16.12.07

ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΖΑΦΕΙΡΙΑΔΗ: Τι έχουμε να πούμε...

Αγαπητοί μου,

Τι έχουμε να πούμε για τα παιδιά (χαμίνια) του Σάο Πάολο της Βραζιλίας, τα παιδιά της Αφρικής, της Ινδίας και της Πολυνησίας; Τους μικρούς αυτούς Χριστούς που παράγονται και αναπαράγονται ανεξέλεγκτα και ύστερα εξαφανίζονται και τους βρίσκουμε ξεκοιλιασμένους στις άκρες των κακόφημων δρόμων, αφού πρώτα κακοποιηθούν και τους αφαιρεθούν τα ζωτικά όργανα.
Τίποτα...

Τι έχουμε να πούμε για τους εξαθλιωμένους απανταχού της γης; Οι χορτασμένοι δεν μπορούν να νιώσουν τους νηστικούς οι βολεμένοι τους αβόλευτους. Τίποτα...

Τι έχουμε να πούμε για τα κτήνη που εξέμεσε η άβυσσος; Τον μεγάλο κάπρο και κόπρο και τους άλλους μεγάλους σφαγείς της ανθρωπότητας; Τα όρνεα αυτά που ούτε η μάνα γη τα θέλει στα σπλάχνα της ; Τα βδελύγματα. Τίποτα...

Τι έχουμε να πούμε για τους εκκλησιαζόμενους; Οι περισσότεροι εκκλησιάζονται λόγω του φόβου του θανάτου. Κατά τα άλλα κακία μοχθηρία και συμφέρον.

Είμαστε κατ' επίφαση χριστιανοί ορθόδοξοι. Ποιοι ορθόδοξοι Χριστιανοί; Ο καθένας μας δημιουργεί την προσωπική του θρησκεία τον δικό του Θεό, σύμφωνα με τα ατομικά και οικογενειακά του στενά συμφέροντα. Βιώνουμε τους τύπους και την τυπολατρία και όχι την ουσία του χριστιανισμού. Ο χριστιανός παλεύει καθημερινός σκληρά με τα πάθη του και με την επανάληψη στο τέλος αγιοποιείται, θέλει να έχει καθαρή την καρδιά.
Τίποτα...

Τι έχουμε να πούμε για τον αλληλοσπαραγμό των ιεραρχών μας για τα οφίκια;
Τι έχουμε να πούμε για τις αμοιβές και τις συντάξεις των ιεροφαντών της πολιτικής, και τι για τις απολαβές και συντάξεις των ξωμάχων της γης, τι για τους ιερείς της δικαιοσύνης , που ζητούν όλο και μεγαλύτερη αμοιβή από το ήδη αδειανό πουγκί του κράτους, μη σκεφτόμενοι τις υπόλοιπες τάξεις εργαζομένων και συνανθρώπων τους "για να δικάζουν δήθεν πιο δίκαια". Ζούμε σ' έναν κόσμο ανταγωνιστικό, απάνθρωπο και άδικο που ή θα ζήσουμε εμείς ή οι άλλοι. Αλίμονο όταν θα έρθει η ώρα που η οργή των ταπεινών θα πνίξει σαν τσουνάμι, σαν λαίλαπα και γιγάντιος τυφώνας την ανθρωπότητα μη λογαριάζοντας αδίκους και δικαίους. Βρισκόμαστε κάτω από το βάρος των πελώριων οπισθίων των ισχυρών της γης που μας συνθλίβουν ασφυκτικά καθημερινά.
Την ανταγωνιστικότητα αυτή ήρθε να καταργήσει ο Ιησούς, να μας μάθει και να μας διδάξει τον αληθινό τρόπο ζωής .

Νομίζουμε ότι μπορούμε να συναλλασσόμαστε με τον Ύψιστο με ανταποδοτικές συμφωνίες και συναλλαγές. Π.χ. τόσα κεριά σου άναψα Θεέ μου και είμαι τακτικός στην εκκλησία... Οι αιώνιοι Φαρισαίοι.

Ο Κύριος που σαν τέτοια εποχή πριν 2007 χρόνια γεννήθηκε, μας άφησε πριν φύγει την παρακαταθήκη: "όστις θέλει οπίσω μου ελθείν απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρό αυτού ή " ο συ μισείς εταίρω μη ποιήσεις . Ποιος μπορεί να τα βιώσει αυτά; Κανείς δυστυχώς. Ήρθε να μας διδάξει την αγάπη και την δικαιοσύνη γιατί σ' αυτόν τον κόσμο τα συναισθήματα αυτά είναι είδος εν ανεπάρκεια.

Τι έχουμε να πούμε για τη σπατάλη άρτου, την κούραση, τον κόπο και τη δυσφορία από το βαρύ και πολύ φαγητό αφού κλείσου-με πρώτα την τηλεόραση και τα ώτα μας μέσω της οποίας εκπέμπουν την απελπισία τους οι κάτοικοι της γης. Μη το ρίξουμε στο φαγοπότι και αφού ρευτούμε γείρουμε στη φωλιά μας και αποκοιμηθούμε σαν τα άγρια ζώα μετά το ξόδεμα της λείας τους. Το μόνο που μαθαίνουμε στα παιδιά μας, είναι ότι τα Χριστούγεννα υπάρχουν δώρα και παιχνίδια και υλική ευωχία. Οι δε ισχυροί της γης χλευάζουν τους ταπεινούς λέγοντας τους ότι σ' αυτόν τον κόσμο χαιρόμαστε και απολαμβάνουμε εμείς με οποιοδήποτε τίμημα, ενώ εσείς οι ταπεινοί θα απολαύσετε στον άλλο κόσμο.
Ασφαλώς τίποτα...

Τι έχουμε να πούμε για τα φιλέτα που καταβροχθίζει ο σκύλος του Ροκφέλερ; Ασφαλώς τίποτα...
Τι έχουμε να πούμε για τα δήθεν "σεβάσμια πρόσωπα" των κοινωνιών που σαρκάζουν δοκιμάζοντας την εξυπνάδα τους, σε αρρώστους συνανθρώπους μας;
Αυτούς τους κακόψυχους και χαιρέκακους δήθεν ανθρώπους. Ασφαλώς τίποτα.
Είμαστε όλοι ανάξιοι λόγου, εφόσον τα ανεχόμαστε όλα αυτά, είμαστε φοβισμένα κοτόπουλα που οδηγούνται στην σφαγή. Τι έχουμε να πούμε;
Ασφαλώς τίποτα...

Η μητέρα γη βογκά. Βογκά και ο ουρανός, βογκούν και τα πλάσματά της. Αλήθεια τι μπορούμε να πούμε σ΄ αυτό το χάλι που βρισκόμαστε ;
Τίποτε...

Βιώνουμε την αποτυχία του δυτικού πολιτισμού μας. Τίποτε βρε παιδιά; Τίποτε πλέον δε μας συγκινεί, τίποτε δε μας εγγίζει; Χριστούγεννα έρχονται. Ο καθένας μας εάν ψάξει βαθιά τον εαυτό του θα βρει ένα μικρό Χριστό που ασφυκτιά μέσα του και θέλει να υλοποιηθεί για να γεμίσει με ελπίδα την αδιάφορη, μίζερη και μοχθηρή ζωή μας. Θέλει να μας χαρίσει την αιώνια ζωή. Εμείς όμως φαίνεται ότι δε θέλουμε.
Για τον καθένα μας σε διαφορετική στιγμή θα ανοίξουν οι ουρανοί, εφόσον βέβαια το θέλουμε με όλη την δύναμη της ψυχής μας και ίσως τότε δούμε αγγέλους να ψάλλουν Δόξα εν Υψίστης Θεό και εν Ανθρώποις Ευδοκία. Να και οι μάγοι έχοντας για δώρα τρία λευκά περιστέρια την Αγάπη την Καλοσύνη και την Ειρήνη.

Σε πολλούς ίσως να μην ανοίξουν οι ουρανοί ποτέ, ίσως σε πολλούς να μην χτυπήσει ποτέ η ουράνια καμπάνα της ζωής. Δυστυχώς είμαστε οι έχοντες οφθαλμούς που δεν βλέπουν και οι έχοντες ώτα που δεν ακούν. Δεν τα ήθελε όλα αυτά ο ιδρυτής ης θρησκείας μας ο Ιησούς Χριστός.

Έχουμε να πούμε τίποτα;
Τίποτα...

Ας ηχήσουν λοιπόν οι χριστουγεννιάτικες καμπάνες και ας δώσουμε την ευκαιρία σε κάθε Χριστό που βρίσκεται μέσα μας να υλοποιηθεί και να μας μιλήσει με λόγια που θα παρηγορήσουνε την καρδία και το πνεύμα μας. Γιατί μόνο με τη θεία φωνή και τα λόγια του Ιησού προσπαθώντας και εμείς θα μπορέσουμε να αλλάξουμε την ψυχή μας και να γίνει η ζωή ένα λιβάδι γεμάτο πολύχρωμα λουλούδια και να δημιουργήσουμε τον επίγειο παράδεισο. Εμείς θα κερδίσουμε τον παράδεισο μοναχοί μας, εάν πετάξουμε τα σκουπίδια και τις βρωμιές που έχει μέσα η ψυχή μας.

Ας του πούμε "Στην γωνία μας κόκκινο το αναμμένο τζάκι τούφες χιόνι πέφτουνε στο παραθυράκι όλο απόψε ξάγρυπνο μένει το χωρίο και χτυπά Χριστούγεννα το καμπαναριό".
Ας έλθει στην ζωή μας, στην γωνίτσα του καθενός και ας του στρώσουμε να κοιμηθεί για να προφυλαχθεί από την παγωνιά της φύσης και της καρδιάς μας που μόνο αυτός μπορεί να την ζεστάνει .

Ας ψάλλουμε την ΄Αγια Νύχτα και ας υμνήσουμε την στιγμή διότι η Παρθένος Σήμερον τον Υπερούσιο Τίκτει. Κάτι είναι και αυτό
Ίσως αν θελήσει να κατέβει στην γη μας ο Ιησούς να μην τον γνωρίσουμε και να έχει την ίδια τύχη για άλλη μια φορά, διότι από την κακία μας έχει θολώσει το πνεύμα μας και η ψυχή μας έχει σκεβρώσει. Κύριε άφες ημάς, ου γνωρίζουμε τι ποιούμε.

Συγγνώμη εάν σας χάλασα την ησυχία.
Κατά τα άλλα Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το Νέο Έτος. Ίσως να μας επισκεφτούν και μας τα πνεύματα των Χριστουγέννων το παλαιό το σημερινό και το μελλοντικό, Πολλοί από εμάς θα φοβηθούνε για το τι έχει να μας πει το πνεύμα των Χριστουγέννων για την επόμενη χρονιά

Τι έχουμε να πούμε;
Ασφαλώς πολλά και ασφαλώς τίποτα...

Την μικρή αυτή σκληρή διαπίστωση την αφιερώνω στον αγαπημένο μου αδερφό Φρόνη.
Υ.Γ Όλα αυτά που έγραψα με πονούν αφάνταστα .
Ας με λυτρώσει ο Ιησούς.
Μίμης Ζαφειριάδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ