τηλεοπτικοί ήρωες λαϊκιστές Θεοί που αγωνίζονται με αυταπάρνηση να πολεμήσουν το "Τέρας της Γραφειοκρατίας" που αυτοί οι ίδιοι και άλλοι  παρόμοιας πολιτικής αισθητικής προκάτοχοί τους, δημιούργησαν.

Είναι θλιβερό να τους βλέπεις να προσπαθούν να ρίξουν τις ευθύνες τους σε άλλους για την κακοδιοίκηση, το διαχρονικό παζλ της νομοθετικής ρουσφετολογικής πολυνομίας μας, την ανεξέλεγκτη διαφθορά που ενδημεί στις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας για να κρύψουν την ανικανότητά τους να οργανώσουν μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημόσια διοίκηση που σέβεται θεσμούς και νόμους και υπηρετεί γρήγορα και αποτελεσματικά τους ταλαιπωρημένους Έλληνες πολίτες.

Παράλληλα οι πατέρες της εκκλησίας εμφανίστηκαν δυναμικά και πάλι, δέκα πέντε χρόνια μετά το σκάνδαλο στο Βατοπεδίου, διεκδικώντας πέραν από την έμμισθη θέση τους των ιστορικών φρουρών της θρησκευτικής παράδοσης αυτού του τόπου και ένα ρόλο στη σύγχρονη real estate αγορά ακινήτων. Η αντιπαράθεση με τον δήμαρχο Βουλιαγμένης για την πώληση εκτάσεων της εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας στην περιοχή αυτή είναι ενδεικτική της νέας εποχής που έρχεται. 

Η εκκλησιαστική γη, με τις βακούφιες οθωμανικές περγαμηνές που ιστορικά μετά την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού ανήκει σε όλους τους Έλληνες θα μπορούσε σήμερα να φιλοξενεί νέα δημοτικά πανεπιστήμια, αίθουσες πολιτισμού και να αποτελεί την δεξαμενή πρασίνου, ομορφιάς και κοινωνικής προσφοράς της εκκλησίας για την ανάπλαση των υποβαθμισμένων ελληνικών πόλεων.

 

Αντί για αυτό οι δωρεές των Ελλήνων πιστών, ο ιδρώτας των Ελλήνων μοναχών, παραχωρούνται σήμερα για real estate εκμετάλλευση σε ανώνυμες υπεράκτιες εταιρείες με δώρο ένα πακέτο ευνοϊκών συντελεστών δόμησης από τους αρμόδιους υπουργούς. Η Ελλάς, Ελλήνων Χριστιανών μετουσιώνεται σιγά-σιγά σε Ελλάς, Ελλήνων Μεσιτών.

Η χώρα μας γιορτάζει σήμερα τα διακόσια χρόνια από την απελευθέρωσή της από τον τουρκικό ζυγό. Ο Θόδωρος Κολοκοτρώνης, ο γέρος του Μοριά στον λόγο του στην Πνίκα απευθυνόμενους στους νέους της εποχής έλεγε «Νέοι της Ελλάδας εμείς πολεμήσαμε να ελευθερωθεί η πατρίδα ήρθε τώρα η σειρά σας να την ισάσετε και την ομορφύνετε». 

Μήπως σήμερα πρέπει να σηκώσουμε από τον τάφο και την τεμπελιά τον γέρο του Μοριά να επαναστατήσει και πάλι, να πολεμήσει σαν νέος ξανά αυτή τη φορά για να ομορφύνει αυτό ο τόπος και ελευθερωθεί από τους μεσίτες που τον εμπορεύονται και τον κυβερνάν; Μήπως; 

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 15 Απριλίου 2021, αρ. φύλλου 1075.