ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α. ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ: Εδαφοκάλυψη με φυτικά υλικά

Eίχα την ευκαιρία να γνωρίσω αυτήν την τεχνική που αντιγράφει τη φύση εδώ και πολλά χρόνια. Από το 1981 στις σπουδές μου στην Αμερική, όταν για πρώτη φορά είδα συνεργεία να κλαδεύουν τις δενδροστοιχίες του Πανεπιστημίου (η Πανεπιστημιούπολη είχε έκταση 22.000 στρέμματα) και να αλέθουν ταυτόχρονα τα κλαδιά που έπεφταν στο έδαφος. Το συνεργείο καθώς προχωρούσε στη δενδροστοιχία, κλάδευε τα δένδρα και λίγη ώρα αργότερα, άφηνε το δρόμο ελεύθερο στην κυκλοφορία. Τις επόμενες εβδομάδες και μήνες, άλλα συνεργεία άπλωναν το τρίμμα των κλαδιών στους κήπους της πανεπιστημιούπολης ανάμεσα στους θάμνους, τα δένδρα και τα λουλούδια καλύπτοντας κάθε σπιθαμή γυμνού εδάφους.

Σταμάτησα και τους παρατηρούσα για αρκετά λεπτά. Πλησίασα τον αρχιεργάτη δηλώνοντάς του ότι έβλεπα αυτήν την πρακτική για πρώτη φορά και παρακαλώντας τον να μου εξηγήσει τους λόγους. Το δέχθηκε πολύ ευχαρίστως και αφού με ρώτησε πως με λένε, τι σπουδάζω και από που είμαι και πήρε τις απαντήσεις, η προθυμία του έγινε πολύ μεγαλύτερη. Το κάνουμε εδώ και δέκα χρόνια και έχει πολλά πλεονεκτήματα Τζόρτζ, μου είπε:

• Παραδίδουμε τους χώρους ελεύθερους σε χρήση πεζών και οχημάτων πάρα πολύ γρήγορα,

• Έχουμε πολύ μικρότερο κόστος από τον παραδοσιακό τρόπο που κάνετε στη χώρα σας γιατί δεν έχουμε τη μεταφορά των κλαδιών που πιάνουν όγκο και απαιτούν χρόνο και δεκαπλάσια δρομολόγια για να απομακρυνθούν,

• Παράγουμε ένα υλικό που το χρησιμοποιούμε στην πανεπιστημιούπολη σε διαδρόμους κυκλοφορίας πεζών αλλά και για εδαφοκάλυψη στους κήπους και τα πάρκα,

• Το υλικό σιγά-σιγά αποικοδομείται και δίνει τα θρεπτικά του στοιχεία πίσω στο έδαφος,

• Στις πολύ κρύες ημέρες του χειμώνα σε εμάς εδώ αλλά και στις μεγάλες ζέστες του καλοκαιριού στη χώρα σου, λειτουργεί ως μονωτικό και εξασφαλίζει ιδανικές συνθήκες διαβίωσης στους μικροοργανισμούς του εδάφους που είναι αυτοί που δημιουργούν το γόνιμο έδαφος,

• Τέλος, πρέπει να μνημονεύσουμε την εξοικονόμηση νερού που κάνουμε διότι περιορίζει την εξάτμιση του εδάφους και το σοκάρισμα που δέχονται τα φυτά από την εναλλαγή υγρασίας και ξηρασίας.

Το τελευταίο είχα την ευκαιρία να το επιβεβαιώσω στο πρόσφατο ταξίδι μου στη Δυτική Αυστραλία. Σε ένα τεράστιο πάρκο έκτασης 2.000 στρεμμάτων η χρήση του φυτικού υλικού εδαφοκάλυψης ήταν ορατή από τα πρώτα βήματα του επισκέπτη. Λίγα μέτρα μακρύτερα μια επιγραφή θύμιζε στον επισκέπτη ότι μετά τη χρήση του φυτικού υλικού εδαφοκάλυψης η μείωση αρδευτικού νερού περιορίστηκε κατά 65%!.

Χρόνια τώρα φαντάζω γραφικός και ονειροπόλος καθώς εξυμνώ τα πλεονεκτήματά της σε άρθρα και στα βιβλία μου. Θα το επαναλάβω σε λίγο στο επόμενο βιβλίο που γράφω με έναν φίλο και εκλεκτό συνάδελφο και συμφοιτητή μου και θα έχει τον τίτλο «Σπιτικός Λαχανόκηπος».

Οι συμπατριώτες μου στην ευρύτερη περιοχή της Καστοριάς που με ιδιαίτερη ικανοποίηση βλέπω να περιποιούνται πλούσιους λαχανόκηπους, θα μπορούσαν σε αυτό το υλικό να βρουν έναν πολύτιμο σύμμαχο για ποιότητα και ποσότητα στην παραγωγή τους. Ξεκινήστε με λίγες ποσότητες και με φυτικά υλικά που βρίσκονται άφθονα στις γύρω περιοχές. Τα άχυρα, για παράδειγμα, αφθονούν.

Βάλτε τα γύρω από μερικά φυτά του λαχανόκηπου σε πάχος 5-10 εκατοστών και συγκρίνετε την ανάπτυξή τους σε σχέση με αυτά που θα μείνουν ακάλυπτα. Νύχτα με την ημέρα, αν η εφαρμογή γίνει από το στάδιο της φύτευσης των φυτών. Λίγο αργότερα θα έχουμε άφθονα υπολείμματα από το αλώνισμα των φασολιών. Και αυτά αποτελούν εξαιρετικό υλικό εδαφοκάλυψης.

Καλή επιτυχία και περιμένω τις εμπειρίες σας από την πρόταση που σας κάνω.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 24 Οκτωβρίου 2013, αρ. φύλλου 712.