30.12.13

ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΤΡΩΝΟΥ ΠΑΠΑΤΕΡΠΟΥ: Τα κοκοράκια


ΟΔΟΣ 19.9.2013 | 707

Ο Θανάσης, ένας φτωχός αγρότης ήταν. Δυο χωραφάκια όλο κι όλο το βιός του. Και πολλά στόματα να θρέψει είχε. Πέντε παιδιά να του ζήσουν, δεν είναι και λίγα! Πολύ κοντά ηλικιακά το ένα με το άλλο. Δέκα το μεγαλύτερο, μόλις είχε πατήσει τα τρία η μικρότερη, η μοναχοκόρη του! Τα αγόρια τα έφερναν βόλτα αυτός και η γυναίκα του.
Ξυπόλυτα και σχεδόν γυμνά γύριζαν όλη μέρα, με ένα ξεροκόμματο ευχαριστημένα ήταν. Ή τουλάχιστον, τα ευχαριστημένα καμώνονταν.
Με την Μαριγούλα, όμως, τα πράματα ήταν διαφορετικά. Φιλάσθενο πλασματάκι, δεν έλεγε να πάρει επάνω του, από την ώρα που γεννήθηκε... Το θήλασε έναν ολόκληρο χρόνο η Θανάσαινα, σώθηκε το γάλα... Έτρεχε εκείνη εδώ κι εκεί, να βοηθάει όπου μπορούσε, το γάλα της μικρής να εξασφαλίζει. Πολλές δουλειές έτσι κι αλλιώς στο χωριό δεν είχε. Όλοι για το ξεροκόμματο αγωνίζονταν... Και, ότι κι αν λένε τα παραμύθια και οι λαϊκές παραδόσεις, οι φτωχοί καλύτερα αισθήματα από τους προύχοντες δεν έχουν...
Αποφάσισαν τότε ο Θανάσης με την Θανάσαινα να ψάξει αυτή για καμιά δουλειά στην κοντινότερη πόλη. Όλο και κάποια πλούσια κυρά θα ήθελε βοήθεια στο σπίτι. Κάπου να έβρισκε μεροκάματο, όπου θα μπορούσε να πάρει μαζί της και την Μαριγούλα. Ο Θανάσης θα φρόντιζε για τα μεγαλύτερα. Το Σάββατο θα πήγαινε με το γαϊδούρι να τις φέρει και πάλι σπίτι...
Βρέθηκε το κατάλληλο νοικοκυριό, στο σπίτι ενός μεγαλοκλινικάρχη της πόλης. Το σπίτι σωστό παλάτι!... Θα φρόντιζε για την λάτρα του και θα έμενε σε ένα δωματιάκι, δίπλα στο πλυσταριό. Εξασφαλισμένο το φαγητό γι αυτήν και την κορούλα της. Η κορούλα, παρά την περιποίηση και τα χορταστικά γεύματα, εξακολουθούσε να είναι ένα καχεκτικό και αδύναμο πλάσμα...
Η Θανάσαινα, στενοχωριόταν για την κατάσταση της μικρής, αλλά δεν παρέλειπε τα καθήκοντά της, και το σπίτι έλαμπε. Παράπονα η κυρά της δεν είχε, ούτε οι δύο κόρες της. Όσο για τον γιατρό, εμφανιζόταν μόνο τις ώρες των γευμάτων, κι αυτό όχι κάθε μέρα.
Ήταν η μικρή του κόρη, μαθήτρια στο Γυμνάσιο, που έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Μαριγούλα. Της έκανε εντύπωση το θλιμμένο βλέμμα του παιδιού, αλλά και η καρτερικότητα της μάνας. Να βοηθήσει ήθελε, και πρότεινε να το πάρει μια μέρα στην κλινική, να το εξετάσει ο εκεί παιδίατρος.
-“Να βρει την αιτία της καχεξίας”, είπε.
Δεν είχε λόγο να μην δεχτεί την προσφορά η Θανάσαινα. Εντύπωση της έκανε πάντως, που της είπε να το πάνε, όταν θα έλειπαν οι γονείς σε ταξίδι. Η επίσκεψη έγινε, η διάγνωση δεν ήταν και η καλύτερη: Η Μαριγούλα έπρεπε να εγχειριστεί το συντομότερο. Οι αμυγδαλές πυώδεις, δημιουργούσαν τη μόνιμη αδυναμία και αδιαθεσία του παιδιού!
Αποσβολώθηκε η μάνα!
-Πώς να πληρώσω για κάτι τέτοιο; Ενθαρρυντικός ο παιδίατρος, ανέλαβε προσωπικά να βρει τον κατάλληλο γιατρό και να τον πείσει για την δωρεάν επέμβαση. Η κλινική του αφεντικού διέθετε όλα τα απαραίτητα μέσα. Η κόρη του κλινικάρχη φάνηκε διστακτική... Δεν ήξερε πώς θα αντιδρούσε ο πατέρας... Γνώριζε καλύτερα απ` τον καθένα την τσιγκουνιά του εξηνταβελόνη γονιού... Αντέδρασε όπως υπολόγιζε η κόρη. Όχι και να υποστεί την δαπάνη μιας τόσο σοβαρής επέμβασης! Να βρουν τρόπο να τον πληρώσουν, απαίτησε. Μέσα στην απελπισία της, ομολόγησε η Θανάσαινα, ότι είχαν πέντε “κοκοράκια” δώρο του πατέρα της στον γάμο τους. Θα του τα έφερνε ο Θανάσης στην κλινική. Το Σάββατο, που θα ερχόταν να τους πάρει.
Δέχτηκε εκείνος, η εγχείρηση έγινε πολύ σύντομα, όλα πήγαν θαυμάσια. Έφτασε το Σάββατο ο Θανάσης με το γαϊδούρι. Είχε φορτώσει κι έναν τορβά, και πέρασε πρώτα από το σπίτι, όπως του είχε μηνύσει η μικρή κόρη. Εκεί θα γινόταν η παράδοση της αμοιβής του κλινικάρχη. Κατέφθασε εκείνος μετά από το σχετικό τηλεφώνημα, και όλος ανυπομονησία ρώτησε τον Θανάση:
-“Λοιπόν φίλε μου, έφερες τα κοκοράκια;”
-“Μάλιστα αφεντικό! ...Μόνο που δεν ξέρω, τα θέλεις ζωντανά ή να τα σφάξω;” Και έβγαλε από τον τορβά πέντε μικρά τροφαντά κοκοράκια!
Κόκκαλο ο κλινικάρχης, πονηρό χαμόγελο από τη μικρή κόρη! Όχι και να στερούσε από τους πάμφτωχους δουλευτάδες όλη τους την περιουσία!..

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 19 Σεπτεμβρίου 2013, αρ. φύλλου 707



11 σχόλια:

  1. Ανώνυμος3/1/14

    Χωρίς καμία πρόθεση να χαλάσουμε τις καρδιές μας χρονιάρες μέρες, αλλά... ναι, αυτό είναι διήγημα.
    Και πολύ ωραίο.
    Συγχαρητήρια κυρία Πατρώνου.
    Θέλω όμως να ρωτήσω και κάτι ακόμη, γιατί δεν το γνωρίζω.
    Η κ. Χρυσούλα Πατρώνου-Παπατέρπου έχει εκδώσει κάποιο βιβλίο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το λουλουδάκι του μπαξέ4/1/14

    Ανώνυμε, από τον καταιγισμό των σχολίων στις άλλες αναρτήσεις, κόντεψε να το φάει η μαρμάγκα το δικό σου το σχόλιο...
    Πράγματι ωραίο το διήγημα.
    Δεν θα απαντήσει κανείς στο ερώτημά σου ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος11/3/14

    Πολύ ωραίο! Είναι από κάποιο βιβλίο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αναγνώστης11/3/14

    Όχι, η κ. Πατρώνου δεν έχει εκδώσει βιβλίο. Όσο για το κοκοράκι της, ναι, πράγματι, είναι πολύ ωραίο-μπράβο της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος12/3/14

    Θα εκδώσει 4@...θα εκδώσει...
    και θάναι και καλο!
    Λιγη υπομονή. Έ ρ χ ε τ α ι !!!!

    βιβλιοθηκάριος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος12/3/14

    Άντε ρε βιβλιοθηκάριε να ξεσκονίσεις κανα ράφι κι αυτό θα μας το πει η ίδια ή ο εκδότης της.
    Εκτός κι αν είσαι εσύ...........!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος12/3/14

    Ε, όχι κι εκδότης
    λες να περιμένω να τα 'κονομήσω
    και να προλειαίνω το έδαφος;
    Και ...τα ραφια αν θες να ξέρεις δεν έχουν ανάγκη απο ξεσκόνισμα. Απο αναγνώστες που θα μπορύσαν να τους αλλάξουν τον αδόξαστο πάσχουν δικέ μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος12/3/14

    @7
    Α καλά.... ο εκδότης δεν είσαι. Μήπως είσαι η ίδια η κυρία Χρυσούλα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος13/3/14

    άραξε μεγάλε 9@

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανταποκριτής13/3/14

    Πολύ φαγωμάρα έπεσε στο μπλογκ τελευταία. Μαλώνετε σαν τα κοκοράκια. Γιατί δεν πάτε ένα ταξιδάκι να χαλαρώσετε; Γιατί δεν πήγατε την Κυριακή της Ορθοδοξίας να δείτε τον π. Αμβρόσιο και τους άλλους μοναχούς; 5 λεωφορεία πήγαν από το Άργος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος13/3/14

    Οχι μόνο από το Άργος, από όλον το Νομό Καστοριάς πήγανε ταξι΄δακι.
    [Κούνια που τους κούναγε όλους τους καϊμένους, από μητρόπολη σε μητρόπολη θα γυρνάνε τρώγοντας φασολάδα]
    .Άσε να δούμε την συνέχεια του δράματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ