Λόγος & Αντίλογος

ΟΔΟΣ 5.3.2015 | 778

«Τρόϊκα» - «Θεσμοί»

Αγαπητή ΟΔΟΣ

Μη καταλαμβάνει η αγωνία και ανησυχία τους αναγνώστες σου. Εμείς εδώ στην Καστοριά, ούτως ή άλλως βρισκόμαστε με το ένα πόδι στην δραχμή, από χρόνια τώρα. Κι’ όμως επιβιώνουμε. Χάρη στις λιτανείες, τα θαύματα και τις προφητείες. Χάρη βεβαίως και στον λιτό βίο. Και να μη ξεχάσω, χάρη και στην Τρόϊκα, ή έστω τους εταίρους μας και τους τρεις Θεσμούς: τον θεσμό του Χάσκαρη, τον θεσμό της Γουρουνοχαράς και στην κορυφή όλων, τον θεσμό των Ραγκουτσαριών. Είχαμε και τέταρτο θεσμό την Αλεξιάδα, αλλά τώρα την έπεσαν οι απλοϊκοί και περιοριστήκαμε σε τρεις. Εξού αντί για κουαρτέτο, είχαμε τρόϊκα και τώρα απλά Θεσμούς.

Θαύμαζα τούτες τις ημέρες, και τον σχεδόν ανοιξιάτικο ουρανό της Καστοριάς, πεντακάθαρος όπως ήταν, κατατροπώθηκαν αυτοί που μας ψέκαζαν, το έσκασαν, έφυγαν για αλλού, άλλης γης άλλα μέρη. Ίσως υπερίπτανται τώρα της Μοσούλης. Αναπνεύσαμε επιτέλους. Σταμάτησαν εδώ οι κλοπές των εικόνων, οι εμπρησμοί των αρχοντικών, η κατεδάφιση του τείχους.

Και όσο για την κρίση, στο κάτω -κάτω θα έχουμε ψάρια από την λίμνη, μήλα από τους οπωρώνες, πάπλωμα από γούνες ή «μαλιαμόρδες» όλα οικολογικά, χωρίς φάρμακα και με σεβασμό στην φύση και το περιβάλλον. Θα έχουμε βεβαίως και την εθνική μας κυριαρχία, στο υπόλοιπο Αιγαίο, την υπόλοιπη Μακεδονία, την υπόλοιπη Θράκη, την υπόλοιπη Ήπειρο και παντελώς άθικτη την Στερεά, την Πελοπόννησο. Μεγάλες δόξες δηλαδή και προπαντός ρίγη υπερηφάνειας. Καθώς ως γνωστό του Έλληνος ο τράχηλος - στο έχω ξαναγράψει αυτό- ζυγό δεν υπομένει για περισσότερα από 400-500 χρόνια, θα περάσουμε μια χαρά, δηλαδή ήσυχα τα δικά μας υπόλοιπα. Και θα αφήσουμε τους αγώνες, τις εθνεγερσίες και τα λοιπά, για τους επερχόμενους και τους επέκεινα. Εμείς απλά θα συνεχίσουμε να περιμένουμε το ξανθό γένος των Ρως.

Μόνο που θα ήθελα να προτείνω – αν το δέχονται τα αφεντικά και οι big business χιλιοδανεισμένοι και χιλιορυθμισμένοι μεγιστάνες, οι ευεργέτες μας – με τους οποίους εξακολουθεί να σχετίζεται πολιτικά η εκλεκτή μας: Μαζί με τους Σωτήρες και τους Ταγούς που από το 2010 και έπειτα πρότειναν όλες τις λύσεις, να ανοίξουν επιτέλους αυτή την Τράπεζα της Ανατολής – έχω κάτι παλιά ομόλογα ΕΤΒΑ και κάτι μετοχές της από το 1920 – κληρονομιά και αυτές, και να σκεφτόμουν ότι πρέπει να τα ασφαλίσω τώρα.

Επίσης θα πρότεινα, τώρα που ήλθαν στα πράγματα οι φωστήρες και οι σωτήρες, και έφυγε ο Μπένι, να ανοίξουν επιτέλους τις στρόφιγγες του φυσικού αερίου και των κοιτασμάτων του πετρελαίου που έκρυβαν από τον ελληνικό λαό οι προδότες και πουλημένοι, τα πιόνια των Εβραίων και των Αμερικανών. Καθώς ήγγικεν η ώρα να γίνουμε Εμιράτα.

Να γίνουμε επιτέλους συνεταιράκια με τους αδελφούς μας Ρώσους – που τόοοοοσο μας βοήθησαν και δάνεισαν με τα υπέροχα ρούβλια τους, να δείξουμε στον υπόλοιπο τον κόσμο, τι κάνει το τόξο μας

Α! Μιας και πιο πάνω αναφέρθηκα στο 1920, - μάλλον σύμπτωση είναι και φάρσα το γεγονός ότι και τότε (Νοέμβρης ήταν θαρρώ) έχασε τις εκλογές ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που είχε πετύχει με την συμπαράσταση των Συμμάχων, την Ελλάδα των πέντε θαλασσών και δύο ηπείρων, και τις κέρδισαν –στο όνομα της εξάντλησης του λαού από το μέτωπο και τις προσπάθειες– οι υπέρμαχοι της μικράς, πλην όμως, τιμίας Ελλάδος και ακολούθησε η Μικρασιατική Καταστροφή. Σύμπτωση ε; Εντελώς συμπτωματική εννοείται; - Γιατί το τι ακολούθησε (Γουδί, γουδοχέρι κοκ) ούτε θέλω να τα θυμάμαι.

Κι’ όταν έρθει η ώρα, σκούντα με σε παρακαλώ για να ξυπνήσω. Θα έχει έλθει ο γαλατάς, θα περνά ο παγωτής και το γαϊδουράκι με τα ζαρζαβάτια. Καθώς και το αμίλητο νερό από την λίμνη. Σου μιλάω, για μεγάλες δόξες.

Ο τακτικός 

Αναγνώστης σου

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 5 Μαρτίου 2015, αρ. φύλλου 778