 |
| ΟΔΟΣ 12.9.2013 | 706 |
Μια προειλημμένη ως αυτονόητη και φυσιολογική απόφαση, διότι κάπως έτσι και βεβαίως χωρίς κριτική ή αντίλογο, παρουσιάζεται στην κοινή γνώμη από όσους υπηρετούν με ή χωρίς ανταλλάγματα ή το αζημίωτο, την «επικοινωνιακή» εικόνα της δημοτικής πλειοψηφίας, (αν μπορεί να είναι ποτέ δημόσια εικόνα η πολύμηνη αργία) κινδυνεύει να περάσει απαρατήρητη. Κι' ας δεν λήφθηκε ακόμη, αφού το δημοτικό συμβούλιο Καστοριάς αναμένεται να συζητήσει το θέμα την επόμενη εβδομάδα.
Και τι θέμα! Για την μεταφορά του 1ου δημοτικού σχολείου Καστοριάς, στο κτήριο που ετοιμάστηκε για την Αρχιτεκτονική Σχολή στην πλατεία Κουμπελίδικη. Ένα θέμα που αποβαίνει κόλαφος για την Καστοριά. Η οποία διολισθαίνει ακόμη πιο βαθειά στην εσωτερική κρίση της.
Το ανησυχητικό είναι ότι ούτε από τις μειοψηφίες αχός ακούγεται, ούτε από την στρατιά των υποψηφίων δημάρχων. Δεν είναι γνωστό αν αντιλήφθηκαν την πολλαπλή, αρνητική συνέπεια που προκαλεί μια ακατανόητη τυχόν απόφαση. Μια απόφαση που θυμίζει επιτύμβια στήλη, ή ακόμη χειρότερα ταφόπλακα του οράματος της αρχιτεκτονικής σχολής.
Μια εξέλιξη που ανεξάρτητα από την δήθεν προσωρινότητα της μεταφοράς, συμβολίζει την ανεπιφύλακτη παραίτηση του Δήμου Καστοριάς από την υπόθεση της Σχολής. Ώστε να προκαλεί έκπληξη και απορία, το γεγονός ότι λαμβάνεται από τον Δήμο Καστοριάς. Ο οποίος, οφείλει, όχι μόνο πολιτικά αλλά ίσως και θεσμικά -ακόμη και με συνέπειες- να προστατεύσει τις επιλογές και αποφάσεις του. Και την συνέχειά του.
Και όλα αυτά με την δικαιολογία ότι τους αμέσως επόμενους μήνες θα ξεκινήσουν κάποια στιγμή, αφού ολοκληρωθούν οι διαδικασίες με τις ενστάσεις εργολάβων (τυχαίες άραγε;) οι εργασίες για την ανακαίνιση του σχολικού κτηρίου του 1ου δημοτικού σχολείου. Σε συνδυασμό με τις απορίες και τα ερωτηματικά που προκαλούνται, από το ότι για την «προσωρινή» στέγαση των μαθητών του 1ου δημοτικού σχολείου, που ως γνωστό δεν διαθέτει προαύλιο χώρο, επιλέχτηκε το κτήριο που προορίζεται για την Αρχιτεκτονική Σχολή της περιοχής της Κουμπελίδικης
Και όχι το επίσης ανακαινισμένο, έτοιμο και απολύτως κατάλληλο σχολικό κτήριο του άλλοτε ΚΠΕ, κοντά στον Άγιο Μηνά, δίπλα από το 2ο δημοτικό σχολείο. Απέναντι από το οποίο στην οδό Γ. Παλαιολόγου ολόκληρη πλατεία προσφέρει άπλετο χώρο για τα διαλείμματα των μαθητών. Για να μην αναφερθεί και η πλατεία του Αγίου Μηνά. Όπως και το ότι βρίσκεται παραπλεύρως του 2ου δημοτικού σχολείου, το οποίο διαθέτει δύο μεγάλα προαύλια: στην πρόσοψη αλλά και στην πίσω πλευρά του σχολικού κτηρίου, ένα εκ των οποίων θα μπορούσε να χρησιμοποιείται για τους μαθητές του 1ου δημοτικού σχολείου, αν μεταφερθεί στο ΚΠΕ.
Παραμονές των δημοτικών και αυτοδιοικητικών εκλογών, αυτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αλλά και πιθανών εκλογικών εξελίξεων στην κεντρική πολιτική σκηνή του προσεχούς Μαΐου, στην διάρκεια των οποίων ο Δήμος Καστοριάς οφείλει να διατηρεί το κτήριο της Κουμπελίδικης σε πλήρη ετοιμότητα λειτουργίας ως Αρχιτεκτονικής Σχολής. Ώστε να είναι σε θέση να πιέσει κυβερνήσεις, βουλευτές, κόμματα, θεούς και δαίμονες, να κινήσει γη και ουρανό, σε μια εποχή διαρκούς κινητικότητας, ρευστότητα και μεταρρύθμισης των πάντων.
Στο τέλος της οποίας θα αναδιανεμηθούν τα πάντα στην Ελλάδα, ενώ στην κατεύθυνση αυτή, γειτονικές πόλεις, όπως η Κοζάνη, τα Ιωάννινα, η Πτολεμαΐδα αλλά και οι μικρότερες, προετοιμάζονται για τους υψηλούς τοπικούς τους στόχους. Χωρίς να παραιτούνται ή να συρρικνώνουν ή να αδρανοποιούν τους στρατηγικούς τους στόχους. Ούτε στην Κοζάνη, ούτε στα Ιωάννινα, πουθενά. Παρά μόνο στην Καστοριά. Όπως με μια τόσο σκανδαλώδη απόφαση ετοιμάζεται να κάνει ο Δήμος Καστοριάς, με μια διαδικασία που διαθέτει χαρακτηριστικά πρόκλησης και πολιτικού σκανδάλου.
Διότι τεράστια ήταν τα χρηματικά ποσά τα οποία μετά το 2007-2008 δηλαδή ελάχιστα μόλις χρόνια από σήμερα αφού ήδη είχαν αρχίσει να διαφαίνονται οι πρώτες ενδείξεις της κρίσης, διατέθηκαν με σκοπό να ανακαινιστεί το σχολικό κτήριο παραπλεύρως της Παναγίας Κουμπελίδικης (άλλοτε 1ο Γυμνάσιο).
Να διαμορφωθεί ώστε να υποδεχθεί και να στεγάσει την λειτουργία τμήματος Αρχιτεκτονικής Σχολής, σε υλοποίηση αποφάσεων της πολιτείας και βεβαίως του Δήμου Καστοριάς. Και να σταματήσουν κατ' αυτό τον τρόπο οι αμφισβητήσεις για το εάν η Καστοριά, διάθετε ή όχι τις υποδομές μιας τέτοιας λειτουργίας. Στο τέλος, η προσπάθεια στέφθηκε με επιτυχία. Το κτήριο ήταν και είναι πανέτοιμο, με αίθουσες, γραφεία, σχεδιαστήρια, βιβλιοθήκη, αμφιθέατρο και κάθε σύγχρονη υποδομή, για μια σχολή πανεπιστημιακού επιπέδου.
Τα όσα ακολούθησαν λίγο - πολύ είναι γνωστά: Πρώτη υπεύθυνη, η αδικαιολόγητη καθυστέρηση και οι παλινωδίες της τότε κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Η οποία αφοσιωμένη στην επανίδρυση του κράτους, σπατάλησε χρόνο. Παραμένοντας καθυποταγμένη στον φόβο της ίδιας της σκιάς της. Και των σκηνοθετημένων αντιδράσεων των ελάχιστων μαθητών των γονιών τους και ελάχιστων καθηγητών του πρότυπου 1ου γυμνασίου.
Όπως και τον φόβο… εμπρησμού της Παναγίας Κουμπελίδικης από ταραχοποιά στοιχεία τον οποίο επέσειε η και τότε δημοτική σύμβουλος και νυν επίσης, επιπλέον δε και σημερινή αντιδήμαρχος κ. Ειρήνη Γεωργοσοπούλου - Μισκία. Ακόμη και να είχε όραμά της (που ασφαλώς δεν θα είχε) ως φυσικό τοπίο, τον κρανίου τόπο στον οποίο πραγματοποιούνται τα προεόρτια της Αλεξιάδας, γύρω από την Παναγία Κουμπελίδικη και την έρημη Ομόνοια, αποκλείεται να τα κατάφερνε καλύτερα.
Η Νέα Δημοκρατία με την τότε βουλευτή της, καθυστέρησε. Καθυστέρησε παράδοξα, με αποτέλεσμα η χρονοτριβή να επιδράσει καταστροφικά. Τα μεγάφωνα των διαφόρων συμφερόντων που επιδιώκουν ακόμη και σήμερα την ερήμωση της πόλης για να γίνονται δουλειές στις επεκτάσεις, από ζαχαροπλαστεία, διαμερίσματα, φροντιστήρια, σχολεία και ξενοδοχεία και άλλες τέτοιες δράσεις, είχαν φροντίσει να ενσπείρουν την διχόνοια.
Ακολούθησε η υπουργός της δια βίου μάθησης (από την Κοζάνη) κ. Άννα Διαμαντοπούλου (τώρα μεταλαμπαδεύει την επιστημονική γνώση της στις ΗΠΑ) εξ αιτίας της, ναυάγησε οριστικά η Σχολή, παρά το γεγονός ότι το 2010, όχι μόνο ήταν έτοιμες υποδομές, αλλά είχε δημοσιευτεί και το προεδρικό διάταγμα της Σχολής. Τιμω- ρήθηκε προφανώς η Καστοριά για τις πολιτικές επιλογές της πλειοψηφίας των κατοίκων της. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Απέναντι σε όλα αυτά, ο Δήμος Καστοριάς δείχνει ανήμπορος. Με όλες τις διοικήσεις του των τελευταίων ετών, μεταξύ των οποίων μεγάλο μερίδιο ευθύνης ανήκει στην σημερινή δημοτική αρχή αφού επί των ημερών της καταργήθηκε η Σχολή, (όπως και άλλα τμήματα των ΤΕΙ) και συρρικνώθηκαν τα οράματα και οι στόχοι του λαού της Καστοριάς, σε επίπεδο απελπιστικό.
Άτακτη υποχώρηση σε όλα ανεξαιρέτως τα ζητήματα. Δημοτική αρχή της Καστοριάς καθώς και βουλευτής της Ν.Δ., μελαγχολικό ντουέτο πολιτικής συνθηκολόγησης για λογαριασμό του καστοριανού λαού, συμβολίζοντας με τις αποφάσεις και τις παραλείψεις του ότι όλα πια, είναι μια χαμένη υπόθεση.
Από το σημείο όμως αυτό μέχρι να αποφασιστεί η παραχώρηση του κτηρίου, για το οποίο από το υστέρημα του ελληνικού λαού και το πολιτικό απόθεμα του καστοριανού λαού επενδύθηκαν εκατομμύρια εκατομμυρίων, αλλά και θυσίες καθώς και ελπίδες ότι θα μπορούσε ποτέ η πόλη να αποκτήσει ένα εκπαιδευτικό οργανισμό που θα αναζωογονούσε την πόλη και προπαντός θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πνευματικό φάρο, η διαφορά είναι προφανής.
Αύριο - μεθαύριο, ίσως και σε λίγους μήνες, όταν η Ελλάδα θα ξανακτίζεται και αυτοί που θα τονίζουν στην Καστοριά ότι δεν διαθέτει πλέον υποδομές, διότι αυτές αναλώθηκαν, καταστράφηκαν, εξαφανίστηκαν, χρησιμοποιήθηκαν αλλά και λεηλατήθηκαν, επειδή αποφάσισαν οι σημερινοί να παραιτήσουν την πόλη από τις ελπίδες της, θα είναι πια αργά.
Όπως συνέβη με το Πνευματικό Κέντρο, τον Ξενία και άλλα παραδείγματα (που δεν πίεσε πολιτικά ο Δήμος Καστοριάς και δεν διεκδίκησε από την πολιτεία), αρχίζει να γίνεται προφανές ότι η τύχη και το μέλλον αυτού του τόπου, πέφτει διαρκώς σε χέρια και υπογραφές ανθρώπων χωρίς συναίσθηση της ευθύνης τους. Και αυτό ισοδυναμεί με υπονόμευση. Που σε συνδυασμό με το ναυάγιο, πρέπει να προληφθεί.
Φωτογραφία: Σελίδα από το βιβλίο του Gambriel Millet (διευθυντής σπουδών Σχολής Εφαρμογών του Πανεπιστημίου) με τίτλο «L'École Grecque dans l'Architecture Byzantine - Thèse complémentaire pour le doctorat ès lettres presentée a la Faculté des Lettres de Paris» (Ernest Leroux, Paris 1916). «Η Ελληνική Σχολή στην Βυζαντινή Αρχιτεκτονική Συμπληρωματική διατριβή για διδακτορικό (PhD) και πραγματείεςπου υποβάλλονται στην Φιλοσοφική Σχολήτου Παρισιού» (Ερνέστ Λερού, Παρίσι 1916)
ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΩΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΈΝΕΙ ΤΗ ΣΧΟΛΗ. ΜΟΧΛΟΣ ΠΙΕΣΗΣ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΑΚΟΜΗ!