 |
| ΟΔΟΣ 17.7.2014 | 749 |
Mare Nostrum
Μέσω της πρότασης του ΣΕΓ που προϋποθέτει την επαναστατική αυτοδιάλυση (!) όλων (!) των φορέων, ακόμη και του Συνδέσμου Γουνοποιών Καστοριάς που αποτελεί κληροδότημα του τόπου, ξεπερνά τον κλάδο και αφορά την πόλη της Καστοριάς στο σύνολό της, και με δούρειο ίππο διάφορα δελεαστικά που ταιριάζουν σε κυρίες και κυρίους των τιμών, επιχειρείται ο πλήρης έλεγχος της Γούνας, και η ευόδωση των αρχικών στόχων ορισμένων που εννοούν την γούνα ως αποκλειστικό τους φέουδο;
Διαβάστε επίσης:
ΣΟΝΙΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ-ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ:
4ο Παμμακεδονικό Αντάμωμα στη Σιταριά
ΟΔΟΣ:
Λόγω ανεπάρκειας στατικής
ΝΙΚΟΥ ΤΣΕΜΑΝΗ:
Cuba ΙΙΙ
ταξιδιωτικές εξομολογήσεις από μακρινά ταξίδια
Λόγος & Αντίλογος
-Αναγνώστης
-Αναστάσιος Κοβάτσης
-Νικόλαος Πρώϊος
ΒΑΣΙΛΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ:
Αν δεν… ακολουθούσε ο εμφύλιος πόλεμος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΟΥΦΛΙΑ:
Το κρυφό σχολειό
το ανίδρυτο σχολειό της Καστορίας
ΛΑΖΑΡΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ:
Την γλώσσα μου έδωσαν ελληνικήν
Οι διακρίσεις βλάπτουν σοβαρά την οικονομία
...και άλλα.
ΟΔΟΣ
το βήμα της Καστοριάς
17.7.2014 | 749
Αμάν ! Πολύ λατινικό πέφτει τελευταία... και δεν έχουμε τελειώσει όλοι Κλασσικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ υπερβάλλων ζήλος για τη γλώσσα μού θυμίζει τους στίχους από τους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη (εδώ σε μετάφραση του Βασίλη Ρώτα) :
ΑπάντησηΔιαγραφή«Είναι εκεί στην πολιτεία
σε πλατείες και γραφεία,
μια φωλιά που ζει μια ράτσα
τετραπέρατη καπάτσα.
Σκάβουν, σπέρνουν και θερίζουν
και τρυγάνε με τις γλώσσες
και τα χέρια τά ’χουν μόνο
να υπογράφουν, να μουτζώνουν
και ποτέ τους τό ’να χέρι
πού’ναι τ’άλλο τους δεν ξέρει.
Γλωσσομάχοι, γλωσσοφάγοι
που τις γλώσσες τους να φάνε.»
Και για όσους θέλουν να απολαύσουν και τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι από την κλασική θεατρική «διδασκαλία» :
http://www.youtube.com/watch?v=8XbK1zL1M0k
Το σχόλιό μου δεν έχει σχέση με τον καημό του συμπαθούς Τασούλη, αλλά με τίτλο άρθρου του σημερινού φύλλου, το οποίο σχολιάστηκε τις αμέσως προηγούμενες ημέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ποιο αναφέρεσαι Αποσώστρα μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα βρε τέταρτε Ανώνυμε.... Μεταξύ μας τώρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια παρέα είμαστε στην ΟΔΟΣ !
Κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις ; Ή θες αφορμή για κουβεντούλα ; Αφού το λέει, δε θυμάσαι;
Στο ενδέκατο σχόλιο αναφέρεται http://odos-kastoria.blogspot.gr/2014/07/blog-post_2.html
(Φυσικά δεν μπορούσα να μη μπω στη συζήτηση, αφού με τίμησε, με βρίσκει και συμπαθητικούλι, τί στον κόσμο !!!!
τόχω απο γεννησιμιού μου...)
Ζητώ συγγνώμη, Ανώνυμε, που άργησα να απαντήσω στο καλόπιστο [θέλω να πιστεύω] ερώτημά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναφέρομαι στα άρθρα του Γλωσσαμύντορος, για τα οποία χρησιμοποιείται ως τίτλος στίχος του Ελύτη .
Για να "αποσώσω" -σαν Αποσώστρα η καψερή- έχω και δύο ακόμη παρατηρήσεις και όποιος αρμόδιος [είτε δηλαδή ο Αρθρογράφος είτε ο Εκδότης της Εφημερίδας] ας επιληφθεί του θέματος.
1) Δεν προστέθηκαν μόνο στις δύο λέξεις τα νι, αλλά αφαιρέθηκε και ο τόνος από τη λέξη "μου".
Απορώ ειλικρινά πώς δεν το πρόσεξε ο σεβάσμιος κατά τα άλλα φιλόλογος, αφού είναι ένα σφάλμα το οποίο ο ίδιος κατά καιρούς έχει παρατηρήσει και έχει σχολιάσει και στις δύο Εφημερίδες που αρθρογραφούσε τα προηγούμενα χρόνια. Διευκρινίζω ότι αυτό το γράφω ως τεκμήριο ότι διαβάζω με ενδιαφέρον τα γραφόμενά του και δεν είναι το θέμα επί προσωπικού.
2) Έχω την αίσθηση ότι κάτω από τον στίχο πρέπει να γράφεται και το όνομα του ποιητή, όχι απλώς για πνευματικά δικαιώματα κ.τ.τ., αλλά κυρίως τιμής ένεκεν.
Μήπως να το ξαναβλέπατε, κύριε Μπαϊρακτάρη;
ΥΓ. Ανώνυμε, το "μου" με το οποίο με προσφωνείς, ελπίζω να είναι της τρυφερότητας (έστω και της πλάκας...) και όχι της κτητικότητας. Επειδή μ' άρεσε το λέω.