ΒΑΣΙΛΗ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ: Η FYROM

Αναφερθήκαμε και παλιότερα στο θέμα που το θεωρούσαμε και το θεωρούμε σοβαρό. Με την έκταση όμως που έχει πάρει τον τελευταίο καιρό εξ αιτίας των διαπραγματεύσεων που λαμβάνουν χώρα με καθοριστικά, κατά τα φαινόμενα, αποτελέσματα σχετικά με το όνομα αυτού του τιτογενούς κράτους, που μας προέκυψε το 1945 στα βόρειά μας, δημιουργείται η έφεση η τάση να καταθέσουμε κάποιες σκέψεις γύρω από αυτό.
Ασφαλώς έχουμε βουνό το δίκαιο στην… διένεξη αυτή. Πώς όμως να το βρεις έχοντας Αμερικανούς του Μπους αφεντικά στην γη;

Το φαινόμενο όμως δεν είναι καινούργιο και δράττομαι της ευκαιρίας να μεταφέρουμε ένα κομμάτι από το «Βήμα της Κυριακής» 2/3/08 του γνωστού δημοσιογράφου και πρώην υπουργού Γιώργου Ρωμαίου, που αναφέρει εκφρα- σθείσες απόψεις για διάφορα θέματα του μεγάλου Ελευθέριου Βενιζάλου, που δείχνει πόσο προσγειωμένος υπήρξε ο άφθαστος αυτός πολιτικός και πως δικαιολογούνται τα πολλά και καθοριστικά αποτελέσματά του.
Ας προσεχθούν ιδιαίτερα τα παρακάτω… εκ μεταφοράς μεταφερόμενα, που θα τα χαρακτηρίζαμε «αποφθέγματα» ή κανόνες εξωτερικής πολιτικής του μεγάλου ανδρός.

«Οι “Μικροί” και το δίκιο.
»Αι μικραί δυνάμεις δεν ημπορούν να υπολογίζουν εις την ιδίαν των βαρύτητα, όπως αι Μεγάλαι Δυνάμεις…. Δεν ήτο ποτέ δύσκολον δι’ έναν εκπρόσωπόν των, που ηξεύρει την δουλειά του, όπως εξεύρη τρόπους δια να επιβληθεί προσωπικώς. Όσον ολιγώτερον αναμειγνύομεν τας Μεγάλας Δυνάμεις εις τας υποθέσεις μας τόσον το καλύτερον… Οι μικροί έχουν πάντα άδικον όταν το θέλουν οι μεγάλοι και αν όλα τα δίκαια είναι με το μέρος τους.
»Ο “Θεός της Ελλάδος”
»Να τα πάρωμεν απόφασιν, δεν υπάρχει, δεν υπήρξε ποτέ “Θεός της Ελλάδος”. Είναι ένας Θεός δι’ όλα τα έθνη. Η φρόνησις, η διορατικότητα και η επαφή με την πραγματικότητα. Ιδού τι θα μας βοηθήση θετικά να επανορθώσωμεν ό,τι είναι επανορθώσιμον».
»Το «κλειδί» της επιτυχίας.
»Απάντηση στο ερώτημα πώς πέτυχε, στις διεθνείς διασκέψεις, την αποδοχή των ελληνικών διεκδικήσεων («Ελεύθερον Βήμα», 30 Ιουνίου 1922): «Ειλικρίνεια-Αλήθεια. Ιδού η μέθοδός μου. Μην ομιλείτε περί ιστορικών δικαίων. Δεν κάμνουν εντύπωσιν εις τους Ευρωπαίους. Εγώ, κατά την διάρκειαν των Συνδιασκέψεων, έθεσα ως βάσιν των αξιώσεων της Ελλάδος το εθνολογικόν, ουχί τον ιστορικόν χαρακτήρα των εδαφών τα οποία εζήτησα. Άλλα έθνη, προβάλλοντα ιστορικάς αξιώσεις, απέτυχον. Τας περισσοτέρας ιστορικάς απαιτήεις θα μπορούσε να έχη η Ελλάς. Αλλά η Ευρώπη δεν λαμβάνει υπ’ όψιν τοιαύτας αξιώσεις… Εις τα υπομνήματά μου και τα προφορικά μου διαβήματα, ουδέποτε έκαμα χρήσιν του όρου “ελληνικά δίκαια”. Ο όρος αυτός είναι συναισθηματικός. Οι δε Ευρωπαίοι δεν τον εννοούν. Ο όρος μου ήτο “δίκαια ελληνικά συμφέροντα”. Αλλά και συμφέροντα της ανθρωπότητας. Όχι αποκλειστικώς της Ελλάδος».

Κόκκινη γραμμή θεωρούν οι άνθρωπο της FYROM, εκφραζόμενοι και με στόμφο, το συνταγματικό τους όνομα!
Αν επικρατούσε η λογική στις διεθνείς σχέσεις και μόνο το γεγονός αυτό, δηλαδή της εσπευσμένης συνταγματικής κατοχύρωσης της ονομασίας «Μακεδονία», μόλις με τις πλάτες του Τίτο, δημιουργήθηκαν κάποιες προϋποθέσεις για δημιουργία κράτους, θα καταδεικνύονταν η έλλειψη δικαιώματος σ’ αυτήν (την ονομασίαν).
Οι δημιουργοί, οι πρωτεργάτες του κράτους αυτού, πολλοί από την Ελλάδα, συνεργάτες των κατακτητών, γνώριζαν πάρα πολύ καλά ότι έκλεβαν ένα όνομα που δεν ήταν δικό τους. Γι’ αυτό και η σπουδή να το περάσουν στο «σύνταγμά» τους, λες και ήταν σαν τις 10 εντολές του Μωϋσή, θεόσταλτο.
Οι Σλοβένοι όταν ανεξαρτητοποιήθηκαν από την Γιουγκοσλαβία χρειάστηκε να βάλουν το όνομά τους στο σύνταγμά τους; Οι Κροάτες, οι Σλοβάκοι από την Τσεχία κοκ; Για να το κατοχυρώσουν έναντι ποιων;
Και ακόμη αν υποθέσουμε πως οι Βάσκοι κάποια στιγμή ανεξαρτητοποιηθούν θα χρειαστεί να σπεύσουν να ψηφίσουν «σύνταγμα» και να κατοχυρώσουν το όνομα Βάσκοι; Ή οι Τσετσένοι κλπ κλπ;
Θα ενδιέφερε πολύ, αν κάποιος φίλος από τους αναγνώστες, έχει ξανακούσει ή είδε γραμμένο κάπου ένα πολίτη, ή έναν λαό, σ’ όλη την υφήλιο, να αναφέρονται σε «συνταγματική» ονομασία τους; Αν ναι, να μας το κάνει γνωστό!
Η σκοπιμότητα, η πονηρία θα λέγαμε, και το θράσος ολοφάνερα!

Είναι δεδομένο πως το κομμάτι της FYROM ή «Μακεδονία» επί της πάλαι ποτέ μεγάλης Γιουγκοσλαβίας, ήταν το πιο καθυστερημένο από κάθε άποψη. Που βέβαια και η όλη Γιουγκοσλαβία δεν διεκδικούσε πρωτεία σε ανάπτυξη! Λέγεται ότι και τώρα βρίσκονται στην χειρότερη κατάσταση από όλους τους Βαλκάνιους. Δεν μας αφορά, δικό τους θέμα είναι.
Έχουμε όμως την άποψη πως όταν με την πάροδο του χρόνου καλυτερεύσουν τα πράγματά τους, τα οικονομικά και κύρια τα πνευματικά και τους δημιουργηθεί η διάθεση αλλά και η ελευθερία και η δυνατότητα να διαβάσουν βιβλία πέρα από αυτά τα «φτιαχτά», τα ειδικά γι’ αυτούς που κατάφεραν να συνδέσουν τον Μ. Αλέξανδρο του 4ου π.Χ. αι. με τον 6οι μ.Χ. αι. και την έλευσή των (των Σλάβων) στην περιοχή και το δικό τους κράτος (!!) θα προβληματιστούν τουλάχιστον οι διανοούμενοί τους, και θα αλλάξουν διαθέσεις, σκέψεις και απόψεις.
Μήπως και εμείς στην εποχή της «ψωροκώσταινας» δεν ισχυριζόμασταν… σοβαρά, πως «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θάναι» (η Κωνσταντινούπολη των 14 εκατομμυρίων και η Σμύρνη των 5-6 εκατομμυρίων σήμερα); Τώρα… γελούμε στις σκέψεις αυτές!
Συνήγορο με σημασία στην άποψη αυτή έχουμε μία δήλωση του αρχηγού του αλβανικού κόμματος στην FYROM που δεν μετείχε στην κυβέρνησή τους (Αλί Αχμέτι). Μεταφορά σε περίπου διατύπωση: «Αν μάθουν τα παιδιά σας τα ψέμματα που τα λέτε σχετικά με τον Μέγα Αλέξανδρο και την Μακεδονία, δεν θα έρχονται ούτε στους τάφους σας!».

Αν το θέμα της ονομασίας όπως διαγράφονται οι εξελίξεις, πάρει μία λύση εις βάρος των θέσεών τους θα είναι μία «ευνοϊκή» ιστορική στιγμή γι’ αυτούς κατά την άποψή μας. Και εξηγούμεθα:
Μετά τον συγκλονισμό που θα υποστούν θα συνέλθουν σιγά-σιγά και στην συνέχεια θα ακολουθήσουν τον δρόμο της προόδου. Τώρα τίποτε άλλο δεν τους απασχολεί παρά η μονοπώληση του ονόματος «Μακεδονία» (…και πώς θα πάρουν την… Θεσσαλονίκη!).
Και έχοντας αυτό νοιώθουν… κοσμοκράτορες (…όπως υπήρξε ο «Αλέξανδρός τους»). Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ψυχολόγος για να διακρίνει την αλαζονεία στην στάση, στο ύφος τους θα λέγαμε και στο ήθος τους. Του πρωθυπουργού Γκρουέφσκι, του προέδρου Τσερβενκόσφκι, του υπουργού Εξωτερικών Μιλοσόσκι και του διαπραγματευτή Δημητρόφ.
Ο κ. Νίμιτς των Αμερικανών δήλωσε πως η εθνική μας ταυτότητα δεν έχει σχέση με το όνομα και το θέμα είναι πολιτικό (…).
Ο κ. Σέφερ, ύπατος αρμοστής του ΝΑΤΟ δήλωσε (φωναχτά) ότι στο ΝΑΤΟ τηρείται απαρέγκλιτα η ομοφωνία, η Ελλάδα είναι από τα παλιότερα μέλη του, και η θέση της είναι καθοριστική.
Ο κ. Ρεν επίτροπος αρμόδιος για την διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ξαναείπε αυτά που δήλωσε ο Σέφερ, όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ακόμη και η «κορακίνα» Κοντολίλζα φαίνεται να δήλωσε («Το Βήμα», 9/3/08) «ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα ήθελαν να οδηγηθεί η Ελλάδα σε πολιτική αυτοκτονία, δεδομένης και της ευαισθησίας του ελληνικού λαού στο ζήτημα».

Τι έκαναν οι ηγέτες της FYROM που τους καίει να μπουν στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Αντί να προϊδεάσουν τον λαό τους για ένα όχι ευνοϊκό γι’ αυτούς αποτέλεσμα, έστειλαν, επί πληρωμή, δημοσιεύσεις σε ασφαλώς μεγάλα (και ακριβά) μέσα ενημέρωσης με τις θέσεις τους!
Έχουν τόσο φουντώσει από φανατισμό τον κόσμο τους, που δεν τολμούν ούτε να σκεφθούν κακή γι’ αυτούς λύση.
Τι τελικά θα προκύψει και στην σύνοδο του Απριλίου στο Βουκουρέστι, δεν μπορεί κανείς να προείπει. Εκείνο όμως που θα μπορούσε να προβλέψει ένας ψύχραιμος παρατηρητής είναι πως αν δεν προσγειωθούν οι ηγήτερες του κράτους αυτού, έστω επώδυνα γι’ αυτούς κατ’ αρχήν, δεν φαίνεται ευοίωνο το μέλλον του, όποια και αν είναι η εξέλιξη που θα υπάρξεις το Βουκουρέστι

[δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 17.4.2008]