ΟΔΟΣ: Σαν να είναι η πατρίδα του Νάρκισσου.

ΟΔΟΣ 17.9.2020 | 1046

Είναι και που ο τοπικός πληθυσμός, με επικεφαλής τους εκπροσώπους του στην τοπική αυτοδιοίκηση, που δεν διεκδικούν τίποτα με πρόγραμμα και μαχητικότητα. Με πολιτικούς όρους πάντοτε υποφέρουν και αυτοί από την πανδημία άρνησης της πραγματικότητας και έχουν πλάσει τον δικό τους φανταστικό κόσμο ομορφιάς. Σαν να είναι η πατρίδα του Νάρκισσου.

ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ  του κορωνοϊού με την πανδημία να καλπάζει ήδη στον δεύτερο επιθετικό της κύκλο σε παγκόσμιο επίπεδο και τις ελπίδες των κρατών να περιορίζονται στις δοκιμές των εμβολίων και τις θεραπευτικές αγωγές, το πραγματικό πρόβλημα είναι γνωστό και αντικειμενικά σοβαρό. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση επί του παρόντος αποκλείει ένα καθολικό lockdown, αλλά κανείς δεν γνωρίζει πώς θα έχει διαμορφωθεί η κατάσταση τους επόμενους μήνες. Πριν τα Χριστούγεννα. Άλλωστε ανασχηματισμοί, πόλεμοι, εκλογές και τώρα πια τα lockdowns δεν προαναγγέλλονται. 

Ωστόσο τα προβλήματα, τα σοβαρά ή τα λιγότερο, σε προβληματικές περιοχές όπου καταγράφεται η συστηματική απουσία της κρατικής μέριμνας και αποτυπώνεται μακροχρόνια η αποτυχία των μηχανισμών και των δομών εξουσίας, όπως είναι χωρίς αμφιβολία η Καστοριά, εξακολουθούν να επιδεινώνονται. Έτσι οι αρνητικές εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας προσφέρουν το πρόσχημα που επιτρέπει την οχύρωσή τους για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα: Την απραξία τους.

Στην Καστοριά που πλήττεται σε όλα τα επίπεδα, η τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά και η κεντρική διακυβέρνηση της χώρας, εισήλθαν η δεύτερη νωρίτερα και η πρώτη αργότερα, στο 2ο έτος της θητείας τους με ορατά χαμηλές επιδόσεις. Στο επίπεδο του ανύπαρκτου. Το έργο τους έως τώρα είναι αόρατο. 

Για την τοπική αυτοδιοίκηση (δήμους και ειδικά στον δήμο Καστοριάς), οι εξηγήσεις είναι φαινομενικά δεδομένες και αφορούν σε συγκεκριμένα πρόσωπα, την καταλληλότητά τους, την χαμηλή προσδοκία που εμπνέουν τα περισσότερα απ’ αυτά. Την προβληματική κοινωνική εμπειρία, την έλλειψη φαντασίας, την οκνηρία, την συναλλαγή με τους «διαμορφωτές» της κοινής γνώμης την οποία εμπορεύονται. 

Επίσης το κίνητρο ορισμένων είναι ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας. Οι εξηγήσεις αφορούν και στην κακοδαιμονία του δήμου Καστοριάς που αναδεικνύει τους καλύτερους στο... απώτερο παρελθόν της κι έτσι  η παροιμία «κάθε πέρσι και καλύτερα» επαληθεύεται. 

Μια ακόμη εξήγηση είναι και το γεγονός ότι διάφοροι άδολοι και αγνών (όσο γίνεται) προθέσεων, υποχρεώνονται να συμπράξουν στο πλαίσιο της δημοτικής πλειοψηφίας, με άεργους (όχι άνεργους) που επιζητούν πηγή βιοπορισμού, χρεωμένους, αργόσχολους και άλλους ρομαντικούς μεν, αλλά όχι αρκετά κατάλληλους να αντιληφθούν την ευθύνη που επωμίζονται. 

Οι «επαγγελματίες» της κάλπης δεν είναι όμως ταυτόχρονα και τεχνοκράτες.  Όλα αυτά και πολλά άλλα, οδήγησαν στην δραματική υποχώρηση του πήχη καταλληλότητας. 

Και αυτό, σε συνδυασμό με τους ανεπαρκείς, υπεράριθμους, πανάκριβους συμβούλους που επιλέγονται φωτογραφικά από το στενό περιβάλλον του (εκάστοτε) δημάρχου. 

* * *

ΟΔΟΣ 17.9.2020 | 1046

Τα προβλήματα, τα σοβαρά ή τα λιγότερο, σε προβληματικές περιοχές όπου καταγράφεται η συστηματική απουσία της κρατικής μέριμνας και αποτυπώνεται μακροχρόνια η αποτυχία των μηχανισμών και των δομών εξουσίας, όπως είναι χωρίς αμφιβολία η Καστοριά, που πλήττεται σε όλα τα επίπεδα, εξακολουθούν να επιδεινώνονται.

* * * 

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ δικαιολογίες και εξηγήσεις που όχι μόνο δεν θεραπεύουν τα προβλήματα, αλλά εξηγούν το κατάντημα και επιδεινώνουν την κατάσταση. Είναι όλα αυτά συμπτώματα της κρίσης και εκφάνσεις της ίδιας απόγνωσης. 

Όμως στην κεντρική κυβέρνηση δεν υπάρχει καμιά απολύτως δικαιολογία και εξήγηση. Για παράδειγμα, ο ΣυΡιζΑ από το 2015 έως τις εκλογές του 2019, κλήθηκε να διαχειριστεί για την Καστοριά και τα ενδιαφέροντά της αποφάσεις συχνά contra στις επικρατούσες τοπικές συνθήκες και κομματικούς συσχετισμούς. Η προκατάληψη ήταν κάτι περισσότερο από εμφανής. 

Τα όσα θετικά μπορεί να έγιναν, ειδικά το τελευταίο χρονικό διάστημα, ασφαλώς και είναι ελάχιστα σε σχέση με τα πραγματικά μείζονα προβλήματα της Καστοριάς, αλλά ήταν κάτι. Έστω λίγο, έστω μικρό. 

Στον αντίποδα, την εποχή που η προηγούμενη κυβέρνηση ΣυΡιζΑ συγκυβερνώντας αρμονικά με τους ανεκδιήγητους, δήθεν ακτιβιστές της αντιδραστικής Δεξιάς, προωθούσε την Συμφωνία των Πρεσπών, που η τότε αξιωματική αντιπολίτευση και σημερινή κυβερνητική παράταξη, θεωρούσε και σωστά «κάκιστη», ενώ δεσμευόταν μετά την εκλογή της να ενεργήσει ό,τι χρειάζεται για να περιορίσει τις δυσμενείς συνέπειές της, ο κόσμος εδώ, δεν ήθελε να ακούει τίποτε για τις όσες επιτυχίες εξασφάλιζε στην Καστοριά η τότε κυβέρνηση. 

Όμως η Νέα Δημοκρατία που από την Μεταπολίτευση ιδίως και συνεχώς, παραδοσιακά αποτελεί την προτίμηση της μεγάλης πλειοψηφίας των ψηφοφόρων της Καστοριάς, δεν είναι ΣυΡιζΑ. Δεν είναι κόκκινο πανί στην περιοχή. Δεν έχει απέναντί της την απρόθυμη στάση ούτε του λαού της περιοχής, ούτε των εκλεγμένων του, όπως ενδεχόμενα συνέβαινε στην προηγούμενη κατάσταση. 

Έχοντας η Νέα Δημοκρατία την υποχρέωση να διαχειριστεί μόνο την υποβόσκουσα πολιτική βεντέτα Μαρίας Αντωνίου και Ζήση Τζηκαλάγια, που εξελίσσεται μεταξύ Θεσσαλονίκης – Καστοριάς, με την Αθήνα να αποτελεί την κορυφή του τριγώνου της εσωτερικής υπονόμευσης, μέχρις στιγμής δεν τα πάει καλά. 

Η κεντρική Νέα Δημοκρατία επέτρεψε να διαιωνίζεται όλο αυτό το θέμα, τοποθετώντας την τέως βουλευτή Καστοριάς επικεφαλής του πιο άχρηστου πρωθυπουργικού γραφείου στον κόσμο, αυτού της Θεσσαλονίκης, που απέχει 25 λεπτά αεροπορικώς από την Αθήνα και είναι δηλαδή πιο κοντά στα κέντρα αποφάσεων από την Πάτρα για παράδειγμα. 

* * *

ΟΔΟΣ 17.9.2020 | 1046

Η ανεπάρκεια της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι εξήγηση για την αδιαφορία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Κανένα μεγάλο έργο, αναπτυξιακό και υποδομών δεν υπάρχει στον ορίζοντα, ούτε ως φως στο τούνελ, πέρα από τα κατά καιρούς που ακούγονται για έργα φαραωνικά που είναι τα στοιχειώδη. Το μόνο έργο που εξελίσσεται εδώ γύρω είναι οι σταθμοί διοδίων, επίσημα μεν στο έδαφος της Κοζάνης, αλλά στην ουσία προορισμένοι να γδύνουν τις οικονομίες της Καστοριάς. 

* * *

ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ  η αγαπημένη Νέα Δημοκρατία της Καστοριάς, δεν δικαιώνει τις ελπίδες του τοπικού πληθυσμού, ούτε και σε αυτή την κυβερνητική θητεία της. Μακάρι να συμβεί κάτι διαφορετικό στο μέλλον, αλλά τουλάχιστον έως τώρα τα πράματα δεν έχουν αποτέλεσμα και αντίκρισμα. 

Φύλλο δεν κινείται, ενώ με τον κορωνοϊό, τα εθνικά θέματα και η  υποχώρηση της οικονομίας να είναι οι δικαιολογίες που διακινούνται ως εξηγήσεις αυτής της μιας ακόμη αδιαφορίας. 

Είναι και που ο τοπικός πληθυσμός, με επικεφαλής τους εκπροσώπους του στην τοπική αυτοδιοίκηση, που δεν διεκδικούν τίποτα με πρόγραμμα και μαχητικότητα. Με πολιτικούς όρους πάντοτε υποφέρουν και αυτοί από την πανδημία άρνησης της πραγματικότητας και έχουν πλάσει τον δικό τους φανταστικό κόσμο ομορφιάς. Σαν να είναι η πατρίδα του Νάρκισσου. 

Ακόμη και έτσι όμως, η ανεπάρκεια της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι εξήγηση για την αδιαφορία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Κανένα μεγάλο έργο, αναπτυξιακό και υποδομών δεν υπάρχει στον ορίζοντα, ούτε ως φως στο τούνελ, πέρα από τα κατά καιρούς που ακούγονται για έργα φαραωνικά που είναι όμως τα στοιχειώδη. Το μόνο έργο που εξελίσσεται εδώ γύρω είναι οι σταθμοί διοδίων, επίσημα μεν στο έδαφος της Κοζάνης, αλλά στην ουσία προορισμένοι να γδύνουν τις οικονομίες της Καστοριάς. 

Όσον αφορά τα των εθνικών ζητημάτων, όπως η «κάκιστη» Συμφωνία των Πρεσπών, κανείς δεν την θυμάται πια. Ούτε η Νέα Δημοκρατία, ούτε η Κυβέρνηση, ούτε το Γραφείο του Πρωθυπουργού που διατηρήθηκε στην Θεσσαλονίκη (και) για το θέμα αυτό, όπως αρχικά είχε ανακοινωθεί. Η όλη υπονόμευση είναι επομένως το πρόβλημα. 

Έτσι δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι από το γραφείο τύπου του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση μετά την επίσκεψη του υπουργού κ. Κ. Χατζηδάκη σε Κοζάνη και Φλώρινα το περασμένο Σαββατοκύριακο: «Πράσινο και ευρωπαϊκό είναι το μέλλον της Δυτικής Μακεδονίας, υπογράμμισε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης από τις Περιφερειακές Ενότητες Φλώρινας και Κοζάνης». Τα Γρεβενά και ακόμη πιο χαρακτηριστικά ―για μια ακόμη φορά― η Καστοριά, επιδεικτικά απούσα από τις επισκέψεις και τις επαφές. Στην ατζέντα σχεδόν δεν υπήρχε ούτε η λέξη «Καστοριά», εκτός από κάποιες επαναλαμβανόμενες προεκλογικές υποσχέσεις δεκαετιών.

Όπως σημείωσε οκ Χατζηδάκης, «ο λιγνίτης αποσύρεται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, τόσο για λόγους περιβαλλοντικούς, όσο και για οικονομικούς. Είναι πλέον το ακριβότερο καύσιμο. Γι’ αυτό το λόγο η κυβέρνηση εκπόνησε ένα σφαιρικό σχέδιο (masterplan) για τη δίκαιη μετάβαση των λιγνιτικών περιοχών με το οποίο δεν παύει μόνο η μονόπλευρη στήριξή τους από τον λιγνίτη, αλλά και προβλέπεται η στήριξη της ανάπτυξής τουςσε πέντε πυλώνες, δηλαδή την Καθαρή ενέργεια, την Βιομηχανία, βιοτεχνία και εμπόριο, την "Έξυπνη" αγροτική παραγωγή, τον Βιώσιμο Τουρισμό, την Τεχνολογία και εκπαίδευση»

Κατά την επίσκεψή του μάλιστα επισκέφθηκε το χωριό Ακρινή στην Κοζάνη, όπου συζήτησε με τους κατοίκους (!) τα περιβαλλοντικά προβλήματα που προκαλούνται από την λειτουργία των λιγνιτωρυχείων, την λίμνη Πολυφύτου, η οποία σύμφωνα με την ανακοίνωση μετά την απολιγνιτοποίηση θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής και την άρδευση των κτημάτων γύρω από τη λίμνη. 

Επισκέφθηκε  ακόμη «γνωστή μονάδα στο Αμύνταιο, που είναι μια σημαντική επένδυση στο χώρο της οινοποιίας, με εξαγωγικό προσανατολισμό» και τη σύγχρονη Μονάδα Ολοκληρωμένης Επεξεργασίας Αποβλήτων της ΔιΑΔυΜα αε (Διαχείριση Απορριμμάτων Δυτικής Μακεδονίας) για την κατασκευή της οποίας, όπως σεμνά διευκρίνισε είχε συμβάλει και ο ίδιος, ως υπουργός Ανάπτυξης. 

* * *

Μια ακόμη εξήγηση είναι και το γεγονός ότι διάφοροι άδολοι και αγνών (όσο γίνεται) προθέσεων, υποχρεώνονται να συμπράξουν στο πλαίσιο της δημοτικής πλειοψηφίας, με άεργους (όχι άνεργους) που επιζητούν πηγή βιοπορισμού, χρεωμένους, αργόσχολους και άλλους ρομαντικούς μεν, αλλά όχι αρκετά κατάλληλους να αντιληφθούν την ευθύνη που επωμίζονται. 

* * *

ΩΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ όμως ο ίδιος, δεν είχε συμβάλλει στο παρελθόν και ως υπουργός τώρα σε άλλο χαρτοφυλάκιο σε οτιδήποτε που να αφορά άμεσα την Καστοριά, η οποία διαθέτει στο ΔΣ της ΔιΑΔυΜα αε τον ίδιο τον κ. Ιωάννη Κορεντσίδη, δήμαρχο Καστοριάς, στην θέση του αντιπροέδρου και δείχνει απλά να είναι θεατής (*). Όπως ήταν και όλοι οι προηγούμενοι δήμαρχοι, θεατές. 

Αν και η γούνα αποσύρεται (αν δεν έχει αποσυρθεί ήδη) σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, τόσο για λόγους περιβαλλοντικούς, όσο και για οικονομικούς, αφού είναι ούτως ή άλλως το ακριβότερο ένδυμα που επίσης συναντά την εχθρική στάση του οικολογικού κινήματος, με αποτέλεσμα στην Καστοριά η ανεργία να είναι εκτοξευμένη στα ύψη και την γούνα, όση απέμεινε να την χαίρονται ελάχιστοι δανεισμένοι, ρυθμισμένοι και ωραίοι, παρά ταύτα φύλλο δεν κινείται. Εκτός από κάποια ιδιαίτερη μεταχείριση και ευαισθησία που δείχνει η Νέα Δημοκρατία και προσωπικά η κυρία Μ. Αντωνίου για τις φάρμες γουνοφόρων ζώων.

Ούτε η κυβέρνηση αυτή εκπόνησε ένα σφαιρικό σχέδιο (masterplan) όπως έπραξε στις περιπτώσεις Κοζάνης και Φλώρινας για τη δίκαιη μετάβαση στην εποχή μετά την γούνα, ούτε προβλέπεται έως στιγμής η στήριξη της ανάπτυξής της έστω σε ένα –πόσο μάλλον στους πέντε πυλώνες που η κυβέρνηση μονοπωλιακά παραχώρησε στην Κοζάνη και την Φλώρινα, αφήνοντας εκτός νυμφώνος την Καστοριά. Δηλαδή στην καθαρή ενέργεια, στην βιομηχανία, βιοτεχνία και εμπόριο, στην «έξυπνη» αγροτική παραγωγή, στον βιώσιμο τουρισμό, στην τεχνολογία και εκπαίδευση. Σε όλα αυτά η μεγάλη απούσα είναι η Καστοριά. 

Για ποιο λόγο άραγε όλα αυτά σε Κοζάνη και Φλώρινα και όχι στην Καστοριά; Δεν έχει λίμνη η Καστοριά να την επισκεφθεί όπως την λίμνη Πολυφύτου, η οποία θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την τουριστική ανάπτυξη; 

Υπάρχει απάντηση για όλα αυτά ή πάλι όλοι θα λένε το γνωστό αφήγημα ότι είμαστε οι πιο ωραίοι; Και η Καστοριά μια κούκλα σαν την Χιονάτη; 

Με τους πολλούς –και όχι μόνο επτά νάνους;

(*) Μία παρατήρηση: Ο κ. Κορεντσίδης εξελέγη με ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. αντιπρόεδρος της ΔιΑΔυΜα στις 22 Οκτώβριου 2019 και σχεδόν 20 ημέρες μετά, εισηγήθηκε και τελικά πέτυχε αύξηση των δημοτικών τελών κατά 40% για να εξοφληθεί το... χρέος του Δήμου προς την ΔιΑΔυΜα αε!

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 17 Σεπτεμβρίου 2020, αρ. φύλλου 1046