ΑΝΑΣΤΑΣΗ Κ. ΠΗΧΙΩΝ: Τά κακά κακῶς κείμενα

ΟΔΟΣ 4.7.2013 | 699

Παραφράζοντας αὐτό πού εἶπε ὁ Ἄμλετ στό ὁμώνυμο δράμα τοῦ Σαίκσπηρ “Κάτι σάπιο ὑπάρχει στό βασίλειο τῆς Δανιμαρκίας”, μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι “κάτι σάπιο ὑπάρχει στήν κοινωνία τῆς Καστοριᾶς“.

Παρακολουθῶντας στίς τοπικές ἐφημερίδες τῆς Καστοριᾶς τά τεκταινόμενα στήν πόλη μας, ἄλλα μέν φαιδρά ἄλλα, δυστυχῶς, σοβαρά καί ὁρισμένα ἀπ᾽ αὐτά ἐπιλήψημα, διερωτάται κανείς, ἄν ὑπάρχει στήν κοινωνία τῆς πόλης μας κοινή λογική, αἴσθημα κοινωνικῆς συνοχής καί γενικά ἀγάπη τόσο γιά τήν ίδιαιτέρα μας πατρίδα, τήν Καστοριά ὅσο καί γενικότερα τήν πατρίδα ὅλων μας τήν Ἐλλάδα.

Ενδεικτικά θἀ ἀναφέρω μερικά ἀπ᾽ αὐτά πού προκαλοῦν ἐντύπωση. Ἀρχίζω ἀπό τίς φαιδρότητες τῶν συσκέψεων καί συζητήσεων γιά νἀ δικαιολογηθοῦν τά ἀδικαιαλόγητα τῆς ἀπώλειας τῆς Ἀρχιτεκτονικῆς Σχολής ἀπό τήν πόλη μας. Προσπαθοῦν νά ἀποσείσουν τίς εύθύνες, πού βαρύνουν ὅλους τούς Καστοριανούς, καί ἐπιρρίπτουν τίς εύθύνες εἴτε στό Ὑπουργεῖο, εἴτε στήν Περιφέρεια καί τόν Περιφεριάρχη. Ὅταν ὅλα ἤταν ἔτοιμα καί πρόσφορα γιά τήν λειτουργία τῆς Σχολῆς στήν πόλη μας, οἱ δακρυρροοῦντες σήμερα, πολλοί τῶν ὁποίων ἤταν ἀντίθετοι καί πολέμιοι τότε, τῆς λειτουργίας τῆς σχολῆς στήν Καστοριά λόγω κομματικῶν διαφορῶν, ἀντιδρούσαν ἔντονα καθῶς καί ἄλλοι πολλοί τῶν κατοίκων λόγω ἰδιοτελῶν καί εὐτελῶν συμφερόντων τά ὁποία εἶναι γνωστά σ᾽ ὅλους μας. Ἐπίσης οἱ συζητήσεις καί διαμάχες γιά τό ποῦ θά λειτουργήσει ἡ Σχολή, εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα τήν καθυστέρηση νά λάβουν οἱ ἁρμόδιοι ὀριστική ἀπόφαση καί νά άναλάβουν συντονισμένες ἐνέργειες ὅλης τῆς κοινωνίας ὥστε νά ὑλοποιηθεῖ ἡ λειτουργία τῆς σχολῆς. Ἄρα ὑπαίτιοι γιά τήν ἀπώλεια τῆς σχολῆς εἴμαστε ἐμεῖς καί μόνον, οἱ Καστοριανοί, ἀκόμη καί αὐτοί πού μέ τήν ἀδρἀνειά τους ἀνέχθηκαν τίς ἐνέργειες τῶν ἀνωτέρω. Σήμερα ὅλοι κόπτονται και ὁδύρονται.

Οθυμόσοφος λαός μας λέγει «ὑστερνή μου γνώση νά σ᾽είχα πρώτα». Αὐτό πρέπει νά ἔχουν ὑπόψη τους οἱ ἀρμόδιοι, γιά τό σοβαρό θέμα τοῦ στρατοπέδου Μαθιουδάκη καί τῆς ἐπιδιωκόμενης κατεδάφισης τῶν στρατῶνων. Ὁρισμένοι, πού ἐπαίρονται γιἀ τήν συμβολή τους νά ληφθεῖ ἀπόφαση κατεδάφισης τοῦ οίκήματος, ἀντί νά ντρέπονται γιατί συμβάλουν σέ μιά καταστροφή, θά μείνουν στήν τοπική Ἱστορία ὡς οἱ Ἡρόστρατοι τῆς Καστοριᾶς.

Με τήν ἀδιαφορία καί ἀδράνεια τῶν πολλῶν καί τήν κοινή γνώμη διχασμένη, ἡ κατάληξη τοῦ προβλήματος κατεδάφισης ἤ μή τῶν στρατῶνων, θα ἔχει, κατά τήν γνώμη μου, τήν τύχη τῆς Ἀρχιτεκτονικῆς Σχολῆς,• ἐλπίζω ὅτι τό κτήριο, στό τέλος, δέν θά κατεδαφισθεῖ ἀλλά μέ τίς διάφορες κωλυσιεργίες ὠς πρός τό ζήτημα τῆς ἀνεγέρσεως Ἀστυνομικοῦ μεγάρου στήν πόλη μας, πού σέρνεται κυριολεκτικά ἐπί δέκα περίπου χρόνια, ἠ κατάληξη θά εἶναι νά παρέλθει ὁ χρόνος ἐκμαιεύσεως τῶν χρημάτων γιά τήν ἀνέγερσή του καί στό τέλος νά μήν γίνει τίποτα. Γιά τήν Ἀρχιτεκτονική, μεταξύ τῶν ἄλλων, ἔριζαν καί ὡς πρός τόν χῶρο λειτουργίας της. Τό ἴδιο συμβαίνει καί τώρα γιά τό Ἀστυνομικό μέγαρο.

Εάν μοῦ ἐπιτρέπεται νά ἐκφράσω τήν ταπεινή μου γνώμη, οἱ ὑπέρμαχοι τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ἀστυνομικοῦ μεγάρου στόν χῶρο τοῦ στρατοπέδου Μαθιουδάκη καί μάλιστα μέ κατεδάφιση τοῦ ὑπάρχοντος οίκήματος, θά πρέπει νά “ἔλθουν είς ἑαυτούς” (1), καί νά άναθεωρήσουν τήν στάση τους γιά νά μήν εἶναι “ἡ ἐσχάτη πλάνη χείρων τῆς πρώτης” (2). Ὁ Ἅγιος Ίωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγει ὅτι: “Τό πίπτειν (σφάλειν) ἀνθρώπινον, τό ἐμμένειν ἑωσφορικόν, τό μετανοεῖν θεῖον”• δέν εἶναι ἀργά νά ἀναθεωρήσουν τήν στάση τους καί μέ συντονισμένες ἐνέργειες ὅλων, νά ζητήσουν ἀπό τόν νέο Ὑπουργό Πολιτισμοῦ καί τό ΚΑΣ, νά ἀνακαλέσουν τήν ἀπόφασή τους περί κατεδαφίσεως τῶν στρατῶνων. Ὅσον ἀφορᾶ τήν ἀνέγερση τοῦ Ἀστυνομικοῦ μεγάρου, ἤδη ὁ Δῆμος Καστοριᾶς διαθέτει τόν παρακείμενο τοῦ οίκήματος χῶρο, στό ἴδιο στρατόπεδο, ὄπου κάλλιστα μπορεῖ νά ἀναγερθεῖ τό Ἀστυν. Μέγαρο μέ σχετική τροποποίηση τοῦ ἀρχικοῦ σχεδιασμοῦ και τῆς σχετικῆς μελέτης.

“Aμαρτάνων μετανόει”(3)• ἡ ἀλλαγή γνώμης, ὅταν μάλιστα ἀποσκοπεῖ σε διόρθωση σφάλματος δείχνει τήν μεγαλωσύνη τοῦ ἀνδρός καί τῆς γυναικός. Θέλω νά πιστεύω ὅτι καί αὐτοί πού φρόντισαν νά παρθεῖ ἡ ἀπόφαση γιά τήν κατεδάφιση τοῦ οίκήματος ἔχουν ἤδη ἀλλάξει γνώμη. Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἀλλαγῆς ἡγεσίας τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ, καί μέ τήν δικαιολογία αὐτή, γιά νά τηρηθοῦν καί τά προσχήματα, μποροῦν κάλλιστα νά ἀναθεωρήσουν τήν στάση τους καί νά συμμετάσχουν στίς ἐνέργειες ἀνάκλησης τῆς ἀποφάσεως κατεδαφίσεως τῶν στρατῶνων.

Eρχόμαστε τώρα στά ἐπιλήψημα τεκταινόμενα στήν πόλη μας. Τό κακό ἄρχισε, κατά την γνώμη μου, ἀπό τά καρναβάλια. Τά ὀνομάτισαν ραγκουτσάρια, νομίζοντας ὅτι ἔτσι θά προσδώσουν μεγαλύτερη αἴγλη σ᾽ αὐτά. Ἀλλοίωσαν τήν ἐπί σειρά αἰώνων παραδοσιακή, ἐθιμική, αὐθόρμητη καί παλλαϊκή ὀργάνωση αὐτῶν μέ τήν εἰσαγωγή ξένων στοιχείων. Ἀπεμπόλισαν τά παραδοσιακά ὄργανα, τήν γκάϊντα, τήν πίπιζα, τό ταμπούρλο καί τό κλαρίνο καί εἰσήγαγαν τήν μουσική τῶν χάλκινων ὀργάνων, τήν ὁποία μάλιστα, αὐθαίρετα, ἔχρισαν ὡς παραδοσιακή Καστοριανή μουσική.

Eπειδἠ, ὅπως ἤταν ἐπόμενο, δέν ὑπήρχαν ὀργανοπαίκτες χάλκινων ὀργάνων στήν περιοχή μας, καί ἄν ὑπήρχαν ἤταν ἐλάχιστοι, ἄρχισαν νά προσκαλοῦν συγκροτήματα χάλκινων ὀργάνων ἀπό τούς ὅμορους γείτονές μας. Ἤταν καί φθηνότεροι. Τό κακό ἐπεκτάθηκε καί στά διάφορα πανηγύρια πού ξεφύτρωσαν σάν τά μανιτάρια σέ κάθε κώμη καί χωριό. Ἄρχισαν νά καλοῦν οἱ διάφοροι πολιτιστικοί (!) σύλλογοι τῶν χωριῶν συγκροτήματα χάλκινων ὀργάνων ἀπό τήν βόρεια γείτονά μας χώρα, πού θέλει νά ἀποκαλεῖται “Μακεδονία”, γιατί ἤταν πιό φθηνά.

Oἱ βόρειοι γείτονές μας, οἱ ὁποῖοι δέν χάνουν καμιά εὐκαιρία νά προπαγανδίσουν διεθνῶς τήν ἰδεοληψία τους περί “μακεδονικοῦ ἔθνους” καί ἀλυτρώτων δῆθεν ἀδελφῶν τους στήν ὑπό Ἐλληνική κατοχή, κατ᾽ αὐτούς, “Μακεδονία τοῦ Αἰγαίου”, ὅπως ἀποκαλοῦν την Μακεδονία μας, στέλνουν τά μουσικά αὐτά συγκροτήματα, πιθανῶς ἐπιχορηγούμενα ἀπ᾽ αὐτούς, τά ὁποία δέν παραλείπουν νά συμπεριλαμβάνουν στό ρεπερτόριό τους τραγούδια ὄχι μόνον στήν σλαβική γλῶσσα, ἀλλά καί μέ περιεχόμενο προπαγανδιστικό καί ἀνθελληνικό.

Yπάρχουν βέβαια ἀρκετοί ἀκόμη χωρικοί στήν περιοχή μας, οἱ ὁποῖοι εἶναι δίγλωσσοι καί ἀρέσκονται νά ἀκοῦν τραγούδια σέ γλῶσσα προσομοιάζουσα μέ αὐτήν πού γνωρίζουν, γιατί ἡ ἐπίσημη γλῶσσα τῶν Σκοπίων εἶναι μιά τεχνιτή γλῶσσα καί δέν ἔχει καμία σχέση μέ τό γλωσσικό ἰδίωμα πού μιλοῦσαν οἱ δίγλωσσοι συμπατριῶτες μας, τήν σλαβομακεδονική ὅπως την ἀποκαλούσαμε.

Oἱ ἐλληνόφωνοι κάτοικοι τῶν χωριῶν μή γνωρίζοντες τό σλαβικό ἰδίωμα δέν καταλαβαίνουν τά προπαγανδιστικά λόγια τῶν σλάβικων τραγουδιῶν τῶν συγκροτημάτων. Αὐτό δέν ἐνδιαφέρει τούς ὀργανοπάικτες, γιατί αὐτοί στοχεύουν στούς δίγλωσσους κατοίκους τῆς περιοχῆς καί στό νά δείξουν στήν διεθνῆ κοινότητα ὅτι δῆθεν ὑπάρχουν “μακεδόνες” ἀλύτρωτοι πού ἀποδέχονται τόν “μακεδονισμό” τῶν Σκοπιανῶν. Τό θέμα εἶναι πῶς ἀνέχεται ἡ πλειονότης τῶν κατοίκων τήν συμπεριφορά τῶν συγκροτημάτων αὐτῶν, ἀφοῦ γνωρίζει ἤδη καλά ὅτι προπαγανδίζουν τόν “μακεδονισμό” τῶν Σκοπίων, καί γιατί τούς καλοῦν καί κλείνουν συμφωνία μαζί τους.

Yπάρχουν βέβαια ὁρισμένοι στά συμβούλια τῶν διαφόρων συλλόγων, οἱ ὁποῖοι γιά διαφόρους λόγους, δέν μπορῶ νά σκεφθῶ ὄτι μπορεῖ νά εἶναι πληρωμένοι πράκτορες τῶν Σκοπίων, οἱ ὁποῖοι παρασύρουν τοῦ ὑπολοίπους καί ἄθελά τους παίζουν τό παιχνίδι τῶν Σκοπίων. Πρέπει ἡ πλειονότης αὐτῶν τῶν συμβούλων τῶν συλλόγων, ἀλλά καί ὄλη ἠ ὑπόλοιπος κοινότης νά ἀντιδροῦν καί νά μήν καλοῦνται τέτοια ξένα συγκροτήματα, καί ἄν παρ᾽ ὅλα αὐτά κλειθοῦν νά γίνεται ἐκ τῶν προτέρων ἔλεγχος τοῦ ρεπερτορίου καί τῶν τραγουδιῶν πού θά ἐκτελεσθοῦν.

Eἶναι ἀνεπίτρεπτη καί ἐπιλήψημη ἡ στάση τῶν κατοίκων τῆς περιοχής μας. Οἱ Σκοπιανοί καί οἱ ἐδώ… (ἀχαρακτήριστοι)… δέν ὀρρωδοῦν πρό οὐδενός. Ἔφθασαν στό σημεῖο νά προκαλέσουν τό κοινό τῆς γιορτῆς πού ὀργάνωσε ὁ Σύλλογος Γονέων καί Κηδεμόνων τοῦ Γυμνασίου τοῦ Μαυροχωρίου, μέ προπαγανδιστικά τραγούδια στή γλῶσσα τῶν Σκοπίων, σέ μιά κωμόπολη πού δέν συμπεριλαμβάνει, ἀπ᾽ ὅτι γνωρίζω δίγλωσσους κατοίκους, καί μάλιστα σέ σχολική γιορτή. Στά πέριξ χωριά ὑπάρχουν δίγλωσσοι κάτοικοι, πιθανῶς στόν Σύλλογο τῶν Γονέων καί Κηδεμόνων τοῦ Γυμνασίου Μαυροχωρίου, νά εἶναι μέλη καί κάτοικοι τῶν πέριξ χωριῶν, μπορεῖ καί στό Συμβούλιο τοῦ Συλλόγου, οἱ ὁποῖοι νά παρέσυραν τούς ὑπολοίπους νά καλέσουν τά συγκεκριμένο μουσικό συγκρότημα. Μπορεῖ.

Aν μή τίποτα ἄλλο εἶναι ὑποτιμητικό, ἐκτός τοῦ ὅτι εἶναι ἀντεθνικό καί ἀντιπατριωτικό, νά πέφτουμε θύματα τῆς προπαγανδιστικῆς πολιτικής τῶν Σκοπίων.

1. Παραβολή τοῦ Ἀσώτου.
2. Ματθαίου 27,64
3. Δελφικό παράγγελμα.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 4 Ιουλίου 2013, αρ. φύλλου 699