1.1.08

ΠΡΟΣΩΠΑ: Μητροπολίτης Καστοριάς & Ηγούμενος ΙΜ Αγίων Αναργύρων

χρονιά διχόνοιας & πληγμάτων

Διακρίθηκαν μέσα στο 2007 για την αμφιλεγόμενη έως αρνητική συμβολή τους στην κοινωνική και πνευματική ενότητα των κατοίκων του νομού Καστοριάς, που βρέθηκαν ξαφνικά διαιρεμένοι να αντιγράφουν πρότυπα που θυμίζουν όσα γραφικά έως υστερικά παρακολουθούσαν κάποτε μουδιασμένοι να συμβαίνουν σε άλλες εκκλησιαστικές περιφέρειες.

Νέοι στην ηλικία αμφότεροι οι κληρικοί, από πολύ νωρίς που υποχρεώθηκαν να συνυπάρξουν, επηρεασμένοι σαφώς και από την κακίστη συμβολή των αυλοκολάκων, έδειξαν σημάδια αρνητικής χημικής αντίδρασης που κατά καιρούς έφθασε στην έκρηξη.

Με την αδιαφιλονίκητη αίγλη και δύναμη του καθημένου επί του μητροπολιτικού θρόνου ενός προκατόχου σαν τον Γερμανό Καραβαγγέλη, έστω κι αν δεν μοιάζει να επιδιώκει να αποκτήσει κάποια από τα χαρακτηριστικά μιας διακεκριμένης εθνικής και θρησκευτικής εκκλησιαστικής μορφής, ο νυν μητροπολίτης κ. Σεραφείμ από την μια πλευρά, και ο αρχιμανδρίτης κ. Αμβρόσιος από την άλλη πλευρά, ως ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίων Αναργύρων, που διαθέτει σημαντική ιστορική παράδοση και τοπική επιρροή, που με αυξομοιώσεις γνώρισε το κάπως υπερβάλλον (για το μοναστικό μέτρο) αποκορύφωμά της την δεκαετία του 1990, είναι οι δύο πόλοι μιας διχόνοιας χωρίς προηγούμενο.

Αυτό που προκάλεσε σοβαρές αμφισβητήσεις στους ουδέτερους, που συγκροτούν και την σιωπώσα πλειοψηφία, είναι τα επεισόδια που σημειώθηκαν τους τελευταίους μήνες σε διαδηλώσεις, η live τηλεοπτική λιποθυμία, το γεγονός ότι οι διαφωνίες είχαν σαν αφορμή αποκλειστικά οικονομικά κίνητρα μετοχίων, και λοιπών προσοδοφόρων, καθώς και το ότι η Ιερά Σύνοδος, μόνη της ή με την «βοήθεια» καλοθελητών, παρά το γεγονός της πλήρους υπαναχώρησης της Ιεράς Μονής Αγίων Αναργύρων, και της συγνώμης που ζήτησε αντί της συγχώρεσης και της εν ανθρώποις ευδοκίας, όχι μόνο προαποφάσισε αλλά και επικύρωσε την εκκλησιαστική ταπείνωση των κληρικών της μονής.

Προσέφερε έτσι αρνητική υπηρεσία στην Ιερά Μητρόπολη Καστοριάς, η οποία δεν χρειάζεται προγραφές και καταδίκες για να τεκμηριώσει την ισχύ της στην τοπική ιεραρχία, αλλά και στην υπόθεση της τοπικής κοινωνίας, νομιμοποιώντας «ιδεολογικά» το τμήμα εκείνο που θα μείνει αφοσιωμένο, όχι στην καθόλου εκκλησία, αλλά στον τιμωρημένο βραχίονά της, που έχει κάθε λόγο να αισθάνεται αδικημένο.

Και προδωμένο ίσως, αν ληφθούν υπ όψιν οι υπερφίαλες εγγυήσεις της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ν. Καστοριάς που διαψεύστηκαν πριν καλά-καλά χαθούν ως λαγοί στην άτακτη φυγή τους οι «ενωτικοί» δήμαρχοι κκ. Ν. Τοτονίδης και Ι. Τσαμίσης.

Για να χαθούν τελικά πίσω από τα θαμπά χριστουγεννιάτικα παρόδια λαμπάκια της παρωδίας, που είχε απ’ όλα. Σκηνοθέτες, βοηθούς, συμβούλους, πρωταγωνιστές και κυρίως κομπάρσους.

[Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 1.1.2008]


Σχετικά κείμενα:

ΟΔΟΣ: Προσεγγίσεις

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ