Ο κύριος Μενέλαος Μπατρίνος, ο έγκριτος επιστήμονας, ο ιατρός των σωμάτων και των ψυχών, ο αρχοντικός αστός, ο ευγενής φιλόπατρης, ο ωραίος ως Έλληνας αναιδώς παραβιάζοντας τα λόγια του Εγγονόπουλου...
Η πρώτη μας συνάντηση έγινε πριν αρκετά χρόνια, βρίσκοντας μάλιστα και μια μακρινή συγγένεια μέσω της οικογένειας Σκούταρη-Παπακώστα που μας συνδέει....
Από την πρώτη κιόλας στιγμή, η ομιλία αλλά και η γραφή του, αγγίζει ως τα βάθη την ψυχή μου, με ταξιδεύει σε μια Καστοριά που αποζητώ… Η "ανάσα" του αποπνέει μια ζέση εμπειρίας και μια φρεσκάδα σκέψης…
Θεματοφύλακας του χθες και συνοδοιπόρος του σήμερα… Αφουγκράζεται τον παλμό της εποχής και αναδεικνύει πτυχές του παρελθόντος για να διασώσει την Καστοριά που αγαπά, την Ελλάδα που λατρεύει…
Άοκνος και αειθαλής με ακμαίο πνεύμα γράφει ένα ακόμη πόνημα… το χαρίζει ως δώρο στους συνταξιδιώτες που εκείνος επιλέγει και στο κατάστρωμα του δικού του πλοίου σαν μικροί γλάροι ακολουθούμε και εμείς οι ελάχιστοι...
Και τα χέρια μου βαριά από την τιμή...
"Η φυλή των Ελλήνων"... Στις σελίδες του μια φυλή αποκαλύπτει και αποκαλύπτεται… Ένα γένος διασώζει και διασώζεται... Μια χώρα χορεύει τυλιγμένη στο πέπλο της Σαλώμης και κατορθώνει να υπάρχει... Στο ταξίδι στο χρόνο φιγούρες ανθρώπων... Κατά βάση όλες τους επιβλητικές... Έλληνες που μέσα από το βίο και την Πολιτεία τους στιγμάτισαν σελίδες της Ιστορίας...
Δεν κρίνει την ιστορία ούτε αναμετράται με τις προσωπικότητες… Τις αναδεικνύει με σεβασμό όλες, μέσα από την αλληλουχία των γεγονότων και παραθέτει το ρου της ιστορίας με ακρίβεια και απλότητα...
Με γλώσσα προσεγμένα κομψή όπως και η δική του ανθρώπινη φιγούρα, μας ταξιδεύει στη θάλασσα του Ομήρου, μας περνά και μας διασώζει μέσα από συμπληγάδες πολέμων μέχρι την αναμέτρηση με το σήμερα, όπως εκείνος το βιώνει ενεργά πίσω από γραφείο του, μέσα στις σημειώσεις του και τις κουβέντες του με τους δικούς του ανθρώπους…
"Γιατρεύει" τις πληγές της ιστορίας και με το νυστέρι του αποκόβει κάθε τι που παρασιτικά απομυζεί το σώμα της φυλής… Τίποτα δεν ιεροποιεί τίποτα δεν επικρίνει...ο θετικός επιστήμονας στέκεται με ορθή λογική απέναντι στην ιστορία… Απέχει πολύ από εθνικιστικές ιδεοληψίες, αγαπά την χώρα του και μιλά με σεβασμό για εκείνη, τίποτα δεν αποκρύπτει, τίποτα δεν διογκώνει…
Σύντομος και περιεκτικός, ευθύς και λογικός χωρίς περιττούς συναισθηματισμούς, όχι γιατί του εκλείπει το συναίσθημα… πως θα μπορούσε άλλωστε; Όλο αυτό από αγάπη πηγάζει… αγάπη για την ιστορική μνήμη, αγάπη για τον άνθρωπο, αγάπη για το πνεύμα, για τη δημοκρατία, για την ελευθερία λόγου, αγάπη για τα απλά και τα γαλήνια της πατρίδας του…
Στη σάλα της αρχοντικής κατοικίας του στο Ντολτσό συναντάς την ιστορία όχι μόνο μιας οικογένειας, όχι μόνο μιας πόλης, αλλά ένα κομμάτι μιας Ελλάδας κομψής και φινετσάτης που διακρίνεται για την καλλιέπεια του σώματος αλλά κυρίως της ψυχής της…
Ο κύριος Μενέλαος δεν απουσιάζει ποτέ από εκεί ακόμη και όταν η φυσική του παρουσία δεν είναι εφικτή, είναι κομμάτι της πόλης… Και οι Καστοριανοί δεν του χρωστούν μόνο την ίασή τους από τις ασθένειες, αλλά και την διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης…
Και αν όλο αυτό θεωρηθεί ως υπερβολή, εγώ ο ελάχιστος έχω να πω ότι με ώθησε ο σεβασμός, η αγάπη και η τιμή...
Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 5 Νοεμβρίου 2020, αρ. φύλλου 1053.
Σχετικά:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.