13.4.16

ΟΔΟΣ: Ήταν, είναι και θα είναι.


ΟΔΟΣ 3.12.2015 | 814


Μιας και ο χειμώνας δεν εμφανίσθηκε ακόμη, αντί για το κρύο και τον παγετό, έσφιξαν (για τα καλά) τα πράγματα στην Ελλάδα και γύρω από την Ελλάδα. Αυτή η υπερήφανη πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, αλλά και η αποτρεπτική ισχύς των δογμάτων άμυνας της συγκυβέρνησης «ΣυΡιζΑνελ», δεν μοιάζει να γίνεται πολύ κατανοητή εντός και εκτός χώρας. Οι παραβιάσεις συνεχίζονται, κλιμακώνονται και επιδεινώνονται.

Θα έχουν αντιληφθεί εγκαίρως ίσως οι πέριξ, ότι σύντομα δεν αποκλείεται να συμβάλλει στην αναγέννηση της Ελλάδας και το κόμμα Κεντρώων υπό τον κ. Βασίλη Λεβέντη -και άρχισαν τα όργανα. Από την άλλη πάλι πλευρά αργούν να εξορυχθούν και τα πετρέλαια του Αιγαίου και του Ιονίου, ίσως να είναι αυτή η αιτία και η αφορμή, δεν μπορεί κάτι θα υπάρχει, κάποια εξήγηση.

Έτσι ενώ όλοι οι υπόλοιποι -στην διεθνή σκηνή- κάνουν αυτό που αποφασίζουν -όπως συμβαίνει όταν απολαμβάνεται πλήρως η εθνική κυριαρχία- η Ελλάδα παρακολουθεί και παραπαίει. Ανήμπορη. Και απομονωμένη. Όσο ποτέ άλλοτε. Με τον φερέλπιδα πρωθυπουργό να θυμώνει γιατί δεν τον στηρίζουν οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί, πριν, κατά ή μετά την σύσκεψη υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και να βρίσκει έτσι αφορμές για διαγγέλματα. Αφορμές για να αναρτά και υποστέλλει σχόλια, στο διαδίκτυο.

Βέβαια για την Καστοριά δεν «έσφιξαν» τώρα τα πράγματα. Πάντα πρωτοπόρος, «σφιγμένη» είναι εδώ και πολλά χρόνια, το είχε δει, το είχε προβλέψει και είχε λάβει νωρίς τα μέτρα της: «θα είναι σαν να υπάρχεις, αλλά δεν» είχε χρησμολογήσει ένας ασκητής και αναχωρητής. «Θα σφίγγεις, και όσο σφίγγεις τόσο θα ξεσφίγγεις» είχε προβλέψει σοφά ένας άλλος.

Τα διάβασαν κάπου αυτά -ακόμη και στο twitter- οι προεστοί και οι δημογέροντές μας και είπαν να παίξουν κι’ αυτοί λίγο. Με την Καστοριά. Μήνας μπαίνει-μήνας βγαίνει, να έρχονται τα ήθη και τα έθιμα, να επαναλαμβάνονται και να είναι όλοι καλά. Για παράδειγμα έφθασαν -που λέει ο λόγος- τα Χριστούγεννα και οι γιορτές, θα έλθουν εν τέλει και τα καρναβάλια στις αρχές του άλλου μήνα, θα περάσει η πρώτη περίοδος του χειμώνα με χαρές, ευχές και πατροπαράδοτα έθιμα.

Και μιας ο λόγος γι’ αυτά, τι σαν και ένας ακόμη διαπρεπής Καστοριανός, όπως ο κ. Μενέλαος Μπατρίνος, με πρόσφατη επιστολή του στην εφημερίδα που δημοσιεύεται στο σημερινό φύλλο (στο οπισθόφυλλο), προστίθεται σε όσους από τους παλιότερους συμπολίτες αποκαθιστούν την αλήθεια και τάσσονται ευθέως κατά της άσχετης ονομασίας «ραγκουτσάρια» για τα καστοριανά καρναβάλια; Φωνές βοώντων εν τη ερήμω της Καστοριάς, αφού οι «ταγοί» αντιδρούν ακαριαία και αρνητικά σε κάθε αυθεντική άποψη, ειδικά αν δεν είναι σύμφωνη με την αισθητική αντίληψη της περιοριακής και της μεθοριακής Καστοριάς.
Πόθεν πού, να γνωρίζουν οι παλιότεροι Καστοριανοί καλύτερα από τους νεώτερους;

Και να που τώρα μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου από τους Τούρκους στα εναέρια σύνορα με την Συρία, ίσως αναθερμανθεί το ρωσικό τουριστικό ρεύμα προς την Ελλάδα και την Καστοριά, όπως προγραμματίζει ο Δήμος Καστοριάς, για τον «θρησκευτικό τουρισμό» και τους ενθάδε γάμους Ρώσων και Ρωσίδων. Πλέον τα ομόθρησκα αδέλφια, που έως τώρα κατά δεκάδες εκατομμύρια προτιμούσαν την Τουρκία και όχι τις ελληνικές παραλίες, θα σταματήσουν να βρέχουν με ρούβλια την οικονομία της γείτονος.

Αλλά και να που τώρα, έκλεισαν τα σύνορα και από Σκόπια μεριά. Όχι βέβαια τα επίσημα μεθοριακά περάσματα, αλλά οι ζώνες διέλευσης των μουσουλμάνων μεταναστών από την Ελλάδα προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, μέσω Σκοπίων. Υψώνουν φράχτες οι καλοί ομόδοξοι κι’ αυτοί γείτονες, με σιδερένιους πασσάλους, μεταλλικό πλέγμα και ακανθώδες συρματόπλεγμα. Σκηνικό που σε αφηρημένη «εικαστική» αντίληψη με μακεδονική φάλαγγα μοιάζει το δημιούργημα. Και όχι με αυτό που φαίνεται, δηλαδή εχθρικό ανάχωμα με θύμα την Μακεδονία.

Κάθε πάσσαλος να φαντάζει με στρατιώτη, με το πλέγμα για αρχαία ασπίδα και το ακανθωτό για περικεφαλαία, τι τα θέλανε τα έξοδα οι γείτονες. Ας κτίζανε στα παράνομα περάσματα 1-2 αγάλματα του Μεγαλέξανδρου και του πατρός αυτού Φιλίππου, έναν-δύο Βουκεφάλες, μερικές αψίδες, ας εγκαθιστούσαν και από τις δυο πλευρές των συνόρων 1-2 μπάντες χάλκινων με τα προεδρεία μερικών πολιτιστικών συλλόγων από παραλίμνια χωριά της Καστοριάς αυτοπρόσωπα, από την Πολυκάρπη και το Τοιχιό για παράδειγμα να εργάζονται για την «πολιτιστική καλλιέργεια» την «κατανόηση», την «συναδέλφωση» κλπ κλπ με κατάλληλα «χριστουγεννιάτικα» τραγούδια και μουσικοχορευτικούς σκοπούς τους χωρίς υπότιτλους στην ελληνική γλώσσα, τώρα που πλησιάζουν και τα δικά τους «ραγκουτσάρια».

Και είναι βέβαιο ότι οι μετανάστες θα τρέπονταν αμέσως σε άτακτο φυγή. Όπου φύγει - φύγει, αν καταλάβαιναν εγκαίρως ότι πατούν σε χώματα που όπως και στην δική τους σκλαβιά, τις τιμούν πολύ τις παραδόσεις -και δεν αφήνουν κανένα να τις αμφισβητήσει.

Θα έμεναν έτσι στην Ελλάδα και θα εγκλωβίζονταν εδώ, με αποτέλεσμα να γίνει επιτέλους σύντομα και επίσημα πια η Ελλάδα «Γιουνανιστάν», όπως τόσο φιλικά προσφωνούν το κράτος μας, από Σκόπια μεριά και θα άλλαζε όνομα επίσημα η Ελλάδα και όχι η FYRoM η οποία ήταν, είναι και θα είναι η πνευματική καθοδηγήτρια, η φαρμακολύτρα, η γοργοεπήκοος της Καστοριάς και των καρναβαλιών της, τώρα που πλησιάζουν.

Το σημερινό πρωτοσέλιδο της ΟΔΟΥ μοιάζει με πρώτη ανάγνωση ευχάριστο και σατυρικό. Πρωτίστως είναι όμως είναι πολύ πιο σοβαρό και βαρύ. Είναι που προστέθηκε τις τελευταίες ημέρες και η προφητεία, ότι ετοιμάζονται να την πάρουν την Πόλη, δηλαδή την Κωνσταντινούπολη με την Αγιά Σοφιά μαζί οι Ρώσοι με τον Βλ. Πούτιν. Και που όπου νάναι θα επιβεβαιωθεί το «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα είναι», αφού μετά την…  απελευθέρωση της Βασιλεύουσας θα μας επιστρέψει ο Βλ. Πούτιν ως Εκκλησιά το Μέγα Μοναστήρι της Αγιάς Σοφιάς, με τις καμπάνες τα καμπαναριά και τα τέμπλα της, προφητεία που διαδίδεται ανησυχητικά και υιοθετείται.

Και αποδεικνύει όχι μόνο ότι τελικά πράγματι την ψέκασαν την Ελλάδα, αλλά και ότι εκτός από την ζέστη, καμμιά φορά και η δροσιά μπορεί να προκαλέσει παραισθήσεις. Ώστε η εφημερίδα δεν βρήκε άλλο τρόπο να σχολιάσει την αβάσταχτα κενή επικαιρότητα.



Φωτογραφία εξωφύλλου:
Κλιβάνιο του Αγίου Νεστορίου 11ου μ.Χ.
Πειραματική ανακατασκευή (από τον κ. Δημ. Κατσίκη - Ηellenic armors) του κλιβανίου του Αγίου Νεστορίου, βασισμένο σε τοιχογραφία από τον ναό του Αγίου Νικολάου Κασνίτζη της Καστοριάς. Για την κατασκευή της θωράκισης έχουν χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά φυσικά υλικά όπως δέρμα, μπρούτζινα και χάλκινα ελάσματα. Αποτελείται από τον θώρακα του κορμού, τα αποσπώμενα μανίκια και τα «κρεμάσματα», δηλαδή το παραπέτασμα που καλύπτει την βουβωνική χώρα και το άνω μέρος των μηρών. Πάνω από 300 ελάσματα χαλκού και μπρούτζου τοποθετημένα εναλλάξ με πριτσίνια πάνω σε δερμάτινες ζώνες δημιουργούν ένα ανθεκτικό και ευκίνητο εξωσκελετό ικανό να προστατεύσει αποτελεσματικά τον πολεμιστή. Μπρούτζινες επωμίδες διακομισμένες με μπρούτζινους σταυρούς καλύπτουν την περιοχή των ώμων συνδέοντας τα δύο μανίκια με το κύριο κορμό διαμέσου συστήματος λουριών και αγγράφων. Μπρούτζινες χειροποίητες βυζαντινές αγγράφες επίσης χρησιμοποιούνται για την ασφάλιση του κορμού της πανοπλίας αλλά και της ζώνης των κρεμασμάτων που τυλίγεται γύρω από την μέση του πολεμιστή, κάτω από την πανοπλία. Η χρήση κλιβανίου απαιτεί την εφαρμογή εσωτερικά εφαπλωματοποιημένου καμβαδίου το οποίο προστατεύει το σώμα του πολεμιστή από κραδασμούς και εκδορές. Χαρακτηριστικό τεχνικό γνώρισμα του θώρακα είναι ότι όλες οι ζώνες δέρματος-ελασμάτων συγκρατούνται μεταξύ τους μονάχα με δερμάτινα κορδόνια. Μεταξύ καμβαδίου και κλιβανίου είναι δυνατή η ύπαρξη αλυσοθώρακα. Η θωράκιση είναι κατάλληλη και για χρήση από ιππικό. (hellenicarmors.gr)

Φωτογραφία 4ης σελίδας:
Κλιβανοφόρος ή κατάφρακτος(970-1071 μ.Χ.)
Οι βυζαντινοί κλιβανάριοι αποτελούσαν αναβίωση των ρωμαίων ομολόγων τους που είχαν εκλείψει μετά τον 6ο αι. Έφεραν "κλιβάνιον" από μεταλλικές πλάκες ποθ κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος του σώματος, αρθρωτές θωρακίσεις στους βραχίονες και στις κνήμες και αλυσιδωτό θώρακα. Ένα εφαπλωματοποιημένο "επιλωρίκιο" φερόταν πάνω από το κλιβάνιο με απώτερο σκοπό να απομακρύνει το ενδεχόμενο υπερθέρμανσης των μεταλλικών πλακών από την ηλιακή ακτινοβολία. Δεν είναι τυχαίο εξ άλλου ότι ο συγκεκριμένος τύπος πανοπλίας ονομαζόταν «κλιβάνιον», λέξη που προέρχεται από τον αρχαιοελληνικό όρο «κλίβανος» (δηλαδή φούρνος). Χαρακτηριστικό γνώρισμα της στολής των ιππέων της μέσης περιόδου είναι και τα «τουφία» (επιχρωματισμένοι θύσανοι από αλογότριχες) που κρέμονται από τους ώμους και περιγράφονται για πρώτη φορά στα «Τακτικά» του Λέοντος του ΣΤ΄.

Ενδυματολογική έρευνα του Χρήστου Γιαννακόπουλου (εκδόσεις Περισκόπιο)


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Δεκεμβρίου 2015, αρ. φύλλου 814.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ