1.7.14

ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α. ΔΑΟΥΤΟΠΟΥΛΟΥ: Το κτήμα μου βγάζει πολλά χόρτα




Λέει με έκδηλη πικρία ένας συμπατριώτης μας που πριν από λίγο καιρό μπήκε στο συναρπαστικό επάγγελμα (λειτούργημα για μένα) της γεωργίας. Για να προσθέσει με απελπισία, απευθυνόμενες σε εμένα, σε μια από τις πολλές ομιλίες και σεμινάρια που κάνω κάθε χρόνο, «τι να κάνω δάσκαλε;».

Πρέπει να νοιώθεις ευτυχής που έχεις ένα τέτοιο κτήμα. Βλέπω την απορία στα μάτια του και πριν αρχίσει να αμφιβάλει για την ψυχική μου ηρεμία ή να αποδώσει τα λεγόμενα σε γεροντική άνοια, του εξηγώ.

Αυτό δείχνει ότι έχεις ένα γόνιμο χωράφι. Καλά θα ήταν να μεγάλωναν μόνο τα φυτά που θέλουμε και όλα τα άλλα να έμεναν καχεκτικά. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο χρειάζονται θαύματα! Και μια και δεν γίνονται θαύματα τόσο συχνά στην εποχή μας και μάλιστα για τόσο ιδιοτελείς σκοπούς, ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε.

Τα χόρτα μπορούμε να τα μετατρέψουμε από κατάρα σε ευλογία. Μεγαλώνουν γρήγορα σε ένα γόνιμο χωράφι γιατί δέχονται τις ακτίνες του ήλιου και το πλούσιο έδαφος σε συνδυασμό με τη θερμοκρασία του, τα εφοδιάζει με θρεπτικά στοιχεία και νερό. Τι κάνουν λοιπόν; Φωτοσυνθέτουν. Αξιοποιούν τις ακτίνες του ήλιου και δημιουργούν φυτικούς ιστούς ή με άλλα λόγια οργανική ουσία. Αυτήν λοιπόν την οργανική ουσία μπορούμε να την προσφέρουμε πίσω στο έδαφος που την έχει τόσο μεγάλη ανάγκη σε μια εποχή όπου οι ζωικές κοπριές είναι όχι μόνο δυσεύρετες αλλά και ακριβές.

Ο καλός καλλιεργητής, ο φροντιστής της γης, όπως τον αποκαλώ, κάθε φορά που τα χόρτα φθάνουν σε ένα ύψος 20-30 εκατοστών περνά με ένα χορτοκοπτικό μηχάνημα και κόβει τα χόρτα αφήνοντάς τα να αποικοδομηθούν. Αν μάλιστα τα ραντίσει με διάλυμα από τσάι κομπόστας που παρασκευάζει ο ίδιος (κόστος μηδέν, διαβάστε τον τρόπο παρασκευής του) θα έχει εμπλουτίσει το έδαφος με πλούσια οργανικά στοιχεία, μέταλλα και ιχνοστοιχεία και θα έχει αυξήσει ακόμη περισσότερο τη γονιμότητα του χωραφιού που θα το εισπράξει από την κύρια καλλιέργεια που κάνει.

Τα χόρτα λοιπόν δεν είναι οι άχρηστοι εισβολείς που έρχονται για να ανταγωνιστούν τα καλλιεργούμενα και συνεπώς πρέπει να τα καταστρέψουμε με χημικά. Είναι οι σύμμαχοί μας. Αυξάνουν τη φωτοσυνθετική ικανότητα του κτήματος (αυτό πρέπει να είναι η κύρια επιδίωξή μας), κρατούν δροσερό το έδαφος και παρέχουν πολύ ευνοϊκό περιβάλλον για τους μικρούς και μεγάλους κατοίκους του εδάφους (φίλους και συμμάχους του φροντιστή της γης) και μειώνουν τη συμπίεση που δέχεται το έδαφος από την κυκλοφορία ανθρώπων και μηχανημάτων.

Όσοι προσπαθούν με μηχανικά μέσα (τσάπες, καλλιεργητές, κ.ά.) ή πολύ χειρότερα με χημικά μέσα (ζιζανιοκτόνα), να απαλλαγούν από τα χόρτα κρατώντας ένα έδαφος σαν το κεφάλι του κασιδιάρη κάνουν κακό στο περιβάλλον, στη γονιμότητα του χωραφιού τους και σε τελευταία ανάλυση, στη τσέπη τους!

«Ευχαριστώ δάσκαλε. Αυτήν την εξήγηση την ακούω για πρώτη φορά και μου φαίνεται πολύ λογική», ήταν οι τελευταίες κουβέντες του που έδειχναν έναν άνθρωπο μπροστά σε μια νέα πνευματική ανακάλυψη.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 3 Απριλίου 2014, αρ. φύλλου 734


5 σχόλια:

  1. Το λουλουδάκι του μπαξέ24/7/14

    Γράφετε, κύριε Δαουτόπουλε :
    «Ευχαριστώ δάσκαλε. Αυτήν την εξήγηση την ακούω για πρώτη φορά και μου φαίνεται πολύ λογική», ήταν οι τελευταίες κουβέντες του που έδειχναν έναν άνθρωπο μπροστά σε μια νέα πνευματική ανακάλυψη.

    Επιτρέψτε μου να συμπληρώσω:
    οι τελευταίες κουβέντες του έδειχναν και έναν άνθρωπο που με απλότητα γνώριζε να παραδέχεται και στον άλλον το σωστό.
    Δεν είναι λίγο. Άκουγα συχνά γνωστό μου Γεωπόνο να παραπονείται για τα "αγύριστα κεφάλια", ενώ χαιρόταν με τους ανθρώπους τους ανοιχτόμυαλους, οι οποίοι έδειχναν έμπρακτο σεβασμό και όχι την καχυποψία που δηλητηριάζει και δεν επιτρέπει την επικοινωνία και την πρόοδο.
    Κι εσείς ευτυχήσατε να έχετε καλό συνομιλητή.

    Μ' άρεσε το κείμενό σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το λουλουδάκι του μπαξέ7/4/15

    Κύριε Δαουτόπουλε, φέτος έκανα αυτό που συστήνετε σε έναν μικρό κήπο, όχι με χόρτα αλλά με τα φύλλα από τα δέντρα. Τα άφησα όλο το χειμώνα να σκεπάζουν το γρασίδι.
    Δεν τα είδα όμως να αποικοδομούνται όπως περίμενα.
    Πριν από λίγες μέρες σάρωσα αυτό το "πάπλωμα".
    Δεν ξέρω αν έκανα καλά.
    Μήπως μπορείτε να με συμβουλεύσετε σχετικά;
    Προφανώς οι γνώσεις μου στη Γεωπονία είναι πολύ περιορισμένες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Έπεσα στο σχόλιό σας τυχαία και σας απαντώ αμέσως.
    Τα φύλλα δεν χώνεψαν ή αλλιώς αποικοδομήθηκαν γιατί ήταν σε μια λεπτή στρώση. Αν ήταν σε έναν σωρό η αποικοδόμηση θα είχε γίνει γιατί οι συνθήκες θα ήταν πιο ευνοϊκές για την ανάπτυξη των μικρο και μακροοργανισμών που συμμετέχουν στη σχετική διαδικασία. Σε παρακαλώ πέρασε από τα γραφεία της Οδού και ζήτησε από τον κ. Παναγιώτη να σου δώσει το έντυπο που έχω γράψει με τον τίτλο Μαθήματα Βιολογικής Κομπόστας. Σε λίγες ημέρες καμιά δεκαριά από αυτά θα βρίσκονται στα γραφεία της Οδού γα να τα πάρουν οι πρώτοι ισάριθμοι συμπατριώτες που θα προσέλθουν και επιθυμούν να μετατρέπουν τα άχρηστα φυτικά υλικά στο πιο δυνατό βιολογικό λίπασμα που υπάρχει. Ένα φτυάρι από αυτήν την κομπόστα ισοδυναμεί με 40 φτυάρια κοπριάς. Καλή επιτυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το λουλουδάκι του μπαξέ16/4/15

    Κύριε Δαουτόπουλε, δεν ξέρω πώς να σας εκφράσω τις ευχαριστίες μου, τόσο για την άμεση ανταπόκρισή σας, όσο και για την περιεκτική απάντησή σας !
    Αν και κάπως αργοπορημένα (συγχωρέστε με λόγω των ημερών) σας απαντώ με τη σειρά μου ότι για άλλη μια φορά δώσατε ένα εξαιρετικό δείγμα γραφής και είναι σίγουρο ότι και αυτή η προσφορά σας τιμά την "ΟΔΟ" και τους αναγνώστες της.
    Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα έντυπα «Μαθήματα Βιολογικής Κομπόστας» του καθηγητή Γεωπονίας κ. Γ. Δαουτόπουλου, βρίσκονται ήδη στα γραφεία της εφημερίδας και διατίθενται δωρεάν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ