18.5.11

Ο πρώτος εκδότης για μια σύγχρονη Καστοριά

Την Μ. Εβδομάδα -σε ηλικία μόλις 53 ετών- έφυγε από την ζωή ο εκδότης Παντελής Ζάττας. Άφησε πίσω του την σύζυγο και σύντροφό του και τα παιδιά τους. Καθώς και ένα αξιοσημείωτο παρελθόν στον εκδοτικό χώρο.

Ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΑΤΤΑΣ καταγόταν από το Κωσταράζι, ιδιαίτερη πατρίδα με την οποία παρέμεινε αναπόσπαστα συνδεδεμένος. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 στην πόλη της Καστοριάς ανέπτυξε πολυδιάστατη δραστηριότητα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ίδρυσε εφημερίδες, περιοδικά, εκδοτικό οίκο, ραδιοφωνικό σταθμό, τυπογραφείο. Πιο πολύ γνωστός έγινε στο ευρύτερο κοινό για τις εφημερίδες «Καστοριανή Εστία» (εβδομαδιαία) και «Ορίζοντες» (ημερήσια) αλλά και για το πλούσιο εκδοτικό του έργο σε ιστορικά και λαογραφικά βιβλία της πόλης και του νομού Καστοριάς.

Η συμβολή του στον τοπικό τύπο υπήρξε σημαντική, απολύτως πρωτοποριακή. Η δική του «Καστοριανή Εστία» ήταν η εφημερίδα που ανέτρεψε την παραδοσιακή μορφή του έως τότε τύπου της πόλης της Καστοριάς, ο οποίος παρέμενε προσηλωμένος σε παραδοσιακά πρότυπα τα οποία ήδη είχαν ξεπεραστεί και βρίσκονταν σε αναντιστοιχία με την επί θύραις Καστοριά. Επαναστατικό σχήμα, διαστάσεις και πλούσια, ποικίλη ύλη που θύμιζε κεντρικό τύπο. Σύγχρονα μηχανήματα, μακέτες και εκδοτική-τυπογραφική φροντίδα, έφεραν και στην Καστοριά τις νέες τάσεις.

Ο ίδιος ρομαντικός αλλά και μαχητικός, πατριώτης χωρίς παρωπίδες, δίδαξε με το παράδειγμά του όλους τους επόμενους εκδότες και ενέπνευσε αλλαγές στον παραδοσιακό τύπο της Καστοριάς. Για την έκδοση της ΟΔΟΥ, ο Παντελής Ζάττας υπήρξε έμμεσα μεν αλλά οπωσδήποτε μέντορας.

Από τις πολλές στιγμές της σταδιοδρομίας του, ξεχώρισε η χωρίς προκαταλήψεις σύγκρουσή του με το πολιτικό κατέστημένο της εποχής 1980-1990, που έφθασε ακόμη και στις αίθουσες των δικαστηρίων. Παρά το γεγονός ότι δεν σταμάτησε ποτέ να υποστηρίζει με σθένος τις απόψεις του, δεν επέτρεψε ποτέ σ’ αυτές να προκαλέσουν στεγανά και οριστικές ρήξεις με φίλους και συνεργάτες. Φρόντιζε πάντοτε να αναθερμαίνει τις σχέσεις του με όσους ξεχώριζε. Έδειχνε τα αισθήματά του και ήταν ιδιαιτέρως ανθρώπινος και εξωστρεφής στις καλές και λιγότερο καλές στιγμές της ζωής του. Ο Παντελής Ζάττας ήταν σίγουρα ο πρώτος εκδότης για μια σύγχρονη Καστοριά και η συμβολή του αυτή, επηρέασε σημαντικά.


Σχετικά:



6 σχόλια:

  1. Ανώνυμος18/5/11

    Στο καλό Παντελή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο κ. Νικόλαος Σιώκης από το facebook (Siokis Nikos) σχολίασε:
    Καλό ταξίδι Παντελή. Έφυγες πολύ γρήγορα κι η Καστοριά σε είχε ανάγκη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ένα καλό ταξίδι και από εδώ στον φίλο Παντελή που πράγματι έφυγε νωρίς και θα μπορούσε να προσφέρει ακόμη πολλά στην Καστοριά.
    Χαίρομαι που η Οδός τιμάει τον Παντελή Ζάττα και είναι προς τιμήν της εφημερίδας και του εκδότη. Πολύ κρίμα να φεύγουν νωρίς χρήσιμοι άνθρωποι σαν τον Παντελή.
    Στο καλό φίλε και καλή αντάμωση και όοοταν ξαναβρεθούμε δεν ξέρω να μπορέσουμε και εκεί να μεθύσουμε με καλό κρασί όπως το κάναμε και σε αυτήν την ζωή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος16/6/11

    Αγαπητέ και πολύτιμε μου φίλε Παντελή,
    σε χάσαμε εμείς, αλλά σε κέρδισε ο παράδεισος.
    Το μόνο που με αναπαύει είναι ότι εσύ αναπαύεσαι εκεί "ένθα πάντων εστίν ευφραινομένων η κατοικία".
    Παναγιώτη Μπαϊρακτάρη, είναι τιμή σου που μνημονεύεις τον Παντελή. Καστοριανή αρχοντιά από την ΟΔΟ. Εύγε. Γι' αυτό και η ΟΔΟΣ απέχει πόρρω...
    Παντελή, ευφραίνου και αγάλλου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος18/6/11

    Αυτός που βεβήλωσε τη μνήμη του Παντελή, θέλω να πιστεύω ότι δεν είχε τέτοιο σκοπό, ήταν στην εξόδιο, ο π. Αμβρόσιος, ο οποίος παρουσίασε τον Παντελή ούτε λίγο ούτε πολύ ως "πνευματικό τέκνο" του Λυκούργου Λευτεράτου, μοναχού Γερασίμου.
    Γνωρίζω από άμεση και προσωπική γνώση, με συζητήσεις με τον Παντελή, ότι ο Παντελής, αν και θερμός υποστηρικτής της Μονής των Αγίων Αναργύρων, ουδέποτε μπόρεσε έστω να "συμπαθήσει" τον Γεράσιμο. Ήταν δε πολύ πικραμένος από την αναγκαία φυγή από τη Μονή πολύ αγαπημένων του προσώπων, του Ευλόγιου και του Συμεών, εξαιτίας του Γερασίμου. Και δεν μπορούσε να το συγχωρήσει αυτό ούτε στον Γεράσιμο ούτε στον Αμβρόσιο. Ήταν οι πίκρες των τελευταίων ημερών της ζωής του.
    Τα εσωτερικά προβλήματα της Μονής, ο π. Αμβρόσιος θα έπρεπε να τα αφήσει έξω από μία τέτοια στιγμή.
    Εκτός αν ο κατά τα άλλα μετριποαθής π.Αμβρόσιος θεωρεί ότι είναι προς έπαινο κάποιου να χαρακτηρίζεται ως "παιδί" του Λυκούργου.. Έλεος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος28/2/12

    Διάβασα τυχαία για το θάνατο του Παντελή Ζάττα και λυπήθηκα πραγματικά. Είχα να τον δω από την εποχή που τελειώσαμε το Γυμνάσιο, γιατί εγώ μετά έφυγα από την Ελλάδα. Θυμάμαι ακόμα την ποιητική του συλλογή, που δημοσίευσε όταν ήταν ακόμα μαθητής. Τα θερμά μου συλληπητήρια στους οικείους του και ας είναι με καθυστέρηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ