Αγαπητή ΟΔΟΣ,
Όσο παραμένει δύσκολη η κοινωνικο-οικονομική κατάσταση στην πόλη της Καστοριάς, πάντοτε θα προσφέρει αφορμές για κριτική. Σαν κάποια μυστηριώδης δύναμη, να την ωθεί σε αντιπαραθέσεις σε κάποιο ανοικτό συγκρουσιακό πεδίο. Δεν σου επιτρέπει να πλήττεις, ούτε στιγμή. Όσο κι’αν ανιαρός —πλησιάζοντας στα όρια της καθημερινής πλήξης— φαντάζει ο τρόπος που κυλά η ζωή στον αστικό ιστό.
Ή και στα περίχωρα του, αλλά είναι γεγονός που δεν γνωρίζω, επομένως και δεν μπορεί να υπάρξει τοποθέτηση. Ενδεχομένως, οι άνθρωποι της καστοριανής περιφέρειας, να τα περνούν ανθηρά ή απλά ανεκτά στους τόπους τους ή να αντιλαμβάνονται διαφορετικά την ροή της καθημερινότητας. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τους κατοίκους της πόλης, ιδίως της χερσονήσου.
Ίσως το γεγονός της βαρετής αστικής ρουτίνας να ευθύνεται γι’ αυτό. Ίσως και όχι. Τα ερεθίσματα όμως που δίνονται από ορισμένους που (υπο)κινούν ενέργειες και καταστάσεις, τις περισσότερες φορές στέκονται αφορμή για συζητήσεις και κοινωνικές διαμάχες. Εκεί εστιάζεται το γεγονός πως υπάρχει ακόμα ζωή σε αυτόν τον δύσμοιρο τόπο. Που βαδίζει ήδη χέρι-χέρι με τον εθελοντισμό. Με πολλές αρμοδιότητες και δραστηριότητα σε πολλούς τομείς. Από γενικών καθηκόντων ως και ελληνορθόδοξους εθελοντές. Απ’ όλους έχει το κοινωνικό στάτους της Καστοριάς.
Πολιτικοί όλων των βαθμίδων, εκκλησιαστικοί παράγοντες, κοινωνικοί φορείς και λοιποί εμπλεκόμενοι στην κοινωνική ζωή του τόπου είναι οι συνήθεις που «ανάβουν» την σπίθα για κοινωνικές συζητήσεις και ως επί τω πλείστον καταλήγουν σε αντιπαραθέσεις. Όχι οι ίδιοι, αλλά οι ίδιες οι πράξεις τους, καθώς οι ίδιοι αργά η γρήγορα θα διαγραφούν από την μνήμη των περισσοτέρων.
Όπως συμβαίνει δηλαδή τις περισσότερες φορές. Μεταλλάσσοντας τους κατοίκους της Καστοριάς σε ένα σπάνιο είδος χρυσόψαρου. Το γνωστό Castropolitanius auratus auratus ή Castropolitan goldfish. Κοινώς, Καστροπολιτάνιος ο χρυσόχρους ο χρυσόχρους. Η συγκεκριμένη πνευματική μετάλλαξη των κατοίκων της πόλης, μόνο ως αλληγορική δεν μπορεί να θεωρηθεί. Πόσο δε, ως μεταφορική. Είναι πέρα για πέρα, πραγματική.
Η πλειονότητα των περισσοτέρων μοιάζει να απολαμβάνει την φανταστική ζωή στην γυάλα, όπως ακριβώς και το χρυσόψαρο. Ξεχνώντας ακόμα και τις πιο βασικές αναπόσπαστες βιοτικές ανάγκες. Ακριβώς όπως και το συμπαθές χρυσοπορτοκαλί ψαράκι. Θεωρώντας λανθασμένα φυσικά, πως ζουν στην αρχόντισσα της Δυτικής Μακεδονίας με τον μοναδικό φυσικό πλούτο, συνδυάζοντας άριστα τον ορεινό όγκο με το υγρό στοιχείο.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα χρυσόψαρα, που κολυμπούν στην περιορισμένης έκτασης γυάλα τους, ανάμεσα σε φανταστικά ναυάγια και φυτοπλαγκτόν. Τα οποία δείχνουν τόσο ευτυχισμένα, προκαλώντας ενστικτωδώς την ανθρώπινη σκέψη, πως τα δύστυχα δεν γνωρίζουν τίποτα πέρα από τον φανταστικό κόσμο που έχει στηθεί τεχνητά εντός του μίνι ενυδρείου. Και δεν θα μάθουν ποτέ, πως είναι να ζουν στην ανοικτή θάλασσα και στα φυσικά υποθαλάσσια τοπία. Με λίγα λόγια πως θα ήταν η ζωή τους έξω από τα στενά όρια της γυάλας.
Αφορμή για όλα τα παραπάνω, αποτέλεσε η αυθαίρετη —και ενδεχομένως παράνομη— τοποθέτηση ενός κακόγουστου κατασκευαστικά σταυρού, στο "Μαύρο βουνό" των Μανιάκων. Γιατί γεωμετρικά δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα καλύτερο, πέρα από μία σιδηροκατασκευή σε σχήμα σταυρού.
Η συγκεκριμένη κίνηση, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις. Με εκείνες των μαχητικών θρησκόληπτων συμπολιτών να επισκιάζουν όλες τις υπόλοιπες. Όπως ακριβώς συμβαίνει συνήθως με όλους τους φανατισμένους ανθρώπους. Οι κάθε είδους φανατικοί —θρησκευτικοί, αθλητικοί, πολιτικοί κ.α.— φωνασκούν σε τέτοιο βαθμό που καλύπτουν κάθε αντίθετη γνώμη. Αυτός είναι και ο σκοπός τους άλλωστε. Να επιβληθούν.
Όπως για παράδειγμα ενεργούν οι οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων, οι οποίοι βγάζουν τα λαρύγγια τους για να μην ακούγονται οι αντίπαλοι οπαδοί στο γήπεδο, ασκώντας φωνητική βία. Ή όπως πράττουν ακραίοι ιδεολογικοί χώροι συνδυάζοντας τις περισσότερες φορές και σωματική βία. Ακόμα ακόμα, όπως ακριβώς πράττουν οι εξτρεμιστές του Ισλάμ με ταυτόχρονη φωνητική και σωματική βία.
Γενικώς αγαπητή ΟΔΟΣ, όπου εκδηλώνεται φανατισμός, είναι αναπόφευκτο να μην εκδηλώνεται και η ανοησία. Επί της ουσίας, κανένας φανατικός οπαδός δεν διαφέρει από τον άλλον, επειδή υπερασπίζεται διαφορετικό χρώμα φανέλας, διαφορετικό ιδεολογικό χώρο ή διαφορετική θρησκεία. Κοινός παρονομαστής είναι η εξόντωση του αντιπάλου και η επικράτηση των δικών τους ιδανικών (;) Ακόμα και αν για την εκπλήρωση του σκοπού τους, χρειαστεί να εφαρμοστούν πρακτικές που συναντά κανείς στην ζούγκλα. Και σίγουρα όχι από το ανθρώπινο είδος. Τουλάχιστον όπως εγώ το σκέφτομαι.
Σε τέτοια μικρότερης εμβέλειας —αλλά εξίσου φανατικής—ενέργεια προέβη μια μερίδα δήθεν φανατικών κατοίκων των Μανιάκων. Οι οποίοι βάζοντας μερίδιο από τον οβολό τους όπως δήλωσαν, τοποθέτησαν αυθαίρετα και χωρίς καμία άδεια —από το δασαρχείο, τον δήμο και τους υπόλοιπες αρμόδιες υπηρεσίες— την συγκεκριμένη σιδεροκατασκευή. Την οποία παρανόμως φωταγώγησαν χωρίς τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Από πού προμηθεύτηκαν το ρεύμα κανείς δεν το ξέρει, φλερτάροντας ακόμα και με το αδίκημα της ρευματοκλοπής (;). Απλά ρωτάω.
Όπως απλά αναρωτιέμαι αν ο τόπος ήταν λιγότερο χριστιανικός τα 2020 τελευταία χρόνια χωρίς την άσχημη αυτή σιδηροκατασκευή. Και ήλθαν τώρα οι ξύπνιοι να εκχριστιανίσουν με τη δική τους ομολογία όχι τους εαυτούς τους, αλλά όλους εμάς, απέναντι στην Καστοριά στους οποίους και είναι στραμμένος ο δήθεν σταυρός.
Υπό το ανέκφραστο βλέμμα της δημοτικής αρχής και χωρίς να υπάρξει ουδεμία αντίδραση, οι δηλώνοντες πιστοί συμπολίτες έκαναν πράξη όσα προέκυψαν μετά από μία καφενειακή συζήτηση. Ούτε καν η Αστυνομία δεν ενδιαφέρθηκε για την τήρηση του νόμου ακόμα και μετά την δημοσιοποίηση του "άθλου" τους μέσω των τοπικών ενημερωτικών (;) ιστοσελίδων.
Βέβαια, εν μέσω όλων αυτών των έκνομων πράξεων, πέρα από ενθουσιασμένους υπέρθρησκους συμπολίτες, υπερασπιστής των σχετικών πράξεων φάνηκε ξεκάθαρα πως είναι ο μητροπολίτης Καστοριάς κ. Σεραφείμ. Πάντα σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο ίδιος σε ραδιοφωνική του τοποθέτηση υπέρ του συγκεκριμένου ζητήματος. Σταυρός να είναι και ότι νάναι. Μόνο που ο συγκεκριμένος θυμίζει λίγο τον σταυρό της Κου Κλουξ Κλάν.
Ο οποίος αγαπητή ΟΔΟΣ, δεν είχε ενημερωθεί όλες τις προηγούμενες ημέρες και μόλις λίγα εικοσιτετράωρα μετά έμαθε τι είχε συμβεί. Την τελευταία νύχτα πριν την πρωινή του συνέντευξη. Ή που έλειπε από το δεσποτικό και στερήθηκε το μοναδικό αυτό θέμα που θα τόνωνε το θρησκευτικό του ηθικό ή που οι κληρικοί συνεργάτες του δεν δύνανται να τον ενημερώνουν για κοσμικά γεγονότα με άμεση θρησκευτική χροιά.
Ή που απλά μπορεί και να το γνώριζε εξ αρχής και απέφυγε να το δημοσιοποιήσει on air. Ό,τι και να έχει γίνει, εγώ πιστεύω μόνο τα λεγόμενα του. Και όχι τις εκ πονηρού γλώσσες που στόχο έχουν να πλήξουν την αξιοπιστία λόγων και έργων.
Ο ίδιος βέβαια συνεχάρη τους δημιουργούς αυτού του φαντασμαγορικού θεάματος και τάχθηκε υπέρ της συγκεκριμένης κίνησης. Θα αναρωτηθείς αγαπητή ΟΔΟΣ, πως θα μπορούσε να κάνει και διαφορετικά. Αλλά εσένα μην σε απασχολούν τέτοιες σκέψεις. Πρέπει να επιδείξεις την απαιτούμενη προσήλωση και ευλάβεια. Για να μη κακοπέσεις.
Σε μια αποστροφή του λόγου του άφησε να εννοηθεί —εγώ τουλάχιστον έτσι το αντιλήφθηκα— πως η τοπική καθοδήγηση του κλήρου του γίνεται στηριζόμενη στο ένστικτο… αντεκδίκησης σε όσα κάνει η γειτονική Τουρκία. Όχι για κινήσεις που γίνονται στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό, αλλά καθαρά στο θρησκευτικό κομμάτι.
Δηλαδή αγαπητή ΟΔΟΣ, από την στιγμή που οι αλλόφρονες ισλαμιστές γείτονες προβαίνουν σε φανατικές ενέργειες παγκοσμίου κατακραυγής (βλ. μετατροπή του μνημείου της Αγ. Σοφίας σε τζαμί), πρέπει και η ελληνική Εκκλησία δια των τοπικών εκπροσώπων της να κινείται σε ίδια μονοπάτια;
Θα κάνουμε διαγωνισμό φανατισμού και όποιος τον έχει περισσότερο, θα κερδίσει το τρόπαιο του πιο φανατικού, πιστού ή θρησκόληπτου; Πραγματικά αγαπητή ΟΔΟΣ, δεν εθελοτυφλώ σε όσα κάνουν οι Τούρκοι, αλλά από την άλλη δεν μπορώ να διανοηθώ σαν πολίτης δυτικού κοσμικού κράτους, πως μέρος της θρησκευτικής ηγεσίας της χώρας κινείται πάνω σε τέτοιες πρακτικές. Παρασέρνοντας φυσικά και ορισμένους από τους πιστούς σε ακραίες συμπεριφορές.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι βέβαια που υποστηρίζουν πως από την στιγμή που ο τοπικός πνευματικός καθοδηγητής είναι υπερασπιστής τέτοιων θέσεων, τότε φαντάζει απόλυτα φυσιολογικό μέρος του ποιμνίου του να εκφράζει πιστά και κατά γράμμα όλα όσα ακούει από τον ίδιο. Και από την στιγμή που η Σιάτιστα, το Σιδηρόκαστρο και τα Καλάβρυτα έχουν στα βουνά τους έναν τέτοιο σταυρό, γιατί να μην έχει και η Καστοριά; Δεν είναι απόλυτα φυσιολογικό αγαπητή ΟΔΟΣ; Μιλάμε για θρησκευτικά πρότυπα, όχι αστεία.
Θαρρείς πως δεν αρκούν οι κοντά στις 70 εκκλησίες που έχει η Καστοριά για να φανεί η θρησκευτική προσήλωση των κατοίκων της, πρέπει να έχει και έναν κακόγουστο φωτιζόμενο μεταλλικό σκελετοσταυρό στο βουνό για να τους το υπενθυμίζει κάθε βράδυ. Σύμφωνα με τα λεγόμενα, ο εν λόγω σταυρός μπορεί να έχει και ρόλο… «καθοδηγητή» των επισκεπτών στα βυζαντινά και μεταβυζαντινά θρησκευτικά μνημεία της πόλης (!). Σωστά διαβάζεις αγαπητή ΟΔΟΣ. Αυτό ακριβώς είπε, προσθέτοντας πως η τοποθέτηση του φτάνει στο σημείο να αναδεικνύει τις τοπικές εκκλησίες (!). Μητροπολιτικός τρόπος σκέψης από τον πλέον φωτισμένο εκκλησιαστικό. Σταυρός-ξεναγός.
Βέβαια, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και σε όσους αντέδρασαν σε αυτήν την κίνηση, προτάσσοντας την κλισέ φράση «πως είναι δημοκρατικό τους δικαίωμα να αντιδρούν». Θα ήθελα να μεταφέρω τις ευχαριστίες όλων εκείνων που τους επιτρέπει να αντιδρούν και να αποδοκιμάζουν τέτοια γεγονότα, είτε είναι χριστιανοί είτε όχι. «Δημοκρατία έχουμε, ό,τι θέλουν οι φανατικοί πιστοί θα γίνεται». Ανεξάρτητα αν είναι παράνομες ή όχι τέτοιες πράξεις, το θρησκευτικό τους φρόνημα να εξυψώνεται κι όλα τα υπόλοιπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Ψιλά γράμματα αγαπητή ΟΔΟΣ, ειδικά όταν κυριαρχεί ο φανατισμός. Και πόσο δε ο θρησκευτικός.
αλήθεια είναι πως πραγματικά δεν περιμένω από τον μητροπολίτη να κάνει στροφή και να γίνει ένας προοδευτικός κληρικός Δυτικού τύπου. Φαίνεται πως θα παραμείνει απόλυτα συντηρητικός στις τοποθετήσεις του, ορμώμενος από κληρικούς που τον προέτρεπαν να «ανεγείρει ναό που να τον βλέπουν οι Αλβανοί και να καταλαβαίνουν πως εδώ είναι Ελλάδα» (!). Να αντιλαμβάνονται οι Αλβανοί, να αντιλαμβάνεσαι και εσύ αγαπητή ΟΔΟΣ. Γιατί ο ίδιος δείχνει να είναι τόσο δικτυωμένος με το κοσμικό κράτος, που μπορεί να πάρει τηλέφωνο σε κανένα υπουργείο και να έχεις πρόβλημα. Ή να σου λύσει κάποιο πρόβλημα. Ποτέ δεν ξέρεις.
Εσύ για την ώρα, να τηρείς τους υγειονομικούς κανόνες που συνιστούν οι επιστήμονες της χώρας και μην αποκτήσεις την παγερή αδιαφορία για τήρησή τους όπως συμβαίνει με τους κληρικούς. Γιατί όπως και εσύ ενημερώθηκες, ο κορωνοϊός έφτασε στην Πελοπόννησο την περασμένη Άνοιξη, μετά από θρησκευτικό προσκύνημα στον Πανάγιο Τάφο στα Ιεροσόλυμα.
Μόλις προχθές στο "Περιβόλι της Παναγίας" το Άγιο Όρος ο κορωνοϊός έκανε την εμφάνιση του καθηλώνοντας στα νοσοκομεία αρκετούς μοναχούς. Κάνοντας περισσότερο σαφές από ποτέ, πως η συγκεκριμένη πανδημία δεν κοιτά αν κάποιος είναι υπέρμετρα θρησκευόμενος ή μη. Αν είναι μοναχός ή όχι. Δεν κάνει διαχωρισμό με βάση φυλετικά ή θρησκευτικά κριτήρια.
Μην βιαστείς να με κατακρίνεις αγαπητή ΟΔΟΣ. Στα γράφω πάντα με όσα δήλωσε προ ημερών πως «δεν είναι αστυνομικός που θα επιβάλλει την χρήση μάσκας εντός των ναών». Εκτός κι αν κλείνει το μάτι στην Αστυνομία για κυριακάτικες "επισκέψεις" στους τόπους λατρείας, ελέγχοντας για την χρήση μάσκας ή όχι από τους πιστούς. Και εδώ που τα λέμε μπράβο του.
Ιωάννης Σκόρδας
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 24 Σεπτεμβρίου 2020, αρ. φύλλου 1047.
Σχετικά:
Να υπενθυμίσω ότι σε ραδιοφωνική συνέντευξη που είχε δώσει ο Μητροπολίτης Σεραφείμ εκείνη την περίοδο για το συγκεκριμένο ζήτημα σε κάποια στιγμή προς το τέλος της συνέντευξης και σε πάρα πολύ έντονο ύφος και τόνο φωνής αναφώνησε το κορυφαίο "Μα ποιοι είναι αυτοί που αντιδρούν;", σε μια προσπάθεια υπονόμευσης των επιχειρημάτων όσων αντιδρούσαν με την τακτική της αποδόμησης - στοχοποίησης του χαρακτήρα και των πιστεύω των συγκεκριμένων ανθρώπων, υπονοώντας ευθαρσώς πως όσοι αντιδρούν στην παράνομη αυτή ενέργεια είναι άθεοι, κομμουνιστές, ισλαμιστές και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο τους κρατά ξάγρυπνους τα βράδια το οποίο θεωρούν ότι βάλλει την χριστιανική πίστη(ή και τα συμφέροντα θα έλεγε κάποιος κακεντρεχής).
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τόσο δημοκρατικό αίσθημα και σεβασμό σε άλλες απόψεις, αλλά για την Εκκλησία της Ελλάδος μιλάμε, τι άλλο να περίμενε κανείς. Και η δήλωση «πως είναι δημοκρατικό τους δικαίωμα να αντιδρούν» είναι σαν εκείνες τις κούφιες δηλώσεις που κάνουν κατά καιρούς διάφοροι ιθύνοντες όταν αποκαλύπτεται ότι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι για κάμποσους μήνες και βγαίνει κάποιος από αυτούς σε κάποιο ΜΜΕ και ξεκινά η κουβέντα με την "βαρύγδουπη" δήλωση "Ο εργαζόμενος πρέπει να αμείβεται για την δουλειά του" και κουνάνε τα κεφάλια ρυθμικά σε κατάφαση όσοι είναι τριγύρω λες και αυτό κάποτε αμφισβητήθηκε επισήμως, αλλά κανείς δεν καταλαβαίνει ότι στην πραγματικότητα εκείνη ακριβώς την στιγμή, με αυτήν την δήθεν δήλωση κατανόησης προς τους εργαζόμενους, μπαίνει υποσυνείδητα στην σφαίρα του δημόσιου λόγου το αν είναι σωστό ή όχι ένας εργαζόμενος να πληρώνεται. Και άμα περιμένει 5 μήνες δηλαδή να πληρωθεί δεν έγινε και κάτι δηλαδή, έτσι φτάνουμε μακροπρόθεσμα να οπισθοδρομούμε σαν ανθρώπινη κοινωνία σε διάφορους τομείς. Οι δυο φράσεις αυτές ανήκουν στην ίδια κατηγορία κενών δηλώσεων που βάλλουν κατά το ίδιο ακριβώς αντικείμενο στο οποίο υποτίθεται ότι αναγνωρίζουν.
Υποκρισία θα το ονόμαζε κάποιος αντικρίζοντας τα μέσα από το πρίσμα της καθημερινότητας, τακτική για την επίτευξη συγκεκριμένου στόχου κάποιος άλλος που κράτα σημειώσεις και θυμάται καλύτερα σε βάθος δεκαετιών.
Όταν σε πιάνουν με την γίδα στην πλάτη να παρανομείς και να αυθαιρετείς και αντί να βγάζεις τουλάχιστον το σκασμό τουναντίον βγάζεις και γλώσσα από πάνω και ζητάς τα ρέστα τότε όχι μόνο δεν δίνεις δεκάρα σε δημοκρατικούς θεσμούς, δικαιώματα και διαδικασίες, αντιθέτως τα αμφισβητείς, τα περιγελάς, τα υπονομεύεις και στοχεύεις στην αναίρεσή τους προς ίδιον συμφέρον χωρίς καμία αμφιβολία.
Υ.Γ.: Και κάπως έτσι πιάνονται τα πόστα και οι καρέκλες σε Συμβούλια και Δημοτικές επιχειρήσεις, αναρτώντας ένα πανό σαν να είσαι σπίτι σου, καρφώνοντας μια αυθαίρετη κατασκευή και διαπράττοντας ρευματοκλοπή. Σηκώνουμε σημαία, δίνουμε δείγματα γραφής, φωνάζουμε "προσέξτε με, είμαι δικός σας". Και το πόπολο - ποίμνιο κάνει μακριούς σταυρούς ευχόμενοι υγεία και μακροημέρευση στα δόντια όλων αυτών μην σπάσουν από την γερή μάσα. Όταν η κοινωνία επιβραβεύει, εκτιμά και σέβεται τέτοιες συμπεριφορές της αξίζουν και χειρότερα από ένα σταυρό σε ένα ξεροβούνι που θα αντικρίζουν κάθε βράδυ σαν άλλη πλύση εγκεφάλου. Της αξίζει κάθε μορφή δουλείας και κακομεταχείρισης όταν κάνει χόμπι την εθελοδουλία.
Καστοριά: Μια πόλη που θυμίζει Κου Κλουξ Κλάν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώ ο Δήμος Άργους Ορεστικού άνοιξε τις Παιδικές του Χαρές, ο Δήμος Καστοριάς περιμένει ακόμη να «ωριμάσουν» οι μελέτες ώστε να δοθεί η πιστοποίηση και λειτουργία για τις δικές του Παιδικές Χαρές και ιδιαίτερα γι’ αυτές μέσα στην πόλη, για τις οποίες – παρεμπιπτόντως – υπάρχουν πολλές και δίκαιες διαμαρτυρίες συμπολιτών μας για την μη λειτουργία τους και την κάκιστη εικόνα που παρουσιάζουν, επισκεπτόμενοι κάποιες – με δική τους ευθύνη – για να παίξουν και να χαρούν – έστω κάτω απ’ αυτές τις απαράδεκτες και επικίνδυνες συνθήκες – οι μικροί μας φίλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω ακούσει πως αν καθίσεις στο στασίδι μιας θεούσας κολλάς Αγαμία και γλυτώνεις από τους πειρασμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι το μόνο σίγουρο...
ΔιαγραφήΟ Γιάνης πήγε με άσπρο παντελόνι στα χώματα να φυτέψει δέντρα στο Χιλιόδεντρο... Που έχει ήδη 1000 δέντρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα για τη φωτογραφία γίνονται... Η άλλη με γιους φαντάρους κι πήγε χωρίς σουτιέν για εμβολιασμό...
ΔιαγραφήΌταν είσαι γκόμενος/α αυτά κάνεις.
Διαγραφήθες να πεις όταν το παίζεις γκόμενος/α αυτά κάνεις.
ΔιαγραφήΜέ ξένα κόλλυβα.....
ΑπάντησηΔιαγραφή......αλλά δεν κολλάς μυαλό.
ΑπάντησηΔιαγραφή