16.12.13

ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Δημοτικές εκλογές



Τόν Μάϊο τοῦ 2014 θά προκηρυχθοῦν, ὅπως προβλέπεται, ἐκλογές γιά τήν τοπική αὐτοδιοίκηση. Φημολογείται ὅτι οἱ δημοτικές ἐκλογές θά διεξαχθοῦν μέ διαφορετικό ἐκλογικό σύστημα τοῦ ὡς τώρα ἐκλογικοῦ συστήματος.
Σέ ἄρθρο μου, πού δημοσιεύθηκε στό ὑπ᾽ ἀριθ.167, τῆς 18ης Ἀπριλίου τοῦ 2002, φύλλο τῆς ἐφημερίδας ΟΔΟΣ μέ τίτλο «Μάχεσθαι χρῆ τον Δῆμον», ἐν ὅψει τῶν δημοτικῶν ἐκλογῶν τοῦ Ὀκτωβρίου τοῦ ἔτους ἐκείνου, ἔγραφα ἐπί λέξει: «Ὁ καλύτερος τρόπος, κατά τήν γνώμη μου, γιά τήν ανάδειξη τοπικῶν ἀρχόντων θά μποροῦσε νά εἶναι ὁ ἐξής: Νά ὑπάρχει ἕνα ἑνιαῖο ψηφοδέλτιο στό ὁποῖο νά ἀναγράφονται στήν κορυφή οἱ ὑποψήφιοι γιά τό αξίωμα τοῦ δημάρχου καί στήν συνέχεια οἱ ὑποψήφιοι γιά τό αξίωμα τοῦ δημοτικοῦ συμβούλου. Τά πολιτικά κόμματα μποροῦν νά ὑποστηρίξουν προεκλογικά τούς υποψηφίους τῆς προτιμήσεως τους γιά τό αξίωμα τοῦ δημάρχου καί τῶν δημοτικῶν συμβούλων, οἱ ψηφοφόροι ὅμως θά μποροῦν ἔτσι νά ἐπιλέξουν τούς καλύτερους, κατά τήν γνώμη τους, ἀνεξαρτήτως κομματικής τους τοποθετήσεως. Μέ τόν τρόπο αὐτό οἱ ψηφοφόροι δέν εἶναι δέσμιοι τῶν κομματικῶν ἐπιλογῶν καί τοῦ κομματικοῦ ψηφοδελτίου, δέν ὑποχρεοῦνται νά ψηφίσουν μόνον μεταξύ τῶν ὑποψηφίων, πού ὅρισε τό κόμμα τους, ἀλλά ἔχουν τήν εὐχέρεια νά ψηφίσουν καί ὑποψηφίους καί ἄλλων κομμάτων ἐφ᾽ὅσον κρίνουν αὐτούς ἄξιους γιά τήν ἀνάληψη δημοτικοῦ ἀξιώματος. Ἐπίσης, σύμφωνα μέ τόν ἰσχύοντα ἐκλογικό νόμο, ἀπαγορεύεται νά ὑποβάλει κανείς ἀνεξάρτητα ὑποψηφιότητα γιά τό αξίωμα τοῦ δημάρχου ἀλλά πρέπει ὑποχρεωτικά νά συμπεριλαμβάνεται καί νά ἡγεῖται ψηφοδελτίου κομματικοῦ ἤ ἀνεξαρτήτου. Μεμονωμένη ὑποψηφιότητα δέν γίνεται ἀποδεκτή, ἕνα ἀκόμη στοιχεῖο πού ἀποτρέπει ἄξιους συμπολίτες μας νά διεκδικήσουν τό ἀξίωμα τοῦ δημάρχου».

Ο τρόπος αὐτός τῆς ἐκλογῆς τῶν δημάρχων καί δημοτικῶν συμβούλων, ἐάν ἐφαρμοσθεῖ, ὅπως λέγεται, μέ μόνη διαφορά ὅτι θά ὑπάρχουν δύο ψηφοδέλτια, ἀντί τοῦ ἑνός, ἕνα γιά τούς ὑποψηφίους δημάρχους καί ἕνα ἄλλο γιά τούς δημοτικούς συμβούλους, εἶναι κατά πολύ ἀντιπροσωπευτικότερος τοῦ νύν ὑπάρχοντος, καί δίνει τήν δυνατότητα νά ἐκλεγοῦν οἱ ἀξιώτεροι τῶν ὑποψηφίων, ἀνεξαρτήτως τῆς κομματικῆς τους τοποθετήσεως. Τό ἐκλεγμένο δημοτικό συμβούλιο θά ἀποτελεῖται ἀπό πρόσωπα ὅλων τῶν πολιτικῶν παρατάξεων καί τάσεων, δέν θά ὑπάρχει πλειοψηφία καί μειοψηφία στό Δ.Σ. ἀλλά κάθε δημοτικός σύμβουλος θά εἶναι ἀνεξάρτητος καί θά ἐκπροσωπεῖ τόν ἑαυτό του καί τούς ψη φοφόρους του, οἱ ὁποῖοι θά ξέρει ὅτι εἶναι ἀπ᾽ὅλες τίς πολιτικές παρατάξεις καί ὅτι τόν ψήφισαν γιά τήν ἐκτίμηση πού ἔχει στήν τοπική κοινωνία καί ὄχι γιατί ἀνήκει στό ἄλφα ἤ βῆτα πολιτικό κόμμα. Ὁ ἑκάστοτε δήμαρχος δέν θά ἔχει τήν δυνατότητα νά λαμβάνει ἀποφάσεις στηριζόμενος στήν πλειοψηφία τοῦ Δ.Σ., ἡ ὁποία τώρα, μέ τό νύν ὑπάρχον σύστημα, προσκείμενη στόν δήμαρχο λόγω τῆς αὐτῆς πολιτικῆς της τοποθετήσεως καί τοῦ ὅτι οἱ δημοτικοί σύμβουλοι έκλέχθηκαν γιατί τούς συμπεριέλαβε ὁ δήμαρχος στό ψηφοδέλτιό του, ὑποστηρίζουν καί ἀποδέχονται τίς ἀποφάσεις καί ἐνέργειες τοῦ δημάρχου, οἱ ὁποῖες, πολλές φορές ἀποσκοποῦν νά έξυπηρετήσουν κομματικά συμφέροντα καί ὄχι τά συμφέροντα τῆς ὅλης κοινωνίας.
Μέ τόν τρόπο αὐτό ἀπαδεσμεύονται οἱ τοπικές αὐτοδιοικητικές ἀρχές ἀπό τήν ἐξάρτησή τους ἀπό τά πολιτικά κόμματα καί ἀπό τήν ἑκάστοτε ἡγεσία αὐτῶν, ἡ ὁποία καθορίζει, ἐν πολλοίς, καί τά πρόσωπα τῶν ὑποψηφίων δημάρχων καί τῶν δημοτικῶν συμβούλων. Γιά νά ὑπάρξει πραγματική τοπική αὐτοδιοίκηση πρέπει αὐτή νά ἀνεξαρτοποιηθεῖ πλήρως ἀπό τήν κεντρική διοίκηση.

Δυστυχῶς ἀπό τήν Βαυαροκρατία καί μετά, μέχρι σήμερα, ἡ ὀργάνωση τοῦ Κράτους εἶναι ἄκρως συγκεντρωτική μέ μιά ὅλο καί πιό ἰσχυρή κεντρική ἐξουσία, ἡ ὁποία κατήντησε νά λειτουργεῖ κυρίως γιά τήν συντήρησή καί τήν ὕπαρξή της παρά γιά τό καλό καί συμφέρον τοῦ συνόλου τοῦ πληθυσμοῦ. Τίς περισσότερες φορές, ἄν ὄχι πάντοτε, συμπεριφέρεται πρός τούς κατοίκους τῆς χώρας μας ὡσάν νά εἶναι ὑπήκοοι (ραγιᾶδες) καί ὄχι ἐλεύθεροι πολίτες.
Τό ἄκρως συγκεντρωτικό αὐτό σύστημα καί ἡ συμπεριφορά τῶν κρατικῶν λειτουργῶν πρὀς τούς πολίτες εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα νά ἀναπτυχθεῖ τό πελατειακό σύστημα μεταξύ τῶν ἐκπροσώπων τοῦ λαοῦ στό κοινοβούλιο καί τῶν πολιτῶν. Ἐπειδή ὅλα ἐξαρτώνται καί ὅλα πρέπει νά ἐγκριθοῦν ἀπό τήν κεντρική ἐξουσία, ὁ λαός ὑποχρεώνεται νά προσφύγει στόν ἐκπρόσωπό του, τόν βουλευτή του, ὁ ὁποῖος διαμεσολαβεῖ μεταξύ τοῦ λαοῦ καί τῆς κεντρικῆς ἐξουσίας. Παίζει τόν ρόλο τοῦ κοτσάμπαση τῆς Τουρκοκρατίας. Ὅπως τότε ὁ τοπικός κοτσάμπασης διευθετοῦσε τίς διαφορές τῶν ραγιάδων μέ τήν κεντρική ἐξουσία, ἔτσι καί τώρα ὁ ἑκάστοτε βουλευτής τῆς ἄλφα ἤ βήτα περιφέρειας διευθετεῖ τίς διαφορές τῶν πολιτῶν μέ τήν κεντρική ἐξουσία, καί μόνον μέ τήν διαμεσολάβησή του μπορεῖ νά γίνει κάτι στήν περιφέρειά του.

Οἱ βουλευτές, μετά τήν ἐκλογή τους, ἀποκόπτωνται, πολλές φορές, ἀπό τούς ψηφοφόρους τους καί τήν κοινωνία τῆς περιφέρειάς τους, ἀπαξιοῦν νά ἀσχοληθοῦν μέ τά προβλήματα τῆς τοπικῆς κοινωνίας, ἐνδιαφέρονται μόνο νά διατηρήσουν σχέσεις πελατειακές μέ αὐτούς, ὥστε νά ἐξασφαλίσουν τήν ἐπανεκλογή τους, γιά τήν ὁποία καί μόνον ἐνδιαφέρονται, καί ἀκολουθοῦν πιστά τήν πολιτική τῆς κομματικῆς τους ἡγεσίας εἴτε τό κόμμα τους εἶναι στήν ἀρχή εἴτε εἶναι στήν ἀντιπολίτευση.

Η ἀπεξάρτηση τῶν δημοτικῶν ἀρχῶν (τῆς τοπικῆς αὐτοδιοίκησης) ἀπό τήν κεντρική ἐξουσία θά ἐπιτευχθεῖ καί θά εἶναι πλήρης, μόνον ὅταν αὐτή ἀποκτήσει οἰκονομική αὐτοδυναμία, μέ δικούς της οἰκονομικούς πόρους τούς ὁποίους θά ἀντλεῖ ἀπό τούς δημότες της. Γιά νά γίνει αὐτό θά πρέπει ἡ κεντρική ἀξουσία νά ἀποδώσει στούς Δήμους ἁρμοδιότητες καί δυνατότητα νά είσπράτουν αὐτοί ὁρισμένους φόρους, ἄν καί αὐτό τό θεωρῶ ἄν ὄχι ἀδύνατο, πολύ δύσκολο νά γίνει γιατί θά ἀντιδράσει ἔντονα καί θά ματαιώσει κάθε τέτοια ἐνέργεια τό σαθρό πολιτικό σύστημα τῆς χώρας μας γιατί θά ἐξαλείψει καί τά τελευταῖα ἑρίσματα τοῦ πελατειακοῦ συστήματος καί τίς ἀπομείνασες δυνατότητες τῶν βουλευτῶν νά ρυθμίζουν τοπικά προβλήματα. Βέβαια δέν θά δωθεῖ ἠ δυνατότητα εἴσπραξης ὅλων τῶν φόρων ἀπό τούς Δήμους ἀλλά ὁρισμένων καί μάλιστα αὐτῶν πού ἔχουν σχέση μέ τήν τοπική κοινωνία. Μπορούν κάλλιστα οἱ Δῆμοι νά καθορίζουν αὐτοί τἠν τιμή ζώνης τῶν ἀκινήτων τῆς περιοχῆς τους και νά καθορίζουν τὀν φόρο ἀκίνητης περιουσίας τῶν κατοίκων, ὡς καλύτεροι γνῶστες καί τῆς περιοχῆς καί τῶν οἰκονομικῶν δυνατοτήτων τῶν δημοτῶν τους, καί νά εἰσπράτουν αὐτοί τό φόρο αὐτό. Ἐπίσης μποροῦν νά καθορίζουν αὐτοί καί νά εἰσπράτουν τόν φόρο ἐπιτηδεύματος. Αὐτός θά καθορίζεται ἀπό τό Δημοτικό Συμβούλιο, κάθε χρόνο, ἀνάλογα μέ τήν ἐμπορική κίνηση τοῦ ἐπιτηδεύματος καί τίς δυνατότητες τῶν ἐπί μέρους ἐπιτηδευματιῶν. Αὐτά εἶναι ἐνδεικτικά μόνον αὐτῶν τῶν φόρων πού μπορούν νά μεταβιβασθούν, ἀπό τήν κεντρική ἐξουσία στούς Δήμους, γιά τόν καθορισμό καί τήν εἴσπραξή τους ἀπό τούς Δήμους.

Εάν καί ἐφόσον ἀποκτήσουν οἱ Δῆμοι οἰκονομική αὐτοτέλεια θά εἶναι ὑποχρεωμένοι νά συντάσσουν, κάθε χρόνο, τόν οἰκονομικό τους προϋπολογισμό ἀνάλογα μέ τά ἔσοδα πού θά προσδοκοῦν νά ἔχουν, γιατί δέν θά ἔχουν πλέον τίς ἐπιδοτήσεις τους ἀπό τήν κεντρική ἐξουσία, οὔτε θά μποροῦν νά συνάπτουν θαλασσοδάνεια μέ τήν ἐγγύηση τοῦ Κράτους. Θά ὑποχρεωθοῦν ἐκ τῶν πραγμάτων νά περιορίσουν τίς δαπάνες τους στά κυρίως ἀπαραίτητα γιά τήν εὔρυθμο λειτουργία τοῦ δήμου τους (καθαριότητα, ἀποκομιδή ἀπορρημάτων, ὑδροδότηση, παροχή κοινωνικῶν ἀγαθῶν κλπ). Δέν θά ἔχουν τήν δυνατότητα νά ἐκτελοῦν φαραωνικοῦ τύπου ἐκδηλώσεις, γιά ἐπίδειξη μόνον καί γιά τό θεαθήναι, οὔτε νά ἐκτελοῦν ἐξορμήσεις καί ἄσκοπα ταξίδια γιά τήν προβολή δῆθεν τῆς πόλης τους καί τήν ἀνάπτυξη δῆθεν τοῦ τουρισμοῦ. Ἔχει γίνει ἄραγε ποτέ ἀπολογισμός, ἀπό τό Δημοτικό Συμβούλιο τῆς πόλης μας, τῶν ἐξόδων τῶν ταξιδιῶν δημοτικῶν ἀρχόντων σέ πόλεις τοῦ ἐξωτερικοῦ, γιά τήν τουριστική δῆθεν προβολή τῆς Καστοριᾶς στό ἐξωτερικό καί τί ἀπέφεραν αὐτά στόν Δῆμο; Αὐξήθηκε ἡ προσέλευση τουριστῶν ἀπό τίς χώρες αὐτές καί σέ τί ποσοστό; Ὅλα αὐτά θά τά ἐλέγχει τό Δημοτικό Συμβούλιο ὑπό τήν σύνθεσή του, μέ τόν νέο τρόπο ἐκλογῆς του, ἐάν βεβαίως ἐφαρμοσθεῖ, γιατί δέν θά εἶναι διηρημένο σέ πλειοψηφική καί μειοψηφική ὁμάδα ἀντιμαχόμενες ἀλλήλους, ἀλλά θά ἐνεργεῖ ὡς πραγματικό ἐκπροσωπικό συμβούλιο τῶν δημοτῶν. Κάθε χρόνο θά γίνεται ἀπολογισμός τοῦ ἔργου τοῦ Δήμου καί οἰκονομικός ἔλεγχος καί σέ περἰπτωση ὑπάρξεως ἀτασθαλιῶν θά ζήτοῦνται εὐθύνες καί θά ἐπιβάλονται ἀνάλογες κυρώσεις.

Τό Δημοτικό Συμβούλιο, μέ τήν νέα του σύνθεση θά προσομοιάζει μέ τήν παλαιά δημογεροντία, ἡ ὁποία ἐπί σειρά αἰώνων ἀποτελοῦσε τόν πυρῆνα τῆς τοπικῆς κοινωνίας ἑνός τόπου, γιατί οἱ ἐκλεγόμενοι μέ τό νέο σύστημα δημοτικοί ἄρχοντες θά ἐκλέγονται γιά τήν ἀξιωσύνη τους καί μόνον, καἰ ὄχι γιατί ἀνήκουν στό ἄλφα ἤ βῆτα πολιτικό κόμμα, καί ὡς ἐκ τούτου θά εἶναι ὑπόλογοι γιά τίς ἐνέργειες καί πράξεις τους στήν κοινωνία τῆς πόλης καί μόνον, καί ὄχι στόν πολιτικό μηχανισμό τοῦ κόμματός τους, καί θά ἐνδιαφέρονται πραγματικά καί ἔμπρακτα γιά τό καλό τῆς πόλης τους
Τὀ σύστημα αὐτό, ἐάν ἐφαρμοσθεῖ, θά λειτουργοῦσε καλύτερα ἐάν ὑφίστατο άκόμη ἡ παλαιά μορφή τῶν Δήμων καί Κοινοτήτων, ὄπου τό κοινοτικό σύστημα ἤταν πιό κλειστό, οἱ κοινωνικές ὀντότητες μικρότερες καί οἱ πολίτες γνώριζαν πολύ καλά ὁ ἕνας τόν ἄλλο καί ἡ ἐπιλογή γιά τά ἀξιώματα θά ἤταν ὀρθότερη. Μέ τό νύν ὑπάρχον σύστημα καί τήν διοικητική διαίρεση τῆς χώρας μέ τό σχέδιο ¨Καλλικράτης¨, ἔγινε διεύρυνση τῶν Δήμων, καταργήθηκαν οἱ κοινότητες πράγμα πού εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τήν ἄμβλυνση τῆς κοινωνικῆς συνοχής. Ὑπάρχει ἕνα συνονθύλευμα μορφωμάτων καί ἁρμοδιοτήτων πού μπερδέυουν ἀντί νά ἁπλοποιοῦν τά πράγματα. Ὑπάρχουν οἱ Δήμοι καί οἱ δημοτικές ἑνότητες, οἱ τελευταῖες διαιρούμενες σέ κοινότητες· οἱ περιφέρειες καί οἱ περιφερειακές ἑνότητες, καί ἀπό πάνω οἱ ἀποκεντρωμένες διοικήσεις. Οἱ Δήμοι ἔχουν Δήμαρχο και Ἀντιδημάρχους ἐκλεγμένους καί προερχόμενους ἀπό τό πολιτικό κόμμα πού πλειοψήφισε στίς ἐκλογές τῆς τοπικῆς αὐτοδιοίκησης, τό ἴδιο καί ὁ Περιφερειάρχης καί οἱ Ἀντιπεριφερειάρχες, οἱ ὁποῖοι προέρχονται ἀπό τό κόμμα τοῦ Περιφερειάρχη καί εἶναι ἕνας γιά κάθε μία περιφερειακή ἑνότητα. Ὁ επικεφαλής τῆς ἀποκεντρωμένης διοίκησης (μέ τόν τίτλο «γενικός γραμματέας) διορίζεται ἀπό τήν κυβέρνηση καί συγκεντρώνει ὅλες τίς ἀποφασιστικές ἁρμοδιότητες,

Οπως φαίνεται καθαρά ἀπό τήν ἀνωτέρω διάρθρωση τῆς διοικήσεως, ἡ προβαλλόμενη τοπική αὐτοδιοίκηση τύποις μόνον εἶναι αὐτοδιοίκηση· εἶναι δέσμια τῆς κομματοκρατίας καί τοῦ κομματικοῦ κράτους μιά καί οἱ ἐκλεγέντες αὐτοδιοικητικοί ἄρχοντες, ἐκλέχθηκαν λόγω τῆς κομματικῆς τους ἰδιότητας, ὠς μέλη τοῦ κόμματος καί ἀκολουθοῦν πιστά τίς ἐντολές αὐτοῦ. Ἡ κεντρική ἐξουσία ἐξάλλου θέλοντας νά διατηρήσει τόν πλήρη ἔλεγχο τοῦ Κράτους θέσπισε τόν τρίτο βαθμό, πού ὀνόμασε διοικητική ἀποκέντρωση· ὁ ἐπικεφαλής αὐτής, διορισμένος ἀπ᾽αὐτήν μέ τόν τίτλο τοῦ γενικοῦ γραμματέα, καπελώνει ἀσύστολα τήν τοπική αὐτοδιοίκηση, μέ τό νά συγκεντρώνει ὅλες τίς ἀποφασιστικές ἁρμοδιότητες, τό δέ συμβούλιό της, στό ὁποῖο συμμετέχουν οἱ οἰκεῖοι περιφερειάρχες καί ἐκπρόσωποι τῶν τοπικῶν ἑνώσεων δήμων, ἔχει κυρίως συμβουλευτικό χαρακτῆρα. Μπορεῖ κάλλιστα ὁ καθένας νά κρίνει ἐάν τό σύστημα αὐτό εἶναι πράγματι αὐτοδιοικητικό καί δημοκρατικό.

Εάν ἐφαρμοσθεῖ τό φημολογούμενο νέο σύστημα ἐκλογῆς τῶν δημοτικῶν ἀρχόντων, πράγμα πού μοῦ φαίνεται ἀδύνατον νά συμβεῖ γιατί δέν θά τό ἐπιτρέψειτο τό νύν ὑπάρχον πολιτικό σύστημα, τό ὁποῖο ἀφοῦ ἔφερε τή χώρα στά πρόθυρα τῆς χρεωκοπίας καί ἔχασε κάθε ἴχνος ἀξιοπιστίας, ἀγωνίζεται μέ δόντια καί νύχια νά διατηρηθεῖ στήν ἐξουσία καί νά συνεχίσει νά ὑφίσταται τό σαθρό πολιτικό σύστημα τῆς κομματοκρατίας, τῶν πελατειακῶν σχέσεων, τῆς διαπλοκής καί διαφθράς. Διότι μέ τὀ νέο σύστημα θά ἀπεξαρτηθεῖ ἡ τοπική αὐτοδιοίκηση ἀπό τόν κομματικό ἐναγκαλισμό, ἐάν μάλιστα ἀποκτήσει καί οἰκονομική αὐτάρκεια τότε θά μπορεῖ κάλλιστα νά ἀποκαλεῖται αὐτοδιοίκηση καί νά ρυθμίζει αὐτή τά τοῦ οἴκου της. Θά μπορέσει ἐπίσης νά ἀπαιτήσει καί τήν κατάργηση τοῦ θεσμοῦ τῆς διοικητικῆς ἀποκέντρωσης, πού εἶναι ἕνας ἔμμεσος καί πονηρός τρόπος νά ἐλέγχει τά πάντα ἡ κεντρική ἐξουσία καί τό κομματικό κράτος.

Εὐχῆς ἔργον θά εἶναι νά ἰσχύσει στίς προσεχεῖς ἐκλογές γιά τήν τοπική αὐτοδιοίκηση τό νέο σύστημα ἐκλογῆς τῶν δημοτικῶν ἀρχόντων μέ τά πλεονεκτήματα πού προσφέρει. Ἐάν ὅμως δέν ἐφαρμοσθεῖ τὀ νέο, φημολογούμενο ἐκλογικό σύστημα, οἱ ἐκλογεῖς μποροῦν κάλλιστα νά ἐπιλέξουν γιά δήμαρχο καί δημοτικούς συμβούλους τούς πιό ἄξιους καί καταξιωμένους στήν κοινωνία ἀπό τούς ὑποψηφίους, ἀνεξάρτητα σέ ποιό κόμμα ἀνήκουν καί σέ ποιό ψηφοδέλτιο εἶναι. Οἱ δημοτικοί ἄρχοντες πρέπει νά εἶναι ἀνεξάρτητοι καί ὄχι δέσμιοι τῶν κομμάτων γιατί μόνον ἔτσι θά μποροῦν νά φροντίζουν καί νά ἐνεργοῦν γιά τό καλό τῶν δημοτῶν τους καί τῆς κοινωνίας. Γένοιτο.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 5 Σεπτεμβρίου 2013, αρ. φύλλου 705

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ