27.10.15

ΟΔΟΣ: Η πολυκατοικία


ΟΔΟΣ 4.6.2015 | 791


Η Καστοριά δεν έχει, ούτε σχολή, ούτε πνευματικό κέντρο, ούτε καν κέντρο. Είναι ένα οικισμός συμπτωματικής, υποχρεωτικής συγκατοίκησης, διημέρευσης – διανυκτέρευσης των κατοίκων της. Ένα κέντρο προσερχομένων ή προσελθόντων χωρίς δεσμούς μεταξύ των κατοίκων της και χωρίς σημεία κοινής κοινωνικής αναφοράς. Στην ουσία μια μεγάλη πολυκατοικία με ενοίκους, χωρίς κανένα άλλο κοινό γνώρισμα. Το μόνο κοινό τους είναι η αποκομιδή των απορριμμάτων και ο «προαυλισμός» πολλών από τους κατοίκους της.


«ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΩΡΑ» ΘΑ ΣΚΕΦΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ, ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ είδηση, ότι ο αντιπεριφερειάρχης Καστοριάς κ. Σωτήρης Αδαμόπουλος που συνάντησε πριν από μερικές ημέρες τον υφυπουργό κ. Τέρενς Κουΐκ έθεσε (επιτέλους) το θέμα λειτουργίας του τμήματος της Αρχιτεκτονικής Σχολής στην Καστοριά. «Και τί άλλαξε» μετά απ’ αυτό, θα αναρωτηθεί εύλογα ο καθένας. Προφανώς τίποτε δεν άλλαξε.

Και όμως η απλή ενέργεια του αντιπεριφερειάρχη, έχει την δική της σημασία. Είναι πολιτική πράξη με την σημειολογία της. Το ζήτημα της ειλικρίνειας ή της σοβαρότητας μιας τέτοιας πράξης, δεν είναι του παρόντος. Θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα. Βεβαίως το ζήτημα του τμήματος, δεν ήταν το μοναδικό αλλά βρέθηκε μεταξύ και άλλων προβλημάτων που έθεσε ο κ. Σωτήρης Αδαμόπουλος. Καθώς όμως διαφοροποιείται με όσα αντίστοιχα τέθηκαν υπ’ όψη του ίδιου υφυπουργού από τον κ. Ανέστη Αγγελή, δήμαρχο Καστοριάς, το γεγονός έχει πολιτική σημασία.

Μιας και ο κ. δήμαρχος, εκφράζοντας βεβαίως τις δικές του προτεραιότητες, αντί της σχολής (ή έστω και της σχολής) προτίμησε να θέσει στον κ. Κουΐκ, πιο «πεζά» θέματα: Όπως για το χαλάζι που έπληξε τους μηλεώνες και τα οπωροκηπευτικά της ευρύτερης περιοχής του Δήμου Καστοριάς. Παραγωγός και ο ίδιος, παλιός πρόεδρος της ΓΕΟΚ και βουλευτής Καστοριάς τις ανώδυνες εποχές, δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Προσωπικό ή όχι το αίτημα, σημασία για τον ίδιο, θα έχει το γεγονός ότι το πρόβλημα, αφορά και ένα πολύ μεγάλο αριθμό παραγωγών.

Έθεσε βεβαίως και άλλα θέματα στον κ. Κουΐκ, όπως ενδεικτικά το ζήτημα του Ξενία –δεν του φθάνουν του Δήμου τα δημοτικά κτήρια-φαντάσματα που ήδη έχει, επιδιώκει να αποκτήσει ακόμη ένα. Να μοιάζει όλο και περισσότερο με τα «Τερζάκεια» και άλλα εγκαταλειμμένα δημοτικά κτίσματα. Να μπορεί να οργανώσει η Καστοριά επάξια τα πανελλήνια Κακιστεία δημοτικών κτηρίων. Να διεκδικεί η πόλη το Ναδίρ. Όπως άλλες την Ατλαντίδα.

Βεβαίως η ενέργεια του αντιπεριφερειάρχη Καστοριάς να θυμίσει στον κ. Τέρενς Κουΐκ, το μεγάλο πρόβλημα του τμήματος της Αρχιτεκτονικής Σχολής, ούτε τις κλειδαριές ξεκλείδωσε, ούτε την σχολή λειτούργησε. Ούτε φοιτητές ήλθαν, ούτε καθηγητές, ούτε χαρούμενες φωνές ακούστηκαν στους δρόμους. Τίποτε απ’ όλα αυτά, ούτε και οι υποσχέσεις του υφυπουργού, ότι θα προωθήσει τα… δίκαια αιτήματα, μπορούν να γίνουν πιστευτές, αν δεν συνοδεύονται από πράξεις. Που δεν θα ξεφύγουν ποτέ από τα λόγια.

Βεβαίως η ενέργεια του αντιπεριφερειάρχη Καστοριάς να θυμίσει στον κ. Τέρενς Κουΐκ, το μεγάλο πρόβλημα του τμήματος της Αρχιτεκτονικής Σχολής, ούτε τις κλειδαριές ξεκλείδωσε, ούτε την σχολή λειτούργησε. Ούτε φοιτητές ήλθαν, ούτε καθηγητές, ούτε χαρούμενες φωνές ακούστηκαν στους δρόμους. Τίποτε απ’ όλα αυτά, ούτε και οι υποσχέσεις του υφυπουργού, ότι θα προωθήσει τα… δίκαια αιτήματα, μπορούν να γίνουν πιστευτές, αν δεν συνοδεύονται από πράξεις. Που δεν θα ξεφύγουν ποτέ από τα λόγια.

Αλλά στ’ αλήθεια, τι κόστιζε στον Δήμο Καστοριάς να θέσει το ίδιο πρόβλημα; Η απόφαση του δημάρχου να ανακινήσει ζητήματα πρακτικά, όπως τις συνέπειες της χαλαζόπτωσης, καταδεικνύει το «σταυροδρόμι» που βρίσκεται η Καστοριά. Αποδεικνύει ακόμη ότι ο δήμαρχος, σε αντίθεση με τον κ. Αδαμόπουλο, θέλει να είναι άνθρωπος πρακτικός, της πιάτσας. Της δικής του πιάτσας όμως, γι’ αυτό ασχολείται αυτοπροσώπως με τέτοια προβλήματα των επαγγελματιών του «πρωτογενούς» τομέα, δηλαδή της αγροτικής παραγωγής. Αν και θα μπορούσε να αναθέσει την σχετική ευθύνη σε κάποιο άλλο, π.χ. αρμόδιο αντιδήμαρχο.

Αναμφισβήτητα από μια πλευρά, πολύ καλά έπραξε ο δήμαρχος. Διότι ήταν ειλικρινής, εξέφρασε αυθεντικά τις έγνοιες του ίδιου και μεγάλου αριθμού άλλων. Όσοι τον γνωρίζουν θα συμφωνήσουν ότι το θέμα της αγροτικής παραγωγής για τον ίδιο, φύσει πρωτίστως και λιγότερο θέσει, είναι από τα αληθινά ενδιαφέροντά του.

Άλλωστε δεν θα διαφεύγει της προσοχής του, ότι και η Καστοριά, όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα, για να ελκύσει την προσοχή των σημερινών κυβερνώντων, πρέπει να επικαλεστεί κάτι. Μια υπερφυσική δοκιμασία, ένα δριμύ καιρικό φαινόμενο με συνέπειες που δεν μπορείς να την παλέψεις διαφορετικά, παρά μόνο με πολιτική απόφαση. Την μάχη του ανθρώπου με την φύση. Ευαισθησίες είναι αυτές. Για να δακρύσει η κυρία Ραχήλ Μακρή και να σκαρφαλώσει στα κάγκελα του Δήμου, η κάθε ακτιβίστρια θέλει δουλειά πολλή.

Καλή βεβαίως αυτή η ελαφρά μετα-κριτική προσέγγιση, αλλά το ζήτημα του τμήματος της Αρχιτεκτονικής Σχολής που δεν λειτούργησε ποτέ, αν και από πρώτη άποψη μοιάζει «θεωρητικό», όχι μόνο συγκρίνεται με το χαλάζι, αλλά με θεομηνία πολλών γιγατόνων. Με σεισμό.

Διότι από τότε που η προηγούμενη κυβέρνηση επί υπουργών απαντελόνητων (κατά την κ. Μ.Αντωνίου), άνοιγε και έκλεινε σχολές εκεί που την βόλευε -δηλαδή στην Κοζάνη- με αποτέλεσμα να περιοριστούν δραματικά οι φοιτητές και τα σπουδαστικά τμήματα της Καστοριάς και το ζήτημα της Αρχιτεκτονικής να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, η κατάσταση στην Καστοριά δεν έχει να «ζηλέψει» απολύτως τίποτε από μια περιοχή χτυπημένη από χαλάζι, θύελλες, σεισμούς και καταποντισμούς. Αν ισχυρισθεί κάποιος ότι στην Καστοριά ο κόσμος όλος είναι «καθαρίστριες», δεν υπάρχει καμμιά υπερβολή.

Κι’ όμως η δημοτική αρχή –καθώς το θέμα πρωτίστως αφορά την πόλη της Καστοριάς, δεν σκέφθηκε να ανασύρει από τις προτεραιότητές της ένα καίριο θέμα, που ευθύνεται για την κακή κατάσταση της Καστοριάς. Τι έκανε λοιπόν ο κ. δήμαρχος; Προτίμησε βεβαίως να φανεί χρήσιμος στους παραγωγούς μήλων και αγροτικών προϊόντων. Αυτό έμεινε σαν εντύπωση. Έτσι άφησε χωρίς φανερή συμπαράσταση τον αντιπεριφερειάρχη κ. Σ. Αδαμόπουλο.

Σε μια Καστοριά που χρειάζεται πρωτίστως ορθολογική ιεράρχηση, γνώση και ειλικρίνεια, τα αμιγώς δημοτικά και αστικά προβλήματα της Καστοριάς, που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα αφ’ ενός αλλά και την ποιότητα της ζωής και την προοπτική των πολιτών, θα έπρεπε να βρίσκονται στην αιχμή του δόρατος του δημοτικού ενδιαφέροντος.

Η Καστοριά δεν έχει, ούτε σχολή, ούτε πνευματικό κέντρο, ούτε καν κέντρο. Είναι ένα οικισμός συμπτωματικής, υποχρεωτικής συγκατοίκησης, διημέρευσης – διανυκτέρευσης των κατοίκων της. Ένα κέντρο προσερχομένων ή προσελθόντων χωρίς δεσμούς μεταξύ των κατοίκων της και χωρίς σημεία κοινής κοινωνικής αναφοράς. Στην ουσία μια μεγάλη πολυκατοικία με ενοίκους, χωρίς κανένα άλλο κοινό γνώρισμα. Το μόνο κοινό τους είναι η αποκομιδή των απορριμμάτων και ο «προαυλισμός» πολλών από τους κατοίκους της.

Κι όλα αυτά θα λύνονταν αν ο δήμαρχος έθετε το πρόβλημα της Σχολής;» «ή του Πνευματικού Κέντρου», θα αναρωτιόταν κάθε καλόπιστος μετά απ’ αυτά.

Ασφαλώς και όχι. Κανείς δεν είναι τόσο αφελής ή ρομαντικός να πιστέψει στ’ αλήθεια ότι ειδικά σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς και ειδικά με αυτούς που χειρίζονται τις τύχες του κόσμου, θα μπορούσε ποτέ η Καστοριά, να βρεί λύσεις στα βασικά της προβλήματα. Με μια απλή επίσκεψη εθιμοτυπικής ή κομματικής αιτιολογίας.

Ωστόσο ο κόσμος θα είχε ένα συμβολισμό. Ένα ενδιαφέρον, ένα στόχο. Ένα προορισμό. Θα είχε κίνητρο. Και σ’ αυτό το κίνητρο, η ασθμαίνουσα παράσταση του αντιπεριφερειάρχη Καστοριάς για το αγκάθι του τμήματος της Αρχιτεκτονικής Σχολής, είναι μεν αξιοπρόσεκτη, αλλά ασφαλώς ούτε φθάνει ούτε αρκεί. Για τον λόγο αυτό η απόφαση του δημάρχου και η παράλειψη του αντιπεριφερειάρχη να μην επιδιώξει συτονισμό των δύο για να υποστηρίξουν από κοινού τα ίδια ζητήματα, ήταν διπλά αρνητική. Αποτελεί κακό οιωνό για κάθε άλλη προσπάθεια, την στιγμή που θα έπρεπε να φανεί, ότι ειδικά στο θέμα της Αρχιτεκτονικής υπάρχει γενική απαίτηση. Όπως και του ελληνικού λαού, να μείνει στο ευρώ.

Και τώρα τι φάνηκε; Φάνηκε ότι αντιπεριφερειάρχης –φιλότιμα μεν- έθεσε ένα ζήτημα εμμονής μιας μερίδας του κόσμου, για τα μάτια του κόσμου, και ότι ο δήμαρχος προτίμησε να αναδείξει ζητήματα που ούτως ή άλλως είναι λυμένα.  Από παλιά στον στίβο της πολιτικής ο κ. Ανέστης Αγγελής, ας ισχυριζόταν έστω στον υφυπουργό κ. Κουΐκ, ότι για την Καστοριά, είμαστε όλοι καθαρίστριες. Ποιος ξέρει, ίσως και να γινόταν κάποιο θαύμα ή κάποιο ατύχημα. Άσε που καθώς μπορεί να γίνουν και εκλογές, όλα θα μπορούσε να είναι πιθανά.

Δημοσιεύθηκε στην ΟΔΟ στις 4 Ιουνίου 2015, αρ. φύλλου 791

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΟΔΟΣ σας ευχαριστεί για την συμμετοχή σας στον διάλογο.Το σχόλιό σας θα αποθηκευτεί προσωρινά και θα είναι ορατό στο ιστολόγιο, μετά την έγκριση της ΟΔΟΥ.

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ