18.10.15

ΟΔΟΣ: Δαυΐδ


ΟΔΟΣ 28.5.2015 | 790


H «ιστορία» που ακολουθεί, βασίζεται σε μια (θεωρητική) υπόθεση.

Όλοι εύχονται όσο ποτέ άλλοτε ίσως δεν το θέλησαν στο παρελθόν, όχι απλά να βάλει ο Θεός το χέρι Του, ούτε μόνο να εμφανισθεί επιτέλους εξ ουρανού ο από μηχανής θεός της αρχαίας Ελλάδος. Αλλά μέχρι και η Αγία Βαρβάρα, να κάνει το θαύμα της. Μιας και έφεραν το σκήνωμά της από την Βενετία – απ’ όπου έρχονταν πάντοτε τα ρούχα και διαμαντικά των Ελλήνων.

Όλοι εύχονται τις επόμενες ημέρες, αυτή την φορά τα έργα και όχι στα λόγια, να εξευρεθεί επιτέλους η λύση στο «χρηματοδοτικό» αδιέξοδο της χώρας. Να υπογραφεί η νέα συμφωνία, ενδιάμεση, παράμεση ή τελική με τους «θεσμούς» και τους εταίρους, να ανοίξουν οι κάνουλες των ευρώ των πιστωτών, να πληρωθούν οι δόσεις, να κινηθεί λίγο το χρήμα, μήπως -έστω στο παρά ένα- σωθούν για το 2015 μερικά από τα υπολείμματα της αισιοδοξίας για μεμονωμένους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας.

Και βεβαίως, εύχονται να γίνουν όλα αυτά με τους δικούς μας όρους, δηλαδή, αν είναι δυνατό χωρίς όρους. Διότι ως γνωστό εμείς οι Έλληνες, είμαστε υπερήφανος λαός και έτσι δεν τα πάμε καλά με όρους, προϋποθέσεις ή χαλινάρια. Λίγα λόγια και σταράτα θέλουμε, κόκκινες γραμμές, κόκκινες μηλιές, όχι πράσινες. Εμείς με την «μπέσα» και την «μαγκιά» μας, ως γνωστό, θα διδάξουμε για μια ακόμη φορά τους ιθαγενείς των Βελανιδιών τι θα πει πολιτισμός, λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τα συναφή.

Να σωθεί τέλος πάντων η χώρα από την μεγάλη εσωτερική κατάρρευση -αυτό εύχονται οι περισσότεροι- να ξεπεράσει τον κάβο, να λύσει ο Αλέξης σαν τον Μέγα Αλέξανδρο τον Γόρδιο Δεσμό του οικονομικού αδιεξόδου. Να πάψει να κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Να σταματήσει ο πολύμηνος ρόγχος. Να πάρει ο τόπος μια ανάσα, μια κανονική πνοή ως την επόμενη περιπέτεια, μιας και όποιος νομίζει ότι με την «επίτευξη» μιας συμφωνίας, τα βάσανα τελειώνουν μάλλον καρβέλια ονειρεύεται.

Μακάρι να συμβούν, έστω και στραβά–κουτσά, κουτόστραβα τέλος πάντων όλα αυτά, αφού εδώ στην Καστοριά, που ούτως ή άλλως ήταν στραβό το κλίμα, το 4μηνο που μεσολάβησε επιδείνωσε ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Έχουν παγώσει τα πάντα, τίποτε δεν κινείται –παρεκτός από τις κίτρινες βυζαντινές σημαίες που σηματοδοτούν την ιδιότητα της Καστοριάς ως δήθεν βυζαντινής αρχόντισσας. Και εκτός από τις καφετέριες, που παραδόξως είναι γεμάτες αργόσχολους και απεγνωσμένους, όπου κατά κανόνα κοιτά ο ένας τον άλλο. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι έχουν μετατραπεί κι’ αυτές σε ιδρύματα ύψιστης κοινωνικής αποστολής, σε ΚΨΜ της Καστοριάς – όπως θα έλεγαν στον Στρατό.

Έτσι μέρες που είναι επετειακές, η 29η Μαΐου αναδεικνύεται και πάλι σαν σύμπτωση τραγικότητας. Κι’ αν είχαν τότε χρυσά και φλουριά, ασημικά και καντήλια τα κρατικά ταμεία, τα βρήκαν και τα λεηλάτησαν οι Οσμανλήδες κατακτητές από τα σπίτια και τα κρατικά – εκκλησιαστικά ακίνητα της Καστοριάς – πολύ νωρίτερα βέβαια από το 1453 είχε συμβεί αυτό – άλλη σύμπτωση κι’ αυτή- τώρα πια, στα 2015 δεν απέμειναν, ούτε κι’ απ’ αυτά.

Στέρεψαν κατά κύριο λόγο από τους πολίτες της Καστοριάς που τα τελευταία δέκα χρόνια είδαν την δραματική υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου και της καθημερινότητάς τους σε ποσοστό 50% τουλάχιστον σε σχέση με το παρελθόν. Έτσι οι αναλήψεις ιδιωτικών καταθέσεων και η φύλαξη σε μαξιλάρια, αποθήκες, καταψύκτες τουλάχιστον στην Καστοριά, αφορά μόνο ελάχιστους. Τα υπόλοιπα, τα απέσπασαν, δημεύθηκαν ή καλύτερα «επιτάχθηκαν» «απαλλοτριώθηκαν» μαζί και τα χρηματικά αποθέματα του Δήμου Καστοριάς από την κυβέρνηση ΣυΡιζΑ – ΑνΕλ.

Η οποία άπαξ τουλάχιστον μηνιαίως ανακοινώνει ότι θα πληρωθούν κι’ αυτόν τον μήνα οι μισθοί και οι συντάξεις. Βορά και αυτά στην διαπραγματευτική φαρέτρα, που πάντως άδειασε επικίνδυνα και απορίας άξιο είναι πώς είναι δυνατό να τρομάζεις κάποιον με άδεια φαρέτρα, ακούγεται σαν το πιστόλι στο τραπέζι που έλεγε το 2010-2011 και ο μέγας υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου του εσχάτου προεδρικού ΠαΣοΚ.

Ασφαλώς και η κατάσταση δεν ήταν καλή, ούτε τα προβλήματα δημιουργήθηκαν από την παρούσα κυβέρνηση. Τεράστια ευθύνη φέρει και η προηγούμενη υπό των κ. Σαμαρά-Βενιζέλο. Αλλά αυτή είναι που σήμερα έχει την ευθύνη. Την στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι ο Δαυίδ μια φορά νίκησε τον Γολιάθ, γι’ αυτό και έμεινε στην ιστορία ως success story εξαίρεση και όχι ως κανόνας, πώς παρά ταύτα είναι δυνατό να υποστηρίζεται στα σοβαρά ότι το θαύμα θα επαναληφθεί και στις ημέρες μας.

Αν πάντως, επαληθευτεί τελικά το θετικό «πρόσημο» - άλλη μια λέξη δίχως σκοπό της τελευταίας 5ετίας- θα είναι όλα, κάπως καλά. Το γόητρο της ελληνικής κυβέρνησης θα έχει ενισχυθεί στην κοινή γνώμη ακόμη περισσότερο, όπως και η εμπιστοσύνη του κόσμου στο πρόσωπο του νεώτερου πρωθυπουργού που υπήρξε ποτέ. Η χώρα θα έχει αποφύγει τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα μια αυτοκτονία. Βεβαίως θα καραδοκούν εκλογές ανά πάσα στιγμή, για να ξεκαθαρίσει τις σχέσεις της η ευρωπαϊκή με την αντιευρωπαϊκή συνιστώσα. Αλλά αυτό αν συμβεί, θα συμβεί στις αρχές Φθινοπώρου.

Αν όμως η καλή ιστορία δεν βγει, αν δεν νικήσει ο Δαυίδ, αν δεν υπάρξει το happy end ή έστω το απλό χάπι σωτηρίας και ανάνηψης, αν δηλαδή η Ελλάδα πτωχεύσει εντός ή εκτός της ζώνης του ευρώ, της ζώνης του καράτε, της δραχμούλας ή του ρουβλακίου, τότε όπως και σε όλη την Ελλάδα, έτσι και εδώ στον Δήμο Καστοριάς, θα εκτυλιχθούν πρωτοφανείς καταστάσεις. Και αυτή είναι η βλοσυρή πλευρά της ίδιας υπόθεσης.

Παλαιόπτωχοι, νεόπτωχοι, άνεργοι και εργατικοί, δημόσιοι και συναφών ειδών υπάλληλοι –οι άλλοι ήδη είναι είδος εν ανεπαρκεία– ασθενείς και οιδιπόροι, γιατροί νοσοκόμες, μαθητές καθηγητές, διευθυντές, μοναχοί και μοναχές, οικοκυρές και ανοικοκύρευτες, ελεύθεροι πολιορκημένοι επαγγελματίες, επιστήμονες και αδημονούντες, γραμματικοί και αγράμματοι, αριστεροδεξιοί και όχι μόνο, όλοι τέλος πάντων θα χρειάζονται βοήθεια.

Οι καφετέριες θα αδειάσουν από τους fun του οπτικού ή γλωσσικού κους-κους, όπως και τα ΑΤΜ των τραπεζών από χρήματα και τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Θα είναι πρώτη ανάγκη η βοήθεια, όχι από το κράτος, μια και αυτό θα βρεθεί σε διασάλευση. Ούτε καν από την κακούργα κοινωνία, ούτε από την coza(ni) nostra Περιφέρεια, αυτή το πολύ-πολύ να μοιράζει με δελτίο το φυσικό αέριο στους καλούς γείτονες και οι δικοί τους εδώ, μάλλον θα έχουν τραπεί σε φυγή στην Κοζάνη.

Ούτε καν στους βουλευτές, οι οποίοι θα σηκώνουν τα χέρια ψηλά, άλλωστε, ήδη η αντικυβερνητική βουλευτής κ. Μαρία Αντωνίου πραγματοποίησε επίσκεψη σε χώρα της Βόρειας Αφρικής, όπου σύμφωνα με τα δελτία τύπου, είχε επαφές με πολιτικούς παράγοντες – θα ψάχνει φαίνεται το Ελ Αλαμέϊν της, μιας και εδώ θα γίνεται το Ελ α να δεις.

Ο κόσμος της Καστοριάς θα απευθυνθεί στην Εκκλησία ίσως, μιας και η πίστη ήταν πάντοτε το αποκούμπι, αλλά θα απευθυνθεί πρωτίστως στον Δήμο Καστοριάς. Θα αναβιώσει έτσι το μεσοπολεμικό δίπτυχο δήμαρχος και δεσπότης ή παπάς που τόσα και τόσα θρυλούμενα έχουν ακούσει για το αχτύπητο δίδυμο, γενιές και γενιές Ελλήνων. Το και παπάς και ζευγάς θα ξαναγίνει της μόδας.

Άραγε οι δημοτικοί άρχοντες εξετάζουν καθόλου αυτό το ενδεχόμενο, το ανέλυσαν οι σοφοί και σοφές στον Δήμο, επεξεργάζονται σχέδια έκτακτης ανάγκης. Μιας ανάγκης που όλοι απεύχονται αλλά μπορεί να παρουσιαστεί από μέρα σε μέρα; Αντιλαμβάνονται, όσοι παίζουν στα ζάρια το μέλλον και το παιδικό πείσμα τους, ότι μπορεί στην Κούβα να επέμεναν να ζουν με τον δικό τους τρόπο, αλλά εκεί δεν έχουν 8 μήνες χειμώνα και δεν έχουν για την ακρίβεια καθόλου χειμώνα, και επιπλέον δεν χρειάζονται ούτε καν κάλτσες και υποδήματα, έχουν μπανανιές και χουρμαδιές, την τεκίλα και τα πούρας Αβάνας να παράγονται εκεί για να φυτοζωεί η χώρα και ο λαός.


ΟΔΟΣ 28.5.2015 | 790 | σελ. 3


Ενώ εμείς εδώ την γούνα την παραδώσαμε από μακρού στα χέρια των δανεισμένων και ρυθμισμένων, και έχουμε από χρόνια τώρα, ένα αληθινό δημόσιο τομέα με όλα τα αρνητικά και θετικά του και ένα ακόμη δημόσιο τομέα, να παριστάνει τον ιδιωτικό, αυτό της Γούνας, που μέσω των σκανδαλωδών ρυθμίσεων και εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου είναι απείρως πιο προβληματικός και πιο κρατικίστικος από τον ευρύτερο Δημόσιο και δημοτικό τομέα. Κρατικοδαίτος όσο και η ΔΕΥ ΑΚ, η ΓΕΟΚ και άλλες αντίστοιχες προβληματικές επιχειρήσεις;

Σκέφθηκαν οι δημοτικοί προύχοντες τι είδους προβλήματα και απαιτήσεις θα κληθούν να αντιμετωπίσουν από την πίεση των νέων ανέργων που θα προστεθούν, αν και εφ’ όσον, αν και όταν βαρεθούν να παίζουν την κολοκυθιά οι τοκογλύφοι σαδιστές δανειστές και για συναπτά έτη κορόϊδα κάποιων άλλων; Όταν και εάν αφήσουν την Ελλάδα να βρει επιτέλους το πεπρωμένο της σύμφωνα με τις βαθυστόχαστες και τεκμηριωμένες αναλύσεις των άκρων.

Διότι είναι αξιοπρόσεκτο ότι, κατά της Ευρώπης δεν είναι μόνο το ΚΚΕ ή η αδιάλλακτα Αριστερή πλατφόρμα, αλλά είναι και οι περισσότεροι στους ΑνΕλ και στα σίγουρα η Χρυσή Αυγή. Χωρίς να αναρωτιούνται πόσο λογικό είναι να συμφωνούν απολύτως σ’ αυτό το θέμα.

Και τα προβλήματα θα είναι άμεσα και καθημερινά, από το νερό, το φως, τα απορρίμματα, την θέρμανση, την ασφάλεια, την πείνα, τα σχολεία, την υγεία, εντός και εκτός νοσοκομείου. Οι ενδείξεις που υπάρχουν προκαλούν την υπόνοια, ότι ούτε καν τους περνάει από το μυαλό τους δημοτικούς άρχοντες μια τέτοια υποθετική υπόθεση, προς την οποία η απόσταση της Καστοριάς είναι πια μικρή, ειδικά αν συνεκτιμηθεί το γεγονός της δέσμευσης των αποθεματικών του Δήμου. Ο οποίος στράγγισε τα χρήματά του, χωρίς αληθινή εγγύηση ότι θα τα ξαναπάρει πίσω.

Η σημερινή ιστορία βασίσθηκε σε μια υπόθεση. Η σταθερή απόφαση της κυβέρνησης να μην αφήσει απλήρωτους μισθούς του Δημοσίου (είναι αξιοπερίεργη η αδιαφορία για τις συνέπειες της κρίσης στην πληρωμή των υποχρεώσεων του ιδιωτικού τομέα) και συντάξεις, ελπίζεται ότι θα ανασχέσει την σύγκρουση. Όπως και η πίεση της νέας διοίκησης του Κράτους, γιατί και αυτοί θα χάσουν τους μισθούς και τις αποζημιώσεις τους. Έτσι ελπίζεται να μην πρόκειται τελικά για υπόθεση που θα έχει βασισθεί στην ιστορία που έρχεται. Να μην είναι πρόβλεψη δηλαδή.

Λέγεται ότι οι μετριοπαθείς Έλληνες πάντοτε σάρκαζαν και πάντοτε διαφωνούσαν με όσους υποστήριζαν ότι μας ψεκάζουν. Δεν χωρεί όμως αμφιβολία ότι, το χειρότερο είναι να αποδειχθεί ότι πράγματι μας ψέκαζαν, γιατί όσο περνάει ο καιρός και δεν βρίσκεται λύση τόσο σφίγγουν οι υπόνοιες. Ότι μπορεί να είχαν δίκιο.


Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 28 Μαΐου 2015, αρ. φύλλου 790



Επιλογή σχετικών αναρτήσεων:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ