1.10.08

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ: Προς τους μαθητές στην εκδήλωση για τα 40 χρόνια

από την αποφοίτησή τους από το Γυμνάσιο της Καστοριάς πριν από 40 χρόνια, (Σχ. Έτος 1967-1968).

Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση. Υπάρχουν κάποιοι περίοδοι, που αποτελούν σταθμούς στη ζωή μας και μας υποχρεώνουν να κάνουμε αναδρομή στο παρελθόν και να επαναφέρουμε στη μνήμη μας γεγονότα και εμπειρίες, που έμειναν βαθειά μέσα μας και σημάδεψαν τη ζωή μας.
Ένας τέτοιος σταθμός, ο σημαντικότερος θα έλεγα, είναι η σχολική περίοδος, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στο χωροχρόνο. Το σχολείο είναι η πρώτη οργανωμένη κοινωνική οργάνωση, που βάζει τις βάσεις και προετοιμάζει το νέο για την επιτυχία στην ζωή του.

Οι σκοποί του εκπαιδευτικού συστήματος για τη χώρα μας ορίζονται από το Σύνταγμα ( άρθρο 16, παρ. 2) και διαγορεύει ότι είναι οι εξής: Αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως και τη διάπλασή τους σε υπεύθυνους πολίτες.

Σύμφωνα εξάλλου με το Ν. 1566/85 (άρθρο 1 και 2) για τη δομή και λειτουργία της Δευτεροβάθμιας Εκπαιδεύσεως ο σκοπός εξειδικεύεται με τους επί μέρους στόχους, που αναφέρονται στη θρησκευτική συνείδηση, την εθνική ταυτότητα, την αγάπη για την ελευθερία και την καλλιέργεια υπευθυνότητας και δημιουργικότητας.

Τα σχολεία της υποχρεωτικής εκπαιδεύσεως είναι παιδαγωγούντα και η διαπαιδαγώγηση γίνεται από το Υπουργείο Παιδείας με γραπτές οδηγίες, αναλυτικά προγράμματα, το Σύνταγμα και τους νόμους. Η εκπαίδευση σκοπεύει στην ολόπλευρη αρμονική και ισόρροπη ανάπτυξη των διανοητικών και ψυχοσωματικών αναγκών των μαθητών.

Την παιδεία υπηρετούν τρεις παράγοντες, ο παράγων μαθητής, που είναι αδιαμόρφωτη υπόσταση, με πολλές εξελίξιμες φυσικές και ψυχικές δυνατότητες, που έρχεται στον παιδαγωγό και στο σχολείο, για να διαμορφωθεί, να εμπλουτισθεί, να καλλιεργήσει τις δυνατότητες τις οποίες φέρει να ολοκληρώσει τον εαυτό του και να πραγματοποιήσει, τον επί γης προορισμό του, που είναι η ευτυχία και το ευ ζην.

Ο δεύτερος παράγων είναι ο δάσκαλος, που ως παιδαγωγός είναι εκείνος που διαπλάθει το ήθος και το χαρακτήρα του μαθητή. Για να πετύχει ο δάσκαλος σ’ αυτό τον τομέα, πρέπει να ξέρει τις βασικές αρχές της παιδαγωγικής, να αγαπάει το παιδί, να δημιουργεί συνθήκες επικοινωνίας και να έχει την ικανότητα να διαγνώσει την ιδιαιτερότητα κάθε παιδιού και να το βοηθήσει να συγχρονισθεί με τους άλλους. Υποχρέωσή του είναι να ασκήσει αγωγή, που είναι το σύνολο των συνειδητών και σκόπιμων ενεργειών και επιδράσεων, που ασκούνται από ένα ενήλικο σε ένα αναπτυσσόμενο άτομο, όπως είναι ο μαθητής, που αποβλέπουν στην πραγμάτωση ενός σκοπού, που συνίσταται στην ανάπτυξη και μόρφωση της ατομικότητας κατά την πληρότητα της προσωπικότητάς του παιδιού.

Ο τρίτος παράγων είναι η διδακτική ύλη την οποία ο δάσκαλος πρέπει να την κατέχει και να έχει την ικανότητα να τη μεταδώσει και στους μαθητές του. Επίσης να ενισχύει την αυτενέργεια, να καθοδηγεί την αντικειμενικότητα να ανακαλύψει την ατομικότητα του μαθητή και να αποκαλύψει τις γνωστικές δυνατότητές του.

Ο δάσκαλος πρέπει να έχει μια διδακτική μέθοδο μαθητοκεντρική και να κατανοήσει ο μαθητής τη συνάφεια και τη συνέχεια της γνώσεως. Τέλος να δημιουργεί σχολικό κλίμα και αίσθηση της κοινότητας. Η διδακτική ύλη καθορίζεται από το Αναλυτικό Πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας και είναι υποχρέωση του δασκάλου να τη μεταδώσει με τους τρόπους και τη μεθοδολογία της διδακτικής επιστήμης. Μια αρμονική συνεργασία με όλους τους παραπάνω παράγοντες φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα και παραδίδουν τον μαθητή στην κοινωνία, για να πραγματοποιήσει τα προσωπικά του όνειρα.

Θέλω να πιστεύω ότι όλοι εμείς, όσοι είχαμε αυτή την τιμητική αποστολή, κάναμε το καθήκον μας, όπως επέτασσαν οι νόμοι, επέβαλε η συνείδησή μας, η εργατικότητά μας.

Αυτό τεκμηριώνεται όχι μόνο από την υπηρεσιακή μας ανέλιξη, αλλά και από το εκλεκτό κοινό που έχουμε μπροστά μας, που αποτελείται από καλούς επαγγελματίες, έξοχους οικογενειάρχες, εμπόρους, επιστήμονες, πολιτειακές και πολιτικές προσωπικότητες, κοινωνικούς φορείς, στελέχη της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως και ό,τι απαιτεί αυτή η κοινωνία για να λειτουργήσει ευεργετικά για τον πολίτη και το Κράτος.

Για μας μένει η ικανοποίηση, η υπερηφάνεια και η τιμή, γιατί στην διαμόρφωση αυτή, την ατομική και την κοινωνική, βάλαμε κι εμείς ένα μικρό έστω λιθαράκι, για να οικοδομηθεί αυτό το περικαλλές οικοδόμημα.

Η πρόσκληση και η εδώ παρουσία μας είναι αψευδής μαρτυρία, ότι ο σπόρος που ρίξαμε, ρίζωσε βαθειά, βλάστησε και έκανε αυτό το θερμοκήπιο. Οι ευχές μας σας συνοδεύουν για κάτι καλύτερο, γιατί υπάρχει πάντοτε περιθώριο για πιο ψηλά.
Από μας αμέριστη η αγάπη μας.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 25.9.2008


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ