ΟΔΟΣ: Πρόσωπα 2009 - Φίλιππος Πετσάλνικος (1)

*ο αγώνας τώρα δικαιώνεται*

Η επανεκλογή του στην θέση βουλευτή του ΠαΣοΚ Καστοριάς μπορεί να κούρασε τους πολίτες του νομού, αλλά και τους ψηφοφόρους του κυβερνητικού πλέον κόμματος. Αλλά γεγονός είναι ότι αυτή την φορά, λόγω της θρυλούμενης μακροχρόνιας προσωπικής φιλίας του με τον νέο πρωθυπουργό κ. Γεώργιο Παπανδρέου, και της σθεναρής πολιτικής υποστήριξής του στα εσωκομματικά τον Νοέμβριο του 2007, όλοι περίμεναν ότι θα ακολουθήσει ένα είδος αναγνώρισης, όπως πιστεύουν οι πιο καλοπροαίρετοι, ή ανταμοιβής, όπως υποστηρίζουν οι πιο επιφυλακτικοί.

Και πράγματι έτσι συνέβη. Διότι μετά την εκλογική νίκη του ΠαΣοΚ γρήγορα ξεκαθαρίστηκε ότι ο βουλευτής Καστοριάς κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, θα προτεινόταν ως υποψήφιος για το αξίωμα του προέδρου της Βουλής. Η εξέλιξη αυτή καθώς και η αναμενόμενη εκλογή του στο αξίωμα με ευρύτερη κοινοβουλευτική μάλιστα πλειοψηφία, που αν και ως επιτυχία δεν είναι ασυνήθιστη ωστόσο δεν είναι και απολύτως εθιμική, ασφαλώς δικαιολογούν και εξηγούν τους λόγους για τους οποίους οι αναγνώστες της ΟΔΟΥ, τον επέλεξαν στην πρώτη σειρά των προσώπων που διακρίθηκαν.

Ο τιμώμενος με το αξίωμα του πρόεδρου της Βουλής και εν προκειμένω ο κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, δεν είναι απλά ο τρίτος κατά σειρά ιεραρχίας πολιτειακός παράγοντας στην Ελληνική Δημοκρατία, μια και αυτό έχει πρωτίστως συμβολική και εθιμοτυπική αξία. Πέραν αυτών, ο πρόεδρος της Βουλής εκπροσωπεί ως επικεφαλής την νομοθετική εξουσία, και είναι έτσι θεσμικός εκφραστής αλλά και ουσιαστικός εγγυητής της Δημοκρατίας. Οι ευθύνες επομένως του βουλευτή Καστοριάς σ’ αυτόν το αξίωμα δεν σταματούν στην προεδρία των συνεδριάσεων του Σώματος, ούτε εξαντλούνται στην διαχείριση του Κοινοβουλίου, των βουλευτικών αποζημιώσεων, των λιμουζινών και των άλλων κάπως προκλητικών προνομίων που απολαμβάνουν οι βουλευτές. Αλλά έχει επιφορτισθεί με την ευθύνη απόδειξης και εγγύησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και από ποιοτική πλευρά.

Ο νέος όμως πρόεδρος της Βουλής που με την εκλογή του ασφαλώς και αντανακλά ένα είδος λάμψης και στην Καστοριά, όντας ταυτόχρονα και βουλευτής Καστοριάς και μάλιστα παρά την επανεκλογή του, όχι ακριβώς αδιαμφισβήτητος, έχει επιφορτισθεί με το βάρος στάθμισης και ισορροπίας μεταξύ των δύο ιδιοτήτων. Με την θέλησή του, έχει αναλάβει το βαρύ φορτίο προβολής και επίλυσης των ανοικτών πληγών της Καστοριάς, πολλές από τις οποίες ανοίχτηκαν κατά την διάρκεια της μακράς πολιτικής του σταδιοδρομίας.

Κι’ αν μέσα του εκείνο το βράδυ που εκλέχθηκε πρόεδρος της Βουλής ψέλλισε το «ο αγώνας τώρα δικαιώνεται», έχει όλο τον χρόνο μπροστά του αλλά και όλη την απαραίτητη ισχύ και εμπειρία (που δεν παρέχουν πια δικαιολογίες και υπεκφυγές) να συνδράμει την Καστοριά, ώστε στο τέλος να αισθανθεί κι’ αυτή δικαιωμένη για τις αλλεπάλληλες ευκαιρίες και εντολές που του εμπιστεύθηκε. Θα το πράξει όμως;